Στην πρώτη ενότητα της έρευνας, σκοπός μας είναι ο προσδιορισμός των λιθοτύπων και του πετροτεκτονικού περιβάλλοντος εναπόθεσης του πλουτωνίτη. Για το λόγο αυτό χρησιμοποιούνται πετρογραφικές, πετροχημικές καθώς και ορυκτοχημικές μέθοδοι ταξινόμησης. Μελετώνται οι συνθήκες πίεσης και θερμοκρασίας κάτω από τις οποίες εναποτέθηκε ο πλουτωνίτης με τη χρήση γεωβαρομέτρου και γεωθερμομέτρου. Διερευνάται, επίσης η γεωχημεία των περιβαλλόντων πετρωμάτων του πλουτωνίτη καθώς και οι πιθανοί τους πρωτόλιθοι. Η δεύτερη ενότητα της έρευνας περιλαμβάνει τη μελέτη της, συνδεδεμένης με τον πλουτωνίτη, μεταλλοφορίας οξειδίων του σιδήρου (αιματίτη, μαγνητίτη) και σουλφιδίων. Μελετάται η θερμοκρασία κάτω από την οποία έγινε η κοιτασματογένεση, καθώς και η πιθανή πηγή προέλευσής της. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιούνται στοιχειομετρικές, γεωχημικές και ιστολογικές μέθοδοι για τις μεταλλικές παραγενέσεις. Γίνεται, επίσης, προσδιορισμός της θερμοκρασίας εναπόθεσης των σουλφιδίων καθώς και της πηγής προέλευσης του υδροθερμικού ρευστού από το οποίο αποτέθηκαν. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιείται η μέθοδος των σταθερών ισοτόπων 34S. Απαντάμε επίσης στο ερώτημα αν η μεταλλοφορία των σουλφιδίων και οξειδίων προϋπάρχει της διείσδυσης του πλουτωνίτη ή δημιουργήθηκε εξαιτίας αυτής. Τέλος, ως τρίτη, εξίσου σημαντική ενότητα της έρευνας θεωρείται η αναφορά στις αρνητικές επιδράσεις της μεταλλοφορίας οξειδίων του σιδήρου και σουλφιδίων στο περιβάλλον. Στην ενότητα αυτή περιλαμβάνεται και η πρόταση πιθανών τρόπων αντιμετώπισής τους. / The aim of the first part of this study is the determination of the lithotypes of the studied area and also the definition of the petro-tectonic environment of the emplacement of the pluton. Petrographic, petrochemical and mineralogical methoda of classification have been used to accomplish this aim. The conditions of pressure and temperature of the pluton emplacement have been determined with the use of geobarometric and geothermometric methods. In this part of the study, the geochemistry of the country rocks of the pluton and their possible protoliths are also presented. The second part of the study refers to the mineralization of iron oxides (hematite, magnetite) and sulfides related to the pluton emplacement. Stoichiometric, geochemical and textural methods have been used to identify the paragenesis of the mineralization in order to determine the temperature of the mineralization and assume the possible heat origin. the sulfides emplacement temperature, as well as the origin of their hydrothermal fluid is determined, using the method of the stable isotope 34S. We also adress to the question if the sulfides and oxides ores prexisted the pluton inavsion or were created because of it. Finally, as athird equally important aspect of this study is considered the reference to the negative effects of the sulfides and oxides ores in the environment. This unit includes recomendations of possible solutions.

Η παρούσα έρευνα αναφέρεται στην πετρολογική και κοιτασματολογική μελέτη του πλουτωνίτη της νήσου Τήνου και την συνδεδεμένη μ' αυτόν μεταλλοφορία σεελίτη (βολφραμιούχος) τύπου skarn. Ο ασβεσταλκαλικού χαρακτήρα πλουτωνίτης δείχνει τεκτονικού-θερμομεταφορικού τύπου επαφή με τα πετρώματα του πλαισίου. Συνίσταται άπό δύο βασικές λιθολογικές φάσεις: έναν μεταργιλικού χαρακτήρα βιοτιτικό-κεροστιλβικό γρανοδιορίτη που τοποθετήθηκε γύρω στους 17 Μα σε καθεστώς συμπίεσης σε θερμοκρασία ~770οC και πίεση ~5,2 Kbars. Ο γρανοδιορίτης προήλθε από ένα μάγμα που ήταν αποτέλεσμα μερικής τήξης υλικών μανδυακής προέλευσης και πετρωμάτων του ανώτερου φλοιού. Ο δεύτερος λιθότυπος πλουτωνίτη είναι ένας περιφερειακά αναπτυσσόμενος υπεραργιλικός γρανιτικός - βιοτιτικός λευκογρανίτης. Ο λευκογρανίτης τοποθετήθηκε γύρω στα 14 Μα σε καθεστώς διαστολής σε θερμοκρασία ~680οC και πίεση ~2Kbars. Κρυσταλλώθηκε από μάγμα που προήλθε από την μερική τήξη του γρανοδιορίτη και των περιβαλλόντων μεταϊζημάτων. Γύρω από τον πλουτωνίτη σχηματίσθηκε άλως επαφής πάχους ~1km. Μέσα στην ζώνη του πυροξενικού κερατίτη εντοπίστηκαν σε δύο περιοχές της δυτικής επαφής του πλουτωνίτη οι σχηματισμοί skarn πυροξένου - γρανάτη. Ο τύπος του skarn είναι "οξειδωτικός" εντούτοις διατηρούνται υπολέιμματα του αναγωγικού σταδίου (πλούσιοι σε εδεμβεργίτη πυρόξενοι και πλούσιοι σε γροσσουλάριο πυρήνες γρανατών που έχουν υποστεί ανθρακορρωγμάτωση). Η μεταλλοφορία του σεελίτη εντοπίστηκε μέσα στην ζώνη του πυροξενικού κερατίτη ως αποτέλεσμα διηθητικών - μετασωματικών διαδικασιών. Οι μεγακρύσταλλοί του βρίσκονται σε ισορροπία με τον υδροθερμικό γρανάτη (ζωνώδεις κρύσταλλοι πλούσιοι σε ανδραδίτη με παλμική ζώνωση και ανισοτροπία) και έχουν αποτεθεί σε θερμοκρασία ~375 οC (από ρευστά εγκλείσματα) και πίεση μικρότερη των 500 bars. / The present work is a petrological and mineralization study of the Tinos pluton and particularly of the tungsten skarn ie scheelite mineralization associated with this intrusion. the calcalkaline pluton displays a thermal - tectonic contact with the country rocks. It consists of two lithotypes: a metaluminous biotite- hornblende granodiorite and emplaced ca.17Ma under compression at T~700oC and P ~ 5.2kbars. The granodiorite represents a partial melt of mantle derived and upper crustal materials. The second lithotype of Tinos pluton is a peripherally occurring metaluminous garnet - biotite leucogranite that was emplaced ca. 14Ma at T ~ 680oC and P ~ 2kbars. The leucogranite crystallized from a magma representing a hybrid partial melt from the granodiorite and the encasing metasedimentary rocks. A contact halo of ~1km was formed around the Tinos pluton. In the pyroxene hornfels zone in the western part of the halo, mineralized pyroxene - garnet skarns were developed in two areas as a result of pyrometasomatism followed by infiltration metasomatism. The type of the Tinos skarn is "oxidized" however retains "reduced" characteristics such as hedenbergite and garnet rich in grossular component. The carbofractured grossular garnet cores with hourglass twinning are overgrown by anisotropic, oscillatory - zoned andradite - rich mantles. The scheelite megacrysts are in equilibrium with the latter, hydrothermal garnet. Fluid inclusion studies indicate that the scheelite has crystallized at T~375oC and pressure lesser than 500bars.