No description available.

No description available.

The petrology and geochemistry of four Jurassic and three Cretaceous granitic bodies from four different areas along the Korean peninsula (from NW to SE; younging direction of igneous activity) are presented and discussed. This work is intended to elucidate the nature and origin of selected Jurassic and Cretaceous granites in connection with the tectonic evolution of a continental margin before the opening of the Sea of Japan (64 Ma). The Jurassic Seoul and Anyang granites ("S-type") are alkaline subsolvus equigranular monzogranites (⁸⁷Sr/⁸⁶Sr = 0.712) which crystallised under rather unstable conditions as late-tectonic granites. The Seoul and Anyang granites are thought to have been derived from 30% and 10% partial melting of amphibolite facies metasedimentary rocks, respectively [(Ce/Yb)N = 0.4--13.5]. The Jurassic Nonsan and Daejeon granitic rocks ("S-type") are calc-alkaline, subsolvus granodiorite and monzogranite (⁸⁷Sr/⁸⁶Sr = 0.710), respectively. These granitic rocks show foliations and other syntectonic features and are considered to have been derived from 60--70% partial melting of the Precambrian basement [(Ce/Yb)N = 63.3]. The heat source to melt a large proportion of the Precambrian rocks was probably a consequence of the closing of the Ogcheon basin at a time of micro continental collision during the Daebo orogeny (mid-late Jurassic). The Cretaceous Palgongsan granite is a typical, calc-alkaline, subsolvus monzogranite, and shows strong characteristics of "I-type" granite by mineralogy and chemical composition. The composition of this granite is consistent with an origin by fractional crystallisation to form a mineralogically and chemically concentrically zoned pattern [(Ce/Yb)N = 7.09]. The Eonyang and Yoocheon granites are also calc-alkaline, subsolvus and subvolcanic granites ("I-type"; ⁸⁷Sr/⁸⁶Sr = 0.707). These granites were emplaced at high crustal level with possibly a direct link between the plutons and caldera-centred andesitic volcanicity. The granites and the andesites seem to share a common parental magma which is thought to have been derived from partial melting of a mantle wedge at a consequence of subduction of the Kula-Pacific ridge. On the basis of these results and taking into account geochemical and structural work already published, it is concluded that during the Jurassic and Cretaceous periods in South Korea, granites were first emplaced at a compresssive intraplate boundary and later above a subducting oceanic slab.

Γνωρίζουμε ως δεδομένο ότι το κεντρικό Αιγαίο έχει υποβληθεί σε ηπειρωτική διαστολή κατά το Ολιγόκαινο. Κατά το στάδιο της διαστολής είχαμε διείσδυση ενός γρανιτικής σύστασης πλουτωνίτη οποίος σχετίζεται με το σύστημα αποκόλλησης της Μυκόνου. Η Μύκονος κυριαρχείται από έναν μονζογρανίτη, Ι-τύπου, η ηλικία του οποίου είναι περίπου 10Μa όπως υποδεικνύεται από τα θερμοχρονολογικά δεδομένα, ο λακκόλιθος της Μυκόνου είχε εκταφεί πολύ γρήγορα. Ο λακκόλιθος της Μυκόνου διείσδυσε στην κατώτερη ενότητα και έχει μονζογρανιτική έως γρανοδιοριτική σύσταση και υπέρκειται από ένα σύστημα μικρής κλίσεως ρηγμάτων. Η αποκόλληση της Λιβάδας η οποία ήταν ενεργή ταυτόχρονα με την εκταφή του γρανίτη με αποτέλεσμα τη δημιουργία μίας μικρής κλίσεως εύπλαστης διατμητικής ζώνης η οποία επαναενεργοποίησε την επαφή διείσδυσης του γρανίτη μεταξύ του μεταβασίτη και της ανώτερης ενότητας. Η κύρια απόθεση του βαρύτη έγινε σε περιοχές στις οποίες παρατηρείται μεγάλη παρουσία ρηγμάτων. Από τα δείγματα τα οποία συλλέχθηκαν από την περιοχή του Πανόρμου απομονώθηκαν ρευστά εγκλείσματα μέσα από διαφανή ορυκτά όπως ο βαρύτης και ο χαλαζίας και χρησιμοποιήθηκαν για την ισοτοπική ανάλυση. / We know as a fact that the central Aegean domain has undergone continental extension during the Oligocene. The extensional stage was accompanied by the intrusion of granitic plutons and associated detachments, such as the Mykonos and Livada detachments. Mykonos Island is dominated by an I-type monzogranite. The age of the monzogranite is about 10Ma and as indicated by the thermochronological data, Mykonos laccolith was exhumed very fast. Mykonos laccolith intruded into the Lower Unit and has a monzogranitic to granodioritic composition and are topped by a low angle normal fault system. Livada detachment, which was active along with the exhumation of the granite, corresponds to a low-angle ductile shear zone that reworked the intrusive contact of the granite within the metabasites of the upper plate and has undergone through intensive mylonitization and brecciation. Where the faults are most highly concentrated, they are mineralized with barite and iron sulphides with local concentrations of argentiferous galena and sphalerite. The barite vein system which is deposited in the area of Panormos Bay is hosted in the monzogranite and consists of a set of ten major NW- to NNW- crustified tension gashes filled with barite and other minerals. Sample material that was collected from Panormos Bay was used for the study of fluid inclusions that were trapped in coarse-grained transparent minerals such as barite and quartz. Looking at fluid inclusions trapped within minerals can provide very useful information about as part of a target selection process and the conditions existing during the formation of barite as well as the origin of the mineralization on Mykonos Island.

Η περιοχή του κεντρικού Αιγαίου έχει υποβληθεί σε ηπειρωτική διαστολή από το κατώτερο Μειόκαινο. Κατά το στάδιο της διαστολής είχαμε διείσδυση ενός πλουτωνίτη ο οποίος σχετίζεται με το σύστημα αποκόλλησης της Μυκόνου. Η Μύκονος κυριαρχείται από έναν μονζογρανίτη, Ι-τύπου, ηλικίας 10 Ma ο οποίος διείσδυσε μέσα σε μάρμαρα, μεταπηλίτες και μεταβασίτες της Κατώτερης Ενότητας. Τα γρανιτοειδή της Μυκόνου έχουν μορφή λακκόλιθου με μονζογρανιτική έως γρανοδιοριτική σύσταση και υπέρκειται από την αποκόλληση της Λιβάδας η οποία ήταν ενεργή ταυτόχρονα με την εκταφή του γρανίτη και έχει υποβληθεί σε έντονη μυλωνιτίωση. Η τοποθέτηση του λακκόλιθου χρονολογείται στα 13,5 +/- Ma όπως βρέθηκε από χρονολογήσεις U/Pb σε ζιρκόνιο. Η εκταφή του λακκόλιθου της Μυκόνου ήταν γρήγορη όπως υποδεικνύεται από θερμοχρονολογικά δεδομένα. Το τέλος της περιόδου δραστηριότητας της αποκόλλησης είναι ισόχρονο με την απόθεση του συστήματος των φλεβών βαρύτη το οποίο αποτέθηκε στην περιοχή του Πανόρμου. Δείγματα που συλλέχθηκαν από την περιοχή του Πανόρμου χρησιμοποιήθηκαν για την ισοτοπική ανάλυση των ρευστών εγκλεισμάτων που απομονώθηκαν από τις βαρυτικές φλέβες. Οι αναλύσεις μπορούν να μας δώσουν χρήσιμα δεδομένα για τις συνθήκες που επικρατούσαν κατά την απόθεση του βαρύτη καθώς και την προέλευση της μεταλλοφορίας του πλουτωνίτη της Μυκόνου. / The central Aegean region has undergone continental extension since at least the Early Miocene. The extensional stage was accompanied by the intrusion of granitic plutons and associated detachments such as the Mykonos detachment. Mykonos is dominated by a 10 Ma I-type monzogranite intruded into marble, metapelite and metabasite of the Lower Unit. The Mykonos granitoids form a laccolith-like intrusion with a monzogranitic to granodioritic composition and are topped by a low angle normal fault system. The top of the laccolith has been reworked by the Livada detachment which was active along with the exhumation of the granite and has undergone through intensive mylonitization and brecciation. Emplacement of the laccolith is dated at 13,5 +/- Ma using the U/Pb technique on Zircon. The exhumation of the Mykonos laccolith was very fast as indicated by thermochronological data. The end of the period of activity of the detachment is coeval with the emplacement of huge barite veins. The barite vein system which is deposited in the area of Panormos Bay is hosted in the monzogranite and consists of a set of ten major NW- to NNW- crustified tension gashes filled with barite and other minerals. Sample material that was collected from Panormos Bay was used for the study of fluid inclusions that were trapped in coarse-grained transparent minerals such as barite and quartz. Fluid inclusions can provide very useful information about the conditions existing during the formation of barite as well as the origin of the mineralization on the Mykonos pluton.

Οι πορφύρες ή χαλαζιακοί πορφύρες ή πορφυρίτες λίθοι, είναι ηφαιστειακής ή υπο-ηφαιστειακής γενέσεως πετρώματα, τα οποία απαντώνται σε πολλές χρωματικές ποικιλίες όπως, πορφυρό, ερυθρόχροο, ερυθρόφαιο, τεφρόφαιο, τεφρόχροο, τεφρομέλανο ή / και πράσινο. Τα πετρώματα αυτά χρησιμοποιούνται ως διακοσμητικά ή / και ως δομικά υλικά, στα υπό ανάπλαση ιστορικά κέντρα πόλεων και όχι μόνο [16]. Οι πορφύρες είναι τα πλέον κατάλληλα για το σκοπό αυτό πετρώματα και αυτό οφείλεται στα εξαιρετικά φυσικά, μηχανικά και τεχνικά τους χαρακτηριστικά, καθώς και στο αναλλοίωτο του χρώματος και της δομής των. Το γεγονός αυτό, τα καθιστά ως τα πλέον διαχρονικά απ' όλα τα διακοσμητικά πετρώματα, είτε αυτά ανήκουν στην κατηγορία των ανθρακικών, είτε στην κατηγορία των αργιλοπυριτικών πετρωμάτων. Ηφαιστειακά πετρώματα με πορφυριτικό ιστό εξορύσσοντο από την αρχαιότητα. Στην κατηγορία αυτή ανήκουν ο ερυθρός πορφυρίτης Αιγύπτου, γνωστός ως Porfido rosso antico και ο πράσινος κροκεάτης λίθος ή αυγιτικός ανδεσινικός πορφυρίτης, γνωστός και ως Porfido verde antico. Κοιτάσματα πορφυρών υπάρχουν πολύ λίγα στον κόσμο. Τα πλέον γνωστά είναι της Ιταλίας (Porfido di Albiano – Trento), της Αργεντινής (Porfiris de Puerto Madryn) και του Μεξικού (Porfiris de San Luis de la Paz). Μετά από συστηματικές γεωλογικές έρευνες, που διεξήγαγε τα τελευταία χρόνια ο Δρα Κωνσταντίνος Ι. Ρήγας στην περιοχή της Κεντρικής Ροδοπικής μάζας ανακάλυψε ένα σημαντικό, από άποψη ποιότητας και αποθεμάτων κοίτασμα, αυτό του Χαλαζιακού Πορφύρη Ξάνθης [12], η λεπτομερής εξέταση των Φυσικό – Μηχανικών και Τεχνικών χαρακτηριστικών του οποίου, αποτελεί αντικείμενο της παρούσας πτυχιακής εργασίας. / --

Στην πρώτη ενότητα της έρευνας, σκοπός μας είναι ο προσδιορισμός των λιθοτύπων και του πετροτεκτονικού περιβάλλοντος εναπόθεσης του πλουτωνίτη. Για το λόγο αυτό χρησιμοποιούνται πετρογραφικές, πετροχημικές καθώς και ορυκτοχημικές μέθοδοι ταξινόμησης. Μελετώνται οι συνθήκες πίεσης και θερμοκρασίας κάτω από τις οποίες εναποτέθηκε ο πλουτωνίτης με τη χρήση γεωβαρομέτρου και γεωθερμομέτρου. Διερευνάται, επίσης η γεωχημεία των περιβαλλόντων πετρωμάτων του πλουτωνίτη καθώς και οι πιθανοί τους πρωτόλιθοι. Η δεύτερη ενότητα της έρευνας περιλαμβάνει τη μελέτη της, συνδεδεμένης με τον πλουτωνίτη, μεταλλοφορίας οξειδίων του σιδήρου (αιματίτη, μαγνητίτη) και σουλφιδίων. Μελετάται η θερμοκρασία κάτω από την οποία έγινε η κοιτασματογένεση, καθώς και η πιθανή πηγή προέλευσής της. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιούνται στοιχειομετρικές, γεωχημικές και ιστολογικές μέθοδοι για τις μεταλλικές παραγενέσεις. Γίνεται, επίσης, προσδιορισμός της θερμοκρασίας εναπόθεσης των σουλφιδίων καθώς και της πηγής προέλευσης του υδροθερμικού ρευστού από το οποίο αποτέθηκαν. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιείται η μέθοδος των σταθερών ισοτόπων 34S. Απαντάμε επίσης στο ερώτημα αν η μεταλλοφορία των σουλφιδίων και οξειδίων προϋπάρχει της διείσδυσης του πλουτωνίτη ή δημιουργήθηκε εξαιτίας αυτής. Τέλος, ως τρίτη, εξίσου σημαντική ενότητα της έρευνας θεωρείται η αναφορά στις αρνητικές επιδράσεις της μεταλλοφορίας οξειδίων του σιδήρου και σουλφιδίων στο περιβάλλον. Στην ενότητα αυτή περιλαμβάνεται και η πρόταση πιθανών τρόπων αντιμετώπισής τους. / The aim of the first part of this study is the determination of the lithotypes of the studied area and also the definition of the petro-tectonic environment of the emplacement of the pluton. Petrographic, petrochemical and mineralogical methoda of classification have been used to accomplish this aim. The conditions of pressure and temperature of the pluton emplacement have been determined with the use of geobarometric and geothermometric methods. In this part of the study, the geochemistry of the country rocks of the pluton and their possible protoliths are also presented. The second part of the study refers to the mineralization of iron oxides (hematite, magnetite) and sulfides related to the pluton emplacement. Stoichiometric, geochemical and textural methods have been used to identify the paragenesis of the mineralization in order to determine the temperature of the mineralization and assume the possible heat origin. the sulfides emplacement temperature, as well as the origin of their hydrothermal fluid is determined, using the method of the stable isotope 34S. We also adress to the question if the sulfides and oxides ores prexisted the pluton inavsion or were created because of it. Finally, as athird equally important aspect of this study is considered the reference to the negative effects of the sulfides and oxides ores in the environment. This unit includes recomendations of possible solutions.

Τα δείγματα που μελετήθηκαν στην παρούσα διπλωματική εργασία προέρχονται από τη θέση Τούμπα - Ανθοβούνι, στις ΒΔ-Δ-ΝΔ υπώρειες του όρους Βαρνούντα του νομού Φλώρινας. Στην περιοχή αυτή κατασκευάστηκε Αιολικό Πάρκο, όπου πραγματοποιήθηκαν συνολικά τριάντα τέσσερις γεωτρήσεις για την εγκατάσταση ανεμογεννητριών. Η ευρύτερη περιοχή τη Φλώρινας ανήκει γεωλογικά στην Πελαγονική Ζώνη και δομείται γενικά από γνευσίους και ημι-μεταμορφωμένα πετρώματα. Στα πλαίσια αυτής της εργασίας εκτελέστηκαν εργαστηριακές δοκιμές σε δείγματα βραχωδών σχηματισμών. Στο τρίτο κεφάλαιο περιγράφονται αναλυτικά οι δοκιμές που χρησιμοποιήθηκαν. Μετά τη συλλογή τους, τα βραχώδη δείγματα διαμορφώθηκαν σε κυλινδρικό σχήμα, διαμέτρου 53 mm με εργαστηριακή καροταρία. Τα άκρα των δοκιμίων κόπηκαν σε μήκη ανάλογα των προβλεπόμενων εργαστηριακών δοκιμών. Οι βάσεις τους λειάνθηκαν ώστε να είναι κάθετες προς τον μεγάλο άξονα του δοκιμίου. Στο επόμενο κεφάλαιο αναφέρεται η δειγματοληψία των γρανιτών. Η θέση δειγματοληψίας εντοπίζεται στην περιοχή Πισοδερίου, που βρίσκεται στο νομό Φλώρινας. Επίσης, στην ενότητα αυτή περιγράφονται και οι δύο τρόποι διαμόρφωσης των δειγμάτων μετά από τη δειγματοληψία με το δειγματοληπτικό γεωτρύπανο. Στο εργαστήριο εξετάστηκαν τα φυσικά και τα μηχανικά χαρακτηριστικά των γρανιτών. Οι εργαστηριακές αυτές δοκιμές βραχομηχανικής γίνονται για τον προσδιορισμό της πυκνότητας, του λόγου κενών, του πορώδους, και της αντοχής των γρανιτών σε μοναξονική ανεμπόδιστη θλίψη. Στο κεφάλαιο αυτό, τα αποτελέσματα από κάθε εργαστηριακή δοκιμή προβάλλονται σε πίνακες, καθένας από τους πίνακες αυτούς αναφέρεται και σε μία άλλη δοκιμή. Ο αριθμός των δοκίμια που χρησιμοποιήθηκαν για κάθε δοκιμή είναι ο εξής: για τον προσδιορισμός των φυσικών παραμέτρων οκτώ (8) δοκίμια, για τον προσδιορισμός των δυναμικών παραμέτρων έξι (6) δοκίμια και για τον προσδιορισμός των παραμέτρων αντοχής χρειάστηκαν δέκα (10) δοκίμια. Στο έκτο κεφάλαιο συγκεντρώνονται σε ένα πίνακα όλα τα αποτελέσματα από όλες τις δοκιμές που εκτελέστηκαν. Οι δοκιμές αυτές πραγματοποιήθηκαν στους γνεύσιους, γρανίτες και γρανιτογνεύσιους. / The samples that have been studied in the current diplomatic project come from Toumpa-Anthovouni, at the NW-W-SW foot of the mountain Varnouda of county Florina. At these area was built a wind park, where had taken place thirty-four drilling for the installing of the wind turbines. The wider area of Florina geologically belongs to the Pelagonian zone and is generally structured by gneisses semi-transformed stones. Within the project laboratory testing have taken place on samples of rock formations. In the third chapter the testing that were used are described in depth. After their collection, the rock samples were reformed into cylindrical shape, diameter 53mm by laboratory karotaria. The ends of the samples were cut into lengths as the planned laboratory tests. Their bases were planished to be perpendicular to the long axis of the specimen. In the next chapter the sampling of the granites are mentioned. The place of the sampling is located in the area of Pisoderio, which belongs to the county Florina. Also, on that section both two ways of forming the samples after the sampling by sampling rig are described. At the laboratory the natural and mechanical characteristics of the granites were examined. These laboratory tests on rock mechanics have been done for the determination of the density, the ratio of spaces, the porosity and the durability of the granites under uniaxial unconfined compression. In this chapter, the results from each laboratory test are displayed on tables, each one of them mentions a different test. The number of the samples that were used for each test are the following; for the determination of the natural parameters eight (8) samples, for the determination of the dynamic parameters six (6) samples and for the determination of the durability parameters were used ten (10) samples. In the sixth chapter all the results from all the tests that have been executed are gathered in one table. These tests took place in gneiss and granites.

Les semelles métamorphiques sont des unités d’origine océanique (≤ 500 m d’épaisseur) situées à la base des grandes ophiolites obductées (≤ 20 km d’épaisseur). Ces unités sont caractérisées par un gradient métamorphique inverse, où les conditions de pression (P) et de température (T) de cristallisation augmentent de la base vers le contact avec l’ophiolite sus-jacente : depuis 500±100˚C et 0.5±0.2 GPa jusqu'à 800±100˚C et 1.0±0.2 GPa. Formées et exhumées au cours des 2 Ma suivant l’initiation des subductions océaniques, les semelles sont des témoins directs de leur dynamique précoce. Les assemblages minéralogiques qu’elles portent et leur déformation fournissent des contraintes majeures, et rares, sur l’évolution de la structure thermique et sur le comportement mécanique de l’interface de subduction naissante. Au terme d'une étude pétrologique, (micro-) structurale et expérimentale sur les amphibolites naturelles de la semelle de Semail (Oman, UAE) et synthétisées en laboratoire, nous proposons un modèle où la semelle métamorphique résulte d’épisodes multiples d’accrétion d’unités homogènes en P–T (donc sans gradient métamorphique) au cours des premières étapes de subduction océanique. L’écaillage subséquent résulte de changements majeurs dans la distribution de la déformation, du fait des variations des propriétés mécaniques des roches à l’interface de subduction lors de son équilibration thermique et de l’augmentation au cours du temps de la proportion de sédiments entrant en subduction. Ce modèle rend compte d’une grande complexité thermique et mécanique à l’interface de subduction, encore insuffisamment examinée dans les études numériques actuelles. / Metamorphic soles are m to ~500 m thick tectonic slices welded beneath most large-scale ophiolites (usually ≤ 20 km thick). They typically show a steep inverted metamorphic structure where the pressure (P) and temperature (T) conditions of crystallization increase upward, from the base of the sole (500±100ºC at 0.5±0.2 GPa) to the contact with the overlying peridotite (800±100ºC at 1.0±0.2 GPa). Soles are interpreted as a result of heat transfer from the incipient mantle wedge toward the nascent slab during the first My of intra-oceanic subduction. Metamorphic soles are therefore direct witnesses of petrological processes during early subduction. Their mineralogical assemblage and deformation pattern provide major constraints on the evolution of the thermal structure, on the migration of fluids and on the effective rheology along the nascent slab interface. We present a detailed petrological, (micro-)structural and experimental study, with refined P–T estimates obtained with pseudosection modelling and EBSD measurements, on the garnet-bearing and garnet-free (natural and synthetized) amphibolite. We suggest a new tectonic–petrological model for the formation of metamorphic soles below ophiolites, which involves the stacking of several homogeneous slivers (without any T gradient) of oceanic crust to form the present-day structure of the sole. These successive thrusts are the result of rheological contrasts between the slab material and the peridotites of the upper plate as the plate interface progressively cools. This model outlines the thermal and mechanical complexity of the early subduction dynamics, and highlights the need for more refined numerical modelling studies.

En tant que laboratoire naturel, les énormes quantités de granites mésozoïques du sud de la Chine fournissent une occasion unique de comprendre la formation et l'évolution de la croûte mésozoïque et de guider les efforts d'exploration minière dans cette région. Quelles sont les conditions de mise en place de ces granites mésozoïques en Chine du Sud ? Quelle est la relation entre les conditions de mise en place et la minéralisation associée à ces granites mésozoïques?Nous avons établi expérimentalement les relations de phase du granite Jurassique de Qitianling en Chine du Sud. Trois échantillons représentatifs de granites métalumineux contenant des amphiboles ont été choisis pour définir les conditions de cristallisation de ce pluton. Des expériences de cristallisation ont été réalisées à 100-700 MPa, mais principalement à 200 MPa ou 300 MPa, à une fO₂ de ~ NNO-1,3 (1,3 log sous le tampon Ni-NiO) ou ~ NNO + 2,4, à 660 ° C à 900 ° C, et à des teneurs variables en eau (~ 3-8% en poids). Le champ de stabilité des amphiboles et les données de barométrie montrent tous deux que la pression de mise en place du magma se situait autour de 300-350 MPa. Les rapports Fe / Mg amphiboles et biotites suggèrent en outre que la fO₂ magmatique se situait autour de NNO-1 ± 0,5 près du solidus, alors que les oxydes de Fe-Ti enregistrent une augmentation de fO₂ jusqu’à NNO + 1 en conditions sub-solidus. La cristallisation de l'amphibole est limitée aux conditions proches de la saturation en H₂O, nécessitant au moins 5,5% en poids de H₂O dissout à 200 MPa, ou 6 à 8% en poids à> 300 MPa. La présence d'amphibole dans des magmas siliceux métalumineux riches en K₂O indique donc des teneurs en eau significativement supérieures à la valeur canonique de 4% en poids. Les compositions de liquides expérimentaux obtenus à 200-300 MPa reproduisent la tendance géochimique définie par le pluton, ce qui suggère qu'une différenciation dans le réservoir de la croûte supérieure a pu se produire. L'ensemble de ces résultats indique que la fugacité relativement faible en oxygène, la température élevée du magma lors de sa mise en place et sa richesse en eau constituent un environnement favorable à la concentration d'éléments minéralisés au stade magmatique précoce. / As a natural laboratory, the huge amounts of Mesozoic granite distributing in South China provided a unique opportunity to unravel the Mesozoic crust formation and evolution in southern China as well as for guiding mining exploration efforts in this area. What are the emplacement conditions of those Mesozoic granite in South China? What are the relationship between the emplacement conditions and the mineralization among those Mesozoic granites?We have experimentally established the phase relationships for the tin-bearing Jurassic Qitianling granite in South China. Three representative amphibole-bearing, metaluminous granitic samples were chosen for constraining crystallization conditions of the Qitianling pluton. Crystallization experiments were performed at 100-700 MPa, albeit mainly at 200 MPa or 300 MPa, at an fO₂ of ~NNO-1.3 (1.3 log unit below the Ni-NiO buffer) or ~NNO+2.4, at 660°C to 900°C, and at variable melt water contents (~3-8 wt%). Amphibole stability field and barometry both show that the pressure of magma emplacement was around 300-350 MPa. Amphibole and biotite Fe/Mg ratios further suggest that magmatic fO₂ was around NNO-1±0.5 near solidus, while Fe-Ti oxides record an fO2 increase up to NNO+1 below solidus. Amphibole crystallization is restricted to near H₂O-saturation conditions, requiring at least 5.5 wt% H₂Omelt at 200 MPa, or 6-8 wt % at ≥ 300 MPa. Amphibole occurrence in K₂O-rich metaluminous silicic magmas thus indicates water contents significantly higher than the canonical value of 4 wt%. The experimental liquid line of descent obtained at 200-300 MPa mimic the geochemical trend expressed by the pluton suggesting that fractionation in the upper crustal reservoir could happen. We deduced that the relatively low oxygen fugacity, high liquidus temperature and melt water rich condition may be an enabling environment for concentrating the ore elements in the early magmatic stage