Τα οργανικά φωτοβολταϊκά (OPV) είναι συσκευές που παρουσιάζουν μια ελκυστική λύση για εφαρμογές ηλιακής ενέργειας λόγω του χαμηλού κόστους παραγωγής τους, της μηχανικής ευκαμψίας και τη δυνατότητα παραγωγής συσκευών μεγάλης έκτασης και μικρού βάρους. Οι πιο αποδοτικοί δέκτες ηλεκτρονίων μέχρι σήμερα στα OPVs βασίζονται σε τροποποιημένα φουλερένια. Ωστόσο, χρειάζονται περαιτέρω βελτιώσεις προκειμένου να επιτευχθεί πιο αποτελεσματική μεταφορά των διαχωρισμένων φορέων στα αντίστοιχα ηλεκτρόδια. Προσπάθειες προς αυτή την κατεύθυνση έχουν γίνει, είτε επηρεάζοντας την αναμειξιμότητα μεταξύ του δότη και δέκτη είτε με την ανάπτυξη πιο αποτελεσματικών δοτών ή δεκτών ηλεκτρονίων. Νέα υβριδικά υλικά με βάση το φουλλερένιο έχουν χρησιμοποιηθεί για να επηρεάσουν τις ημιαγώγιμες ιδιότητες των πολυμερών. Δεδομένου ότι οι πολυκινολίνες αποτελούν μια από τις πλέον υποσχόμενες κατηγορίες πολυμερών μεταφοράς φορτίου (οπής ή ηλεκτρονίου) για εφαρμογή σε διάφορες οπτοηλεκτρονικές εφαρμογές, ο συνδυασμός τους με C60 αναμένεται να παράσχει μια λύση για την ενίσχυση των οπτικών, μορφολογικών και ηλεκτρονικών τους ιδιοτήτων. Πρόσφατη έρευνα έχει δείξει ότι η τροποποίηση των πολυκινολινών ώστε να έχουν χαμηλότρες τιμές LUMO θα ενισχύσει τις ιδιότητες τους ως δέκτες ηλεκτρονίων. Στην εργασία αυτή μελετήθηκαν οι ηλεκτρονικές ιδιότητες διαφόρων υλικών που αντιστοιχούν στα διαδοχικά στάδια σύνθεση ενός νέου υβριδικού συμπολυμερικού δέκτη μέσω των φασματοσκοπιών φωτοηλεκτρονίων από ακτίνες-Χ και ακτινοβολία UV (XPS/UPS). Το τελικό υβριδικό πολυμερές που μελετήθηκε είναι η πολυ-πενταφθόροφενυλοκινολίνη η οποία υβριδίστηκε με C60 (P5FQ-C60). Το μονομερές πενταφθόροφενυλοκινολίνη (Ph5FQ), το καθαρό C60 και το υβριδικό μονομερές Ph5FQ-C60 έχουν επίσης μελετηθεί. Επίσης μελετήθηκαν τα υβριδικά συμπολυμερή P3OT-co-P5FQ και P3OT-co-(P5FQ-Ν-C60) με αναλογία 1:10 για χρήση ως δέκτες ηλεκτρονίων με καλύτερη αναμειξιμότητα με τον δότη. Για την φασματοσκοπική έρευνα τα δείγματα αποτέθηκαν σε υποστρώματα Si με χρήση spin coating από διαλύματα τολουολίου, THF ή χλωροφορμίου. Οι μετρήσεις πραγματοποιήθηκαν σε θάλαμο ανάλυσης υπερυψηλού κενού (βασική πίεση 5x10-9 mbar). Από τις μετρήσεις XPS η κορυφή F1s των μη υβριδικών μορίων εμφανίστηκε σε ενέργεια σύνδεσης (BE) 688.3 eV, μια τιμή που αντιστοιχεί σε άτομα φθορίου με δεσμούς C-F. Η ίδια κορυφή μετατοπίζεται σε χαμηλότερες ενέργειες σύνδεσης σε όλα τα υβριδικά υλικά, υποδεικνύοντας την επίδραση των μορίων C60 στο ηλεκτρονιακό νέφος των φθορίων της κινολίνης. Από τα φάσματα UPS μετρήθηκε το υψηλότερο κατειλημμένο μοριακό τροχιακό (HOMO) σε σχέση με το επίπεδο Fermi καθώς και το κατώφλι υψηλών ενεργειών σύνδεσης (HBE) για κάθε υλικό. Από αυτά, υπολογίστηκε το έργο εξόδου τους, ενώ από το άθροισμα του έργου εξόδου και της ενέργειας σύνδεσης του ΗΟΜΟ υπολογίστηκαν οι Ενέργειες Ιονισμού (ΙΡ). Αυτή είναι μια χρήσιμη παράμετρος για τον χαρακτηρισμό των ημιαγώγιμων πολυμερών επειδή αντιστοιχεί στην απόσταση μεταξύ του ΗΟΜΟ και του επιπέδου κενού και σε συνδυασμό με το ενεργειακό χάσμα (Eg) μπορεί να υπολογιστεί η χαμηλότερο μη κατειλημμένο μοριακό τροχιακό (LUMO). Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι οι ιδιότητες των ημιαγώγιμων πολυμερών ή μονομερών μπορούν αποτελεσματικά να επηρεαστούν με υβριδοποίηση με χρήση νανοδομών του άνθρακα, που σε αυτή την περίπτωση είναι το C60. / Organic photovoltaic (OPV) devices present an attractive solution for solar energy applications due to their inherently low material costs, mechanical flexibility, and the potential of scalability to large area, light weight, devices. The most efficient electron accepting materials used so far in OPVs are based on modified fullerenes. However, further improvement is needed in order to achieve more efficient transport of the separated charges to the respective electrodes. Attempts to this direction have been made either by influencing the miscibility between the donor and acceptor phases or by the development of more efficient electron donor or electron acceptor materials. New hybrid materials comprising of fullerene can been used to tune the semiconducting properties of polymers. Since polyquinolines are one of the most promising classes of electron-transporting and electron-accepting polymers for use in various optoelectronic applications their combination with C60 is expected to provide a route for the modulation of their optical, morphological as well as their electronic properties. Previous work has shown that the modification of polyquinolines towards lower LUMO values will increase their electron accepting properties. In this work the electronic properties of various materials that correspond to the sequential synthesis steps of a novel hybrid copolymeric acceptor are investigated by x-ray and UV photoelectron spectroscopies (XPS/UPS). The hybrid material under investigation is the newly synthesised poly-perfluorophenylquinoline(P5FQ-C60) hybridised with C60. The perfluorophenylquinoline monomer (P5FQ, Fig1a), C60 on its own and the hybrid P5FQ-C60 are also studied. The hybrid copolymers P3OT-co-P5FQ and P3OT-co- (P5FQ-N-C60) with a ratio of 1:10 are also studied for use as electron acceptors to confer better miscibility with the donor. For the spectroscopic investigation the samples were deposited on Si substrates by spin coating from toluene,THF or chloroform solutions. The measurements were carried out in an ultrahigh vacuum analysis chamber (base pressure 5x10-9 mbar) equipped with a hemispherical electron energy analyzer, a twin anode X-ray source for XPS and a discharge UV lamp for UPS. The XPS F1s photo-peak from the non hybrid samples appeared at binding energy (BE) 688.3 eV, a value that corresponds to fluorine atoms in C-F bonds. The same peak was shifted to lower binding energy in the case of all hybrid materials. Despite the fact that the F1s peak has a measurable signal, the C1s component corresponding to C-F bonds (BE=289.4 eV) appeared to be at noise level for all the materials under investigation. This is attributed to the fact that the photoionization cross section of C1s is about four times lower than that for F1s. From the UP spectra the Highest Occupied Molecular Orbital (HOMO) with respect to the Fermi Level and the high binding energy (HBE) cut off can be measured. From the latter the work function of the material is calculated, while the sum of the work function and the binding energy of HOMO correspond to the Ionization Potential (IP). This is a useful parameter for the characterization of semiconducting polymers because it corresponds to the distance between the HOMO and the vacuum level and in combination with band gap (Eg) values can be used for the calculation of the Electron Affinity or in other words the Lowest Unoccupied Molecular Orbital (LUMO) position. The results demonstrate that the semiconducting properties of polymeric or monomeric materials can be effectively tuned by hybridization with carbon based nanostructures, in this case C60.