Οι σεισμοί και οι ηφαιστειακές εκρήξεις αποτελούν την επιφανειακή έκφραση μιας δυναμικής του βάθους. Αυτό από μόνο του παραπέμπει σε κάτι μη απτό και μη άμεσα παρατηρήσιμο. Όμως τα δύο αυτά φαινόμενα καταφέρνουν να κεντρίσουν το ενδιαφέρον μικρών και μεγάλων κάνοντάς τους να σχηματίζουν τις δικές τους παραστάσεις για τις δύο έννοιες. Στην παρούσα έρευνα, μελετήσαμε τις ιδέες που κατέχουν τα παιδιά της προσχολικής ηλικίας για τους σεισμούς, τα ηφαίστεια και τη δημιουργία αυτών, πριν αλλά και μετά από μια οργανωμένη διδακτική παρέμβαση. Επίσης, έγινε προσπάθεια καταγραφής των συναισθημάτων που εκφράζονται από τα παιδιά για το φαινόμενο του σεισμού αλλά και των μέτρων προστασίας που τείνουν να υιοθετούν σε μια τέτοια περίσταση. Το δείγμα αποτέλεσαν 63 παιδιά προσχολικής ηλικίας από ένα δημόσιο Νηπιαγωγείο στην ευρύτερη περιοχή της Πάτρας. Τα παιδιά φάνηκε πως είχαν σχηματίσει ήδη πριν τη διδακτική παρέμβαση κάποιες πρώτες παραστάσεις για τα φαινόμενα αυτά. Μετά την ολοκλήρωση της διδακτικής παρέμβασης παρατηρήθηκε ότι οι παραστάσεις αυτές βελτιώθηκαν αρκετά με κάποιες από αυτές να πλησιάζουν αρκετά το επιστημονικό μοντέλο. Τέλος, τα συναισθήματα που εκφράστηκαν από τα παιδιά καθ’ όλη τη διάρκεια της μελέτης αυτής σχετίζονταν με την κατανόηση της σημαντικότητας του εν λόγω θέματος: παρατηρήθηκε μια μετάβαση από το συναίσθημα φόβου ή πανικού σε συναισθήματα που είχαν να κάνουν περισσότερο με ηρεμία και διατήρηση της ψυχραιμίας προκειμένου να προστατευθούν σε περίπτωση σεισμού. / Earthquakes and volcanic eruptions are the surface expression of a dynamic depth. This by itself refers to something intangible and not directly observable; but these two phenomena manage to pique the interest of both preschoolers and adults and make them form their own representations for both concepts. In this research, we studied the ideas held by the preschoolers on earthquakes, volcanoes and the creation of these two, before and after an organized teaching intervention. Also, an attempt was made to record the emotions expressed by children about the earthquakes and the protective measures they tend to adopt in such situations. The sample consisted of 63 preschool children from a public kindergarten located in the city of Patras. Ever before the teaching intervention, children had already formed some early representations for these phenomena, representations that were enriched (approaching even the scientific model) after the didactic intervention had been completed. Finally, the feelings expressed by the children throughout the study resulted from the understanding of the significance of this issue: there was a transition from the feeling of fear or panic to feelings that had more to do with staying calm and keeping their composure (in order to protect themselves) in a case of an earthquake.