Οι τυροκομικές μονάδες θεωρούνται παραγωγικές μονάδες έντονου υγειονομικού ενδιαφέροντος, καθώς τα υγρά απόβλητά τους είναι ρύποι υψηλού οργανικού φορτίου και η διαχείρισή τους αποτελεί μείζον περιβαλλοντικό ζήτημα. Υπολογίζεται ότι κατά μέσο όρο, ένα τυροκομείο που επεξεργάζεται 100 τόνους γάλακτος ανά ημέρα, παράγει τυρόγαλα που ρυπαίνει όσο τα απόβλητα μιας πόλης 55.000 κατοίκων (Sienkiewicz, T. & Riedel, C.-L., 1990). Τα απόβλητα του τυροκομείου συνίστανται κυρίως από αραιώσεις γάλακτος, παραπροϊόντα παραγωγής, λιπαντικά, απορρυπαντικά και αστικά λύματα, βασικός ρύπος, όμως, των υγρών αποβλήτων των τυροκομικών μονάδων είναι ο ορρός του γάλακτος. Αν εξαιρέσουμε περιπτώσεις παραγωγής νέων παραπροϊόντων από την περαιτέρω επεξεργασία του, κατά βάση ο ορρός γάλακτος απορρίπτεται χωρίς καμία επεξεργασία σε διάφορους υδάτινους αποδέκτες ή στο δίκτυο της αποχέτευσης, ελοχεύοντας ιδιαίτερους περιβαλλοντικούς κινδύνους. Η επεξεργασία των υγρών αποβλήτων των τυροκομείων και ιδιαιτέρως με βιολογικό τρόπο, είναι ένας περιβαλλοντικός τομέας με ιδιαίτερο ερευνητικό ενδιαφέρον. Η χρήση βιομηχανικής κλίμακας μονάδας βιολογικής επεξεργασίας υγρών αποβλήτων τυροκομείου με αντιδραστήρες σταθερής κλίνης, με ανακυκλοφορία και με φυσικό αερισμό αποδεικνύεται εξαιρετικά αποδοτική, με ελάχιστο πάγιο και λειτουργικό κόστος και χαμηλό ενεργειακό αποτύπωμα. Στόχος της εργασίας αυτής ήταν να καταγραφεί η περιγραφή της συγκεκριμένης μονάδας βιολογικής επεξεργασίας, να θεμελιωθεί θεωρητικά η λειτουργία της και τέλος, να βελτιστοποιηθεί, έτσι ώστε η απόδοσή της να είναι ακόμα πιο ικανοποιητική. / --