- / -

- / -

Στη παρακάτω διπλωματική εργασία, δύναται να περιγραφούν τα τεχνικο-γεωλογικά χαρακτηριστικά που μπορούν να ταξινομήσουν και να πιστοποιήσουν βραχώδη υλικά, κατόπιν εργαστηριακών δοκιμών, ως κατάλληλα (ή μη κατάλληλα), για συγκεκριμένες χρήσεις ως αδρανή υλικά. Η συγκεκριμένη εργασία, αναφέρεται για χρήσεις αδρανών υλικών σε έρμα σιδηροδρομικών γραμμών. Επίσης, γίνεται εκτεταμένη θεωρητική αναφορά στις φυσικές- μηχανικές, χημικές, γεωμετρικές και άλλες ιδιότητες, που παρουσιάζουν τα υλικά που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως αδρανή, καθώς και περιγραφή των εργαστηριακών δοκιμών, όπως προβλέπονται από τους Ευρωπαϊκούς Κανονισμούς (ΕΝ)περί καταλληλότητας αδρανών υλικών και που βρίσκονται σε συνάφεια με τις νομοθεσίες του Ελληνικού Κράτους για το θέμα αυτό. Μια άλλη πτυχή του θέματος που περιγράφεται, είναι οι λατομικές ζώνες (λατομεία), όπου είναι ο χώρος που γίνεται μαζική λήψη υλικού, απευθείας από το υγιές τμήμα της βραχόμαζας, που προορίζεται για χρήση αδρανών υλικών και εξετάζονται οι περιορισμοί που προκύπτουν βάσει της Ελληνικής νομοθεσίας στο θέμα αυτό, που αφορούν άμεσα αστικές και κατοικημένες περιοχές, καθώς και περιβαλλοντικές πτυχές του όλο θέματος. Εργαστηριακά, η παρακάτω διπλωματική εργασία, βασίζεται στην λήψη δείγματος από βραχώδες υπερβασικό υλικό (διαβασικά πετρώματα), το οποίο εξετάστηκε πετρογραφικά και εργαστηριακά βάσει των πιο πάνω Ευρωπαϊκών Κανονισμών και στην συνέχεια συγκρίνονται με τα προβλεπόμενα όρια της κάθε εργαστηριακής δοκιμής που αναφέρονται ως εργαστηριακά όρια χρήσης αδρανών υλικών σε έρμα σιδηροδρομικών γραμμών. Αυτή η διαδικασία πραγματοποιείται, ώστε να γίνει δυνατή η πιστοποίηση του συγκεκριμένου υλικού ως κατάλληλο ή ακατάλληλο για την συγκεκριμένη χρήση. Όλες οι διαδικασίες και εργαστηριακές δοκιμές, πραγματοποιήθηκαν στο χώρο του εργαστηρίου Τεχνικής Γεωλογίας ,στο τμήμα Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Πατρών. Συγκεκριμένα πάρθηκαν 4 δείγματα όμοιου υλικού(διαβασικό) από κοινή πηγή (Πολύκαστρο- Κιλκίς) βάρους: ΔΕΙΓΜΑ (7)=17.775KG, ΔΕΙΓΜΑ (8)=16.345KG, ΔΕΙΓΜΑ (9)=19,490KG και ΔΕΙΓΜΑ (10)=17.231ΚG. Έπειτα, πραγματοποιήθηκαν οι πιο κάτω εργαστηριακές δοκιμές, στο εργαστήριο Τεχνικής Γεωλογίας του τμήματος Γεωλογίας του Πανεπιστήμιου Πατρών. (α)Κοκκομετρική Ανάλυση (β)Δείκτης Μορφής (γ)Δείκτης Πλακοειδούς (δ)Δείκτης Los Angeles (ε)Δείκτης micro- Deval Tα αποτελέσματα που πρόεκυψαν, εμφανίζονται στη διπλωματική εργασία στα Παραρτήματα 1, 2, 3, 4, 5. Γίνετε επίσης σύγκριση των εργαστηριακών αποτελεσμάτων με τα αντίστοιχα κατάλληλα όρια και το αποτέλεσμα εμφανίζεται στην ενότητα ‘’Συμπεράσματα’’ της εργασίας. Τέλος γίνεται γεωμορφολογική και γεωλογική αναφορά της περιοχής(Ν.Κιλκίς), από όπου πάρθηκαν τα δείγματα και περιγράφεται συνοπτικά η γεωτεκτονική ζώνη όπου ανήκει. / -

Στα πλαίσια αυτής της μεταπτυχιακής διατριβής γίνεται μελέτη των ασβεστολίθων του Νομού Αχαΐας ως αδρανή για κατασκευαστικές και περιβαλλοντικές εφαρμογές. Πραγματοποιήθηκε συλλογή δειγμάτων, μικροσκοπική και μακροσκοπική μελέτη τους, πλήθος εργαστηριακών φυσικομηχανικών και χημικών δοκιμών με σκοπό τον προσδιορισμό της καταλληλότητάς τους ως αδρανή, παρασκευή και πετρογραφική μελέτη σκυροδεμάτων από τα υπό μελέτη αδρανή καθώς και προσομοίωση όξινου υδατικού διαλύματος και εξουδετέρωσή του με τη χρήση των ασβεστολίθων. / -

Ένας συναρπαστικός τομέας της σύγχρονης επιστημονικής έρευνας είναι αυτός των νανοσύνθετων υλικών. Το πεδίο αυτό περιλαμβάνει τη μελέτη πολυφασικών υλικών, στα οποία μία ή περισσότερες από τις χωρικές διαστάσεις κάποιας φάσης βρίσκεται στην περιοχή νανομέτρων (10-9m). Αυτό που ξεχωρίζει τα νανοσύνθετα από τα άλλα συμβατικά σύνθετα υλικά είναι η ικανότητά τους να συνδυάζουν ιδιότητες, οι οποίες είναι απαγορευτικές για τα παραδοσιακά υλικά, αλλά και η λειτουργικότητα που παρουσιάζουν. Η εισαγωγή των νανοσύνθετων υλικών και οι πολλές επιστημονικές μελέτες που έγιναν τα τελευταία χρόνια στόχευαν και προσδοκούσαν σε μία δραματική βελτίωση των μηχανικών τους ιδιοτήτων, πράγμα που πολλές φορές δεν επαληθεύτηκε. Στις μέρες μας υπάρχει ένα αυξανόμενο ενδιαφέρον για τη μελέτη της διηλεκτρικής συμπεριφοράς και αγωγιμότητας των νανοσύνθετων πολυμερικής μήτρας με ανόργανα νάνο-εγκλείσματα. Τα νανοσύνθετα συστήματα πολυμερικής μήτρας – ανόργανων νάνο-εγκλεισμάτων αναμένεται να αποτελέσουν μια νέα γενιά υψηλού τεχνολογικού ενδιαφέροντος υλικών που θα επιδεικνύουν λειτουργικές ιδιότητες λόγω της μεταβαλλόμενης πόλωσης των κεραμικών νανοσωματιδίων. Η διασπορά κεραμικών εγκλεισμάτων στο εσωτερικό πολυμερικής μήτρας προσδίδει στα σύνθετα συστήματα βελτιωμένη μηχανική και ηλεκτρική συμπεριφορά. Τέτοιου τύπου συστήματα υλικών, που έχουν υψηλή ηλεκτρική διαπερατότητα (high-Κ materials) χρησιμοποιούνται σε ηλεκτρονικές εφαρμογές, καθώς μειώνουν τα ρεύματα διαρροής και παράλληλα λειτουργούν ως ενσωματωμένοι νανο-πυκνωτές εισάγοντας ένα νέο είδος νανο-διατάξεων για την αποθήκευση ενέργειας. Η ηλεκτρική απόκρισή τους, εκφράζεται κυρίως μέσω της ηλεκτρικής διαπερατότητας και μπορεί να ρυθμιστεί, ελέγχοντας τον τύπο, το μέγεθος και την ποσότητα της κεραμικής ενίσχυσης. Η ενσωμάτωση πιεζοηλεκτρικών κρυστάλλων, που επιδεικνύουν μεταβαλλόμενη πόλωση, σε μια πολυμερική μήτρα, όπως η εποξειδική ρητίνη –που εν γένει είναι ηλεκτρικός μονωτής- με χαμηλή ηλεκτρική διαπερατότητα και υψηλή διηλεκτρική αντοχή μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη ενός ευφυούς συστήματος. Σκοπός αυτής της εργασίας είναι η παρασκευή και ο χαρακτηρισμός σύνθετων πολυμερικών συστημάτων εποξειδικής ρητίνης – νανοσωματιδίων οξειδίου του ψευδάργυρου (ZnO) καθώς και σύνθετων υβριδικών συστημάτων εποξειδικής ρητίνης - νανοσωματιδίων οξειδίου του ψευδάργυρου (ZnO) και καρβιδίου του τιτανίου (TiC) ώστε να οδηγηθούμε σε ένα σύστημα υλικών με βέλτιστη συμπεριφορά. Τα δοκίμια που παρασκευάστηκαν χαρακτηρίστηκαν διηλεκτρικά, μορφολογικά και θερμικά. Τα νανοσύνθετα υποβλήθηκαν σε μορφολογικό και θερμικό χαρακτηρισμό. Η μορφολογία των δειγμάτων εξετάστηκε μέσω του Ηλεκτρονικού Μικροσκοπίου Σάρωσης (SEM). Από την εξέταση προέκυψε πως η διασπορά των νανο-σωματιδίων μπορεί να χαρακτηρισθεί ως, τουλάχιστον, ικανοποιητική και σε όλα τα συστήματα συνυπάρχουν νανοδιασπορές και συσσωματώματα. Η θερμική απόκριση των συστημάτων μελετήθηκε μέσω της τεχνικής της Διαφορικής Θερμιδομετρίας Σάρωσης (DSC). Από τα θερμογραφήματα προσδιορίστηκε η θερμοκρασία υαλώδους μετάπτωσης των συστημάτων. Η διηλεκτρική φασματοσκοπία (Broadband Dielectric Spectroscopy) έχει αποδειχθεί ως ένα ισχυρό εργαλείο για την έρευνα της μοριακής κινητικότητας, των αλλαγών φάσης, των μηχανισμών αγωγιμότητας και των διεπιφανειακών φαινομένων στα πολυμερή και τα σύνθετα πολυμερικά συστήματα. Η διηλεκτρική απόκριση των νάνο-συνθέτων εξετάστηκε στο εύρος συχνοτήτων 10-1-107 Hz και στο διάστημα θερμοκρασιών από 30οC έως 160οC. Από τα πειραματικά αποτελέσματα προκύπτει πως παρατηρούνται διηλεκτρικές χαλαρώσεις που οφείλονται τόσο στην πολυμερική μήτρα, όσο και στην ενισχυτική φάση. Τρεις διακριτοί τρόποι χαλάρωσης καταγράφηκαν στα φάσματα των συστημάτων που μελετήθηκαν και αποδίδονται στη διεπιφανειακή πόλωση (Interfacial Polarization) μήτρας/εγκλεισμάτων, στην μετάβαση από την υαλώδη στην ελαστομερική φάση (α- χαλάρωση) της πολυμερικής μήτρας και στην κίνηση πλευρικών πολικών ομάδων (β- χαλάρωση) των κύριων αλυσίδων. Τέλος, υπολογίστηκε η πυκνότητα ενέργειας όλων των συστημάτων με παραμέτρους τη συχνότητα, τη θερμοκρασία και την περιεκτικότητα σε πληρωτικό μέσο. Τα ενισχυμένα συστήματα παρουσιάζουν, εν γένει, μεγαλύτερη ικανότητα αποθήκευσης ενέργειας. Η λειτουργική συμπεριφορά των νανοσύνθετων εξετάσθηκε με χρήση της Συνάρτησης Διηλεκτρικής Ενίσχυσης (DRF). / The impact of nano-materials and nano-structured materials is well known and recognized in our days. Nano-composites consists an exciting modern field of scientific research. Nano-composites are multiphase materials where at least one of the dimensions of the reinforcing phases is in nano-scale. The main difference of nano-composites in comparison with conventional composites is their ability to achieve superior performance at a very low concentration of their filler. The introduction of nanocomposite materials was followed by many scientific studies which aimed to achieve a dramatic improvement of their mechanical performance. The latter, in many cases has not been verified. Recently, there is an increasing interest in studying the dielectric behavior and conductivity of polymer matrix – inorganic nano-filler composites. Polymer matrix nano-composites are expected to be useful in replacing conventional insulating materials providing tailored performance, by simply controlling the type and the concentration of nano-inclusions. Nanocomposite systems, which include inorganic nano-particles represent a novel class of materials which are expected to exhibit functional properties because of the varying polarization of the ceramic particles. Dispersing ceramic inclusions within a polymer matrix, results in systems with enhanced mechanical and electrical behavior. Such material systems are used in electronic applications, for the reduction of leakage currents, and as integrated nano-capacitors. The ceramic filler could be piezoelectric crystal particles. Their varying polarization can be combined with a polymer host, like an epoxy resin – which is, in general, electrical insulator – with low dielectric permittivity and high dielectric breakdown strength. This combination could lead in the development of a smart materials’ system. The aims of this work are the preparation and characterization of epoxy resin nanocomposites with embedded zinc oxide (ZnO) and nanoparticles and in tandem hybrid system of epoxy resin– zinc oxide (ZnO) and titanium carbide (TiC) nanoparticles. Furthermore, morphology, thermal and electrical response of the produced specimens was examined. The morphology of the specimens was checked for voids and clusters, by means of Scanning Electron Microscopy. Ceramic particles distribution is considered as satisfactory, although clusters co-exist with nanodispersions in all the examined systems. Thermal response was examined via Differential Scanning Calorimetry (DSC), and the obtained thermographs were used for the determination of glass transition temperature. Broadband Dielectric Spectroscopy (BDS) has been proved to be a powerful tool for the investigation of molecular mobility, phase changes, conductivity mechanisms and interfacial effects in polymers and complex systems. The dielectric response of nano-composites was examined via BDS in the frequency range 10-1-107 Hz and temperature interval from 30 oC to 160 oC. Experimental results include relaxation phenomena arising from both the polymeric matrix and the filler. Three distinct relaxation modes were recorded in the spectra of all systems. They were attributed to interfacial polarization, glass to rubber transition (α-relaxation) and motion of polar side groups (β – relaxation). Finally, the energy density for all the studied systems was calculated with parameters the frequency, temperature and filler content. Composites systems exhibit, in general, higher energy storage efficiency. The systems’ functionality was examined by employing the Dielectric Reinforcing Function (DRF).

Η συγκεκριμένη εργασία επικεντρώνεται στην εκτίμηση της καταλληλότητας κάποιων βασικών – υπερβασικών πετρωμάτων ως αδρανή υλικά για τις συγκεκριμένες χρήσεις και κυρίως για έρμα σιδηροδρομικών γραμμών υψηλών ταχυτήτων. Η έρευνα αφορούσε διαβασικά πετρώματα από υλικά λατομείου της περιοχής Πολύκαστρου του Νομού Κιλκίς καθώς και υλικά από επιλεγμένες θέσεις του Νομού Κορινθίας και συγκεκριμένα από την περιοχή Αγίων Θεοδώρων (δακιτικά πετρώματα) και την περιοχή Σχίνος (περιδοτίτες) . Στα δείγματα αυτά αξιολογήθηκε η καταλληλότητα τους με βάση τα αποτελέσματα ποιοτικού ελέγχου που περιλάμβανε όλες τις σχετικές διαδικασίες και απαιτήσεις που ορίζονται στα αντίστοιχα Ευρωπαϊκά Πρότυπα ΕΝ, συγκεκριμένα: • Γεωμετρικές ιδιότητες (δείκτες πλακοειδούς, επιμήκυνσης, μορφής και ισοδύναμο άμμου) • Φυσικές ιδιότητες (φαινόμενη πυκνότητα και υγρασία απορρόφησης) • Μηχανικές ιδιότητες (δείκτης Micro-Deval, δείκτης LAΑV, δείκτης AIV, δείκτης PSV) • Παράμετροι αντοχής βραχώδους υλικού (σκληρότητα SHV, σημειακή φόρτιση) Από τα αποτελέσματα της εργαστηριακής έρευνας διαπιστώνεται ότι η καταλληλότητα των διαβασικών πετρωμάτων από την περιοχή Πολύκαστρου του Νομού Κιλκίς είναι «οριακή» για έρμα Σιδηροδρομικών Γραμμών Υψηλών Ταχυτήτων (Σ.Γ.Υ.Τ.), σύμφωνα με τις Ελληνικές απαιτήσεις ποιότητας σιδηροδρομικών αδρανών για υψηλές ταχύτητες, λόγω κυρίως των αυξημένων τιμών του δείκτη LAAV, ενώ οι συγκεκριμένοι δακίτες και οι περιδοτίτες κρίνονται «ακατάλληλοι» για τη συγκεκριμένη χρήση. Επιπρόσθετα, από τις συσχετίσεις που δοκιμάστηκαν μεταξύ των επιμέρους ιδιοτήτων των γεωϋλικών διαφαίνονται γραμμικά αυξανόμενες σχέσεις μεταξύ των μηχανικών ιδιοτήτων (κυρίως AIV και LAΑV) με τις γεωμετρικές (κυρίως δείκτης πλακοειδούς) καθώς και με το δείκτη αντίστασης σε στίλβωση (PSV). / This paper focuses on assessing the suitability of some basic – ultrabasic rocks as aggregates for specific uses and especially for railway ballast high speed. The investigation concerned diabase rocks from quarry materials in the region of Kilkis and materials from selected parts of the county Corinth and specifically from the region St. Theodore (dacite rocks) and from the region Schinos (peridotites). In these samples evaluated their suitability based on quality control results that included all relative procedures and requirements set out in the relevant European Standards EN, specifically: • Geometrical properties ( flakiness index, elongation, shape and sand equivalent) • Physical properties ( apparent density and water absorption) • Mechanical properties ( Micro – Deval index, Los Angeles index, aggregate impact value AIV, polished stone value PSV) • Parameters strength rocky material ( Schmidt hammer value SHV, point load index) From the results of laboratory research found that the relevance of diabase rocks grom the region of Kilkis is << marginal>> for Railway Ballast High Speed ( R.B.H.S.), according to the Greek railway aggregate quality requirements for high speed, mainly due to increased results index LAAV, while the specific dacites and peridotites are conciderded << unsuitable>>for that use. In addition, from the correlations between the tested individual properties of geomaterials emerge linearly increasing relationship between the mechanical properties ( mainly LAAV and AIV) with geometrical (in particular flakiness index) and with polished stone value (PSV).

Thanks to recent advances in science and engineering, the field of biomaterials stands poised to increase the effectiveness and longevity of established devices as well as to provide new options to biomedical engineers who work at designing future products. From its beginning, the field of bioengineering has focused on providing the best artificial devices - hearing aids, artificial limbs and other prostheses - to replace body parts that are missing, broken, or dysfunctional. Regeneration of body parts requires a biomaterial with a structure, components and chemical signals that allow the body ’s tissue cells to recognize, respond to, and remodel the material without rejecting it as foreign. Bone, cartilage and the major load bearing joints of the body all suffer degenerative changes with age and trauma. This area of research focus will seek solutions to the problems of osteoporosis, the fixation of implants in bone and the replacement of damaged bone and cartilage. This will be achieved through the development of non-metallic biomaterials and resorbable biomaterials that provide appropriate load bearing characteristics and the potential to interact suitably with the biology. The non-metallic materials for bone substitutes serve as scaffolds and may have modified surfaces to encourage natural tissue growth or the ability to be seeded with the hosts own cells before implantation. This will have applications for both bone and cartilage substitute materials. These bone substitutes biomaterials are the second-most implanted of all materials. Resorbable biomaterials, on the other hand, gradually disappear from the body as a result of hydrolysis, because are made from molecules similar to those in the human body, which resorb while the tissue is healing. This eliminates the need for a second surgery. The goal of this thesis is to explain the usefulness of these biomaterials in medical applications and especially in orthopaedics, focusing on the latest acquisitions. The first chapter makes an introduction in biomaterials, with emphasis on orthopaedic biomaterials. The second chapter contains information about: (1) the bone characteristics (anatomy and mechanics), in order to understand the basis for tissue engineered therapies and how damaged bones heal, (2) the non-metallic biomaterials (polymers, biodegradable polymers, ceramics and composites) for bone substitutes, giving examples of modern biomaterials used today and (3) the principles involved in the Modern Cementing Technique. The third chapter is a review of the chemistry of the polymers used in bioresorbable biomaterials, including synthesis and degradation, describe how properties can be controlled by proper synthetic controls such as copolymer composition, highlight special requirements for processing and handling, and presents in detail some of the commercial resorbable biomaterials. / Αυτή η διατριβή εξηγεί τη χρησιμότητα των μη μεταλλικών βιο-υλικών για τα υποκατάστατα οστών και των βιο-απορροφημένων βιο-υλικών στις ιατρικές εφαρμογές και ειδικά στις ορθοπεδικές, που εστιάζουν στις πιό πρόσφατες αποκτήσεις.

- / -

Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι ο προσδιορισμός των μηχανικών παραμέτρων του βραχώδους υλικού μέσα από εργαστηριακές δοκιμές Βραχομηχανικής ώστε να διεξαχθούν συμπεράσματα για την συμπεριφορά του. Στο τέλος παρουσιάζονται συνολικά τα αποτελέσματα εργαστηριακών δοκιμών και εξάγονται συμπεράσματα για τα πετρώματα διαφόρων περιοχών. / The purpose of this study is to determine the mechanical parameters vrachodous material through laboratory tests conducted to Rock conclusions about the behavior. At the end shown at the results of laboratory tests and conclusions are drawn on rocks of different areas.

Τα σύνθετα υλικά πολυμερικής μήτρας - ανόργανων/κεραμικών εγκλεισμάτων ελκύουν όλο και περισσότερο το ενδιαφέρον χάρη στο ευρύ φάσμα των εφαρμογών. Ως σύνθετο υλικό ορίζεται το υλικό το οποίο αποτελείται από τουλάχιστον 2 διαφορετικές διακριτές μεταξύ τους φάσεις. Συνδυάζοντας τις ιδιότητες της μήτρας και του εγκλείσματος έχουμε ένα υλικό με νέες ιδιότητες. Οι ηλεκτρικές ιδιότητες των σύνθετων υλικών πολυμερικής μήτρας τους δίνουν σημαντικό ρόλο στην βιομηχανία της μικροηλεκτρονικής καθώς μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν διηλεκτρικά υλικά σε συσκευές αποθήκευσης ενέργειας, σαν στοιχεία κυκλωμάτων αλλά και σαν μονωτές παρεμβολών ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας Στην παρούσα εργασία χρησιμοποιήθηκε ως μήτρα εποξειδική ρητίνη και σαν έγκλεισμα καρβίδιο του Βορίου ( Β4C). To Β4C είναι το τρίτο σκληρότερο υλικό, μετά το διαμάντι και το κυβικό νιτρίδιο του Βορίου, έχει χαμηλή πυκνότητα και πολύ καλές μηχανικές ιδιότητες. Μέχρι πρότινος χρησιμοποιούταν κυρίως σε πλάκες θωράκισης και σαν απορροφητικό νετρονίων στην πυρηνική βιομηχανία αλλά τελευταίες μελέτες υποδεικνύουν και πολύ καλές ηλεκτρικές ιδιότητες και χρήση στην μόνωση παρεμβολών ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας. Στην παρούσα εργασία παρασκευάστηκαν 6 δοκίμια εποξειδικής ρητίνης και B4C, με μεταβαλλόμενη συγκέντρωση της εγκλεισμένης φάσης, έτσι ώστε να εξεταστεί εμπεριστατωμένα η σχέση -συγκέντρωσης εγκλεισμένης φάσης και ηλεκτρικών ιδιοτήτων-. Για τον διηλεκτρικό χαρακτηρισμό των δοκιμίων χρησιμοποιήθηκε διάταξη Διηλεκτρικής Φασματοσκοπίας (Broadband Dielectric Spectroscopy) με μεταβαλλόμενη θερμοκρασία στον χώρο μετρήσεων. Το εύρος συχνοτήτων στο οποίο έλαβε χώρα το πείραμα ήταν 10-1 - 107 Hz και το θερμοκρασιακό εύρος 30oC-160oC. Τα αποτελέσματα του ηλεκτρικού χαρακτηρισμού υποδηλώνουν την ύπαρξη τριών διεργασιών, στο εξεταζόμενο φάσμα συχνοτήτων. Στις υψηλές συχνότητες είχαμε την εμφάνιση της διεργασίας της β-χαλάρωσης, η οποία σχετίζεται με τον επαναπροσανατολισμό των πλευρικών πολικών ομάδων της πολυμερικής αλυσίδας, στις μεσαίες συχνότητες είχαμε την εμφάνιση της α-χαλάρωσης, η οποία σχετίζεται με την μετάπτωση από την υαλώδη στην ελαστομερική φάση της πολυμερικής μήτρας και τέλος στις χαμηλές συχνότητες παρατηρήθηκε το φαινόμενο Maxwell-Wagner-Sillars το οποίο σχετίζεται με την διεπιφανειακή πόλωση. / Nowadays, polymer matrix composites filled with inorganic/ceramic inclusions gather the scientific interest because of their vast uses in numerous applications. A composite refers to a materials system that consists of at least two different separated phases. Combining the properties of the matrix and the filler we achieve a material with superior properties than that of its constituents. The electrical properties of polymer matrix composites give them a significant position in the microelectronics industry because of their potential applications such as energy storage devices, welding elements in circuit and electromagnetic interference shielding. In the present study as a matrix was used a commercially available epoxy resin and as a filler Boron carbide (B4C) in the form of powder. Boron carbide is the third hardest material on earth after diamond and cubic Boron nitride, with low density and excellent mechanical properties. Until recently Boron carbide was used primarily in armor plates and as a neutron absorber in the nuclear industry but latest studies suggest interesting electrical properties and possible applications in the electromagnetic interference shielding. In this study 6 epoxy resin – Boron carbide specimens were manufactured, varying the concentration of the encapsulated phase, in order to investigate thoroughly the dependence of the filler content in the presented results. For the dielectric characterization of the specimens we used a Broadband Dielectric Spectroscopy device varying the frequency (10-1 - 107 Hz) and temperature range (30oC-160oC). The results of the dielectric characterization suggest the existence of three distinct relaxation processes which can be attributed to the interfacial polarization, known as Maxwell-Wagner-Sillars effect, glass to rubber transition and reorientation of polar side groups of the polymeric matrix.