Η ανάγκη για αποτελεσματικότερη και αποδοτικότερη οικονομικά μετάδοση των RF σημάτων, αυξάνεται με την ταυτόχρονη αύξηση των ασύρματων τηλεπικοινωνιών. Μια από τις τεχνολογίες που μπορεί να προσφέρει αυτά είναι η τεχνολογία Radio Over Fiber (τεχνολογία μετάδοσης ραδιοσημάτων μέσω οπτικής ίνας). Η τεχνολογία αυτή έχει πλεονεκτήματα όπως το μεγάλο εύρος ζώνης, την χαμηλή κατανάλωση ισχύος, την εύκολη εγκατάσταση και τον φθηνό εξοπλισμό των μερών της, κάνοντας την ελκυστική για πολλά τηλεπικοινωνιακά συστήματα. Μια από τις τεχνικές διαμόρφωσης που ώθησαν την ανάπτυξη των ασύρματων τηλεπικοινωνιών είναι η OFDM (Orthogonal Frequency Division Multiplexing – Ορθογωνική Πολυπλεξία με διαίρεση συχνότητας). Η OFDM είναι μια τεχνική διαμόρφωσης ευρείας ζώνης για ασύρματες επικοινωνίες η οποία εξασφαλίζει αυξανόμενη δυναμική κατά της παραμόρφωσης λόγω συχνοτήτων και λόγω παρεμβολής και είναι αποτελεσματική ως προς το πρόβλημα των πολυοδεύσεων. Ακολουθώντας την ανάπτυξη των συστημάτων των οπτικών επικοινωνιών ο σχεδιασμός ημιαγωγικών λέιζερ, πέρασε από αρκετά στάδια, όπως είναι οι κοιλότητες Fabry–Perot που χαρακτηρίζονται από ένα ευρύ φάσμα εξόδου σε ένα νέο λείζερ με επιλεκτικό διάφραγμα για το μήκος κύματος. Αυτό είναι το DFB λέιζερ. Ένα μοντέλου τέτοιου λέιζερ χρησιμοποιείται στην παρούσα εργασία για τις προσομοιώσεις, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν στο περιβάλλον MATLAB-SIMULINK. Με βάση τις διαφορικές εξισώσεις του λέιζερ έγιναν μια σειρά αρχικών προσομοιώσεων με απλά σήματα (τριγωνικό σήμα, ημιτονικό σήμα, άθροισμα ημιτονικών σημάτων) που επέτρεψαν την μελέτη των χαρακτηριστικών του λέιζερ, όπως η δυναμική, το φαινόμενο υστέρησης, το ρεύμα διέγερσης, το εύρος λειτουργίας κ.τ.λ. Στην συνέχεια μελετάται η συμπεριφορά του οπτικού συστήματος σε διάφορα σχήματα αναλογικών διαμορφώσεων όπως AM-DSB, AM-DSBSC, FM. Στην συνέχεια προσομοιώνονται, σχολιάζονται και αναλύονται τα αποτελέσματα σε ευρυζωνικές διαμορφώσεις (QAM-OFDM). Το λέιζερ διαμορφώνεται με την μέθοδο της άμεσης διαμόρφωσης. Η οπτική ίνα και ο φωρατής για την απευθείας ανίχνευση σήματος του δέκτη, θεωρούνται ιδανικά. / -

Ανασκόπηση βιβλιογραφίας: Όπως υποστηρίζεται από διάφορες έρευνες οι μυς της οσφυϊκής χώρας και συγκεκριμένα ο πολυσχιδής μυς, παίζουν σημαντικό ρόλο στη σταθερότητα της σπονδυλικής στήλης. Προηγούμενες εργασίες που μελέτησαν τα χαρακτηριστικά του πολυσχιδή μυός σε ασθενείς με οσφυαλγία δεν έχουν συμπεριλάβει στο σχεδιασμό τους την παράμετρο της φυσικής δραστηριότητας. Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν να εξετάσει την διάμετρο και την ποσοστιαία αναλογία των μυϊκών ινών του πολυσχιδή μυός μεταξύ ομάδων ασθενών με οσφυαλγία διαφορετικού επιπέδου φυσικής δραστηριότητας και υγιών ατόμων. Μεθοδολογία: Στη μελέτη συμμετείχαν εθελοντικά 64 ασθενείς με οσφυαλγία. Βασιζόμενοι στο επίπεδο φυσικής δραστηριότητας των ασθενών, το οποίο εκτιμήθηκε με την συμπλήρωση συγκεκριμένου ερωτηματολογίου (IPAQ), δημιουργήθηκαν τρεις (3) ερευνητικές ομάδες. Η διαχωρισμός των τριών ομάδων έγινε ανάλογα με το επίπεδο φυσικής δραστηριότητας ως εξής: χαμηλή (ΧΦΔ), μέση (ΜΦΔ), υψηλή (ΥΦΔ). Επίσης στον σχεδιασμό της έρευνας συμπεριελήφθη μια ομάδα ελέγχου αποτελούμενη από 17 άτομα. Βιοπτικό υλικό, διαστάσεων περίπου 5Χ5Χ10 χιλ., ελήφθη από τον πολυσχιδή μυ στο επίπεδο Ο4-Ο5. Αποτελέσματα: Αντίθετα με την ομάδα ελέγχου, οι ομάδες ασθενών με οσφυαλγία παρουσίασαν στατιστικώς μεγαλύτερη ποσοστιαία αναλογία μυϊκών ινών Τύπου ΙΙ καθώς και μικρότερη διάμετρο και στους δύο τύπους ινών (p<0.05). Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το επίπεδο φυσικής δραστηριότητας δεν επηρέασε τα χαρακτηριστικά του πολυσχιδή μυ καθώς δεν παρατηρήθηκαν σημαντικές διαφορές (p>0.05) στη διάμετρο και ποσοστιαία αναλογία των ινών μεταξύ των ομάδων ΥΦΔ, ΜΦΔ και ΧΦΔ. Διάφορες ιστοπαθολογικές αλλοιώσεις που παρατηρήθηκαν ήταν εμφανέστερες στις ομάδες ασθενών με οσφυαλγία συγκριτικά με την ομάδα ελέγχου (p<0.05). Η διάμετρος και των δύο τύπων μυϊκών ινών ήταν μεγαλύτερη στους άνδρες σε σχέση με τις γυναίκες (p<0.05). Συμπεράσματα: Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι το επίπεδο φυσικής δραστηριότητας μεταξύ των ομάδων ασθενών με οσφυαλγία δεν επηρέασε την διάμετρο και ποσοστιαία αναλογία των μυικών τους ινών. Συμπερασματικά, βάση αυτών των ευρημάτων η έρευνα προτείνει ότι τόσο η φυσική αδράνεια όσο και η υψηλή φυσική δραστηριότητα μπορούν να επιφέρουν αρνητικές επιπτώσεις στα χαρακτηριστικά των ινών του πολυσχιδή μυός. / Background: Previous studies examining the multifidus fiber characteristics among low back pain (LBP) patients have not considered the variable of physical activity. The present study sought to investigate the muscle fiber size and type distribution of the lumbar multifidus muscle among LBP patient groups with different physical activity levels and healthy controls. Methods: 64 patients were assigned to one of three groups named according to the physical activity level, determined for each patient by the IPAQ questionnaire. These were low (LPA), medium (MPA) and high (HPA) physical activity groups. A control group comprising of 17 healthy individuals was also recruited. Muscle biopsy samples were obtained from the multifidus muscle at the level L4-L5. Results: In contrast with the control group, LBP patient groups showed a significantly higher Type II fiber distribution as well as reduced diameter in both fiber types (p<0.05). The physical activity level did not have an effect on multifidus characteristics since no significant differences were observed in fiber type and diameter (p>0.05) among LPA, MPA and HPA patient groups. Various pathological conditions were detected which were more pronounced in LBP groups compared to the control (p<0.05). Males had a larger fiber diameter compared to females for both fiber types (p<0.05). Conclusion: The results showed that the level of physical activity did not affect muscle fiber size and type distribution among LBP patients groups. These findings suggest that not only inactivity but also high physical activity levels can have an adverse effect on the multifidus muscle fiber characteristics.