Η θεραπεία με λεβοθυροξίνη (LT4) έχει στενό θεραπευτικό παράθυρο. Απόκλιση δοσολογίας μπορεί να οδηγήσει σε υπό-θεραπεία ή σε τοξικότητα. Οι δόσεις υποκατάστασης ή καταστολής λεβοθυροξίνης εξαρτώνται τόσο από την απορρόφηση της λεβοθυροξίνης, όσο και από την άλιπη μάζα σώματος. Όσον αφορά τις θέσεις απορρόφησής της από το γαστρεντερικό σωλήνα, οι γνώσεις μας προέρχονται από περιορισμένες μελέτες χορήγησης ραδιοσημασμένης θυροξίνης. Σκοπός της παρούσης εργασίας ήταν να καθορίσει τις φαρμακοκινητικές παραμέτρους της LT4 σε άτομα με νοσογόνο παχυσαρκία, να συγκρίνει αυτές με τις αντίστοιχες νορμοβαρών ατόμων και να μελετήσει τις θέσεις απορρόφησης της λεβοθυροξίνης στο γαστρεντερικό σωλήνα εκμεταλλευόμενοι το πλεονέκτημα των βαριατρικών επεμβάσεων στους ασθενείς με κλινικά σοβαρή παχυσαρκία, στις οποίες αφαιρείται άλλοτε άλλο τμήμα του γαστρεντερικού σωλήνα. Μέθοδος. Μελετήσαμε 62 ευθυρεοειδικά άτομα με αρνητικά αντισώματα κατά της θυρεοειδικής υπεροξειδάσης, 38 ασθενείς με νοσογόνο παχυσαρκία (ομάδα SOS) και 24 υγιείς εθελοντές (ομάδα αναφοράς). Οι 32 ασθενείς από την ομάδα SOS, υπεβλήθησαν σε επιμήκη γαστρεκτομή (10 άτομα), σε γαστρική παράκαμψη κατά Roux-en-Y (7 άτομα) και σε χολοπαγκρεατική εκτροπή με δημιουργία μακρών ελίκων (15 άτομα). Σε όλα τα άτομα χορηγήθηκε από το στόμα διάλυμα 600mcg νατριούχου λεβοθυροξίνης, μετά από ολονύκτια νηστεία, και μετρήθηκαν οι τιμές των Τ4 και T3 του πλάσματος στους χρόνους 0, 0.5, 1, 1.5, 2, 2.5, 3 και 4 ώρες μετά τη χορήγηση του διαλύματος. Η ίδια διαδικασία ακολουθήθηκε και 35 ημέρες μετά το χειρουργείο. Αποτελέσματα. Οι φαρμακοκινητικές παραμέτροι Επιφάνεια Κάτω από την Καμπύλη και Μέγιστη Συγκέντρωση της Τ4 ήταν χαμηλότερες μετά τη χορήγηση του διαλύματος LT4 (p<0,01 και p<0,05), ενώ ο Χρόνος Μέγιστης Συγκέντρωσης της Τ4 μεγαλύτερος στην ομάδα SOS σε σύγκριση με την ομάδα των νορμοβαρών (p<0,01). Μετεγχειρητικά στην ομάδα που υπεβλήθη σε επιμήκη γαστρεκτομή, η ΕΚΚ της Τ4 ήταν μεγαλύτερη (p<0,01), ενώ η ΜΣ και ο ΧΜΣ ήταν παρόμοιοι πριν το χειρουργείο και 35 ημέρες μετά το χειρουργείο. Στην ομάδα που υπεβλήθη σε γαστρική παράκαμψη κατά Roux-en-Y, μετεγχειρητικά η ΕΚΚ, η ΜΣ και ο ΧΜΣ της Τ4 ήταν παρόμοια. Στην ομάδα που υπεβλήθη σε χολοπαγκρεατική εκτροπή και δημιουργία μακρών ελίκων, η ΕΚΚ και η ΜΣ της Τ4 ήταν μεγαλύτερες μετεγχειρητικά (p<0,001), ενώ ο ΧΜΣ ήταν παρόμοιος. Συμπεράσματα. Άτομα με νοσογόνο παχυσαρκία πιθανώς να χρειάζονται μεγαλύτερες δόσεις καταστολής ή υποκατάστασης με LT4 σε σχέση με νορμοβαρή άτομα εξαιτίας, εκτός των άλλων παραγόντων, επηρεασμένων φαρμακοκινητικών παραμέτρων της λεβοθυροξίνης.. Οι φαρμακοκινητικές παράμετροι της απορρόφησης της λεβοθυροξίνης είναι βελτιωμένες μετά από βαριατρική επέμβαση. Η λεβοθυροξίνη απορροφάται κύρια από το απώτερο τμήμα της νήστιδας και από τον ειλεό, ενώ το στομάχι και το δωδεκαδάκτυλο δεν εμπλέκονται άμεσα στην απορρόφηση της λεβοθυροξίνης. / Levothyroxine (LT4) has a narrow therapeutic window so that slightly changes in the treatment dose could have significant clinical consequences. Suppressive or replacement doses of LT4 are affected by the rate and extend of the active ingredient absorbed, as well as by the lean body mass. Concerning the absorption sites of levothyroxine, the data are limited and our knowledge based on studies of radio isotopic thyroxine in intestinal tract. Aim of this study was to determine the pharmacokinetic parameter of LT4 in severely obese individuals, compare them with similar data in lean control subjects, as well as to study the consequences of bariatric surgery on the pharmacokinetic parameters of LT4 and to identify the parts of the gastrointestinal tract implicated in its absorption. Method. We studied 62 euthyroid subjects, who had negative tests for anti-thyroid peroxidase antibodies. Thirty eight of these were severely obese but otherwise healthy (SOS-group). Twenty four were healthy controls subjects (control group). Thirty two subjects of the SOS group, underwent sleeve gastrectomy (SG; n=10); Roux-en-Y gastric bypass (RYGBP;n=7) or biliopancreatic diversion with gastric bypass and long limbs (BPD-LL;n=15). Subjects received 600mcg oral solution of sodium LT4 after an overnight fast. Serum T4 and T3 were measured 0; 0.5; 1; 1.5; 2; 2.5; 3 and 4 hours after LT4 administration. The same procedure was repeated 35 days after surgery. Results. The Area Under the Curve (AUC) and the peak plasma Concentration (Cmax) of T4 after LT4 administration were lower; whereas the Time to reach Cmax (Tmax) from the baseline was higher in the SOS than in the control group. Following surgery; in the SG group; the mean AUC was higher (p<0.01); whereas Cmax and Tmax were similar to pre surgery. In the RYGBP group; mean AUC; Cmax und Tmax were similar. In the BPD-LL group; mean AUC and Cmax were higher 35 days after surgery than before (p<0.001); whereas Tmax was similar. Conclusions. Severely obese individuals may need higher LT4 suppressive or replacement doses than normal weight individuals due, among other factors, impaired LT4 pharmacokinetic parameters. The pharmacokinetic parameters of LT4 absorption are improved following bariatric procedures that result in malabsorption.T4 is absorbed primarily from lower part of the jejunum and from the ileum, whereas stomach and duodenum are not involved directly in the absorption of LT4.

Στην παρούσα εργασία παρουσιάζεται μια μέθοδος για την αριθμητική προσομοίωση δισδιάστατης, μη συνεκτικής ροής με ελεύθερη επιφάνεια, που προκύπτει από τη διάδοση κυμάτων βαρύτητας πάνω από πυθμένα με τυχαία μορφολογία. Η μέθοδος βασίζεται στην αριθμητική επίλυση των εξισώσεων Euler, που υπόκεινται σε πλήρως μη γραμμικές οριακές συνθήκες ελεύθερης επιφάνειας και κατάλληλες οριακές συνθήκες πυθμένα, εισόδου και εξόδου, χρησιμοποιώντας ένα υβριδικό σχήμα πεπερασμένων διαφορών και ψευδό-φασματικής μεθόδου. Οι εξισώσεις ροής μετασχηματίζονται έτσι ώστε τα όρια του υπολογιστικού πεδίου να είναι ανεξάρτητα του χρόνου. Η επαλήθευση της μεθόδου επίλυσης γίνεται με την εφαρμογή της στο πρόβλημα της κατανομής θερμοκρασίας σε λεπτή ορθογωνική πλάκα, υπό σταθερές συνθήκες. Για την ελαχιστοποίηση της ανάκλασης χρησιμοποιείται ζώνη απορρόφησης στην περιοχή απορροής. Η αποτελεσματικότητα της ζώνης απορρόφησης τεκμηριώνεται με την παρουσίαση αποτελεσμάτων προσομοίωσης διάδοσης γραμμικών κυματισμών σε πυθμένα σταθερού βάθους. Προκύπτει ότι η ζώνη απορρόφησης που βασίζεται στην επιβολή εξωτερικής δυναμικής πίεσης στην ελεύθερη επιφάνεια εμφανίζει την ελάχιστη ανάκλαση. Αποτελέσματα παρουσιάζονται για την προσομοίωση ροής με ελεύθερη επιφάνεια πάνω από πυθμένα σταθερής κλίσης 1:10 και 1:50, για διαφορετικά μήκη και ύψη κυμάτων εισόδου. Ο μετασχηματισμός των γραμμικών κυμάτων πάνω από την περιοχή σταθερής κλίσης συμφωνεί με τη θεωρία γραμμικής διασποράς για ροή με μικρά ύψη κύματος. Για μη γραμμικούς κυματισμούς, το μήκος κύματος μειώνεται πάνω από την περιοχή σταθερής κλίσης, ενώ η ανύψωση της ελεύθερης επιφάνειας αποκλίνει από την αρχική ημιτονοειδή μορφή και το ύψος κύματος αυξάνει λόγω της ρήχωσης. / A method for the numerical simulation of two-dimensional, inviscid, free-surface flow resulting from the propagation of regular gravity water waves over topography with arbitrary bottom shape is presented. The method is based on the numerical solution of the Euler equations subject to the fully nonlinear free-surface boundary conditions and the appropriate bottom, inflow and outflow conditions using a hybrid scheme of finite-differences and pseudo-spectral method. The formulation includes a boundary-fitted transformation. The validation of the pressure solver is accomplished by applying it to the two-dimensional, temperature, steady problem, under differing boundary conditions. For the free-surface flow, a wave absorption zone is attached at the outflow domain in order to minimize reflection effects. The absorption zone effectiveness is validated by the simulation of linear waves propagation over constant-depth bottom. Minimal reflection occurs when an appropriate external dynamic pressure is imposed on the free surface of the absorption zone. Results are presented for cases of wave propagation over constant slope bottom, with slopes 1:10 and 1:50, for various incoming wavelengths and wave heights. Over the bottom slope, lengths of waves in the linear regime are modified according to linear theory dispersion. For waves in the nonlinear regime, wave lengths are becoming shorter, while the free surface elevation deviates from its initial sinusoidal shape and the wave height increases due to shoaling.

Στην εργασία αυτή μελετούμε φαινόμενα μεταβατικής (χρονικά εξαρτημένης) απορρόφησης σε δύο συστήματα κβαντικών τελειών, κάτω από συνθήκες που οδηγούν τις κβαντικές τελείες να εμφανίσουν σε στάσιμη κατάσταση φαινόμενα οπτικής διαφάνειας, και πιο συγκεκριμένα ηλεκτρομαγνητικά επαγόμενη διαφάνεια και οπτική διαφάνεια λόγω εξωτερικού δυναμικού. Μετά από μια σχετικά σύντομη εισαγωγή στις κβαντικές τελείες και στο φαινόμενο και την ιστορία της ηλεκτρομαγνητικά επαγόμενης διαφάνειας, τα συστήματα των κβαντικών τελειών μελετώνται με την μεθοδολογία του πίνακα πυκνότητας, η οποία αναπτύσσεται στην παρούσα εργασία. Τα αποτελέσματα που εξάγουμε προκύπτουν από αριθμητικές λύσεις των αντίστοιχων εξισώσεων του πίνακα πυκνότητας για διάφορες τιμές παραμέτρων. / In this thesis we study transient absorption in two quantum dot systems under the conditions of optical transparency. We will study two types of transparency; the first is voltage-controlled transparency and the second electromagnetically induced transparency. The thesis starts with a short introduction in quantum dot nanostructures that is followed by an introduction to the phenomenon and the history of electromagnetically induced transparency. We then study the coherent interaction of the electromagnetic fields with the quantum dots with the methodology of the density matrix that is analysed in the thesis. We solve the appropriate density matrix equations numerically for the structures under study and present results for several system parameters.

Στην παρούσα διατριβή αναπτύσσεται ένα ολοκληρωμένο μεθοδολογικό πλαίσιο για την ανάλυση της παραγωγικής αποτελεσματικότητας επιχειρήσεων που λειτουργούν σε περιβάλλον πολλαπλής τεχνολογικής ετερογένειας. Με βάση την έννοια των μετα-μεταορίων, ορίζονται μέτρα αποτελεσματικότητας και τεχνολογικών χασμάτων σε κάθε επίπεδο τεχνολογικής ετερογένειας, τα οποία, σε ένα δεύτερο στάδιο, «αποδομούνται» σε παράγοντες σταθερούς ως προς τις εισροές και παράγοντες σταθερούς ως προς τις εκροές. Η προτεινόμενη μεθοδολογία χρησιμοποιείται για την διερεύνηση της παραγωγικής αποτελεσματικότητας των ευρωπαϊκών τραπεζικών επιχειρήσεων, λαμβάνοντας υπόψη πιθανή τεχνολογική ετερογένεια που οφείλεται στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά (i) των εθνικών τραπεζικών συστημάτων και (ii) των τραπεζικών τύπων ειδίκευσης. Οι επιδράσεις των εν λόγω πηγών τεχνολογικής ετερογένειας στην τραπεζική αποτελεσματικότητα εξετάζονται ξεχωριστά, σε ένα πλαίσιο ανάλυσης τεχνολογικής ετερογένειας ενός επιπέδου, και συνδυαστικά, σε ένα πλαίσιο ανάλυσης ιεραρχημένης τεχνολογικής ετερογένειας δύο επιπέδων. Τα αποτελέσματα της σχετικής εμπειρικής ανάλυσης ερμηνεύονται με βάση την «θεωρία της γνώσης», δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στον ρόλο της διάχυσης της γνώσης, της ικανότητας απορρόφησης και του στρατηγικού προσανατολισμού των ευρωπαϊκών τραπεζικών επιχειρήσεων. / In the context of the present thesis, a methodological framework is developed for analysing the productive efficiency of firms that operate in a multilevel technologically heterogeneous environment. Based on the meta-metafrontier notion, efficiency and technology gaps measures are defined at each level of technology heterogeneity and are decomposed into input- and output-invariant components. The proposed methodology is used for the investigation of productive efficiency of European banking firms, taking into account potential technology heterogeneity due to the particular characteristics of (i) the national banking systems and (ii) the specialization types of banking firms. The effects of the aforementioned heterogeneity sources on bank efficiency are examined separately, in a single-level technology heterogeneity framework, and simultaneously, in a hierarchical technology heterogeneity framework of two levels. The results of the relevant empirical analysis are interpreted using the “knowledge-based theory”, emphasising on the role of knowledge spillovers, the banking firms’ absorptive capacity and strategic orientation.