Επιδίωξη της εργασίας είναι να ανακαλύψουμε κατά πόσο τα αναδυόμενα δίκτυα FWA τεχνολογίας που βασίζονται σε πρότυπα (standards-based) αυξάνουν τις ευκαιρίες ή αντίθετα τις απειλές στην ευρυζωνική επιχειρηματικότητα των παρόχων. Στην εργασία, τίθενται υπό σύγκριση οι δομές κόστους (cost structures) των δικτύων τεχνολογίας FWA και των δικτύων DSL τεχνολογίας. Επίσης, αναγνωρίζονται οι συνθήκες της αγοράς (market conditions) υπό τις οποίες η τεχνολογία FWA θα μπορούσε να γίνει μια πιο οικονομική και οικονομικά αποδοτική (cost-effective) επιλογή. Στο Κεφάλαιο 2 γίνεται μία γενική επισκόπηση των ευρυζωνικών δικτύων και υπηρεσιών, τίθενται υπό συζήτηση τα δίκτυα πρόσβασης και τονίζεται ο ρόλος του ρυθμιστή (regulator) και ο διαχωρισμός ανάμεσα στις επιχειρήσεις εκμετάλλευσης δικτύου και σε αυτές της εκμετάλλευσης της υπηρεσίας. Στο Κεφάλαιο 3, διατυπώνονται οι αρχιτεκτονικές των δικτύων της FWA τεχνολογίας, καθώς επίσης θέματα σχετικά με την τεχνολογία ραδιοεπικοινωνιών. Στο Κεφάλαιο 4, γίνεται εισαγωγή στις γενικές αρχές και μεθόδους για τη διαστασιοποίηση και το σχεδιασμό του δικτύου τεχνολογίας FWA. Επιπλέον, γίνεται εισαγωγή σε κατάλληλα μοντέλα που είναι απαραίττητα προκειμένου να προβλέψουμε με αξιοπιστία τον απαιτούμενο αριθμό των μερών εξοπλισμού δικτύωσης της FWA τεχνολογίας για συγκεκριμένες περιοχές εξυπηρέτησης. Στο Κεφάλαιο 5, γίνεται εισαγωγή σε μεθόδους και μοντέλα για οικονομικές αναλύσεις των ευρυζωνικών δικτύων πρόσβασης. Τελικά, στο Κεφάλαιο 6, γίνεται εφαρμογή των πληροφοριών και των μεθόδων των προηγούμενων κεφαλαίων για να ανακαλύψουμε την οικονομική δυνατότητα επίτευξης (economic feasibility) της ανάπτυξης του δικτύου FWA τεχνολογίας σε διαφορετικά είδη περιβαλλόντων. Οι αναλύσεις εκτελούνται για τρία διαφορετικά περιβαλλοντικά σενάρια, τόσο για την FWA τεχνολογία όσο και για τα ADSL δίκτυα. Στο Κεφάλαιο 7, δίνονται τα συμπεράσματα, οι συστάσεις, και οι εισηγήσεις για περαιτέρω μελέτη. / -

Τα ΑΕΕ είναι η πρώτη αιτία αναπηρίας και η τρίτη αιτία θανάτου παγκοσμίως. Επίσης οι ασθενείς με ΑΕΕ είναι οι συχνότεροι χρήστες των υπηρεσιών υγείας. Παράλληλα, στη χώρα μας δαπανάται ετησίως το 10% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ) για την υγεία σε σχέση με το μέσο όρο του 8,9% των χωρών του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ). Στόχος της μελέτης είναι η οικονομική αξιολόγηση του ενδο-νοσοκομειακού κόστους ασθενών με οξύ ΑΕΕ στην Ελλάδα καθώς επίσης και ο προσδιορισμός ανεξάρτητων παραγόντων που επηρεάζουν το κόστος νοσηλείας. Καταγράφηκαν δημογραφικά και κλινικά χαρακτηριστικά σε 429 συνεχόμενους ασθενείς με οξύ ΑΕΕ (ισχαιμικό ή αιμορραγικό) που εισήχθησαν σε όλες τις κλινικές του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Πατρών για διάστημα 18 μηνών. Υπολογίσαμε το κόστος, για κάθε ασθενή ατομικά, από την ώρα της εισβολής του ΑΕΕ έως την έξοδό του από το νοσοκομείο. Το κόστος μετρήθηκε σε ευρώ (€) και σύμφωνα με τις πραγματικές δαπάνες του νοσοκομείου. Η μέση ηλικία των ασθενών ήταν 68.9 (±12.7) έτη και η διάρκεια νοσηλείας ήταν 10.9 (±7.9) ημέρες. Οι 345 ασθενείς (80%) είχαν ισχαιμικό ΑΕΕ και 84 (20%) είχαν πρωτοπαθή ενδοεγκεφαλική αιμορραγία. Το άμεσο ενδο-νοσοκομειακό κόστος νοσηλείας όλων των ασθενών με οξύ ΑΕΕ ανήλθε στα 1.551.445,00 € για μια συνολική διάρκεια νοσηλείας 4.674 ημερών (331,9 € ανά ημέρα νοσηλείας). Το μέσο ενδονοσοκομειακό κόστος ανά ασθενή με ΑΕΕ ήταν 3.624,9(±2695.4) €. Το 59% του συνολικού κόστους αποδόθηκε στο κόστος "κλίνης και προσωπικού", (6%) "προ εισαγωγής", (13%) "εργαστηριακό έλεγχο", (6%) "απεικονιστικό έλεγχο", (8%) "αποκλειστική νοσηλευτική φροντίδα", (7%) "φαρμακευτική αγωγή", (0.6%) "θεραπεία αποκατάστασης" και (0.7%) "διάφορα έξοδα". Τα αιμορραγικά ΑΕΕ είχαν σημαντικά μεγαλύτερο κόστος από τα ισχαιμικά ΑΕΕ (μέσο 5305.4 και 3.214,5 €, αντίστοιχα). Μεταξύ των υπότυπων των ισχαιμικών ΑΕΕ το συνολικό μέσο κόστος ήταν σημαντικά χαμηλότερο για τα "κενοτοπιώδη" έμφρακτα (2328.7±1100.2 €). Η διάρκεια νοσηλείας είχε υψηλή συσχέτιση με το συνολικό ενδο-νοσοκομειακό κόστος. Η πολυπαραγοντική γραμμική ανάλυση παλινδρόμησης έδειξε ότι το τμήμα εισαγωγής, η βαρύτητα του ΑΕΕ στην εισαγωγή, ο τύπος του ΑΕΕ και η κατάσταση εξόδου ήταν ανεξάρτητοι παράγοντες του κόστους. Αν επιθυμούμε τη συγκράτηση του νοσοκομειακού κόστους, θα πρέπει να ληφθούν υπόψη πολιτικές διοίκησης που στοχεύουν στη μείωση της διάρκειας νοσηλείας. / Stroke is the first cause of disability and the third cause of death worldwide. Moreover, in the western countries, the stroke patients are the most frequent users of all the health services and the hospital budgets. At the same time, 10% of the Gross Domestic Product (GDP) is annually spent on health in relation with the average 8.9% of the Organisation for Economic Co-operation and Development (OECD) countries. Aim of this study is the economic evaluation on the in-hospital cost of patients with an acute stroke in Greece and the identification of potential independent factors influencing this cost. Demographic and clinical data were recorded on 429 consecutive patients with an acute stroke (ischemic and hemorrhagic), admitted to the University General Hospital of Patras during a period of 18 months. We calculated the cost, individually for each patient, from the stroke onset until the discharge from the hospital. The cost was measured in euro (€), according to the real expenditure of hospital. Mean age was 68.9 (±12.7) years and length of stay (LOS) was 10.9 (±7.9) days. In all, 345 patients (80%) had an ischemic stroke and 84 (20%) had a primary intracerebral hemorrhage. The direct in-hospital cost of all stroke patients, 1.551.445,00 €, accounted for a total hospitalisation of 4.674 days (331.9 € per day in hospital). The mean in-hospital cost per patient was 3.624,9 (±2695.4) €. The 59% of the total cost concerns the cost of "bed and staff", (6%) "pre-hospital cost", (13%) "laboratory investigations", (6%) "imaging investigations", (8%) "supportive nursing", (7%) "medication", (0.6%) "rehabilitation therapy" and (0.7%) "other expenses". Hemorrhagic strokes were significantly more expensive than the ischemic strokes (mean 5305.4 (± 4204.8) € and 3214,5 (±1976.2) € respectively). Amongst ischemic stroke subtypes the mean total cost was significantly lower for lacunar strokes (2328.7 ± 1100.2 €). The length of stay was highly correlated with in-hospital total cost. Multivariate linear regression model showed that the admission ward, stroke severity on admission, stroke type and status discharge were independent predictors of cost. In order to withhold the hospital cost, policies of administration that aiming to the reduction of length of stay should be taken into consideration.