Η παρούσα μελέτη στοχεύει στη διερεύνηση των τοξικών επιπτώσεων των στραγγισμάτων που δημιουργούνται σε χώρους υγειονομικής ταφής απορριμμάτων (ΧΥΤΑ) σε υδρόβιους οργανισμούς, όπως τα ανόστρακα καρκινοειδή Thamnocephalus platyurus και Artemia franciscana, το τροχόζωο Brachionus plicatilis, το μικροφύκος Dunaliella tertiolecta και το δίθυρο μαλάκιο Mytilus galloprovincialis, καθώς και τη διερεύνηση των παραμέτρων που θα μπορούσαν να επηρεάσουν την εν δυνάμει τοξικότητά τους. Η μελέτη στραγγισμάτων που συλλέχθηκαν από τον ΧΥΤΑ Αιγείρας (ν. Αχαΐας) κατά τη διάρκεια του έτους 2011, έδειξε σημαντικές ποιοτικές και ποσοτικές εποχιακές διαφορές στην εν δυνάμει τοξικότητα των στραγγισμάτων στους οργανισμούς που ελέγχθηκαν, με τις σημαντικότερες τοξικές επιπτώσεις να εμφανίζονται στα δείγματα που συλλέχθηκαν κατά τη διάρκεια άνυδρων περιόδων, όπως η περίοδος μεταξύ Οκτωβρίου και Δεκεμβρίου. Παρόμοια, έκθεση μυδιών σε δείγμα στραγγίσματος που συλλέχθηκε κατά τη διάρκεια της παραπάνω περιόδου (Νοέμβριος 2011) έδειξε σημαντική αύξηση του ποσοστού θνησιμότητας των ατόμων, σε συγκεντρώσεις μεγαλύτερες από 0.5% v/v, ενώ σε μικρότερες συγκεντρώσεις (0.01 και 0.1% v/v) εμφανίστηκαν σημαντικές κυτταροτοξικές, νευροτοξικές και γενοτοξικές επιπτώσεις, καθώς και φαινόμενα οξειδωτικής καταπόνησης (oxidative stress). Τα αποτελέσματα της παρούσας εργασίας καταδεικνύουν την τοξικότητα των σταγγισμάτων σε υδρόβιους οργανισμούς, η οποία μπορεί επιπλέον να εκτιμηθεί μέσω της ανάλυσης επιλεγμένων παραμέτρων όπως η αγωγιμότητα (Cond), τα παράγωγα του αζώτου (NO3−, και NH4–N), ο λόγος BOD5/NH4–N και οι φαινόλες (T-PH). / The present study investigates seasonal variations of leachate composition and its toxic potency on different species, such as the brine shrimp Artemia franciscana (formerly Artemia salina), the fairy shrimp Thamnocephalus platyurus, the estuarine rotifer Brachionus plicatilis and the microalgal flagellate Dunaliella tertiolecta, as well as its ability to induce lethal and pre-pathological alterations in organisms bioindicators, such as the mussel Mytilus galloprovincialis. In specific, leachate regularly collected from the municipal landfill site of Aigeira (Peloponissos, Greece) during the year 2011, showed significant alterations of almost all its physicochemical parameters, as well as its toxic potency, with time. Samples collected during the dry season (October until December) proved to be more toxic than samples from other sample dates/periods. Further analysis showed significant increase of mortality among mussels exposed to leachate collected during that period (November 2011) (96h LC50 = 0.526%, v/v), while mussels exposed to sub-lethal concentrations (0.01 και 0.1% v/v) showed increased cytotoxic, neurotoxic, genotoxic and oxidative effects. The current study revealed for the first time that the estimation of a battery of leachate physicochemical parameters, such as Cond, TDS, NH4–N, T-PH and the respective BOD5/NH4–N ratio, could be used as a low-cost effective tool in order to estimate leachate strength and toxicity, at least in the case of semi-arid areas, such as the most of the Mediterranean countries.

Το αριθμητικό σύστημα υπολοίπων (RNS) έχει προταθεί ως ένας τρόπος για επιτάχυνση των αριθμητικών πράξεων του πολλαπλασιασμού και της πρόσθεσης. Ένα από τα σημαντικά πλεονεκτήματα της χρήσης του RNS είναι ότι οδηγεί σε κυκλώματα που έχουν το χαρακτηριστικό της χαμηλής κατανάλωσης. Πιο συγκεκριμένα στην παρούσα διατριβή γίνεται μια αναλυτική μελέτη πάνω στην ταχύτητα διεξαγωγής της πράξης του πολλαπλασιασμού και της άθροισης. Ο λόγος που γίνεται αυτό είναι διότι οι εφαρμογές επεξεργασίας σήματος χρησιμοποιούν ιδιαιτέρως τις προαναφερθείσες πράξεις. Επίσης γίνεται μελέτη της ισχύος που καταναλώνεται κατά την επεξεργασία ενός σήματος με τη χρήση των προτεινόμενων αριθμητικών κυκλωμάτων. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στη χρήση απλών αρχιτεκτονικών τις οποίες μπορούν τα εργαλεία σύνθεσης να διαχειριστούν καλύτερα παράγοντας βέλτιστα κυκλώματα. Τέλος η διατριβή μελετά τα προβλήματα διακύμανσης των παραμέτρων του υλικού που αντιμετωπίζει η σύγχρονη τεχνολογία κατασκευής ολοκληρωμένων κυκλωμάτων. Συγκεκριμένα σε τεχνολογία μικρότερη των 90nm παρατηρείται το φαινόμενο ίδια στοιχεία κυκλώματος να συμπεριφέρονται με διαφορετικό τρόπο. Το φαινόμενο αυτό γίνεται σημαντικά πιο έντονο σε τεχνολογίες κάτω των 45nm. Η παρούσα διατριβή προτείνει λύσεις βασισμένες στην παραλληλία και την ανεξαρτησία των επεξεργαστικών πυρήνων που παρέχει το RNS, για να αντιμετωπίσει το συγκεκριμένο φαινόμενο. / The Residue Number System (RNS) has been proposed as a means to speed up the implementation of multiplication-addition intensive applications, commonly found in DSP. The main benefit of RNS is the inherent parallelism, which has been exploited to build efficient multiply-add structures, and more recently, to design low-power systems. In particular, this dissertation deals with the delay complexity of the multiply-add operation (MAC). The reason for this is that DSP applications are MAC intensive and hence this dissertation proposes solutions to increase the speed of processing. Furthermore, the study of the multiply-add operations is extended to power consumption matters. The dissertation focus on simple architectures such that EDA tools produce efficient in both power and delay, synthesized circuits. Finally the dissertation deals with variability matters that came up as the vlsi technology shrinks below 90nm. Variability becomes unaffordable especially for the 45nm technology node. This dissertation proposes solutions based on parallelism and the independence of the RNS cores to derive variation-tolerant architectures.