Η δημόσια εξουσία που ασκείται από τους αυτοδιοικούμενους οργανισμούς παρουσιάζει σε σχέση με το κράτος μια διαφορά. Ότι δεν έχει πρωτογενή χαρακτήρα, αλλά είναι δοτή ή παράγωγη. Δεν αποτελεί ίδιο δικαίωμα των νομικών προσώπων που την ασκούν, αλλά ασκείται από τα πρόσωπα αυτά κατά παροχή εκ μέρους της πολιτείας. Επομένως, το κράτος μπορεί να αυξήσει ή να ελαττώσει ή και να άρει από τα εν λόγω νομικά πρόσωπα την εξουσία που τους έχει δώσει (Υπουργείο Εσωτερικών, 2009). Η νέα διοικητική δομή στην οποία αποδόθηκε το όνομα «Πρόγραμμα Καλλικράτης» είναι εκείνη η οποία περιλαμβάνει τη δραστική μείωση των 1.034 Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης που υπάρχουν σήμερα σε λιγότερους από 370 δήμους της χώρας. Θεμελιώνεται επίσης η δευτεροβάθμια περιφερειακή αυτοδιοίκηση. Στη θέση των 76 Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου που αποτελούσαν τις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις δημιουργήθηκαν συγκεκριμένες αιρετές περιφέρειες σε αριθμό ανάλογο των 13 κρατικών σημερινών περιφερειών (Εφαρμογή Προγράμματος «Καλλικράτης», Υπουργείο Εσωτερικών, 2010) Θα πρέπει να σημειωθεί πως ταυτόχρονα, τα περίπου 6.000 Νομικά Πρόσωπα και Δημοτικές Επιχειρήσεις των Δήμων μειώνεται σε λιγότερα από 2.000 καθώς επίσης καταργούνται περίπου 4.000 Νομικά Πρόσωπα και Δημοτικές Επιχειρήσεις των Δήμων στη χώρα. Επίσης, η κυβέρνηση έχει ήδη προχωρήσει στη θεμελίωση έως επτά (7) Γενικών Διοικήσεων που αντικαθιστούν τις δεκατρείς (13) σημερινές κρατικές περιφέρειες ως τις αποκεντρωμένες κρατικές οντότητες την ύπαρξη των οποίων επιβάλει το Σύνταγμα της χώρας (Εφαρμογή Προγράμματος «Καλλικράτης», Υπουργείο Εσωτερικών, 2010). Ωστόσο, αποτελεί γεγονός πως ο συγκεκριμένος Νόμος έχει μεταβληθεί σε βασικό αντικείμενο συζήτησης πολιτών και πολιτικών κομμάτων καθώς επίσης και των εργαζομένων στις δημόσιες υπηρεσίες και κυρίως στην Τοπική Αυτοδιοίκηση της κάθε περιοχής . Βάση των ανωτέρω όμως, κρίνεται ιδιαίτερα αναγκαία η εφαρμογή ενός μοντέλου εντός των Διοικητικών Υπηρεσιών Δημοσίου το οποίο θα βοηθήσει, τόσο τους εργαζόμενους σε αυτά όσο και τους πολίτες. Το μοντέλο αυτό μπορεί να εφαρμοσθεί αντίστοιχα σε υπηρεσίες όπως τα ΚΕΠ τα οποία επισκέπτονται καθημερινά χιλιάδες πολίτες. Βέβαια για να υπάρξει κάτι τέτοιο, θεωρείται αναγκαίο το γεγονός προσπάθειας από μέρους των εργαζομένων για εφαρμογή του μοντέλου στη καθημερινή τους εργασία και στα αντίστοιχα καθήκοντα που επιτελούν. / -

Ο χιονοδρομικός τουρισμός είναι μία σημαντική μορφή εναλλακτικού εγχώριου τουρισμού στην Ελλάδα που ελκύει αρκετούς επισκέπτες. Παρόλα αυτά χαρακτηρίζεται από ήπια ανάπτυξη και προβολή και για αυτό το λόγο απαιτούνται τόσο η ανάπτυξη νέων αγορών και στρατηγικών, όσο και μεγάλες επενδύσεις στον συγκεκριμένο κλάδο. Ο κυριότερος στόχος της παρούσας μελέτης είναι η διερεύνηση της ανταγωνιστικότητας με τη χρήση της μεθοδολογίας Importance-Performance και των ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων δύο ελληνικών χιονοδρομικών κέντρων, αυτό του Καρπενησίου και αυτό των Καλαβρύτων. Για το σκοπό αυτό διερευνήθηκε το καταναλωτικό και δημογραφικό προφίλ των επισκεπτών των δύο χιονοδρομικών, η σημαντικότητα των χαρακτηριστικών ποιότητας και η απόδοση αυτών στο κάθε κέντρο, η συνολική ικανοποίηση των επισκεπτών από τα κέντρα και τον προορισμό συνολικά, η εικόνα τους και η πιστότητα των επισκεπτών σε αυτά. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε με τη χρήση ερωτηματολογίων. Διανεμήθηκαν συνολικά 300 ερωτηματολόγια στους επισκέπτες των δύο χιονοδρομικών κέντρων, από τα οποία επεστράφησαν πλήρως συμπληρωμένα 296. Από τα αποτελέσματα προέκυψε πως οι επισκέπτες του χιονοδρομικού κέντρου Καλαβρύτων είναι περισσότερο ενεργοί χρήστες σε σχέση με αυτούς του Καρπενησίου και τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά ποιότητας είναι οι τιμές των εισιτηρίων των αναβατήρων, η ασφάλεια και υγιεινή του κέντρου και ο χρόνος αναμονής στους αναβατήρες. Ακόμη, παρατηρείται πως το χιονοδρομικό κέντρο Καρπενησίου αποδίδει καλύτερα σε περισσότερα χαρακτηριστικά ποιότητας σε σχέση με αυτό των Καλαβρύτων, διαθέτει περισσότερα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα και οι επισκέπτες του αντλούν μεγαλύτερη ικανοποίηση από τη χρήση του και την ευρύτερη περιοχή. Τέλος, συζητούνται πρακτικές εφαρμογές των αποτελεσμάτων και προτάσεις για μελλοντική έρευνα σε όλα τα χιονοδρομικά κέντρα της χώρας. / Skiing tourism is an important form of alternative domestic tourism in Greece, which attracts many visitors. Nevertheless, it is characterized by a mild growth and promotion and, therefore, both the development of new markets and strategies, as well as large investments in this specific sector, is needed. The main objective of the present study is to investigate competitiveness, using the Importance-Performance methodology and the competitive advantages of two Greek ski resorts, namely those of Karpenissi and Kalavryta. For this purpose, we have investigated the consumer and demographic profile of visitors in these two skiing centres, the importance of quality characteristics and their performance in each centre, visitors’ overall satisfaction from these centres and the destination in total, their image and the loyalty of visitors to them. The survey was conducted through the use of questionnaires. 300 questionnaires were distributed in total to the visitors of the two skiing centres, 296 of which were returned fully completed. Results showed that the visitors of Kalavryta skiing centre are more active users than those of Karpenissi and the most important quality characteristics are the ticket prices of the lifts, the safety and hygiene of the centre and the waiting time for lifts. Still, it is observed that Karpenissi ski resort performs better in more quality characteristics compared to that of Kalavryta, it has more competitive advantages and its visitors derive more satisfaction from using it and the surrounding area. Finally, we discuss practical applications of the results and recommendations for future research in all ski resorts of the country.

Στην παρούσα έρευνα καταγράφονται οι απόψεις επιμορφωτών του Περιφερειακού Επιμορφωτικού Κέντρου Πάτρας, σχετικά με θέματα που αφορούν το ρόλο τους καθώς και με την έννοια της αποτελεσματικότητας. Διερευνώνται οι απόψεις τους για τον επιμορφωτικό ρόλο, τα προβλήματα που συνδέονται με αυτόν, ο προσανατολισμός της δράσης τους, τα προβλήματα που αφορούν τους επιμορφωνόμενους ως νεοδιόριστους εκπαιδευτικούς, η ανταπόκριση των Περιφερειακών Επιμορφωτικών Κέντρων στα λειτουργικά προαπαιτούμενα της εκπαίδευσης και στις ανάγκες των εκπαιδευτικών. Παράλληλα επιχειρείται η διερεύνηση των απόψεων των επιμορφωτών για την αποτελεσματική επιμόρφωση, τον αποτελεσματικό εκπαιδευτικό και το αποτελεσματικό σχολείο. Διαπιστώνεται ο θεσμικός προσανατολισμός της δράσης και των απόψεών τους ως προς τους άξονες της έρευνας. / The present survey registers the opinions of Peripheral Training Centres trainers, with respect to subjects relating to the training role, as well as to the concept of effectiveness. The trainers’ opinions about the training role are researched, as well as about relevant problems. Furthermore, the orientation of their action is researched. The trainers state their opinions about the problems concerning new teachers. Likewise, they convey their views on the response of Peripheral Training Centres to the functional prerequisites of education and to the needs of teachers. Correspondingly, a research of trainers’ opinions is undertaken with reference to effective training, effective teacher and effective school. An institutional orientation of their action is ascertained, as well as of their opinions, with regard to the hubs of the survey.

Τα άτομα με αναπηρία, ή αλλιώς άτομα με ειδικές ανάγκες (εν συντομία ΑΜΕΑ) αποτελούν μια σημαντική κατηγορία του πληθυσμού, η οποία, όμως, συχνά αντιμετωπίζει προβλήματα κοινωνικού ρατσισμού και αποκλεισμού, αδιαφορίας ή ακόμα και άνισης μεταχείρισης εξαιτίας των προκαταλήψεων που εκδηλώνονται πολλές φορές εις βάρος τους. Τα άτομα με ειδικές ανάγκες τείνουν να τίθενται στο περιθώριο και να αντιμετωπίζονται με προκατάληψη από το υπόλοιπο κοινωνικό σύνολο. Συναντούν φραγμούς σε όλες τις δραστηριότητες της ζωής τους, με αποτέλεσμα να παρεμποδίζεται η ενεργός συμμετοχή τους σε όλες τις εκφάνσεις της κοινωνίας και να βιώνουν τον κοινωνικό αποκλεισμό σε βαθμό πολύ μεγαλύτερο από αυτόν των υπολοίπων πολιτών. Καθίσταται, λοιπόν, αναγκαία, η μέριμνα από μέρος της πολιτείας ώστε τα άτομα με ειδικές ανάγκες να καταστούν ισότιμα μέλη της κοινωνίας. Δεν πρέπει να ξεχνούμε, άλλωστε, ότι μια κοινωνία για να αναπτυχθεί κοινωνικά και οικονομικά χρειάζεται τη συμμετοχή όλων ανεξαιρέτως των πολιτών της. Με δεδομένο, μάλιστα, το γεγονός ότι ένα στα είκοσι άτομα παρουσιάζει κάποια αναπηρία, μπορούμε να αντιληφθούμε το μέγεθος της ανάγκης λήψης των απαραίτητων μέτρων. / People with disabilities, or otherwise disabled (briefly disabled) people, are an important class of population which, however, often face problems of social exclusion and racism, indifference or even unequal treatment because of the prejudices that often occur in weight. People with disabilities tend to put on the sidelines and be treated with prejudice by the rest of society. They encounter barriers in all activities of their life, thereby preventing the active participation in all aspects of society and they experience the social exclusion at a much greater extent than other people. Becomes therefore necessary to ensure a part of the state that people with disabilities to become equal members of society. We should not forget, moreover, that a society in order to be developed social and economic, needs the participation of all citizens without exception. Given, moreover, the fact that one in twenty people has a disability, we can understand the magnitude of the need to take the necessary measures. The purpose of this study is just the recording and surveying the situation that currently exists for people with disabilities in our country. But, as the question of applying or not of disabled people rights, can relate to all areas and aspects of everyday life, our work focuses mainly on the Health sector. Specifically, it explores whether and how modern technological advances contribute to a better and faster clinical recovery of the disabled persons.

- / -