Η “καθιερωμένη θεώρηση για την πράξη”, όντας δεσμευμένη σε ένα ευρύτερο νατουραλιστικό μοντέλο, κατανοεί την πράξη ως “επιμέρους συμβάν”, το οποίο προκαλείται αιτιακά από συγκεκριμένες νοητικές καταστάσεις. Σ’ αυτό το πλαίσιο, η αιτιακή επίδραση της πρόθεσης υπάγεται στο σύνηθες χιουμιανό μοντέλο της αιτιότητας μεταξύ συμβάντων. Ωστόσο, η εν λόγω θεώρηση αποτυγχάνει ουσιωδώς να ερμηνεύσει τις πράξεις στην εξέλιξή τους, πριν δηλαδή να διαμορφωθεί το απαιτούμενο (από το χιουμιανό μοντέλο) εξατομικευμένο συμβάν. Το γεγονός αυτό έχει ευρύτερες επιπτώσεις για τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεται η εν λόγω προσέγγιση τόσο την έννοια της πρόθεσης, όσο και κατ’ επέκταση το ρόλο του δρώντος. Στην παρούσα εργασία και με αφορμή κυρίως πρόσφατες εργασίες από τους Hornsby και Crowther, επιχειρηματολογώ σχετικά με το ότι μπορούμε να υιοθετήσουμε μια εναλλακτική προσέγγιση, τόσο για την οντολογία της πράξης, όσο και για την πρόθεση, η οποία δίνει ικανοποιητικότερες απαντήσεις στις ανωτέρω προκλήσεις. Κεντρική θέση στα πλαίσια αυτής της προσέγγισης είναι η αναγνώριση της “δραστηριότητας” ως συγκροτησιακού στοιχείου της πράξης, κατά τη διάρκεια της οποίας η αιτιακή συμβολή του δρώντος παραμένει συνεχής, σε συμφωνία με μια αριστοτελικού τύπου προσέγγιση της αιτιότητας. Όι παραδοχές αυτές οδηγούν σε μια θεώρηση της πρόθεσης ως καθοδηγητικής της πράξης καθόλη τη διάρκεια εξέλιξής της. / The “standard story of action” being committed to a broader naturalistic model, understands action as a “particular event”, which is caused by certain mental states. In this context, the causal efficacy of intention is covered by the standard humean model of causality between events. Nevertheless, the story in question substantially fails to give an account for actions as they develop, that is, before the required (by the humean model) individuated event has been formed. That fact has broader effects on the way that the approach in question understands the concept of intention, and ultimately the role of the agent. In this thesis, following mainly on recent papers by Hornsby and Crowther, I argue that we can endorse an alternate approach regarding the ontology of action, as well as intention, that gives more adequate answers to the challenges mentioned above. The main thesis in this context is to recognize “activity” as a constitutional element of action, during which the causal efficacy of the agent remains ongoing, in accordance with an aristotelian type of approach to causality. These commitments result in recognizing intention as guiding action throughout the whole of its development.

Η πρόθεση για ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας αποτελεί το αντικείμενο του ενδιαφέροντος της παρούσας μελέτης. Ο Bird (1988) και οι Souitaris et al. (2007) ορίζουν την εν λόγω έννοια ως μια κατάσταση που κατευθύνει την προσοχή και τις δράσεις ενός ατόμου προς την αυτό-απασχόληση, έναντι της απασχόλησης από κάποιον άλλο. Σκοπός της μελέτης είναι η μέτρηση της «πρόθεσης για ανάπτυξη επιχειρηματικότητας (entrepreneurial intention)» των φοιτητών του 1ου και του 4ου έτους του τμήματος Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Πατρών, ο προσδιορισμός των παραγόντων που τη διαμορφώνουν, αλλά και οι διαφορές μεταξύ των δύο ετών. Το μοντέλο που σχεδιάστηκε βασίζεται στη Θεωρία της Προ-Σχεδιασμένης Συμπεριφοράς (Theory of Planned Behavior), ένα καθιερωμένο μοντέλο της βιβλιογραφίας που συνδέει την πρόθεση με τις επακόλουθες ενέργειες (Ajzen, 1987, 1991). Ο Ajzen (1991) προτείνει ότι η «στάση ενός ατόμου απέναντι στη συμπεριφορά (attitude towards behavior)», στους «υποκειμενικούς κανόνες (subjective norm)», και στον «αντιλαμβανόμενο έλεγχο της συμπεριφοράς (perceived behavioral control)» είναι οι παράγοντες που καθορίζουν τις προθέσεις του. Για το σκοπό της παρούσας μελέτης, προστέθηκαν μεταβλητές δανεισμένες από τη διεθνή βιβλιογραφία οι οποίες αναμένεται ότι επιδρούν στο σχηματισμό της «πρόθεσης για ανάπτυξη επιχειρηματικότητας (entrepreneurial intention)». Αυτές είναι το «αρμονικό πάθος (harmonious passion)», το «υπερβολικό πάθος (obsessive passion)», το «πρόγραμμα σπουδών του τμήματος και το περιεχόμενο των μαθημάτων (entrepreneurial curriculum and content)» (μόνο στο 4ο έτος), καθώς και κάποιες μεταβλητές σχετικές με το προφίλ των φοιτητών του τμήματος. Η μεθοδολογική προσέγγιση που επιλέχθηκε στην παρούσα μελέτη είναι η ποσοτική έρευνα με την μορφή ερωτηματολογίου. Ο πληθυσμός της έρευνας αποτελείται από το σύνολο των 413 προπτυχιακών φοιτητών που φοιτούν στο 1ο (264 φοιτητές) και στο 4ο (149 φοιτητές) έτος του τμήματος Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Πατρών, το ακαδημαϊκό έτος 2013-2014, εκ των οποίων 186 ανταποκρίθηκαν (108 φοιτητές από το 1ο έτος και 78 από το 4ο), οι οποίοι αποτελούν το δείγμα της έρευνας. Αρχικά, χρησιμοποιήθηκε η ηλεκτρονική, ενώ στη συνέχεια η προσωπική μέθοδος συλλογής δεδομένων. Η έρευνα διεξήχθη από τις 28/03/2014 έως 14/05/2014. Τα αποτελέσματα έδειξαν πως το δείγμα χαρακτηρίζεται από ουδέτερη «πρόθεση για ανάπτυξη επιχειρηματικότητας (entrepreneurial intention)», με τους τεταρτοετείς να εκφράζουν μειωμένη πρόθεση σε σχέση με τους πρωτοετείς. Τα τρία συστατικά της Θεωρία της Προ-Σχεδιασμένης Συμπεριφοράς (Theory of Planned Behavior) συσχετίζονται θετικά με τη «πρόθεση για ανάπτυξη επιχειρηματικότητας (entrepreneurial intention)» του δείγματος. Όμοια είναι και τα ευρήματα του «αρμονικού πάθους (harmonious passion)» και για τα δύο έτη, καθώς και του «προγράμματος σπουδών και του περιεχομένου των μαθημάτων για την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας (entrepreneurial curriculum and content)» των τεταρτοετών. Οι μεταβλητές που προβλέπουν την «πρόθεση για ανάπτυξη επιχειρηματικότητας (entrepreneurial intention)» και για τα δύο έτη είναι κατά σειρά σημαντικότητας η «στάση απέναντι στην αυτό-απασχόληση (attitude towards behavior)» και ο «αντιλαμβανόμενος έλεγχος της συμπεριφοράς (perceived behavioral control)», ενώ είναι εμφανής η συμβολή του «αρμονικού πάθους (harmonious passion)» στην «πρόθεση για ανάπτυξη επιχειρηματικότητας (entrepreneurial intention)» των πρωτοετών και των «υποκειμενικών κανόνων (subjective norm)» στους τεταρτοετείς. Η μεταβλητή «πρόγραμμα σπουδών και το περιεχόμενο των μαθημάτων για την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας (entrepreneurial curriculum and content)» συμβάλλει στο ποσοστό που ερμηνεύει τη μεταβλητότητα της «πρόθεσης για ανάπτυξη επιχειρηματικότητας (entrepreneurial intention)» των τεταρτοετών, αλλά δεν έχει στατιστικά σημαντική επίδραση. Τέλος, οι τεταρτοετείς με γονείς που δραστηριοποιούνται στην επιχειρηματικότητα, παρουσίασαν υψηλότερη «πρόθεση για ανάπτυξη επιχειρηματικότητας (entrepreneurial intention)». / The entrepreneurial intention is the subject of interest of the present study. Bird (1988) and Souitaris et al. (2007) define this concept as a condition that directs the attention and actions of an individual towards self-employment, against employment by someone else. The purpose of the study is to measure the “entrepreneurial intention” of the 1st and 4th year students of the Business Administration Department, University of Patras, the definitions of the factors that shape it, as well as the differences between the two years. The model which has been designed is based on the Theory of Planned Behavior (TPB), an established model of literature linking the intention with the subsequent actions (Ajzen, 1987, 1991). Ajzen (1991) suggests that "a person's attitude towards behavior”, the “subjective norm”, and the “perceived behavioral control” are the factors that determine his intentions. For the purpose of this study, variables have been added, borrowed from the international literature which are expected to affect the formation of the "entrepreneurial intention”. These are the “harmonious passion”, the “obsessive passion”, the "entrepreneurial curriculum and content” (only in the 4th year), and some variables related to the profile of the students of the department. The methodological approach that has been chosen in this study is the quantitative research in the form of a questionnaire. The survey population consists of all 413 undergraduate students enrolled in the 1st (264 students) and 4th (149 students) year of the Business Administration Department, University of Patras, in the academic year 2013-2014, of which 186 have responded (108 students from the first year and 78 in the fourth), who constitute the sample of the study. Originally, the electronics method of data collection was used, while later on the personal one. The survey was conducted from 03.28.2014 to 05.14.2014. The results have shown that the sample is characterized by a neutral “entrepreneurial intention”, with the fourth-year students expressing a reduced intention, compared with the first-year ones. The three components of the Theory of Planned Behavior (TPB) are positively related to the "entrepreneurial intention” of the sample. Similar are the findings of the “harmonious passion” for both years, and the “entrepreneurial curriculum and content” of the fourth-year students. The variables which provide the “entrepreneurial intention” for both years are, in order of importance, the “(attitude towards behavior” and the “perceived behavioral control”, while there is a clear contribution of the “harmonious passion” in the “entrepreneurial intention” of freshmen and the “subjective norm” of the fourth-year students. The variable “entrepreneurial curriculum and content” contributes to the percentage which reflects the variability of “entrepreneurial intention” of the fourth-year students, but it has no statistically significant effect. Finally, the fourth-year students with parents involved in entrepreneurship have shown a higher “entrepreneurial intention”.