Ο σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να εντοπίσει τις κύριες αιτίες της αύξησης των Άμεσων ξένων επενδύσεων στις χώρες Ελλάδα και Βουλγαρία κατά τη διάρκεια της χρονικής περιόδου 1990-2009. Υπάρχουν δύο κατηγορίες επεξηγηματικών παραγόντων. Η πρώτη αναφέρεται στη σχέση μεταξύ των μισθών και την παραγωγικότητα της εργασίας. Το εθνικό κεφάλαιο μιας αναπτυγμένης χώρας θα επενδυθεί κατά προτίμηση σε μία άλλη χώρα με μικρότερους μισθούς, εάν οι διαφορές στο εθνικό μισθολόγιο δεν υποσκελίζονται από τις διαφορές στην παραγωγικότητα της εργασίας. Η δεύτερη κατηγορία των επεξηγηματικών παραγόντων συσχετίζει τις εξαγωγές εμπορευμάτων με τις εξαγωγές κεφαλαίου για άμεσες επενδύσεις. Οι μηχανισμοί του προστατευτισμού και οι μεταβολές των συναλλαγματικών ισοτιμιών οδηγούν στην απώλεια των πρόσθετων κερδών τα οποία θα μπορούσε να πραγματοποιήσει το πιο παραγωγικό εθνικό κεφάλαιο μέσω των εξαγωγών εμπορευμάτων. Η άμεση επένδυση είναι επομένως μία κίνηση του πιο παραγωγικού εθνικού κεφαλαίου για τη διατήρηση και την αναπαραγωγή αυτών των πρόσθετων κερδών. Στις περιπτώσεις των ανωτέρω κρατών βρίσκουμε τελικά ότι η σχέση μεταξύ των μισθών και της παραγωγικότητας της εργασίας, όπως επίσης και οι μεταβολές των συναλλαγματικών ισοτιμιών μπορούν να εξηγήσουν τη συμπεριφορά των ξένων επενδυτών κεφαλαίου. Σε αντίθεση, ο παράγοντας του προστατευτισμού είναι μάλλον ανενεργός κατά τη διάρκεια της υπό εξέταση περιόδου και δεν προσφέρει κάποια εξήγηση για τις ροές των Άμεσων ξένων επενδύσεων σε Ελλάδα και Βουλγαρία. Σημαντικό ρόλο όμως παίζουν οι επενδύσεις γέφυρας και για τις δυο αυτές χώρες διότι γειτνιάζουν με μεγάλες αγορές. Οι πολυεθνικές δημιουργούν άμεσες ξένες επενδύσεις αξιοποιώντας το χαμηλό εργατικό κόστος σε χώρες όπως η Βουλγαρία για να παράγουν προϊόντα σε αυτήν με σκοπό την εξαγωγή στη διεθνή αγορά ή σε κοντινές αγορές. / --