Efficiency of probabilistic seismic hazard analysis mainly depends on the individual successes of its complementing components / such as source characterization and ground motion intensity prediction. This study contributes to major components of the seismic hazard workflow including magnitude &ndash / rupture dimension scaling relationships, and ground motion intensity prediction. The study includes revised independent models for predicting rupture dimensions in shallow crustal zones, accompanied by proposals for geometrically compatible rupture area-length-width models which satisfy the rectangular rupture geometry assumption. Second main part of the study focuses on developing a new ground motion prediction model using data from Turkish strong ground motion database. The series of efforts include, i) compilation and processing of a strong motion dataset, ii) quantifying parameter uncertainties of predictive parameters such as magnitude and source to site distance / and predicted accelerations due to uncertainty in site conditions and response, as well as uncertainty due to random orientation of the sensor, iii) developing a ground response model as a continuous function of peak ground acceleration and shear wave velocity, and finally, iv) removing bias in predictions due to uneven sampling of the dataset. Auxiliary components of the study include a systematic approach to source characterization problem, with products ranging from description of systematically idealized and documented seismogenic faults in Anatolia, to delineation, magnitude-recurrence parameterization, and selection of maximum magnitude earthquakes. Last stage of the study covers the development of a custom computer code for probabilistic seismic hazard assessment which meets the demands of modern state of practice.

Stem rust and Yellow rust diseases are the two major wheat fungal diseases causing considerable yield losses in Turkey and all around the world. There are studies which are carried out to identify and utilize resistance sources in order to obtain resistant lines of wheat. However, virulent pathotypes are continuously being important threats to wheat production and yield. For that reason, new approaches for rapid identification are needed. The aim of this study was to investigate and to understand the structural and functional differences between the resistant and sensitive durum wheat cultivars to the plant fungal diseases of stem and yellow (stripe) rusts. To aim this, forty durum wheat recombinant inbred lines (RILs), which were previously determined to be resistant or sensitive to stem and yellow rust diseases, were investigated by the noninvasive Attenuated Total Reflectance Fourier Transform Infrared (ATR-FTIR) Spectroscopy. Also, classification of the resistant and sensitive lines depending on the structural and functional differences has been attempted. The FTIR spectra for stem rust disease showed that, resistant durum wheat lines had a significant increase in the population of unsaturation in acyl chains of lipid molecules, an increase in lipid and in total protein content and also an increase in carboxylic acids and alcohols. For yellow rust disease, resistant lines had a significant increase in hydrogen bonding and they had also a more ordered membrane structure. In Principal Component Analysis for stem rust disease, according to 3700-650 cm-1 region, amide III band (1213-1273 cm-1 region) and C-H stretching region (3020- 2800 cm-1), the resistant and sensitive groups were separated successfully. For yellow rust disease, according to 3700-650 cm-1 region, Amide A and Amide III bands, the resistant and sensitive lines were grouped distinctly. FTIR spectroscopy provides a useful approach to determine the differences in molecular structure of durum wheat RILs regarding resistance of lines to fungal diseases. However, further research is still needed to ensure if the structural and functional differences in biomolecules of the samples could be used as molecular markers for discrimination of rust resistant materials from rust sensitive ones.

Disasters (e.g. earthquakes) and emergencies (e.g. fire) threaten the safety of occupants in the buildings and cause injuries and mortalities. These harmful effects are even more dangerous when secondary hazards (e.g. post-earthquake fires) emerge and it is commonly observed that the disasters/emergencies trigger secondary hazards.An effective indoor emergency guidance and navigation approach for occupants and first responders can decrease the number of injuries and mortalities during building emergencies by improving the evacuation process and response operations. For this reason, this research will propose a model-based guidance and vulnerability assessment approach for facilities that are under the threat of multi-hazard emergencies. The approach can be used to guide occupants from the facility affected by disasters/emergencies to safer zones and to direct the first responders by supplying them necessary building related information such as identified vulnerable locations in the indoor environments. An integrated utilization of Building Information Modeling tools, sensors, shortest path algorithms, and vulnerability assessment algorithms is proposed for the system in this research. The research steps of this thesis include (1) determination of requirements of an indoor navigation during emergency response and disaster management,(2) review, comparison, and evaluation of shortest path algorithms from an emergency response and disaster management point of view, (3) proposing a vulnerability assessment approach, and (4) proposing a real-time indoor emergency guidance and navigation system framework for buildings under the threat of multi-hazard emergencies. The findings of the research can be used in future studies on emergency response and disaster management domains.

Στην παρούσα εργασία γίνεται αρχικά μελέτη τρωτότητας και επικινδυνότητας του ηφαιστείου της Σαντορίνης με σκοπό την μελέτη και μείωση του ηφαιστειακού κινδύνου στο νησί σε περίπτωση έκρηξης. Έπειτα καταλήγει σε προτάσεις που βοηθούν στην πρόληψη και στην σωστή διαχείριση της κατάστασης σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Στο πρώτο κεφάλαιο της εργασίας περιγράφεται ο ηφαιστειακός κίνδυνος και δίνονται συγκεκριμένοι ορισμοί για έννοιες που είναι απαραίτητες γύρο από αυτόν. Ακόμη γίνεται αναφορά σε παραδείγματα άλλων ηφαιστειακών εκρήξεων με μεγάλη έκλυση τέφρας που μας ενδιαφέρουν καθώς και στην πρόσφατη σεισμική δραστηριότητα της Σαντορίνης για τα έτη 2011-2012 και ακολουθεί αναφορά σχετικά με τον στόχο της εργασίας. Το δεύτερο κεφάλαιο αναφέρεται στην ηφαιστειότητα της Σαντορίνης. Δίνεται η γενική περιγραφή των ενεργών ηφαιστείων της καλδέρας (Νέα Καμένη και Κολούμπο) και αναλύεται το γεωδυναμικό πλαίσιο, η γεωλογία και η ιστορική εξέλιξη της Σαντορίνης. Ακολούθως αναφέρεται η καθημερινή παρακολούθηση του ηφαιστείου από το ΗΜΠΙΣ και από το οποίο αντλούνται συνεχώς νέες πληροφορίες σχετικά με το ηφαίστειο. Στο τρίτο κεφάλαιο γίνεται αναλυτική περιγραφή για το κλίμα της Σαντορίνης και δίνονται τα ανεμολόγια που χρησιμοποιήθηκαν στην μελέτη για τον υπολογισμό της επικινδυνότητας για κάθε μήνα ξεχωριστά. Στο τέταρτο κεφάλαιο δίνονται οι μελέτες που έχουν γίνει μέχρι σήμερα για το θέμα και αναλύονται τα 4 σενάρια μελέτης και οι λόγοι επιλογής τους. Αυτά είναι με βάση την πηγή της έκρηξης (Κολούμπο ή Νέα Καμένη) σε συνδυασμό με το είδος της έκρηξης (υπό-Πλινιακή, Πλινιακή) iii Στο πέμπτο κεφάλαιο παρουσιάζονται τα αποτελέσματα από την έκθεση πληθυσμού και τρωτότητας για την Σαντορίνη και οι υποδομές που υπάρχουν στο νησί. Στο έκτο κεφάλαιο δίνεται η ανάλυση επικινδυνότητας για διάχυση τέφρας στην ατμόσφαιρα σε περίπτωση έκρηξης του ηφαιστείου και για κάθε σενάριο ξεχωριστά. Για τη συγκεκριμένη ανάλυση χρησιμοποιήθηκε το λογισμικό πρόγραμμα Tephra2 και έπειτα σχεδιάστηκαν οι ζώνες επικινδυνότητας αναλυτικά για κάθε μήνα και συγκεντρωτικά για κάθε περίοδο (τουριστική-χειμερινή). Στο έβδομο κεφάλαιο έγινε η τελική εκτίμηση του ηφαιστειακού κινδύνου. Αυτή προέκυψε από τις προηγούμενες μελέτες (πληθυσμού, τρωτότητας και επικινδυνότητας) και δημιουργήθηκαν ζώνες για διαφορετικά επίπεδα κινδύνου. Το όγδοο κεφάλαιο αναφέρεται στη διαχείριση του κινδύνου. Αρχικά δίνονται γενικές πληροφορίες για τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν σε περίπτωση ηφαιστειακής έκρηξης και καταλήγει με συγκεκριμένες προτάσεις για κάθε ένα από τα σενάρια που μελετήθηκαν στη παρούσα εργασία. Από τη μελέτη προκύπτει ότι θα επηρεαστεί μεγάλο μέρος του νησιού ιδιαίτερα στα νότια λόγω έκρηξης του ηφαιστείου ακόμη και αν είναι μικρού μεγέθους. Έτσι φαίνεται η σημαντικότητα δημιουργίας ενός συγκεκριμένου σχεδίου έκτακτης ανάγκης εστιασμένο στη περίπτωση της Σαντορίνης πέρα από το γενικό σχέδιο ‘’Ξενοκράτης’’, το οποίο υπάρχει στην Ελλάδα για περιπτώσεις φυσικών καταστροφών. Τέλος ως συνέχεια της εργασίας μπορεί να γίνει μελέτη του ηφαιστειακού κινδύνου με τη χρήση του προγράμματος ΒΕΤ_VH (όμως δε λαμβάνει υπόψη μετεωρολογικά δεδομένα) και να γίνει σύγκριση των τελικών αποτελεσμάτων. / Hazard analysis due to Tephra fall, risk assessment and mitigation management for Santorini volcano In this project, firstly, it is given a study for the vulnerability and hazard assessment of Santorini’s volcano, Greece, with primary aim the further study and elimination of the volcanic risk on the island, in case of an eruption. Finally, it concludes with suggestions about the appropriate mitigation and management strategies in case of an emergency situation. On the first chapter of the project it is stated the description of the volcanic risk and all the significant definitions and meanings concerning volcanic risk. In addition, there is a description of other volcanic eruptions, which ended in a huge amount of Tephra fall and of the recent seismicity during 2011-2012 in Santorini. Then, the main reason and target of the presented project are presented. The second chapter presents the volcanism of Santorini. There is a deepest description of the 2 main volcano sources of the caldera (Nea Kameni and Kolumbo), and an analysis of the geodynamics, geology and history of Santorini. Also, the Institute for the Study and Monitoring of the Santorini Volcano (I.S.M.O.SA.V.) provides Santorini with an integral monitoring system, which guarantees the timely prediction of a possible volcanic eruption and undertakes the responsibility of disproving any false statements or rumors regarding a negative state of the volcano. The climate of the island and the meteorological data, which were used for the study of the hazard assessment are analyzed on the third chapter for every month separately. There are already some studies about the hazard assessment in Santorini. These studies and the 4 new scenarios of study for this project are given on the fourth v chapter. The 4 new scenarios combine the possible eruption source (Kolumbo, Nea Kameni) with the type of the volcanic eruption (sub-Plinian, Plinian). On the fifth chapter are presented the results of the population (value) and vulnerability assessment, as well as all the infrastructures stated on the island. On the sixth chapter is given the analysis of hazard assessment for the case of Tephra diffusion in the atmosphere and for each scenario of study. For the above analysis, the software Tephra2 was used and thereafter more specific hazard zones where formed for every month of the year and for every season (touristic-winter). On the seventh chapter is given the final estimation of the volcanic hazard. This estimation is a result of the previous studies (value, vulnerability and hazard) and every zone presents a different risk level. Finally, the eighth chapter is the part of the risk management. In the beginning of the chapter are given general mitigation strategies in case of a volcanic eruption and ends in more specified suggestions for every scenario of study separately. This project shows that a big part of the caldera, mainly in the south will be affected in case of a volcano eruption even if the eruption is of a small scale. That necessitates the creation of an emergency plan specialized for the Santorini case, different from the general national emergency plan ‘’Xenokratis’’, which already exists in Greece for possible natural disasters. For future study, it can be carried out a study of the volcanic risk with the use of the BETH_VH software (does not includes meteorological data) and to compare the final results of the two studies.

Η παρούσα εργασία πραγματεύεται το πρόβλημα της συγκριτικής αξιολόγησης των Μονάδων Διανομής της ΔΕΗ, και ειδικότερα των 14 Περιοχών της Διεύθυνσης Περιφέρειας Πελοποννήσου – Ηπείρου, με τη βοήθεια της μεθόδου περιβάλλουσας ανάλυσης δεδομένων, της DEA (Data Envelopment Analysis). Οι εξεταζόμενες Περιοχές είναι: Αγρίνιο, Αίγιο, Άρτα, Ζάκυνθος, Ιωάννινα, Καλαμάτα, Κέρκυρα, Κεφαλονιά, Κόρινθος, Ναύπλιο, Πάτρα, Πύργος, Σπάρτη και Τρίπολη. Η ΔΕΗ είναι η μοναδική εταιρεία διανομής ηλεκτρικής ενέργειας στη χώρα, η οποία έχει στην ιδιοκτησία της το δίκτυο διανομής και είναι υπεύθυνη για τη διανομή της ηλεκτρικής ενέργειας σε όλη την ελληνική επικράτεια. Η κάθε Περιοχή αποτελεί καταρχήν ανεξάρτητη οικονομική – διοικητική μονάδα, η οποία έχει αποστολή την ανάπτυξη, την συντήρηση και την λειτουργία του Δικτύου του γεωγραφικού χώρου ευθύνης της, καθώς και την παροχή πρόσβασης σ’ αυτό προς όλους του δικαιούμενους, σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις του Κώδικα Διαχείρισης Δικτύου. Η επίτευξη της αποστολής αυτής θα πρέπει να γίνεται με την καλύτερη δυνατή διαχείριση και αξιοποίηση των πόρων που διαθέτει η κάθε Περιοχή. Ως εισροές για κάθε Περιοχή είναι η εργασία (αριθμός των μισθωτών), ο κύριος εξοπλισμός (δίκτυα διανομής και μετασχηματιστές διανομής) και τα λειτουργικά έξοδα (ελέγξιμες δαπάνες εκμετάλλευσης). Ο Κώδικας Διαχείρισης Δικτύου δίνει ιδιαίτερη σημασία στην ποιότητα της παρεχόμενης ενέργειας και εξυπηρέτησης προς τους πελάτες. Για τον λόγο αυτό, υιοθετούνται επίσης ως εισροές, αντιπροσωπευτικά τους μεγέθη όπως: αριθμός βλαβών στο δίκτυο διανομής και χρόνος αποκατάστασης αυτών, καθώς και χρόνοι παροχών (μελέτη & κατασκευή). Ως εκροές, για μια Περιοχή Διανομής είναι ο αριθμός των πελατών (Χαμηλής Τάσης και Μέσης Τάσης), και η αντίστοιχη πωληθήσα ηλεκτρική ενέργεια. Η σχετική αποδοτικότητα των Περιοχών υπολογίσθηκε με βάση την δυνατότητά τους να μειώσουν τις εισροές με δεδομένα τα υφιστάμενα επίπεδα εκροών (προσανατολισμός στην εισροή). Τα δεδομένα που χρησιμοποιήθηκαν αφορούν στοιχεία για το έτος 2007. Χρησιμοποιήθηκε το λογισμικό Warwick DEA Software, (Warwick Business School, Warwick University, UK). Επίσης υπολογίσθηκαν οι συντελεστές συσχέτισης Pearson και Kendall, προκειμένου να εξεταστεί η ύπαρξη πιθανών συσχετίσεων μεταξύ των δεικτών αποδοτικότητας που προκύπτουν από την εφαρμογή της μεθόδου DEA και των απλών δεικτών αποδοτικότητας, ορισμένοι από τους οποίους χρησιμοποιούνται από τη ΔΕΗ, εκτιμούν όμως μεμονωμένους μόνο παράγοντες των Μονάδων. Από την ανάλυση των δεδομένων προέκυψαν τα ακόλουθα, (τα οποία δεν υιοθετούνται απαραίτητα από την ΔΕΗ): • Γενικά η αποδοτικότητα των Περιοχών είναι σχετικά υψηλή (>80%), πλην μιας Περιοχής. • Ο κύριος εξοπλισμός των Περιοχών (δίκτυο διανομής και μετασχηματιστές διανομής) και οι υπηρεσίες που προσφέρουν στους πελάτες τους (αριθμός πελατών και πωληθήσα ηλεκτρική ενέργεια) αποτελούν καθοριστικούς παράγοντες για την καταρχήν κατάταξή τους με βάση την τεχνική τους αποδοτικότητα. • Λαμβάνοντας όμως υπόψη στη μελέτη και άλλα κριτήρια, όπως οι ελέγξιμες δαπάνες, η ποιότητα της παρεχόμενης ενέργειας και η ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών, προκύπτει διαφοροποίηση στην αρχική κατάταξη των μη αποδοτικών Περιοχών, οι οποίες εν γένει βελτιώνουν την αποδοτικότητά τους, εκτός από τρεις περιοχές, οι οποίες παραμένουν στάσιμες. • Εξετάζοντας την αποδοτικότητα κλίμακας (σύγκριση της τεχνικής αποδοτικότητας κάθε Περιοχής, υπό κλίμακα σταθερών και μεταβλητών αποδόσεων), προκύπτει ότι υπάρχει επίπτωση του μεγέθους της κλίμακας στην παραγωγικότητα της αποτιμώμενης Περιοχής σε 6 Περιοχές, (αποδοτικότητα κλίμακας < 1). • Ορισμένοι από τους απλούς δείκτες αποδοτικότητας, οι οποίοι χρησιμοποιούνται και από τη ΔΕΗ, έχουν σημαντική συσχέτιση με τους δείκτες αποδοτικότητας που προκύπτουν από την εφαρμογή της μεθόδου DEA και μπορούν να εξηγήσουν την βαρύτητα ορισμένων παραγόντων στην διαμόρφωση της τεχνικής αποδοτικότητας των Μονάδων. Δεν παύουν όμως αυτοί οι απλοί δείκτες να εκτιμούν μεμονωμένους μόνο παράγοντες των Μονάδων, χωρίς να μπορούν να εκτιμήσουν την συνολική τεχνική αποδοτικότητα, όπως κάνει η μεθοδολογία DEA. • Η μέθοδος DEA μπορεί να αποτελέσει ένα βασικό και χρήσιμο εργαλείο πληροφόρησης και κατεύθυνσης για την ιεραρχία των Περιοχών, χωρίς όμως απαραίτητα να αποτελεί πανάκεια για τη λήψη αποφάσεων, αφήνοντας κατ’ αυτό τον τρόπο περιθώρια πρωτοβουλιών στη διοίκηση των Μονάδων. Η μέθοδος DEA συμβάλλει επίσης στην ανάπτυξη ενός εσωτερικού ανταγωνισμού μεταξύ των Μονάδων Διανομής. Περαιτέρω έρευνα με την εφαρμογή της μεθόδου σε δεδομένα περισσότερων ετών (π.χ. πενταετία), θα οδηγούσε σε ποιο ασφαλή και αξιόπιστα αποτελέσματα, λαμβάνοντας υπόψη κατ’ αυτό τον τρόπο και την εξέλιξη – πορεία των Περιοχών στο χρόνο. Η έρευνα θα μπορούσε επίσης να εφαρμοστεί για όλες της Περιοχές της Διανομής (59 Περιοχές) και να προκύψουν συγκριτικά αποτελέσματα για τις 5 Περιφερειακές Διευθύνσεις της Γενικής Διεύθυνσης Διανομής. / The present thesis deals with the problem of comparative evaluation of Distribution Districts of Power Public Corporation (PPC), and more specifically the 14 Districts of Peloponnese – Epirus Region Department, with the use of DEA (Data Envelopment of Analysis). The examined Districts are: Aegio, Agrinio, Arta, Corfu, Ioannina, Kalamata, Kefalonia, Korinthos, Nauplio, Patras, Pyrgos, Sparti, Tripoli and Zakynthos. PPC is the only company of electric energy distribution in the country, which is the ownership of the distribution network. Every District constitutes an independent economic–administrative unit, which has the mission of development, operation and maintenance of its network. It is also responsible to assure the access to the network of the beneficiaries (consumers & producers), according to the Distribution Network Operation Code. As inputs for each District are the work (personnel), the main equipment (distribution network and distribution transformers) and the functional expenses (controllable expenses). The Distribution Network Operation Code gives particular importance in the quality of provided energy and service to the customers. For this reason, they are adopted also as inputs: the number of network interruptions and the duration of interruptions, as well as the connection time to the network (study and construction). As outputs for each District are the number of customers (Low Voltage and Medium Voltage) and the supplied energy. The relative efficiency of Districts was calculated based on their possibility to decrease their inputs keeping their outputs constant (input orientation). The data that were used concern the year 2007. The Warwick DEA Software used for the calculations (Warwick Business School, Warwick University, UK). The Pearson and Kendall correlation coefficient were also calculated and the DEA technical efficiencies were compared with simple indices of efficiency, which PPC uses. From the analysis of data resulted following, (that are not necessarily adopted by PPC): • Generally the Districts efficiency is relatively high (> 80%), except one District. • The main equipment of Districts (distribution network and distribution transformers) and the offered services to their customers (number of customers and supplied energy) constitute decisive factors for their initial classification based on their technical efficiency. • Taking into consideration more criteria, as the controllable expenses, the quality of provided energy and the quality of provided services, result differentiation in the initial classification of not efficient Districts, what in general improve their efficiency, apart from three Districts, what remain stagnant. • Examining the scale efficiency (comparison of technical efficiency of each District, under variable and constant returns to scale), it results that exists effect of scale size in the productivity of 6 Districts, (scale efficiency < 1). • Some of simple indices of efficiency, which are also used by PPC, have important correlation with the DEA efficiencies and may explain the importance of some factors in the configuration of technical efficiency of Districts. However these simple indices continue to estimate only individual factors of Districts and not the total technical efficiency, as DEA does. • DEA can be a basic and useful tool of information and direction for the Districts Directors, without however be panacea for the decision-making, leaving in this way margins of initiatives in the Districts administration. DEA also contributes to the promotion of internal competition between the Distribution Districts.

In this study, dynamic response of Akk&ouml / pr&uuml / Dam under earthquake motions is analyzed and the permanent displacements are evaluated. Initially, the critical slip surface of the dam and the corresponding yield acceleration are determined by using the computer program SLOPE. Then, by employing the finite element program SAP2000, static analyses are performed to obtain the mean effective stresses which are used in the determination of dynamic material properties of the dam. Four different scenario earthquakes having a magnitude of 7 are used in the dynamic analyses. Two of those scenarios are taken from European Strong Motion Database and the others are generated by XS artificial earthquake generation program prepared by Erdik (1992). Dynamic analyses of the dam are carried out by the finite element program TELDYN. Permanent displacements of the critical slip surface are calculated by utilizing the Newmark method. Consequently, for an earthquake having a magnitude of M=7 and a peak ground acceleration of 0.20g, the maximum permanent displacement of the dam is found to be 15.90 cm. Furthermore, the permanent displacements of the dam are calculated under base motions having different peak ground acceleration values and it is observed that the rate of increase in the amount of permanent displacements is greater than the increase in the amount of peak ground accelerations.

Effect of lipids on binding characteristics of opioid receptors in membranes prepared from rat brain were studied. Lipid concentrations causing changes in specific binding of [3H]Endomorphin-1 (ProE1), an opioid agonist highly specific to mu-type opioid, [3H]Ile5,6deltorphin II (DIDI), an agonist ligand highly specific to delta type receptor and [3H]Naloxone (Nlx), a universal opioid receptor antagonist were determined. Inhibition of [3H]ProE1, [3H]DIDI and [3H]Nlx specific binding was also examined by homologous displacement experiments in the presence and absence of lipids. In order to understand whether the changes occurring in the specific binding is due to changes in equilibrium dissociation constant (KD) or maximum number of binding sites (Bmax), the equilibrium binding experiments were performed. Arachidonic acid (AA) inhibited binding of both agonist and antagonist ligand in a dose dependent manner with IC50 values of 0.15, 0.1, and 0.6 mM for [3H]ProE1, [3H]DIDI and [3H]Nlx, respectively. Kd values were not affected while Bmax values decreased 38 % and 76 % for mu, and delta receptor subtypes, respectively. For [3H]Nlx, Bmax values decreased 20 and 56 % in the absence and presence of 100 mM NaCl, respectively. Cholesteryl hemisuccinate (CHS) enhances (100 % of control) ligand binding at mu-sites however no effect was encountered at delta sites. Furthermore, CHS also enhances (50 % of control) the binding of antagonist ligand in the absence of NaCl. Bmax values were increased by 70 % for mu sites and 40% for antagonist ligand binding site. Under similar conditions Kd values were not affected. Phosphatidic acid (PA) and phosphatidylcholine (PC) exhibited negligible effect on ligand binding. PA decreased specific binding of ProE1 and DIDI by 16 and 10 %, respectively. Specific binding of antagonist ligand Nlx decreased 11 % in the presence of NaCl whereas in the absence of NaCl specific binding is very close to control. In the presence of PC specific binding of both agonist and antagonist ligands were around control values. In this study modulatory effect of lysophospholipids, lysophosphatidic acid and lysophosphatidylcholine on opioid binding sites were evaluated for the first time. Both lysophospholipids exhibited similar effects: decreasing specific binding in receptor subtype independent manner between 0.1 to 1 mM range. Kd values were not significantly affected, while remarkable decrease (45-75 %) in Bmax values were observed.

Σκοπός της εργασίας αυτής είναι η μελέτη ανθρακικών πετρωμάτων του Νομού Ηλείας προκειμένου να εξαχθούν συμπεράσματα σχετικά με την καταλληλότητα των υλικών αυτών για περιβαλλοντικές εφαρμογές. Η εργασία αυτή περιλαμβάνει αφενός γεωλογική, πετρογραφική, γεωχημική έρευνα και αφετέρου προσδιορισμό και αξιολόγηση των δοκιμών των φυσικών ιδιοτήτων, του οργανικού υλικού και του αδιάλυτου υπολείμματος των πετρωμάτων. Για την διερεύνηση της καταλληλότητάς τους στις διάφορες περιβαλλοντικές εφαρμογές, έγινε συνδυασμένη αξιολόγηση όλων των αποτελεσμάτων από αυτές τις μελέτες και δοκιμές. Τέλος πραγματοποιήθηκε περιγραφή των περιβαλλοντικών εφαρμογών και εντοπισμός εκείνων των χαρακτηριστικών των υπό μελέτη ανθρακικών πετρωμάτων που τα καθιστούν κατάλληλα για την κάθε περιβαλλοντική εφαρμογή. / This thesis aims to study some of the calcareous rocks of Hleia County (Western Greece) in order to reach conclusion about their suitability for several environmental uses. It involves geological, petrographical and geochemical description and analysis, as well as laboratory testing of physical and mechanical properties, organic matter and insoluble residue. Along with the assessment of data and laboratory results every relevant environmental use is described and each one of the analyzed samples was classified according to its suitability of the specific use.

The objective of this study is to evaluate the regional differences between the worldwide based NGA-W1 ground motion models and available Turkish strong ground motion dataset and make the required adjustments in the NGA-W1 models. A strong motion dataset using parameters consistent with the NGA ground motion models is developed by including strong motion data from Turkey. Average horizontal component ground motion is computed for response spectral values at all available periods using the GMRotI50 definition consistent with the NGA-W1 models. A random-effects regression with a constant term only is used to evaluate the systematic differences in the average level of shaking. Plots of residuals are used to evaluate the differences in the magnitude, distance, and site amplification scaling between the Turkish dataset and the NGA-W1 models. Model residuals indicated that the ground motions are overestimated by all 5 NGA-W1 models significantly, especially for small-to-moderate magnitude earthquakes. Model residuals relative to distance measures plots suggest that NGA-W1 models slightly underestimates the ground motions for rupture distances within 100-200 km range. Models including the aftershocks over-predict the ground motions at stiff soil/engineering rock sites. The misfit between the actual data and model predictions are corrected with adjustments functions for each scaling term. Turkey-Adjusted NGA-W1 models proposed in this study are compatible with the Turkish strong ground motion characteristics and preserve the well-constrained features of the global models. Therefore these models are suitable candidates for ground motion characterization and PSHA studies conducted in Turkey.

Despite very extensive studies related to molecular processes underlying memory formation, still little known about the potential differences in the brain biochemistry between &ldquo / good&rdquo / and &ldquo / poor&rdquo / learners belonging to a random population of young animals. In the present study, an attempt was taken to correlate the individual variation in short- and long-term spatial memory in three different lines of young, healthy rats: inbred Wistar (W), outcrossed Wistar/Spraque Dawley (W/S) and pigmented Long-Evans rats, with hippocampal levels of selected enzymes known as &ldquo / memory molecules&rdquo / including neuronal (n), endothelial (e) and inducible (i) NOS, CaMKII&alpha / , PKA and ChAT. Additionally, in order to indirectly estimate the activity of CaMKII&alpha / and PKA, hippocampal levels of their phosphorylated forms (pCaMKII&alpha / and pPKA) were assessed. Rats were classified as &ldquo / good&rdquo / and &ldquo / poor&rdquo / learners on the basis of their performance in a partially baited 12-arm radial maze. The hippocampal protein levels were measured using Western Blot technique. In addition to individual variation in animals&rsquo / learning capacity, strain-depended differences have also been observed. Deficient performance recorded in inbred W rats compared to outcrossed W/S rats, and &ldquo / poor&rdquo / learners from both rat groups had predominantly related to the higher frequency of reference memory errors. The results of biochemical assays showed strain-depended differences in the NOS expression. The overall NOS levels were significantly higher in outcrossed W/S rats compared to inbred W rats. In both rat lines, the rate of learning positively correlated with hippocampal levels of nNOS and negatively correlated with iNOS levels. Hippocampal eNOS levels correlated negatively with animals&rsquo / performance but only in the W rats. These results suggested that all 3 NOS isoforms are implemented in the learning process playing, however, different roles in neural signaling. Experiments carried out on Long-Evans rats did not reveal a significant difference in the basal hippocampal levels of the CaMKII&alpha / , however, the level of the pCaMKII&alpha / , was significantly higher in &ldquo / good&rdquo / learners. Also, hippocampal levels of both PKA and pPKA, as well as that of ChAT were significantly higher in &ldquo / good&rdquo / as compared to &ldquo / poor&rdquo / learners. Taken together, the latter findings indicate that low hippocampal expression of PKA and ChAT as well as low CaMKII&alpha / or PKA activation may cause learning deficits in random population of young rats, and thus, these enzymes can be considered target molecules when looking for cognitive enhancers to treat memory deficits in young subjects.