Ο νικοτινικός υποδοχέας της ακετυλοχολίνης, επιτελεί καθοριστικό ρόλο στη σωστή λειτουργία της νευρομυϊκής σύναψης. Η δυσλειτουργία του υποδοχέα είναι υπεύθυνη για την εκδήλωση της βαριάς μυασθένειας, η οποία αποτελεί αυτοάνοσο νόσημα. Η αποκάλυψη της τρισδιάστατης δομής του υποδοχέα αποτελεί βασική προϋπόθεση στην κατανόηση της λειτουργίας και του ρόλου του στη δημιουργία της βαριάς μυασθένειας. Καθώς όμως, ο υποδοχέας είναι ένα σχετικά μεγάλο μόριο, με αρκετές υδρόφοβες περιοχές, η λύση της τρισδιάστατης δομής του καθίσταται δύσκολη. Τα μόνα δεδομένα που διαθέτουμε προέρχονται από μελέτες του AChR του ελασματοβράγχιου Torpedo californica, ο οποίος παρουσιάζει ικανοποιητική συγγένεια με τον υποδοχέα της ακετυλοχολίνης, και από μελέτες κρυσταλλογραφίας μια πρωτεΐνης του σαλιγκαριού Lymnaea stragnalis, ικανής να δεσμεύει ακετυλοχολίνη (AChBP), η οποία όμως παρουσιάζει μικρή ομοιότητα με τον ανθρώπινο μυϊκό υποδοχέα. Για την αντιμετώπιση των παραπάνω δυσκολιών, εκφράστηκαν τα εξωκυτταρικά τμήματα (extracellular domain: ECD) των β και δ υπομονάδων του ανθρώπινου νικοτινικού υποδοχέα της ακετυλοχολίνης, στο ετερόλογο σύστημα έκφρασης της Pichia pastoris. Οι δύο υπομονάδες κλωνοποιήθηκαν σε κατάλληλους φορείς έκφρασης, pPIC9 και pPICZaA. Τα ανασυνδυασμένα πολυπεπτίδια που απομονώθηκαν, χρησιμοποιήθηκαν για λειτουργικές μελέτες στα πλαίσια θεραπευτικών προσεγγίσεων και την ολοκλήρωση των μελετών σχετικά με την εξωκυτταρική περιοχή του AChR. Από τα πειραματικά δεδομένα που προέκυψαν, διαπιστώθηκε ότι η εξωκυτταρική περιοχή της β υπομονάδας, εκφράζεται σε διμερή μορφή και σε μεγαλύτερες ποσότητες συγκρινόμενη με τα ECDs των υπολοίπων υπομονάδων που εκφράστηκαν στο ίδιο σύστημα. Το πολυπεπτίδιο αυτό, διαθέτει παράλληλα και την ικανότητα να απομονώνει αντισώματα από ορούς μυασθενικών, από ορισμένους εκ των οποίων τα ποσοστά έφταναν και το 98%. Η διαδικασία απομόνωσης αντισωμάτων βασίζεται στην ακινητοποίηση των ανασυνδυασμένων πολυπεπτιδίων σε στήλη σεφαρόζης και χρήση της για αφαίρεση των αυτοαντισωμάτων έναντι της αντίστοιχης υπομονάδας. Στην περίπτωση της δ υπομονάδας τα αποτελέσματα που προέκυψαν από αντίστοιχες μελέτες δεν ήταν τα αναμενόμενα. Συγκεκριμένα, αν και η πρωτεΐνη απομονώνεται σε διαλυτή μορφή, δημιουργεί συσσωματώματα, τα οποία δεν επιτρέπουν τη χρήση της για δομικές μελέτες. Παράλληλα, οι ποσότητες που προκύπτουν είναι μικρές και δεν διευκολύνουν οποιαδήποτε χρήση της πρωτεΐνης. Για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος, αντικαταστάθηκε η θηλιά του εξωκυτταρικού τμήματος της πρωτεΐνης με αυτή της AChBP, η οποία όπως έχει δειχθεί και στο παρελθόν σε άλλες υπομονάδες, βελτίωνε την ποιότητα και την ποσότητα της εκφραζόμενης πρωτεΐνης. Με αυτόν τον τρόπο η διαλυτότητα, καθώς και η ποσότητα, της απομονωμένης πρωτεΐνης αυξήθηκαν. Τα πειράματα ανοσοπροσροφήσεων όμως στην περίπτωση της δ υπομονάδας, δεν επέφεραν κάποιο σημαντικό αποτέλεσμα συγκρινόμενο με τα αντίστοιχα αποτελέσματα ανοσοπροσροφήσεων με τα ECDs των υπολοίπων υπομονάδων του μυϊκού AChR, τουλάχιστον για τους ορούς που ελέγχθηκαν. Εντοπίστηκε όμως ένας ορός, ο οποίος δεν αποκλύει την πιθανότητα εύρεσης κι άλλων θετικών αντι-δ ορών. Από όλα τα παραπάνω δεδομένα, προκύπτει ότι η εξωκυτταρική περιοχή της β υπομονάδας μπορεί να χρησιμοποιηθεί στα πλαίσια θεραπευτικών προσεγγίσεων και πιθανότατα και σε δομικές μελέτες, σε αντίθεση με τη δ, η οποία στη συγκεκριμένη μορφή δεν παρουσιάζεται κατάλληλη για δομικές μελέτες, καθώς οι παραγόμενες ποσότητες αποτρέπουν κάθε δυνατή προσπάθεια, δίχως όμως να μπορεί να αποκλειστεί η συμβολή της και σε μελλοντικά θεραπευτικά συστήματα. / -

Thesis (M. D.)--University of Hong Kong, 2007. / Also available in print.

Thesis (doctor of medicine)--Universiteit van Amsterdam, 1980. / Text in English with summaries in English and Dutch.

Proefschrift Maastricht. / Lit.opg. - Met samenvatting in het Nederlands.

Proefschrift Maastricht. / Auteurnaam op omslag: Jan J.G.M. Verschuuren. Ondertitel op omslag: antibodies, idiotypes and anti-idiotypes. Met lit. opg. - Met een samenvatting in het Nederlands.

Proefschrift Maastricht. / Auteursnaam op omslag: Yvo Graus. Met lit. opg. - Met samenvatting in het Nederlands.

Myasthenia gravis ist eine Autoimmunerkrankung, die durch Störung der Erregungsübertragung an der neuromuskulären Endplatte zu einer Schwäche der Muskulatur führt. In dieser Arbeit wird die Rolle von Cortactin und Agrin als potentielle neue Antigene von Autoantikörpern bei Myasthenia gravis untersucht. Die detektierten Antikörper werden charakterisiert und die klinischen Merkmale der Patient*innen ausgewertet. / Myasthenia gravis is an autoimmune disease that leads to muscle weakness through an impaired signal transmission at the neuromuscular junction. This publication examines the role of cortactin and agrin as new potential antigens of autoantibodies in myasthenia gravis. The detected antibodies are characterized and the clinical features of the patients are evaluated.

No description available.

No description available.

Orientador: Luiz Antônio de Lima Resende / Banca: Cláudia Ferreira da Rosa Sobreira / Banca: José Luiz Pedro / Resumo: No estado de São Paulo é comum aplicação de pesticidas na agricultura sem equipamentos de proteção, com grande exposição dos trabalhadores aos agentes tóxicos. O uso doméstico de inseticidas também é muito difundido. Foram demonstrados defeitos da transmissão neuromuscular, com miastenia, relacionados a pesticidas organofosforados. Inseticidas do grupo químico das piretrinas e piretróides, de uso doméstico, atuam sobre o sistema nervoso dos insetos e dos seres humanos. O objetivo deste trabalho foi procurar correlações entre Miastenia Grave e exposição crônica a pesticidas em nosso meio. Foi aplicado questionário sobre exposição a pesticidas em 217 pacientes com diagnóstico clínico e ENMG de Miastenia Grave, sendo 163 mulheres e 54 homens, com idades de 14 a 84 anos, provenientes dos serviços médicos da UNESP e UNIFESP, e em 227 controles, sendo 179 mulheres e 48 homens, com idades de 17 a 78 anos. Os dados foram analisados estatisticamente pelo Teste de Associação do Qui-quadrado. A análise estatística do total de pacientes expostos e não expostos sugeriu possível associação de exposição a pesticidas com miastenia grave (p < 0.0001) / Abstract: In the São Paulo state is very common application of pesticides in agriculture without protective equipment, with great exposure of workers to the toxic agents, and domestic use of insecticides is also widespread. Neuromuscular transmission defects with myasthenia related to the organophosphate pesticides were demonstrated in human and animals. The chemical group of pyrethrins and pyrethroids has action on the peripheral nervous system of insects and humans. The aim of this study was to search correlations between Myasthenia Gravis and chronic exposure to pesticides in our geographic region. Questionnaires were applied on exposure to pesticides in 217 patients with clinical and EMG diagnosis of Myasthenia Gravis, 163 women and 54 men, aged from 14-84 years, seen in two medical services of UNESP and UNIFESP, and in 227 controls, 179 women and 48 men, aged from 17-78 years. Data were statistically analyzed by the Association Chi-square test. The statistical analysis of all patients exposed or not exposed suggested possible association of myasthenia gravis with chronic exposure to pesticides (p <0.0001) / Mestre