• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 2
  • Tagged with
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
1

Tensile creep of cracked macro synthetic fibre reinforced concrete

Babafemi, Adewumi John 03 1900 (has links)
Thesis (PhD)--Stellenbosch University, 2015. / ENGLISH ABSTRACT: Macro synthetic fibres are known to significantly improve the toughness and energy absorption capacity of conventional concrete in the short term. However, since macro synthetic fibre are flexible and have relatively low modulus of elastic compared to steel fibres, it is uncertain if the improved toughness and energy absorption could be sustained over a long time, particularly under sustained tensile loadings. The main goal of this study is to investigate the time-dependent crack mouth opening response of macro synthetic fibre reinforced concrete (FRC) under sustained uniaxial tensile loadings, and to simulate the flexural creep behaviour. For the purpose of simulating the in-service time-dependent condition, all specimens were pre-cracked. Experimental investigations were carried out at three levels (macro, single fibre and structural) to investigate the time-dependent behaviour and the mechanisms causing it. At the macro level, compressive strength, uniaxial tensile strength and uniaxial tensile creep test at 30 % to 70 % stress levels of the average residual tensile strength were performed. To understand the mechanism causing the time-dependent response, fibre tensile test, single fibre pullout rate test, time-dependent fibre pullout test and fibre creep test were done. Flexural test and flexural creep test were done to simulate the structural level performance. The results of this investigation have shown significant drop in stress and increase in crack width of uniaxial tensile specimens after the first crack. The post cracking response has shown significant toughness and energy absorption capacity. Under sustained load at different stress levels, significant crack opening has been recorded for a period of 8 month even at a low stress level of 30 %. Creep fracture of specimens occurred at 60 % and 70 % indicating that these stress levels are not sustainable for cracked macro synthetic FRC. The single fibre level investigations have revealed two mechanisms responsible for the time-dependent crack widening of cracked macro synthetic FRC under sustained loading: time-dependent fibre pullout and fibre creep. In all cases of investigation, fibre failure was by complete pullout without rupture. Flexural creep results have shown that the crack opening increases over time. After 8 months of investigation, the total crack opening was 0.2 mm and 0.5 mm at 30 % and 50 % stress levels respectively. Since the crack opening of tensile creep and flexural creep specimens cannot be compared due to differences in geometry, specimen size, load transfer mechanisms and stress distribution in the cracked plane, a finite element analysis (FEA) was conducted. Material model parameters obtained from the uniaxial tensile test and viscoelastic parameters from curve fitting to experimental uniaxial creep results have been implemented to successfully predict the time-dependent crack opening of specimens subjected to sustained flexural loading. Analyses results correspond well with experimental result at both 30 % and 50 % stress levels. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Makro sintetiese vesels is bekend daarvoor dat dit die taaiheid en energie absorpsie van konvensionele beton beduidend verbeter in die kort termyn. Aangesien makro sintetiese vesels buigsaam is met 'n relatiewe lae styfheidsmodulus in vergeleke met staalvesels, is dit onseker of die verhoogde kapasiteit vir energie absorpsie en taaiheid volgehou kan word oor die langer termyn, veral in gevalle waar dit aan volgehoue trekkragte blootgestel is. Die hoofdoel van die studie is om die tydafhanklike-kraakvergrotingsgedrag van makro sintetiese veselversterkte beton (VVB) wat blootgestel is aan volgehoue trekkragte te ondersoek asook die simulasie van die kruipgedrag in buig. Ten einde die werklike toetstande te simuleer is al die proefstukke doelbewus gekraak in 'n beheerde manier voor die aanvang van die toetse. Die eksperimentele ondersoek is uitgevoer op drie vlakke (makro, enkelvesel en strukturele) om die tydafhanklike gedrag sowel as die meganismes verantwoordelik vir hierdie gedrag te ondersoek. Op die makro-vlak is druktoetse gedoen saam met eenassige trek- en eenassige kruiptoetse met belastings tussen 30 % en 70 % van die gemiddelde residuele treksterkte. Om die meganisme wat die tydafhanklike gedrag veroorsaak te verstaan is veseltoetse, enkel vesel uittrektoetse, enkel vesel uittrek kruiptoetse asook kruiptoetse op vesels gedoen. Buigtoetse en buig kruiptoetse is ook gedoen om die gedrag op die strukturele vlak te ondersoek. Die resultate van hierdie ondersoek wys dat daar 'n beduidende val in spanning is en dat daar gepaardgaande kraak opening in die eenassige trek proefstukke plaasgevind het na die vorming van 'n kraak. Die na-kraak gedrag wys beduidende taaiheid en energie absorpsie kapasiteit. Gedurende die volgehoue trekbelasting by verskillende spanningsvlakke is beduidende kraakvergroting opgemerk, selfs by 30 % belasting na 8 maande. Kruipfaling het plaasgevind by proefstukke met belastings van 60 % en 70 % wat daarop wys dat hierdie spanningsvlakke nie geskik is vir gekraakte makro sintetiese VVB nie. Op die enkel veselvlak is twee meganismes geïdentifiseer wat verantwoordelik is vir die kraakvergroting oor tyd vir gekraakte makro sintetiese VVB met volgehoue trekbelasting: tydafhanklike vesel uittrek en vesel-kruip. In alle gevalle in hierdie ondersoek was die falingsmeganisme vesels wat uittrek. Buig kruiptoets resultate wys dat die krake vergroot oor tyd. Na 8 maande van ondersoek was die kraakwydtes 0.2 mm en 0.5 mm by 30 % en 50 % spanningsvlakke onderskeidelik. Aangesien die kraak opening van eenassige trek kruiptoetse en die buig kruiptoetse nie direk met mekaar vergelyk kan word nie weens die verskille in geometrie, proefstuk grootte en spanningsverdeling in die kraakvlak, is 'n eindige element analises (EEA) gedoen. Materiaal eienskappe is bepaal deur gebruik te maak van die eenassige kruip trektoets se resultate en viskoelastiese parameters is bepaal deur middel van kurwepassing van die resultate. Dit was gebruik om suksesvol die buig kruip kraak opening gedrag te simuleer. Die analises se resultate vergelyk goed met die eksperimentele data by beide 30 % en 50 % spanningsvlakke.
2

Construction in in-situ cast flat slabs using steel fibre reinforced concrete

Jarrat, Robert 12 1900 (has links)
Thesis (MScEng)--Stellenbosch University, 2011. / ENGLISH ABSTRACT: Fibre reinforced concrete (FRC) transforms concrete from a characteristically brittle material to one with a post-crack tensile residual capacity. Its application in industry has varied over the past of which the tensile properties have generally been used in the form of crack mitigation. More recently, the introduction of steel fibres has broadened this scope to structural applications in which the resisting tensile stresses that develop within a steel FRC (SFRC) element can be rather significant. This thesis reviews the existing practices and design models associated with SFRC and the suitability of its implementation as the sole form of reinforcement in in-situ cast flat slab systems. As a material SFRC is dependent on a number of factors which include the fibre type and volume, fibre distributions, element size, as well as the support and applied load conditions. Thus, its performance can be considered rather variable in comparison to conventional concrete should the incorrect practices be implemented. In order to adequately define the material characteristics, it is necessary to use test procedures that accurately reflect on the intended structural application. As a result a number of test procedures have been developed. In addition to this, the post-crack material performance is associated with a non-linear behaviour. This attribute makes the design of structural SFRC elements rather difficult. In an attempt to simplify this, existing design models define stress-strain or stress-crack width relations in which assumptions are made regarding the cross-sectional stress distribution at specified load states. This thesis takes on two parts in defining the suitability of SFRC as the sole form of reinforcement in flat slab systems. The first is a theoretical investigation regarding the micro and macro scale material performance of SFRC, the practices that exist in defining the material properties and its application in structural systems (particularly suspended slab systems), and a breakdown of the existing design models applicable to strain softening deflection hardening SFRC materials. The second part is an experimental program in which the fresh state and hardened state material properties of specified SFRC mix designs defined through flow and beam testing respectively. These properties are then implemented in the design and construction of full scale flexural and punching shear test slabs in an attempt to verify the theory applied. The investigation reveals that the use of SFRC significantly improves the ductility of concrete systems in the post-crack state through fibre crack bridging. This ductility can result in deflection hardening of flat slab systems in which the redistribution of stresses increases the load carrying capacity once cracking has taken place. However, the performance of large scale test specimens is significantly influenced by the construction practices implemented in which the material variability increases as a result of non-uniform fibre distributions. The results indicate that the load prediction models applied have potential to adequately predict the ultimate failure loads of SFRC flat slab systems but however cannot account for possible non-uniform fibre distributions which could result in premature failure of the system. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Vesel versterkte beton (VVB) verander beton van die kenmerkende uiters bros material na ‘n material met ‘n residuele post-kraak trekkapasiteit. Die toepassing daarvan in die bedryf het in die verlede gewissel en die trek eienskappe is oor die algemeen gebruik vir kraak vermindering. Meer onlangs het die bekenstelling van staal vesel hierdie omvang verbreed na die strukturele toepassings waar trekspannings wat ‘n VVB element kan weerstaan noemenswaardig kan wees. Hierdie tesis ondersoek bestaande praktyke en ontwerpmodelle met die oog op staalvesel versterkte beton (SVVB) en die geskiktheid van die implementering daarvan as die enigste vorm van bekisting in in-situ gegiete plat blad stelsels. As ‘n materiaal, is SVVB afhanklik van ‘n aantal faktore wat die tipe vesel en volume, vesel verspreiding, element grootte, sowel as die randvoorwaardes tipe aangewende las insluit. As gevolg hiervan, kan die gedrag van SVVB, wat korrek geïmplimenteer word, as redelik varieerbaar beskou word wanneer dit met konvensionele beton vergelyk word. Ten einde die materiaaleienskappe voldoende te definieer, is dit noodsaaklik dat prosedures wat die strukturele toepassing akuraat voorstel, getoets word en daarom is ‘n aantal toets prosedures ontwikkel. Verder het die post-kraak materiaalgedrag ‘n nie-lineêre verband wat struktuurontwerp met SVVB redelik moeilik maak. Om dit te vereenvoudig, definieer bestaande ontwerpmodelle spanning-vervorming of spanning-kraakwydte verhoudings waarin aannames gemaak word ten opsigte van die spanningsverdeling oor ‘n snit, gegewe sekere lastoestande. Hierdie studie bestaan uit twee dele wat die geskiktheid van SVVB as die enigste vorm van bikisting in plat blad stelsels definieer. Die eerste deel bestaan uit ‘n teoretiese ondersoek wat handel oor die mikro- en makro-skaal materiaalgedrag van SVVB, die praktyke wat bestaan om die materiaaleienskappe en toepassing in strukturele sisteme (spesifiek opgelegde blad stelsels) te definieer, en ‘n uiteensetting van die bestaande ontwerpmodelle wat van toepassing is vir defleksie as gevolg van vervormingsversagting wat SVVB material verhard. Die tweede deel bestaan uit ‘n eksperimentele program waarin die materiaaleienskappe van gespesifiseerde SVVB meng-ontwerpe in die vars toestand en in die verharde toestand gedefinieer word deur middel van vloei- en balktoetse onderskeidelik. Hierdie eienskappe word dan toegepas vir die ontwerp en konstruksie van volskaalse buig- en ponsskuif toetsblaaie ten einde die modelle en teorie wat toegepas is, te bevestig. Die ondersoek toon dat die gebruik van SVVB die duktiliteit van beton sisteme noemenswaardig verbeter in die post-kraak toestand deur kraak oorbrugging. Hierdie duktiliteit kan defleksie verharding van plat blad stelsels veroorsaak waarin die herverdeling van spannings, nadat kraking plaasgevind het, die lasdraende kapasiteit verhoog. Die gedrag van die grootskaalse toetsmonsters word egter noemenswaardig beïnvloed deur die konstruksiemetodes wat geïmplementeer word waarin die materialveranderlikheid toeneem as ‘n gevolg van nie-uniforme vesel verdelings. Die resultate dui daarop dat die modelle wat toegepas is om die laste te voorspel, die potensiaal het om die grens falingslas van SVVB plat blad stelsel voldoende te voorspel, maar neem nie moontlike nie-uniforme veselverdelings wat kan lei tot vroeë faling van die stelsel in ag nie.

Page generated in 0.5441 seconds