Thesis (PhD)--Stellenbosch University, 2015. / ENGLISH ABSTRACT: Macro synthetic fibres are known to significantly improve the toughness and energy absorption capacity of conventional concrete in the short term. However, since macro synthetic fibre are flexible and have relatively low modulus of elastic compared to steel fibres, it is uncertain if the improved toughness and energy absorption could be sustained over a long time, particularly under sustained tensile loadings. The main goal of this study is to investigate the time-dependent crack mouth opening response of macro synthetic fibre reinforced concrete (FRC) under sustained uniaxial tensile loadings, and to simulate the flexural creep behaviour. For the purpose of simulating the in-service time-dependent condition, all specimens were pre-cracked. Experimental investigations were carried out at three levels (macro, single fibre and structural) to investigate the time-dependent behaviour and the mechanisms causing it. At the macro level, compressive strength, uniaxial tensile strength and uniaxial tensile creep test at 30 % to 70 % stress levels of the average residual tensile strength were performed. To understand the mechanism causing the time-dependent response, fibre tensile test, single fibre pullout rate test, time-dependent fibre pullout test and fibre creep test were done. Flexural test and flexural creep test were done to simulate the structural level performance. The results of this investigation have shown significant drop in stress and increase in crack width of uniaxial tensile specimens after the first crack. The post cracking response has shown significant toughness and energy absorption capacity. Under sustained load at different stress levels, significant crack opening has been recorded for a period of 8 month even at a low stress level of 30 %. Creep fracture of specimens occurred at 60 % and 70 % indicating that these stress levels are not sustainable for cracked macro synthetic FRC. The single fibre level investigations have revealed two mechanisms responsible for the time-dependent crack widening of cracked macro synthetic FRC under sustained loading: time-dependent fibre pullout and fibre creep. In all cases of investigation, fibre failure was by complete pullout without rupture. Flexural creep results have shown that the crack opening increases over time. After 8 months of investigation, the total crack opening was 0.2 mm and 0.5 mm at 30 % and 50 % stress levels respectively. Since the crack opening of tensile creep and flexural creep specimens cannot be compared due to differences in geometry, specimen size, load transfer mechanisms and stress distribution in the cracked plane, a finite element analysis (FEA) was conducted. Material model parameters obtained from the uniaxial tensile test and viscoelastic parameters from curve fitting to experimental uniaxial creep results have been implemented to successfully predict the time-dependent crack opening of specimens subjected to sustained flexural loading. Analyses results correspond well with experimental result at both 30 % and 50 % stress levels. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Makro sintetiese vesels is bekend daarvoor dat dit die taaiheid en energie absorpsie van konvensionele beton beduidend verbeter in die kort termyn. Aangesien makro sintetiese vesels buigsaam is met 'n relatiewe lae styfheidsmodulus in vergeleke met staalvesels, is dit onseker of die verhoogde kapasiteit vir energie absorpsie en taaiheid volgehou kan word oor die langer termyn, veral in gevalle waar dit aan volgehoue trekkragte blootgestel is. Die hoofdoel van die studie is om die tydafhanklike-kraakvergrotingsgedrag van makro sintetiese veselversterkte beton (VVB) wat blootgestel is aan volgehoue trekkragte te ondersoek asook die simulasie van die kruipgedrag in buig. Ten einde die werklike toetstande te simuleer is al die proefstukke doelbewus gekraak in 'n beheerde manier voor die aanvang van die toetse. Die eksperimentele ondersoek is uitgevoer op drie vlakke (makro, enkelvesel en strukturele) om die tydafhanklike gedrag sowel as die meganismes verantwoordelik vir hierdie gedrag te ondersoek. Op die makro-vlak is druktoetse gedoen saam met eenassige trek- en eenassige kruiptoetse met belastings tussen 30 % en 70 % van die gemiddelde residuele treksterkte. Om die meganisme wat die tydafhanklike gedrag veroorsaak te verstaan is veseltoetse, enkel vesel uittrektoetse, enkel vesel uittrek kruiptoetse asook kruiptoetse op vesels gedoen. Buigtoetse en buig kruiptoetse is ook gedoen om die gedrag op die strukturele vlak te ondersoek. Die resultate van hierdie ondersoek wys dat daar 'n beduidende val in spanning is en dat daar gepaardgaande kraak opening in die eenassige trek proefstukke plaasgevind het na die vorming van 'n kraak. Die na-kraak gedrag wys beduidende taaiheid en energie absorpsie kapasiteit. Gedurende die volgehoue trekbelasting by verskillende spanningsvlakke is beduidende kraakvergroting opgemerk, selfs by 30 % belasting na 8 maande. Kruipfaling het plaasgevind by proefstukke met belastings van 60 % en 70 % wat daarop wys dat hierdie spanningsvlakke nie geskik is vir gekraakte makro sintetiese VVB nie. Op die enkel veselvlak is twee meganismes geïdentifiseer wat verantwoordelik is vir die kraakvergroting oor tyd vir gekraakte makro sintetiese VVB met volgehoue trekbelasting: tydafhanklike vesel uittrek en vesel-kruip. In alle gevalle in hierdie ondersoek was die falingsmeganisme vesels wat uittrek. Buig kruiptoets resultate wys dat die krake vergroot oor tyd. Na 8 maande van ondersoek was die kraakwydtes 0.2 mm en 0.5 mm by 30 % en 50 % spanningsvlakke onderskeidelik. Aangesien die kraak opening van eenassige trek kruiptoetse en die buig kruiptoetse nie direk met mekaar vergelyk kan word nie weens die verskille in geometrie, proefstuk grootte en spanningsverdeling in die kraakvlak, is 'n eindige element analises (EEA) gedoen. Materiaal eienskappe is bepaal deur gebruik te maak van die eenassige kruip trektoets se resultate en viskoelastiese parameters is bepaal deur middel van kurwepassing van die resultate. Dit was gebruik om suksesvol die buig kruip kraak opening gedrag te simuleer. Die analises se resultate vergelyk goed met die eksperimentele data by beide 30 % en 50 % spanningsvlakke.

Thesis (MScEng)--Stellenbosch University, 2011. / ENGLISH ABSTRACT: Fibre reinforced concrete (FRC) transforms concrete from a characteristically brittle material to one with a post-crack tensile residual capacity. Its application in industry has varied over the past of which the tensile properties have generally been used in the form of crack mitigation. More recently, the introduction of steel fibres has broadened this scope to structural applications in which the resisting tensile stresses that develop within a steel FRC (SFRC) element can be rather significant. This thesis reviews the existing practices and design models associated with SFRC and the suitability of its implementation as the sole form of reinforcement in in-situ cast flat slab systems. As a material SFRC is dependent on a number of factors which include the fibre type and volume, fibre distributions, element size, as well as the support and applied load conditions. Thus, its performance can be considered rather variable in comparison to conventional concrete should the incorrect practices be implemented. In order to adequately define the material characteristics, it is necessary to use test procedures that accurately reflect on the intended structural application. As a result a number of test procedures have been developed. In addition to this, the post-crack material performance is associated with a non-linear behaviour. This attribute makes the design of structural SFRC elements rather difficult. In an attempt to simplify this, existing design models define stress-strain or stress-crack width relations in which assumptions are made regarding the cross-sectional stress distribution at specified load states. This thesis takes on two parts in defining the suitability of SFRC as the sole form of reinforcement in flat slab systems. The first is a theoretical investigation regarding the micro and macro scale material performance of SFRC, the practices that exist in defining the material properties and its application in structural systems (particularly suspended slab systems), and a breakdown of the existing design models applicable to strain softening deflection hardening SFRC materials. The second part is an experimental program in which the fresh state and hardened state material properties of specified SFRC mix designs defined through flow and beam testing respectively. These properties are then implemented in the design and construction of full scale flexural and punching shear test slabs in an attempt to verify the theory applied. The investigation reveals that the use of SFRC significantly improves the ductility of concrete systems in the post-crack state through fibre crack bridging. This ductility can result in deflection hardening of flat slab systems in which the redistribution of stresses increases the load carrying capacity once cracking has taken place. However, the performance of large scale test specimens is significantly influenced by the construction practices implemented in which the material variability increases as a result of non-uniform fibre distributions. The results indicate that the load prediction models applied have potential to adequately predict the ultimate failure loads of SFRC flat slab systems but however cannot account for possible non-uniform fibre distributions which could result in premature failure of the system. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Vesel versterkte beton (VVB) verander beton van die kenmerkende uiters bros material na ‘n material met ‘n residuele post-kraak trekkapasiteit. Die toepassing daarvan in die bedryf het in die verlede gewissel en die trek eienskappe is oor die algemeen gebruik vir kraak vermindering. Meer onlangs het die bekenstelling van staal vesel hierdie omvang verbreed na die strukturele toepassings waar trekspannings wat ‘n VVB element kan weerstaan noemenswaardig kan wees. Hierdie tesis ondersoek bestaande praktyke en ontwerpmodelle met die oog op staalvesel versterkte beton (SVVB) en die geskiktheid van die implementering daarvan as die enigste vorm van bekisting in in-situ gegiete plat blad stelsels. As ‘n materiaal, is SVVB afhanklik van ‘n aantal faktore wat die tipe vesel en volume, vesel verspreiding, element grootte, sowel as die randvoorwaardes tipe aangewende las insluit. As gevolg hiervan, kan die gedrag van SVVB, wat korrek geïmplimenteer word, as redelik varieerbaar beskou word wanneer dit met konvensionele beton vergelyk word. Ten einde die materiaaleienskappe voldoende te definieer, is dit noodsaaklik dat prosedures wat die strukturele toepassing akuraat voorstel, getoets word en daarom is ‘n aantal toets prosedures ontwikkel. Verder het die post-kraak materiaalgedrag ‘n nie-lineêre verband wat struktuurontwerp met SVVB redelik moeilik maak. Om dit te vereenvoudig, definieer bestaande ontwerpmodelle spanning-vervorming of spanning-kraakwydte verhoudings waarin aannames gemaak word ten opsigte van die spanningsverdeling oor ‘n snit, gegewe sekere lastoestande. Hierdie studie bestaan uit twee dele wat die geskiktheid van SVVB as die enigste vorm van bikisting in plat blad stelsels definieer. Die eerste deel bestaan uit ‘n teoretiese ondersoek wat handel oor die mikro- en makro-skaal materiaalgedrag van SVVB, die praktyke wat bestaan om die materiaaleienskappe en toepassing in strukturele sisteme (spesifiek opgelegde blad stelsels) te definieer, en ‘n uiteensetting van die bestaande ontwerpmodelle wat van toepassing is vir defleksie as gevolg van vervormingsversagting wat SVVB material verhard. Die tweede deel bestaan uit ‘n eksperimentele program waarin die materiaaleienskappe van gespesifiseerde SVVB meng-ontwerpe in die vars toestand en in die verharde toestand gedefinieer word deur middel van vloei- en balktoetse onderskeidelik. Hierdie eienskappe word dan toegepas vir die ontwerp en konstruksie van volskaalse buig- en ponsskuif toetsblaaie ten einde die modelle en teorie wat toegepas is, te bevestig. Die ondersoek toon dat die gebruik van SVVB die duktiliteit van beton sisteme noemenswaardig verbeter in die post-kraak toestand deur kraak oorbrugging. Hierdie duktiliteit kan defleksie verharding van plat blad stelsels veroorsaak waarin die herverdeling van spannings, nadat kraking plaasgevind het, die lasdraende kapasiteit verhoog. Die gedrag van die grootskaalse toetsmonsters word egter noemenswaardig beïnvloed deur die konstruksiemetodes wat geïmplementeer word waarin die materialveranderlikheid toeneem as ‘n gevolg van nie-uniforme vesel verdelings. Die resultate dui daarop dat die modelle wat toegepas is om die laste te voorspel, die potensiaal het om die grens falingslas van SVVB plat blad stelsel voldoende te voorspel, maar neem nie moontlike nie-uniforme veselverdelings wat kan lei tot vroeë faling van die stelsel in ag nie.

[ES] El procedimiento de ensayo de fluencia es un proceso muy complicado, largo y que envuelve muchas variables. Por una parte, están las variables relativas al proceso de ensayo de fluencia como condiciones de contorno, condiciones ambientales, parámetros de ensayo como nivel de carga o prefisura inicial, entre muchos otros. Estas variables influyen ya de por si lo suficiente en los resultados experimentales obtenidos en los ensayos sumado a la variabilidad intrínseca del hormigón reforzado con fibras. La duración mínima requerida en este tipo de ensayos y el espacio físico necesario, así como asegurar las condiciones ambientales, supone muchas veces un importante reto y consumo de recursos y espacio, lo que ha frenado hasta ahora la inversión en investigación para abordar este tema. Para ello, tras un exhaustivo estudio del estado del arte y partiendo de una metodología a flexión existente, se han desarrollado varias campañas experimentales para evaluar el efecto de los parámetros básicos de ensayo, la construcción del bastidor y el análisis de los resultados experimentales obtenidos de aplicar la metodología. Con todo ello se pretende obtener parámetros de ensayo diseñados para caracterizar el efecto de la fluencia en estado límite de servicio, así como unificar criterios y procesos del ensayo diseñando un procedimiento que pueda ser estandarizado. Por otra parte, existe la dificultad añadida de entender qué sucede dentro de la sección durante el ensayo de fluencia más allá de la variación en abertura de fisura. La redistribución de esfuerzos que se produce dentro de la sección fisurada durante el ensayo de fluencia a flexión es una incógnita. Este trabajo pretende también arrojar algo de luz estudiando tanto la evolución de la abertura de fisura como las deformaciones en la zona comprimida del hormigón. Se han diseñado campañas experimentales para evaluar simultáneamente las deformaciones de tracción (abertura de fisura) y las deformaciones de compresión (zona comprimida del hormigón) de modo que permitan evaluar tanto la contribución de la fluencia a compresión sufrida por la zona comprimida de hormigón en las mediciones de abertura de fisura como la evolución de la profundidad de la fibra neutra de la sección fisurada durante el ensayo a flexión. En este contexto, el resultado es una nueva propuesta metodológica de fluencia a flexión consensuada y capaz de caracterizar el comportamiento a flexión de hormigones reforzados con fibra en estado fisurado, así como algunas herramientas como la base de datos de fluencia que ayudan a la interpretación de los resultados experimentales y puedan contribuir a la consideración de estas deformaciones por las distintas normativas internacionales en su fase de diseño. / [CA] El procediment d'assaig de fluència és un procés molt complicat, llarg i que embolica moltes variables. D'una banda, estan les variables relatives al procés d'assaig de fluència com a condicions de contorn, condicions ambientals, paràmetres d'assaig com nivell de càrrega o prefissura inicial, entre molts altres. Aquestes variables influeixen ja de per si prou en els resultats experimentals obtinguts en els assajos sumat a la variabilitat intrínseca del formigó reforçat amb fibres. La duració mínima requerida en aquesta mena d'assajos i l'espai físic necessari, així com assegurar les condicions ambientals, suposa moltes vegades un important repte i consum de recursos i espai, la qual cosa ha frenat fins ara la inversió en investigació per a abordar aquest tema. Per a això, després d'un exhaustiu estudi de l'estat de l'art i partint d'una metodologia a flexió existent, s'han desenvolupat vàries campanyes experimentals per a avaluar l'efecte dels paràmetres bàsics d'assaig, la construcció del bastidor i l'anàlisi dels resultats experimentals obtinguts d'aplicar la metodologia. Amb tot això es pretén obtindre paràmetres d'assaig dissenyats per a caracteritzar l'efecte de la fluència en estat límit de servei, així com unificar criteris i processos de l'assaig dissenyant un procediment que puga ser estandarditzat. D'altra banda, existeix la dificultat afegida d'entendre què succeeix dins de la secció durant l'assaig de fluència més enllà de la variació en obertura de fissura. La redistribució d'esforços que es produeix dins de la secció fisurada durant l'assaig de fluència a flexió és una incògnita. Aquest treball pretén també llançar una mica de llum estudiant tant l'evolució de l'obertura de fissura com les deformacions en la zona comprimida del formigó. S'han dissenyat campanyes experimentals per a avaluar simultàniament les deformacions de tracció (obertura de fissura) i les deformacions de compressió (zona comprimida del formigó) de manera que permeten avaluar tant la contribució de la fluència a compressió patida per la zona comprimida de formigó en els mesuraments d'obertura de fissura com l'evolució de la profunditat de la fibra neutra de la secció fisurada durant l'assaig a flexió. En aquest context, el resultat és una nova proposta metodològica de fluència a flexió consensuada i capaç de caracteritzar el comportament a flexió de formigons reforçats amb fibra en estat fisurado, així com algunes eines com la base de dades de fluència que ajuden a la interpretació dels resultats experimentals i puguen contribuir a la consideració d'aquestes deformacions per les diferents normatives internacionals en la seua fase de disseny. / [EN] Creep testing methodology on fibre-reinforced concrete is a long and complex process involving multiple variables. On the one hand, creep testing parameters such as pre-cracking level and creep index or stress sustained level, as well as boundary and environmental conditions, can be found among other variables. Variations on these parameters, together with the intrinsic variability of FRC due to the random fibre distribution of FRC, have a significant impact on the experimental results obtained among the existent methodologies. The long duration of the creep test and the required space in the facilities laboratories as the environmental conditions to keep during the creep test entail a significant challenge and outlay in terms of both space and expense resources that have reduced the research investment on this topic. Thus, after an exhaustive analysis of the state-of-the-art and starting from an existent creep testing methodology, several experimental programmes were developed to assess the effect of main creep testing parameters and the influence of creep frame construction as well as different procedure steps on the experimental results when the flexure creep testing methodology is applied. This work intends to define test parameters focused on characterising the effect of creep in the service limit state (SLS), as well as to unify criteria and processes of creep test, developing a procedure that can be standardised. On the other hand, it is difficult to understand what happens within the cross-section during the creep test beyond the crack opening variation. The stress redistribution within the cross-section during the creep test is still unknown. This work also aims to shed some light by studying both the evolution of the crack opening and the compressive deformations in the compressed concrete zone. Experimental campaigns have been designed to assess both the tensile (crack opening) and compression (compressive strains) creep simultaneously that, allow to determine the contribution of compressive creep in the concrete area in the delayed crack opening and to assess the evolution of the neutral fibre position of the cross-section during the flexure creep test duration. In this context, the result of this PhD research is a new flexure creep methodology proposal able to characterise long-term behaviour in flexure of cracked fibre-reinforced concrete, as well as some valuable tools such as the creep database that will help to understand experimental results and to contribute to consider delayed deformations in the international standards in the service state limit design. / Llano Torre, A. (2023). Improvements in test methodology and characterisation of long-term flexure behaviour of fibre-reinforced concrete [Tesis doctoral]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/192111