Η διπλωματική εργασία «Η ζωή και το τέλος των ηρώων του Γιώργου Χειμωνά στα έργα Πεισίστρατος και Μυθιστόρημα» σκοπεύει στη διερεύνηση της ταυτότητας των λογοτεχνικών προσώπων των συγκεκριμένων αφηγηματικών έργων. Η μέθοδος που ακολουθήθηκε είναι καθαρά κειμενοκεντρική, ενώ εφαρμόστηκαν σαν ερευνητικά εργαλεία κυρίως ορισμένες βασικές ψυχαναλυτικές αρχές. Συγκεκριμένα, όσον αφορά στον Πεισίστρατο, αντιμετωπίστηκε με βάση τη λακανική σύλληψη για το «στάδιο του καθρέφτη» και το Μυθιστόρημα με βάση την πεμπτουσία της φροϋδικής σκέψης περί συνύπαρξης του id, του ego και του superego στην οντότητα άνθρωπος. Ταυτόχρονα, επιχειρήθηκε, κατά το δυνατό, υφολογική ανάλυση των κειμένων, ώστε να καταδειχθεί η γλωσσική και αφηγηματική τεχνική με την οποία μορφοποιούνται οι ήρωες. Ως πρότυπο (και επιστημονικό προηγούμενο) για την ανάλυσή μου παρατίθεται η εφαρμογή του Δημήτρη Τζιόβα «Έρως και θάνατος: Η δυναμική της επιθυμίας στην αφήγηση», στην οποία έχουμε ακριβώς εφαρμογή των ψυχαναλυτικών αρχών σε έργα του Στράτη Μυριβήλη. Ο ίδιος προλογίζοντας την εφαρμογή του τονίζει ότι η ψυχανάλυση είναι κατεξοχήν αφηγηματική τέχνη, διότι ασχολείται με την ανασυγκρότηση του παρελθόντος, «μέσω της δυναμικής της μνήμης και της επιθυμίας», άποψη που καθοδήγησε το παρόν πόνημα. Βέβαια, είναι κοινώς αποδεκτό ότι ο Χειμωνάς προσφέρεται για ψυχαναλυτική εφαρμογή. / -