Spelling suggestions: "subject:"opperman"" "subject:"upperman""
11 |
Transmuting the mundane into transcendence : migrations of myth and its connection to contemporary comic booksOpperman, Susan 03 1900 (has links)
Thesis (MPhil)--University of Stellenbosch, 2011. / ENGLISH ABSTRACT: This thesis investigates the human capacity of modifying established myth in the light of
new circumstances. It focuses on the changing status of myth and mythical cosmologies in
Western culture as advances in telematics and techno-culture has led to the abundant
proliferation of mythic content in modern society. The rise of scientific, secular and rational
tendencies in the Occident has resulted in the demystification and negation of some myths
and the cultural realities they once supported. Mythical symbols, however, do exhibit a
certain degree of independence from their original set ontologies, growing and
transforming continuously within contemporary culture as they are communicated to all
social spheres. A particular focus is placed on the demystification of myth and its ability to
be appropriated within other discourses, most notably fiction. As such, myth tends to
exhibit certain migratory and conservational qualities that this study investigates. This
serves as background for this thesis that is primarily located within the broader theoretical
argument of myth as a system of world-representation in society, the main point of
discussion is the re-appropriation of myth within the narrower field of visual signification,
specifically the comics medium, as exemplified in the works of Neil Gaiman and Conrad
Botes, as well as in my own work. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Die tesis ondersoek die menslike kapasiteit om gevestigde mites te wysig in die lig van
nuwe omstandighede. Dit fokus op die veranderlike status van mites en mitiese
kosmologieë in die Westerse kultuur, aangesien vooruitgang in die telematiek en tegnokultuur
gelei het tot ’n ryk proliferasie van mitiese inhoud in die moderne samelewing. Die
opkoms van wetenskaplike, sekulêre en rasionele tendense in die Weste het die
demistifikasie en negasie van sommige mites en kulturele realiteite wat hulle eens
ondersteun het, tot gevolg gehad. Mitiese simbole vertoon egter ’n sekere graad van
onafhanklikheid van hul oorspronklike vasgestelde ontologieë en groei wild binne die
kontemporêre kultuur, aangesien hulle deurlopend gekommunikeer word aan verskillende
sosiale sfere. Daar word veral gefokus op die demistifikasie van die mite en sy vermoë om
geapproprieer te word binne ander diskoerse, veral in fiksie. As sodanig is mites geneig
tot migrasie en die vertoon van konserverende kwaliteite, soos ondersoek in hierdie studie.
Alhoewel die tesis eerstens gelokaliseer is binne die breër teoretiese argumentasie
rondom mite as ’n sisteem van wêreldrepresentasie in die samelewing, is die kern van
diskussie die re-appropriasie van die mite binne die smaller veld van visuele
betekenisgewing, spesifiek in strippe as medium, soos uitgelig in die werke van Neil
Gaiman en Conrad Botes, asook in my eie werk.
|
12 |
N.P. van Wyk Louw en D.J. Opperman in intertekstuele gesprek07 October 2015 (has links)
M.A. (Afrikaans en Nederlands) / Please refer to full text to view abstract
|
13 |
Verset in dramas deur Deon Opperman : Donkerland, Kruispad, Ons vir jou en Kaburu / Revolt in plays by Deon Opperman : Donkerland, Kruispad, Ons vir jou en KaburuWelgemoed, Leana 04 1900 (has links)
Die verhandeling ondersoek die wyse waarop Deon Opperman die versetmotief in sy Afrikanerdramas uitbeeld en vernuwe om die veranderende sosiale omgewing te weerspieël. Hoofstuk 1 verskaf ‘n oorsig oor verset as leefwyse en motief in die Afrikaanse drama. Hoofstuk 2 bied ‘n teoretiese ondersoek van The theatre of revolt (Brustein 1991), ’n bespreking van begrippe soos herskrywing, multikulturalisme,
moderne diaspora en globalisasie sowel as ‘n kontekstuele studie van Deon Opperman se Afrikaanse oeuvre. Hoofstuk 3 (Donkerland) fokus op verset binne ‘n postkoloniale herskrywing van die Afrikanergeskiedenis. Hoofstuk 4 (Kruispad en Ons vir jou) sentreer rondom sosiale verset binne ‘n multikulturele omgewing, terwyl hoofstuk 5 Kaburu as weerkaatsende teks en die aktuele kwessie van die moderne diaspora as
versetreaksie aanspreek. Die verhandeling kom tot die slotsom dat Opperman versetteater gebruik om kommentaar op aktuele probleme te lewer en om terselfdertyd‘n boodskap van transformasie oor te dra. / The dissertation examines how Deon Opperman portrays and regenerates the revolt motif in his Afrikaner dramas, in order to reflect the changing social environment. Chapter 1 provides an overview of revolt as lifestyle and as motif in Afrikaans drama. Chapter 2 offers a theoretical examination of The theatre of revolt (Brustein 1991), a discussion of concepts such as rewriting, multiculturalism, modern diaspora and
globalization, as well as a contextual study of Deon Opperman’s Afrikaans oeuvre. Chapter 3 (Donkerland) focuses on revolt within the postcolonial rewriting of Afrikaner history. Chapter 4 (Kruispad and Ons vir jou) deals with social revolt within a multicultural milieu, whereas chapter 5 discusses Kaburu as a reflecting text and addresses the issue of the modern diaspora as a reaction to political transition. The
dissertation reaches the conclusion that Opperman is using South African theatre as a platform for revolt as well as for transformation. / Afrikaans and theory of Literature / M. A. (Afrikaans en Algemene Literatuurwetenskap)
|
14 |
DJ Opperman en die dogterlike beeldNolte, Katie Elizabeth January 1976 (has links)
Thesis (PhD)--University of Pretoria, 1976. / gm2013 / Afrikaans / unrestricted
|
15 |
Volkspoësie : die bestaan en ontwikkeling van die begrip in Afrikaans, met besondere verwysing na die bydrae van N.P. Van Wyk Louw en D.J. OppermanVisagie, Jan Andries Gysbert 06 1900 (has links)
Summaries in Afrikaans and English / Die term "volkspoesie" is reeds in die agtiende eeu deur Johann
Gottfried Herder gebruik. Dit kom steeds in Europese tale soos
Nederlands en Dui ts voor en word oak in Afrikaans gebruik.
Belangstelling in die genre word in twee verskillende vakgebiede
aangetref: die volkskunde en die letterkunde.
Volkspoesie is poesie wat deur 'n individu geskep word, maar
soveel aanklank vind by die "gewone publiek" dat hulle dit as
11volksbesit 11 aanvaar en mondel ing oordra. Die oorspronklike
skepper raak dus vergete, die kunswerk bestaan anoniem voort en
variante ontstaan. Volkspoesie het verskeie verskyningsvorme
soos die volkslied( jie), die ballade, rympies en raaisels.
Eiesoortige kenmerke is: spontaneiteit, eenvoud, die irrasionele.
Alhoewel volkspoesie oor "landsgrense11 heen kan swerf, is
bepaalde vorme daarvan dikwels streekgebonde.
Nieteenstaande sy bevraagtekening van die term in die vyftigerjare
het N.P. van Wyk Louw dit ook self gebruik. Sy gedigreeks
11 Klipwerk uit Nuwe verse (1954) het 'n nuwe belangstelling in
volkspoesie gewek. Later het hy die reeks bestempel as 'n "soort
volkspoesie wat hy doelbewus wou skep: volksversagtige" gedigte,
gebind aan die digter se jeugwereld.
D.J. Opperman het in sy proefskrif van 1953 ook ender meer 'n
belangstelling in volkspoesie geopenbaar en in 1962 gewys op die
volkse in moderne Afrikaanse digkuns. Sy laaste digbundel,
Kamas uit 'n bamboesstok ( 1979), word as 'n volksboek met
volkspoesie-eienskappe aangebied.
Die vorm en eienskappe van volkspoesie vind neerslag in beide Van
Wyk Louw en Opperman se werk. Aanvanklik skryf Van Wyk Louw
heelwat volksversagtige gedigte en later gebruik hy ook
volksballade-eienskappe in sy ballades. Ook in Tristia (1962)
kom eienskappe van volksliedjies en rympies voor. Opperman
verwerk meermale bestaande volksliedjies en -rympies in sy poesie
en gebruik dit betekenisverruimend as verwysingsveld.
Die twee digters se belangstelling in volkspoesie het gelei tot
'n verdere ontginning van die "volkse" vers in Afrikaans, onder
andere deur digters soos Boerneef, Adam Small en Breyten Breytenbach.
Volkskundige navorsing deur P.W. Grobbelaar en andere het
in die moderne tyd ook die aandag op hierdie onderwerp gevestig.
In die tagtigerjare is mondelinge Afrikaanse poesie selfs deur
swartmense in hulle politieke stryd gebruik! / The term "folk-poetry" had already been used by Johann Gottfried
Herder in the eighteenth century. It has ever since prevailed
in European languages such as Dutch and German and is also found
in Afrikaans. Interest in this genre occurs in two different
fields of study: folklore and literature.
"Folk-poetry" is poetry created by the individual and accepted
by the "general public" to a large extent. Therefore it is
acknowledged as common property and passed on by word of mouth.
The original creator is thus forgotten, the work of art prevails
anonymously and different versions come into being. "Folkpoetry"
appears in a variety of forms: the folk-song( s), the
ballad, rhymes and riddles. Particular characteristics are:
spontaneousness, simplicity, the irrational. Although "folkpoetry"
may cross "national borders", some forms are often
regional.
Despite his questioning the term in the fifties, N.P. van Wyk
Louw used it himself. His poetry series "Klipwerk" from Nuwe
verse (1954) gave rise to a new interest in ''folk-poetry". He
afterwards labelled the series as "a kind of folk-poetry" which
he deliberately wanted to create: "folksy" poems, relating to the
world of the poet's youth.
In his 1953 thesis D.J. Opperman also showed amongst others an
interest in "folk-poetry" and in 1962 pointed out the "folksy"
identity in contemporary Afrikaans poetry. His last anthology,
Kamas uit 'n bamboesstok (1979), is presented as a folk book with
"folk-poetry" characteristics.
The form and characteristics of "folk-poetry" are embedded in
both Van Wyk Louw's and Opperman's work. Initially Van Wyk Louw
wrote quite a number of "folksy" poems and afterwards also used
folk-ballad characteristics in the ballads he wrote. Characteristics
of folk-songs and rhymes also occur in Tristia (1962).
Opperman adapts existing folk-songs and rhymes in his poetry and
uses it as framework to broaden the meaning.
These two poets' interest in "folk-poetry" resulted in further
exploration of the "folksy" verse in Afrikaans, among others by
poets like Boerneef, Adam Small and Breyten Breytenbach. Folk
research by P.W. Grobbelaar and others focused attention on this
subject. In the eighties even blacks used oral Afrikaans poetry
in their political struggle! / Afrikaans and Theory of Literature / D. Lit. et Phil. (Afrikaans)
|
16 |
Volkspoësie : die bestaan en ontwikkeling van die begrip in Afrikaans, met besondere verwysing na die bydrae van N.P. Van Wyk Louw en D.J. OppermanVisagie, Jan Andries Gysbert 06 1900 (has links)
Summaries in Afrikaans and English / Die term "volkspoesie" is reeds in die agtiende eeu deur Johann
Gottfried Herder gebruik. Dit kom steeds in Europese tale soos
Nederlands en Dui ts voor en word oak in Afrikaans gebruik.
Belangstelling in die genre word in twee verskillende vakgebiede
aangetref: die volkskunde en die letterkunde.
Volkspoesie is poesie wat deur 'n individu geskep word, maar
soveel aanklank vind by die "gewone publiek" dat hulle dit as
11volksbesit 11 aanvaar en mondel ing oordra. Die oorspronklike
skepper raak dus vergete, die kunswerk bestaan anoniem voort en
variante ontstaan. Volkspoesie het verskeie verskyningsvorme
soos die volkslied( jie), die ballade, rympies en raaisels.
Eiesoortige kenmerke is: spontaneiteit, eenvoud, die irrasionele.
Alhoewel volkspoesie oor "landsgrense11 heen kan swerf, is
bepaalde vorme daarvan dikwels streekgebonde.
Nieteenstaande sy bevraagtekening van die term in die vyftigerjare
het N.P. van Wyk Louw dit ook self gebruik. Sy gedigreeks
11 Klipwerk uit Nuwe verse (1954) het 'n nuwe belangstelling in
volkspoesie gewek. Later het hy die reeks bestempel as 'n "soort
volkspoesie wat hy doelbewus wou skep: volksversagtige" gedigte,
gebind aan die digter se jeugwereld.
D.J. Opperman het in sy proefskrif van 1953 ook ender meer 'n
belangstelling in volkspoesie geopenbaar en in 1962 gewys op die
volkse in moderne Afrikaanse digkuns. Sy laaste digbundel,
Kamas uit 'n bamboesstok ( 1979), word as 'n volksboek met
volkspoesie-eienskappe aangebied.
Die vorm en eienskappe van volkspoesie vind neerslag in beide Van
Wyk Louw en Opperman se werk. Aanvanklik skryf Van Wyk Louw
heelwat volksversagtige gedigte en later gebruik hy ook
volksballade-eienskappe in sy ballades. Ook in Tristia (1962)
kom eienskappe van volksliedjies en rympies voor. Opperman
verwerk meermale bestaande volksliedjies en -rympies in sy poesie
en gebruik dit betekenisverruimend as verwysingsveld.
Die twee digters se belangstelling in volkspoesie het gelei tot
'n verdere ontginning van die "volkse" vers in Afrikaans, onder
andere deur digters soos Boerneef, Adam Small en Breyten Breytenbach.
Volkskundige navorsing deur P.W. Grobbelaar en andere het
in die moderne tyd ook die aandag op hierdie onderwerp gevestig.
In die tagtigerjare is mondelinge Afrikaanse poesie selfs deur
swartmense in hulle politieke stryd gebruik! / The term "folk-poetry" had already been used by Johann Gottfried
Herder in the eighteenth century. It has ever since prevailed
in European languages such as Dutch and German and is also found
in Afrikaans. Interest in this genre occurs in two different
fields of study: folklore and literature.
"Folk-poetry" is poetry created by the individual and accepted
by the "general public" to a large extent. Therefore it is
acknowledged as common property and passed on by word of mouth.
The original creator is thus forgotten, the work of art prevails
anonymously and different versions come into being. "Folkpoetry"
appears in a variety of forms: the folk-song( s), the
ballad, rhymes and riddles. Particular characteristics are:
spontaneousness, simplicity, the irrational. Although "folkpoetry"
may cross "national borders", some forms are often
regional.
Despite his questioning the term in the fifties, N.P. van Wyk
Louw used it himself. His poetry series "Klipwerk" from Nuwe
verse (1954) gave rise to a new interest in ''folk-poetry". He
afterwards labelled the series as "a kind of folk-poetry" which
he deliberately wanted to create: "folksy" poems, relating to the
world of the poet's youth.
In his 1953 thesis D.J. Opperman also showed amongst others an
interest in "folk-poetry" and in 1962 pointed out the "folksy"
identity in contemporary Afrikaans poetry. His last anthology,
Kamas uit 'n bamboesstok (1979), is presented as a folk book with
"folk-poetry" characteristics.
The form and characteristics of "folk-poetry" are embedded in
both Van Wyk Louw's and Opperman's work. Initially Van Wyk Louw
wrote quite a number of "folksy" poems and afterwards also used
folk-ballad characteristics in the ballads he wrote. Characteristics
of folk-songs and rhymes also occur in Tristia (1962).
Opperman adapts existing folk-songs and rhymes in his poetry and
uses it as framework to broaden the meaning.
These two poets' interest in "folk-poetry" resulted in further
exploration of the "folksy" verse in Afrikaans, among others by
poets like Boerneef, Adam Small and Breyten Breytenbach. Folk
research by P.W. Grobbelaar and others focused attention on this
subject. In the eighties even blacks used oral Afrikaans poetry
in their political struggle! / Afrikaans and Theory of Literature / D. Lit. et Phil. (Afrikaans)
|
Page generated in 0.0325 seconds