Spelling suggestions: "subject:"standardized terms off contract"" "subject:"standardized terms oof contract""
1 |
Allgemeine Geschäftsbedingungen, einseitig gestellte Vertragsbedingungen und die allgemeine Rechtsgeschäftslehre /Hellwege, Phillip. January 2010 (has links)
Habilitation - Universität, Regensburg, 2009. / Includes bibliographical references and register.
|
2 |
Grenzen der Freizeichnung im Seerecht : eine systematische-kritische Betrachtung der REchtsprechung zum Monopolmissbrauch und ihrer Auswirkung auf die Gūltigkeit der Freizeichnung im Seefrachtvertrag /Domine, Ewald. January 1934 (has links)
Thesis (doctoral)--Universität Hamburg.
|
3 |
Das Versicherungsvertragsgesetz : und die allgemeinen Unfall- und Haftpflichtbedingungen der Versicherungsgesellschaften /Lohrer, Alfons. January 1912 (has links)
Thesis (doctoral)--Universität Erlangen, 1912. / Includes bibliographical references (p. 70-71).
|
4 |
Kontrolle von Leistungsbeschreibungen in allgemeinen Versicherungsbedingungen /Ch'oe, Pyŏng-gyu. January 1995 (has links) (PDF)
Univ., Diss.--Frankfurt (Main), 1994.
|
5 |
Das UN-Kaufrecht (CISG) und sein Anwendungsausschluss : unter besonderer Berücksichtigung der Benutzung allgemeiner Geschäftsbedingungen und der internationalen Rechtsprechung zum stillschweigenden Ausschluss /Köhler, Martin F. January 1900 (has links)
Thesis (doctoral)--Universität, Hamburg, 2007. / Includes bibliographical references (p. 331-351).
|
6 |
Vereniging van die koopreg : kontraksluiting in 'n historiese, regsvergelykende en internasionale perspektiefBruwer, Elizabeth 12 1900 (has links)
Thesis (LLM)--University of Stellenbosch, 2000. / ENGLISH ABSTRACT: International trade has increased tremendously in the last few decades. When parties
to a contract find themselves in different countries and each has its own legal
background, specific problems originate in connection with formation of the contract,
its execution, the breach thereof and so forth. The predominant theme of this work is
the question of how a diversity of legal rules should be approached in an international
context. The focus is on contract formation, and the rules of offer and acceptance are
therefore examined.
As a result of diverse legal cultures, different legal systems often have contradicting
rules pertaining to contract formation, which can lead to a variety of problems if the
contracting parties are not aware of the inconsistencies. According to international
private law's choice of law-rules, such a contract should be governed by the rules of
the legal system with which it has the closest connection. Connecting factors can be
for instance the domicile of particular persons at various times, the situs of property,
or the place where a juristic act was performed. One specific legal system will
therefore rule the contract.
There is however another possibility: that of a uniform substantive law. This
involves the unification of different legal rules into one set of rules to be applied to
contracts which are concluded in an international context.
Taking into account that many of the rules and doctrines applicable to contract law
have a common philosophical origin, the necessity of a convergence of these rules
may be questioned. However, most of the rules ended up being different in different
legal systems, and parties to an international transaction will probably not have the
same idea about questions such as the possibility to revoke an offer before acceptance,
or the precise moment of formation of the contract. A comparative study of the rules
of offer and acceptance illustrates this point. International efforts to unify the law in this regard are explored, in order to assess the
possibility of a uniform substantive law of contracts. Some of the international
instruments seem to be able to find a middle way between conflicting rules, although
it may not always be the best way to solve the problem. It is argued that harmony is
not necessarily advanced by a codification of existing rules, and that a common legal
culture which can lead to the incremental development of harmonious legal principles
may be an alternative solution for the problem of incompatible national legal systems
in an international context. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Internasionale handel het die afgelope paar dekades geweldig toegeneem. Wanneer
kontraktante hulle in verskillende lande bevind, elke party met sy eie regsagtergrond,
ontstaan eiesoortige probleme in verband met kontraksluiting, die uitvoering daarvan,
kontrakbreuk, en dies meer. Die oorheersende tema van hierdie werk is die vraag na
die hantering van 'n verskeidenheid regsreëls betrokke in 'n internasionale konteks.
Die fokus is op kontraksluiting, en die reëls aangaande aanbod en aanname word
derhalwe ondersoek.
As gevolg van die bestaan van uiteenlopende regskulture het verskillende regstelsels
dikwels teenstrydige reëls met betrekking tot kontraksluiting. Dit kan natuurlik
problematies wees, veral indien die partye tot die kontrak nie bewus is van die
teenstrydighede nie. Ooreenkomstig die choice of law-reëls van internasionale
privaatreg, word so 'n kontrak beheers deur die regstelsel waarmee dit die nouste
verbintenis het. Faktore wat dui op so 'n band kan byvoorbeeld die domisilie van
bepaalde persone op verskillende tye, die situs van eiendom, of die plek waar 'n
regshandeling verrig is wees. Een spesifieke regstelsel sal dus van toepassing wees
op die kontrak.
Daar is egter ook 'n ander moontlikheid: dié van 'n eenvormige substantiewe reg.
Dit behels die vereniging van verskillende regsreëls ten einde een stel reëls daar te stel
wat toegepas word op internasionale kontrakte.
lndien in ag geneem word dat heelparty reëls en leerstukke in die kontraktereg 'n
gemeenskaplike filosofiese oorsprong het, is die noodsaaklikheid van 'n vereniging
van die reëls nie 'n gegewe nie. Die meeste van dié reëls het egter verskillend
uitgekristalliseer in verskillende regstelsels, en partye tot 'n internasionale transaksie
sal heel waarskynlik nie dieselfde opinie hê oor kwessies soos die moontlikheid om 'n
aanbod voor aanname daarvan te herroep, of die presiese oomblik van totstandkoming van 'n kontrak nie. 'n Vergelykende studie van die reëls van aanbod en aanname
illustreer die punt.
Internasionale pogings om die reg in die verband te verenig word ondersoek, ten einde
die moontlikheid van 'n eenvormige substantiewe reg van toepassing op kontrakte te
beoordeel. Sekere van die internasionale instrumente blyk 'n middeweg tussen
uiteenlopende reëls te vind, alhoewel dit nie noodwendig die beste manier is om die
probleem voorhande op te los nie. Daar word geargumenteer dat harmonie nie
noodwendig bevorder word deur 'n kodifikasie van bestaande reëls nie, en dat 'n
gemeenskaplike regskultuur wat tot die geleidelike ontwikkeling van eenvormige
regsbeginsels kan lei, 'n alternatiewe oplossing vir die probleem van onversoenbare
nasionale regstelsels in 'n internasionale konteks kan wees.
|
7 |
Das Weisungsrecht des Franchisegebers unter besonderer Berucksichtigung eines Konzerncharakters von Franchisesystemen /Godron, Axel, January 1900 (has links)
Thesis (doctoral)--Universiẗat Köln, 2005. / Includes bibliographical references (p. 187-204).
|
8 |
Die Lösungsrechte des Versicherers bei Verletzung der vorvertraglichen Anzeigepflicht durch den Versicherungsnehmer : unter besonderer Betrachtung der Berufsunfähigkeitsversicherung /Uhlenbrock, Inga. January 2005 (has links)
Thesis (doctoral)--Universiẗat Köln, 2004. / Includes bibliographical references (p. xxv-xxxvii).
|
9 |
Die Lösungsrechte des Versicherers bei Verletzung der vorvertraglichen Anzeigepflicht durch den Versicherungsnehmer : unter besonderer Betrachtung der Berufsunfähigkeitsversicherung /Uhlenbrock, Inga. January 2005 (has links) (PDF)
Univ., Diss.--Köln, 2004. / Literaturverz. S. XXV - XXXVII.
|
10 |
INCOTERMS as a form of standardisation in international sales law : an analysis of the interplay between mercantile custom and substantive sales law with specific reference to the passing of riskCoetzee, Juana 12 1900 (has links)
Thesis (LLD (Mercantile Law))--University of Stellenbosch, 2010. / ENGLISH ABSTRACT: International sales contracts have very specific needs that stem from the multiplicity
of legal systems which apply to such contracts. In addition to harmonised law,
mercantile custom is able to address many of these needs. Mercantile custom
represents usages which are clear, certain and efficient and are expected to be
known and applied by merchants in a particular trade or region. To this extent
mercantile custom fulfils an automatic harmonisation function.
However, where a custom does not enjoy uniform application across all branches of
trade, the harmonisation function of mercantile custom is limited, as is the case with
trade terms. Trade terms reflect mercantile customs and usages which developed
over a long time in order to simplify the trade in goods that are transported from one
place to the other. They regulate the delivery obligations of the seller and buyer as
well as associated obligations such as the passing of risk. Trade terms negate the
need for elaborate contract clauses and appear in abbreviated form in contracts of
sale. Although they provide a uniform expression of mercantile custom in a particular
location or trade, the understanding of trade terms tend to differ from country to
country, region to region or from one branch of trade to the next. The ICC
INCOTERMS is an effort to standardise trade term definitions at the hand of the most
consistent mercantile customs and practices.
The aim of this study is to investigate the efficiency of INCOTERMS as a form of
standardisation in international sales law. For purposes of the investigation the focus
is limited to the passing of risk. Although national laws usually have a default risk
regime in place, merchants still prefer to regulate risk by means of trade terms. This
study will investigate the legal position in the case of FOB, CIF and DDU terms. An
analysis of the risk regimes of a few selected national systems will show that each
has their own understanding of these trade terms. The United Nations Convention on
Contracts for the International Sale of Goods (CISG) does not refer to trade terms,
but many commentators have concluded that the CISG risk rule is consistent with
INCOTERMS. The study will discuss this in more detail. To determine the efficiency
of INCOTERMS as a form of standardisation in international sales law, the study
examines their characteristics, legal nature as well as their limited scope of regulation. Specific emphasis is placed on the interplay between the CISG and
INCOTERMS and the possibility of some form of interaction and collaboration
between the two instruments. It is concluded that collaboration between
INCOTERMS and the CISG adds value to the international law of sales by increasing
the efficiency of an international business transaction and thereby facilitating
international trade. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Internasionale koopkontrakte het spesifieke behoeftes wat voortspruit uit die
veelvoudigheid van regstelsels van toepassing op so ‘n kontrak. Baie van hierdie
behoeftes kan aangespreek word deur geharmoniseerde regsreëls in samehang met
handelsgewoontes en –gebruike. Handelsgewoontes verteenwoordig duidelike,
seker en effektiewe gebruike. Daar word dus van handelaars wat in ‘n bepaalde
bedryf of streek handel dryf, verwag om van hierdie gebruike kennis te neem en hulle
toe te pas. In hierdie konteks vervul handelsgebruike ‘n outomatiese
harmoniseringsfunksie.
Waar ‘n gebruik nie eenvormig toegepas word oor alle bedrywe heen nie, is die
harmoniseringsfunksie van handelsgebruike egter beperk. Handelsterme bied ‘n
tipiese voorbeeld hiervan. Handelsterme verteenwoordig bepaalde
handelsgewoontes en –gebruike wat oor ‘n geruime tyd ontwikkel het ten einde
handel in goedere wat van een plek na die ander vervoer word, te vergemaklik. Hulle
reguleer die leweringsverpligtinge van die verkoper en koper asook ander
verpligtinge wat met lewering verband hou, soos byvoorbeeld die oorgang van risiko.
Handelsterme doen weg met lang en omslagtige kontraksbedinge aangesien hulle in
die vorm van afkortings in die kontrak figureer. Alhoewel handelsterme ‘n uniforme
uitdrukking van gebruike in ‘n bepaalde gebied of bedryf verteenwoordig, is dit egter
so dat die inhoud van handelsterme van land tot land, streek tot streek of van een
tipe bedryf tot die ander verskil. INCOTERMS is ‘n poging om die inhoud van
handelsterme te standaardiseer aan die hand van die mees eenvormige
handelsgewoontes en –gebruike.
Die doel van hierdie studie is om die effektiwiteit van INCOTERMS as ‘n vorm van
standaardisering in die internasionale koopreg te ondersoek. Vir doeleindes van die
ondersoek word die fokus beperk tot die oorgang van risiko. Al het nasionale
regstelsels gewoonlik ‘n verstek risiko-reël in plek, verkies handelaars steeds om
risiko by wyse van handelsterme te reguleer. Die studie ondersoek die regsposisie in
die geval van FOB-, CIF-, en DDU-terme. ‘n Analise van risiko-regulering in ‘n aantal
nasionale sisteme toon dat elk hul eie betekenis heg aan die inhoud van hierdie
terme. Alhoewel die Weense Koopkonvensie geensins na handelsterme verwys nie, voer verskeie kommentatore aan dat die Konvensie se risiko-bestel verenigbaar is
met dié van INCOTERMS en sal hierdie aspek gevolglik in meer besonderhede in die
studie aangespreek word. Ten einde die effektiwiteit van INCOTERMS te bepaal,
word daar ondersoek ingestel na hulle kenmerke, regsaard en beperkte
aanwendingsgebied. Spesiale klem word gelê op die wisselwerking tussen die
Weense Koopkonvensie en INCOTERMS asook die moontlikheid van interaksie en
samewerking tussen die twee instrumente. Die gevolgtrekking is dat interaksie
tussen die Koopkonvensie en INCOTERMS waarde toevoeg tot die internasionale
koopreg deur die effektiwiteit van die internasionale besigheidstransaksie te verhoog
en gevolglik internasionale handel te bevorder. / Harry Crossley Fund / NRF Thuthuka Fund
|
Page generated in 0.1001 seconds