• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 3
  • Tagged with
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 2
  • 2
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
1

Childhood intra-thoracic tuberculosis : addressing the diagnostic dilemma

Marais, Barend Jacobus 04 1900 (has links)
Dissertation (PhD)--University of Stellenbosch, 2006. / ENGLISH ABSTRACT: Children contribute little to disease transmission and the maintenance of the tuberculosis epidemic, but they constitute a significant proportion of the total tuberculosis (TB) caseload and experience considerable morbidity and mortality in endemic areas, despite the availability of cheap and effective treatment. The difficulty of diagnosing childhood tuberculosis is one of the major obstacles that hinder the provision of antituberculosis treatment to children in endemic areas. The diagnosis of childhood tuberculosis is complicated by the lack of a practical gold standard, as bacteriologic specimens are difficult to collect and the yield is low. In non-endemic countries the diagnosis of childhood tuberculosis is based on the triad of: 1) exposure to an adult index case, 2) a positive tuberculin skin test, and 3) suggestive radiographic signs. However, the triad has limited value in endemic areas where exposure to and/or infection with Mycobacterium tuberculosis is common, and chest radiography is rarely available. The objective of this dissertation was to address the diagnostic dilemma faced by health professionals in endemic areas with limited resources, where children currently have poor access to chemoprophylaxis and antituberculosis treatment. We first clarified basic disease concepts, through a critical review of the pre-chemotherapy literature that documented the natural history of childhood tuberculosis. Three central concepts were identified; 1) the importance of accurate case definition, 2) the relevance of risk stratification, and 3) the diverse spectrum of disease, which necessitates accurate disease classification. The importance of accurate case definition is illustrated by the fact that isolated hilar adenopathy, considered the principal radiographic sign of primary tuberculosis, becomes transiently visible in the majority of children following recent primary infection. Our analysis of the natural history of childhood tuberculosis allowed accurate quantification of the risk to progress to disease following primary infection with M.tuberculosis. This demonstrated that the risk depends mainly on the age and/or immune-status of the child, the time since primary infection occurred and the presence or absence of symptoms. After analysing these historic studies, we proceeded to document the burden of childhood tuberculosis in an endemic area. We first conducted a retrospective study to describe current diagnostic practices and demonstrated almost exclusive reliance on chest radiography. We then calculated the burden of childhood tuberculosis in a prospective descriptive study. The corrected tuberculosis incidence rate in children was 407/100 000/year and children with severe forms of disease, such as disseminated (miliary) tuberculosis and/or tuberculous meningitis, were rarely recorded in the TB treatment register used for routine community-based surveillance. An additional obstacle to progress in the field of childhood tuberculosis has been the lack of standard descriptive terminology. Following a careful review of the literature, we proposed a radiological classification of childhood intra-thoracic tuberculosis and explored the different pathologic mechanisms that underlie these diverse disease manifestations. We then conducted a prospective descriptive study to document the disease spectrum in children treated for tuberculosis in an endemic area. The disease patterns observed were consistent with those described in the pre-chemotherapy literature. In addition, we demonstrated that bacteriologic confirmation may be achieved in the majority of children with intra-thoracic tuberculosis, in highly endemic settings. Finally we developed a novel symptom-based approach to diagnose pulmonary tuberculosis in children from endemic areas with limited resources. We followed a step-wise approach by first conducting a community-based survey to document the prevalence of symptoms traditionally associated with tuberculosis in a random selection of children from an endemic area. The survey demonstrated that poorly defined symptoms offer poor diagnostic value. The second step was to evaluate the diagnostic value of well-defined (persistent, non-remitting) symptoms in a small prospective study. Well-defined symptoms demonstrated good diagnostic value, but these promising results required further validation. As a final step, we validated the diagnostic value of a novel symptom-based approach in a large prospective, community-based study. In this study, a simple symptom-based approach diagnosed childhood pulmonary tuberculosis with a remarkable degree of accuracy, particularly in HIV-uninfected children older than 3 years of age. This novel diagnostic approach offers the exciting prospect of extending antituberculosis treatment to children in endemic areas with limited resources, where current treatment access is poor. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Tuberkulose beheer programme plaas feitlik geen klem op die behandeling van kinders nie, omdat kindertuberkulose selde aansteeklik is en die persepsie bestaan dat kinders slegs in raar gevalle ernstig siek word. Tuberkulose lewer egter ‘n betekenisvole bydrae tot kindermorbiditeit en mortaliteit in endemiese areas, terwyl dit ‘n maklik behandelbare siekte is. Kindertuberkulose is moeilik om te diagnoseer en dit is ‘n belangrike faktor wat daartoe bydra dat kinders dikwels nie antituberkulose behandeling ontvang wanneer hulle dit benodig nie. Die diagnose van kindertuberkulose is moeilik, omdat die organisme selde aangetoon kan word. In nie endemiese areas word kindertuberkulose dikwels gediagnoseer na aanleiding van: 1) blootstelling aan ‘n volwasse indeks geval, 2) ‘n positiewe tuberkulien veltoets, en 3) die teenwoordigheid van radiologiese tekens suggestief van tuberkulose. Hierdie benadering het defnitiewe tekortkominge in endemiese areas, waar blootstelling aan en infeksie met Mycobacterium tuberculosis algemeen is. Gevolglik berus die diagnose van kindertuberkulose hoofsaaklik op die subjektiewe interpretasie van die borskasplaat, wat welbekende tekortkominge het en verder is radiologiese toetse dikwels nie beskikbaar in hierdie areas nie. Die doel van die navorsingsprojek was om die dilemma rondom die diagnose van kindertuberkulose in endemiese areas aan te spreek. Eerstens is basiese siektekonsepte uitsorteer deur ‘n kritiese oorsig van studies uit die pre-chemoterapie era. Hierdie kosbare studies het die natuurlike verloop van tuberkulose in kinders beskryf, nog voordat antituberkulose middels beskikbaar was. Drie sentrale konsepte is geidentifiseer; 1) die belang van akkurate siekte definisie, 2) die relevansie van risiko stratifikasie en 3) die diverse spektrum van patologie wat akkurate siekte klassifikasie noodsaak. Die belang van akkurate siekte definisie word geïllustreer deur die feit dat geïsoleerde hilêre adenopatie ‘n verbygaande verskynsel is in die meerderheid van kinders kort na primêre infeksie. Ons analise het daarop gefokus om die risiko om siekte te ontwikkel nadat primêre infeksie met M.tuberculosis plaasgevind het, te kwantifiseer. Die hoof risiko faktore was; 1) die ouderdom en/of immuunstatus van die kind, 2) die tydsverloop sedert infeksie, en 3) die teenwoordigheid van simptome al dan nie. Hierna het ons die siektelas wat tuberkulose vandag op kinders in endemiese areas plaas gedokumenteer. Ons het eers die huidige diagnostiese praktyke geëvaluaeer in ‘n retrospektiewe studie en toe ‘n prospektiewe beskrywende studie gedoen om die siektelas so akkuraat as moontlik te meet. Die insidensie van kindertuberkulose was hoog (>400/100 000/jaar), selfs na korreksie vir kinders wat ontoepaslik behandeling ontvang het. Verder is gevind dat die meerderheid van kinders met ernstige siekte toestande soos miliêre tuberkulose en/of meningitis, nie in roetine moniterings data reflekteer word nie. ‘n Bykomende struikelblok in kindertuberkulose is die gebrek aan standaard beskrywende terminologie. Om dit te bevorder ontwikkel ons ‘n nuwe radiologiese klassifikasie van intra-torakale kindertuberkulose en beskryf ons die verskillende patologiese meganismes onderliggend tot hierdie uiteenlopende siektebeelde. Daarna dokumenteer ons die volledige spektum van kindertuberkulose in ‘n endemiese area en demonstreer dat die siektepatrone wat ons vandag observeer soortgelyk is aan die wat in die pre-chemoterapie literatuur beskryf is. Ons toon ook dat bakteriologiese bevestiging moontlik blyk te wees in die meerderheid van kinders wat vir intra-torakale tuberkulose behandel word in endemiese areas. Nadat ons duidelikheid verkry het oor die basiese siektekonsepte, siekte klassifikasie en die siektelading in ons omgewing, kon ons op die ontwikkeling van ‘n simptoom-gebaseerde benadering tot die diagnose van kindertuberkulose fokus. Ons het ‘n stapsgewyse benadering gevolg. Die eerste stap was om die voorkoms van simptome wat gebruiklik met tuberkulose vereenselwig word te dokumenteer in ‘n ewekansige groep kinders. Die gemeenskapsopname het getoon dat swak gedefiniëerde simptome swak diagnostiese waarde bied. Die tweede stap was om vas te stel of verbeterde simptoom definisie die diagnostiese waarde kan verbeter. ‘n Klein prospektiewe studie het getoon dat goed gedefiniëerde simptome (persisterende simptome van onlangse aankoms) goeie diagnostiese waarde bied. Die finale stap was om hierdie belowende benadering formeel te toets in ‘n groot prospektiewe, gemeenskapsgebaseerde studie. Hierdie studie het getoon dat ‘n eenvoudige simptoom-gebaseerde benadering pulmonale tuberkulose met goeie akkuraatheid kan diagnoseer, veral in HIV-ongeïnfekteerde kinders wat ouer is as 3 jaar. Hierdie nuwe diagnostiese benadering bied die moontlikheid om antituberkulose behandeling te voorsien aan kinders in endemiese areas wat tans feitlik geen behandeling ontvang nie.
2

Lipoatrophy in HIV-infected children on antiretroviral therapy

Innes, Steven Eugene Vere 03 1900 (has links)
Thesis (PhD)--Stellenbosch University, 2013. / Bibliography / ENGLISH ABSTRACT: Introduction: Lipoatrophy is a common adverse effect of stavudine and this effect is strongly dose-dependent. Stavudine remains the most commonly used paediatric antiretroviral drug in sub-Saharan Africa, yet when the current study began in 2009, the prevalence and severity of lipoatrophy in children on antiretroviral therapy in sub-Saharan Africa had never been studied. The development of lipoatrophy may have serious and far-reaching consequences for patients and their families. The off-label stavudine dosing method, prescribed to children whose caregivers do not have access to a refrigerator, in which the contents of an adult capsule is mixed into tap water, has potential for over-dosing or under-dosing. In addition, children on stavudine continue to be exposed to a disproportionately high dose out of line with the reduced adult dose. Aims: 1. a) To investigate the prevalence and risk factors for lipoatrophy in HIV-infected children in Southern Africa b) To identify a simple anthropometric screening tool to detect early lipoatrophy in children 2. To validate the off-label stavudine dosing method prescribed to children whose caregivers do not have access to a refrigerator, with a view to reducing the recommended dose and thereby the side-effects. Methods: 1. a) We recruited pre-pubertal children on antiretroviral therapy from a family HIV clinic in our facility. Lipoatrophy was identified by two experienced paediatric HIV clinicians using a standardized grading scale. A dietician performed dietary assessment and anthropometric measurements. Previous antiretroviral exposures were recorded. A subset of recruits received Dual-Energy X-ray Absorbtiometry scanning. b) Anthropometric measurements in children with and without lipoatrophy were compared using multivariate linear regression adjusting for age and gender. The most discerning anthropometric variables underwent Receiver Operating Characteristic curve analysis to identify the most appropriate diagnostic cut-off. 2. a) Accuracy of the standard off-label stavudine dosing method was investigated using high-performance liquid chromatography to recover active drug from solutions made up using the prescribed method. This was compared to the stated drug content of the capsules. b) Bioavailability was investigated by performing a randomized crossover pharmacokinetic study wherein healthy HIV-seronegative adult volunteers received one of two generic stavudine capsule formulations, either intact or mixed in water using the prescribed method. Plasma stavudine concentrations were assayed by liquid chromatography tandem mass spectrometry. Results: 1. a) Prevalence of lipoatrophy was 36%, and incidence was 12% per person-year. Adjusted odds ratio for developing lipoatrophy was 1.9 (CI: 1.3–2.9) for each additional year of accumulated exposure to standard-dose stavudine. b) Baseline biceps skin-fold thickness correlated well with maximum lipoatrophy grading score at any site, giving a partial correlation coefficient of 0.33 (p=0.0006), and a receiver operating characteristic area-under-curve value of 0.75 (CI: 0.64 – 0.84). Biceps skin-fold thickness <5mm at baseline had a sensitivity of 89% (CI: 67–100%) and a negative predictive value of 97% (CI: 91–100%) for predicting which children would go on to develop lipoatrophy by 15 month follow-up. Specificity was 60% (CI: 46–75%) and positive predictive value was 32% (CI: 14–50%). 2. a) Recovery of active drug from solution was 97.1%, 97.4% and 93.8% for the proprietary and two generic formulations respectively. b) Pharmacokinetic parameters of the off-label dosing method were well within the target range of intact capsule dosing for both generics. Conclusions: 1. a) The prevalence and incidence of lipoatrophy in pre-pubertal children on antiretroviral therapy in South Africa is high. Cumulative exposure to standard-dose stavudine was the greatest risk factor for lipoatrophy. b) Biceps skin-fold thickness provided reasonable sensitivity and specificity to detect and predict lipoatrophy in pre-pubertal children on antiretroviral therapy. 2. The off-label dosing method for stavudine prescribed to children whose caregivers do not have access to a refrigerator is reasonably accurate and is bioequivalent to intact capsule administration. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Inleiding: Lipoatrofie is 'n algemene nadelige uitwerking van stavudien en hierdie effek is sterk dosis-afhanklike. Stavudien bly die mees algemeen gebruikte paediatriese antiretrovirale medikasie in sub-Sahara Afrika, maar toe ons studie begin het, was lipoatrofie in kinders op antiretrovirale terapie in sub-Sahara Afrika nog nooit voorheen bestudeer nie. Die ontwikkeling van lipoatrofie kan ernstige en verreikende gevolge vir die pasiënt en hul familie hê. Die af-etiket stavudien dosering metode voorgeskryf aan kinders wie se versorgers nie toegang tot 'n yskas het nie het 'n aansienlike potensiäal vir oor-dosering of onder-dosering. Daarbenewens, is kinders op stavudien blootgestel aan 'n disproporsionele hoë dosis uit-pas met die verminderde volwasse dosis. Doelwitte: 1. a) Om ondersoek in te stel na die voorkoms en risiko faktore vir lipoatrofie in MIV-geïnfekteerde kinders in Suid Afrika b) Om 'n eenvoudige antropometriese instrument te identifiseer om vroeë lipoatrofie op te spoor in kinders op antiretrovirale medikasie 2. Om die af-etiket stavudien dosering metode wat voorgeskryf is aan kinders wie se versorgers nie toegang tot 'n yskas het nie te valideer, met 'n oog op die vermindering van die aanbevole dosis Metodes: 1. a) Ons het 'n groep van onder-puberteitsjarige kinders op antiretrovirale terapie gewerf uit 'n familie MIV kliniek in ons fasiliteit. Lipoatrofie is geïdentifiseer deur twee ervare MIV pediaters deur gebruik van 'n gestandaardiseerde gradering skaal. 'n Diëetkundige het diëet assessering en antropometriese metings uitgevoer. Vorige antiretrovirale blootstellings is aangeteken. In 'n subset was Dual-energie X-straal Absorbtiometry (DXA) skandering uitgevoer. b) Antropometriese metings in kinders met en sonder lipoatrofie is vergelyk met behulp van meerveranderlike lineêre regressie aangepas vir ouderdom en geslag. Die mees kieskeurige antropometriese veranderlikes het Receiver Operating Curve analise ondergaan om die mees geskikte diagnostiese afgesnypunt te identifiseer. 2. a) Akkuraatheid is ondersoek deur gebruik te maak van hoë werkverrigting vloeistofchromatografie om aktiewe medikasie vanuit oplossings te herstel, wat gemeng is soos aangedui deur die voorgeskrewe af-etiket dosering metode. b) Biobeskikbaarheid is ondersoek deur die uitvoering van 'n ewekansige oorgesteekde farmakokinetiese studie waarin gesonde MIV- negatiewe volwasse vrywilligers een van twee generiese stavudien kapsule formulerings ontvang het, óf heel of in water gemeng soos aangedui deur die voorgeskrewe af-etiket dosering metode. Plasma stavudien konsentrasies is gemeet deur vloeistofchromatografie tandem massaspektrometrie. Uitslae: 1. a) Voorkoms van lipoatrofie was 36%, en insidensie was 12% per persoon-jaar. Aangepaste Odds ratio vir die ontwikkeling van lipoatrofie was 1,9 (CI: 1,3-2,9) vir elke addisionele jaar van opgehoopte blootstelling aan standaard dosis stavudien. b) Biceps vel-vou dikte <5mm het 'n sensitiwiteit van 89% (CI: 83-96%) en 'n negatiewe voorspellende waarde van 90% (CI: 84-96%) vir die opsporing en voorspelling van lipoatrofie. 2. a) Herwinning van aktiewe medikasie uit oplossings was 97,1%, 97,4% en 93,8% vir die oorspronklike en twee generiese formulerings onderskeidelik. b) Farmakokinetiese parameters van die af-etiket dosering metode was wel binne die teikenband van ongeskonde kapsule dosering vir beide generiese formulerings. Gevolgtrekkings: 1. a) Die voorkoms van lipoatrofie in onder-puberteitsjarige kinders op antiretrovirale terapie in Suid-Afrika is hoog. Die bedrag stavudien waaraan kinders blootgestel is moet hersien word. Die standaard stavudien dosis vir kinders moet herge-evalueer word. b) Biceps vel-vou dikte het redelike goeie sensitiwiteit en spesifisiteit om lipoatrofie op te spoor en te voorspel. 2. Die af-etiket dosering metode vir stavudien voorgeskryf aan kinders wie se versorgers nie toegang tot 'n yskas het nie is redelik akkuraat en is bio-ekwivalent aan ongeskonde kapsule administrasie.
3

Eating patterns of Indian preschool children between 1-5 years of age in Howick West (Kwa-Zulu Natal)

Bux, Fathima 12 1900 (has links)
Thesis (Mnutr)--Stellenbosch University,2003. / ENGLISH ABSTRACT: Most of the risk factors for coronary heart disease (CHD) such as hypertension, dyslipidaemia, smoking, non-insulin dependent diabetes mellitus (NIDDM), obesity, physical inactivity and heredity are common in South African populations, with Indians ranking among those with the highest prevalence in the country. Little published literature is available on eating patterns in pre-school children in the Indian population. Therefore, this study a ims to assess the nutritional status of a group of Indian pre-school children in Howick West (a small suburb in the Kwa-Zulu Natal Midlands). Methods: This was a cross-sectional study of 50 Indian pre-school children between the ages of 1-5 years, randomly selected from a total of 632 available Indian households in Howick West. Written, informed consent was obtained from the mother/caregiver of each child that participated in the study. Standardized and validated 24-hour-recall (24-H-R) and quantitative food frequency questionnaires (QFFQ), used in the National Food Consumption Survey (NFCS) of 1999, were adapted and used to assess habitual intake and eating patterns of the 50 Indian pre-school children. Height and weight measurements using standardized methodology were used to assess the anthropometric status of the children. Results: The prevalence of underweight was 14%. Stunting affected only 8% of the children, and 2% were at risk of overweight. The mean energy intakes of the children were above that recommended for age. A high fat intake was observed, with total fat contributing 42% to the daily total energy (TE) intake. The contributions of total carbohydrate and protein to TE intake were 45% and 10%, respectively. Low mean intakes of the following micronutrients were observed (less than 67% of the RDA): Calcium (22% of the children), Vitamin D (90%), Zinc (56%) and Iodine (90%), respectively. Based on the 24-H-R, the intakes of the remaining micronutrients were either above or equivalent to that recommended for age when compared to the 1989 RDAs. Conclusions: Despite a relatively high prevalence of underweight compared to overweight in these preschoolers, dietary analysis has indicated adequate dietary intakes in terms of total energy recommended for the age groups studied. However, total fat intake which represented 42% of TE, was high, with saturated fat (SF) contributing 15% to TE intake. This finding is cause for concern as excessive consumption of dietary fat has been implicated in the aetiology of CVD, obesity and some forms of cancer, and CHD is one of the main causes of morbidity and mortality in South Africa, especially among the Indian segment of the population. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Meeste van die risikofaktore vir koronêre hartsiektes (KHS) soos hipertensie, dislipidemie, rook, nie-insulien afhanklike diabetes (NIADM), vetsug, fisiese onaktiwiteit en oorerflikheid, kom algemeen onder Suid-Afrikaanse bevolkingsgroepe voor, met Indiërs onder dié met die hoogste voorkoms in die land. Min gepubliseerde inligting is beskikbaar oor die eetgewoontes van voorskoolse kinders onder die Indiër bevolking. Die doel van hierdie studie was dus 0 m die voedingstatus van 'n groep Indiër voorskoolse kinders in Howick Wes ('n klein voorstad in die Kwa-Zulu Natal Middellande) te bepaal. Metodes: Dit was 'n dwarssnit studie van 50 voorskoolse Indiër kinders tussen die ouderdomme van 1-5 jaar, ewekansig geselekteer uit 632 beskikbare Indiër huishoudings in Howick Wes. Geskrewe en ingeligte toestemming is ontvang van die moeder/versorger van elke kind wat aan die studie deelgeneem het. Gestandaardiseerde en gevalideerde 24-uur herroep (24-H-R) en voedsel frekwensie vraelyste (QFFQ) soos gebruik in die Nasionale Voedsel Inname Studie (NFCS) van 1999, is aangepas en gebruik om gewoontelike inname en eetgewoontes van die 50 Indiër voorskoolse kinders te bepaal. Lengte en gewig is m.b.v. standaad tegnieke bepaal om die antropometriese status van die kinders te evalueer. Resultate: Die voorkoms van ondergewig was 14%. Dwerggroei het slegs 8% van die kinders geaffekteer en 2% het 'n risiko vir oorgewig getoon. Die gemiddelde energie inname van die kinders was hoër as wat aanbeveel word vir hierdie ouderdomsgroep. 'n Hoë vetinname is gevind, met 'n totale vet bydrae van 42% tot die daaglikse totale energie (TE) inname. Die bydrae van koolhidrate en proteïen tot TE was 45% en 10% respektiewelik. Lae gemiddelde innames van die volgende mikrovoedingstowwe is gevind (minder as 67% van die RDA): kalsium (22% van die kinders), vitamien D (90%), sink (56%) en jodium (90%), respektiewelik. Gebasseer op die 24-H-R, was die inname van die oorblywende mikrovoedingstowwe óf hoër óf gelyk aan wat aanbeveel word vir die betrokke ouderdomsgroep wanneer vergelyk word met die 1989 RDA. Gevolgtrekkings: Ten spyte van 'n relatiewe hoë voorkoms van ondergewig in vergelyking met oorgewig in hierdie voorskoolse kinders, was dieetinname voldoende in terme van totale aanbevole energie vir die ouderdomsgroep. Totale vetinname, wat 42% van TE uitgemaak het, was egter hoog en versadigde vette het 15% van TE bedra. Hierdie verskynsel is 'n rede tot kommer aangesien oormatige vetinname reeds geïmpliseer is in die etiologie van KHS, vetsug en sommige vorms van kanker, en KHS is een van die belangrikste oorsake van morbiditeit en mortaliteit in Suid Afrika, veralonder die Indiër bevolking.

Page generated in 0.0454 seconds