Η θεραπεία με λεβοθυροξίνη (LT4) έχει στενό θεραπευτικό παράθυρο. Απόκλιση δοσολογίας μπορεί να οδηγήσει σε υπό-θεραπεία ή σε τοξικότητα. Οι δόσεις υποκατάστασης ή καταστολής λεβοθυροξίνης εξαρτώνται τόσο από την απορρόφηση της λεβοθυροξίνης, όσο και από την άλιπη μάζα σώματος. Όσον αφορά τις θέσεις απορρόφησής της από το γαστρεντερικό σωλήνα, οι γνώσεις μας προέρχονται από περιορισμένες μελέτες χορήγησης ραδιοσημασμένης θυροξίνης. Σκοπός της παρούσης εργασίας ήταν να καθορίσει τις φαρμακοκινητικές παραμέτρους της LT4 σε άτομα με νοσογόνο παχυσαρκία, να συγκρίνει αυτές με τις αντίστοιχες νορμοβαρών ατόμων και να μελετήσει τις θέσεις απορρόφησης της λεβοθυροξίνης στο γαστρεντερικό σωλήνα εκμεταλλευόμενοι το πλεονέκτημα των βαριατρικών επεμβάσεων στους ασθενείς με κλινικά σοβαρή παχυσαρκία, στις οποίες αφαιρείται άλλοτε άλλο τμήμα του γαστρεντερικού σωλήνα. Μέθοδος. Μελετήσαμε 62 ευθυρεοειδικά άτομα με αρνητικά αντισώματα κατά της θυρεοειδικής υπεροξειδάσης, 38 ασθενείς με νοσογόνο παχυσαρκία (ομάδα SOS) και 24 υγιείς εθελοντές (ομάδα αναφοράς). Οι 32 ασθενείς από την ομάδα SOS, υπεβλήθησαν σε επιμήκη γαστρεκτομή (10 άτομα), σε γαστρική παράκαμψη κατά Roux-en-Y (7 άτομα) και σε χολοπαγκρεατική εκτροπή με δημιουργία μακρών ελίκων (15 άτομα). Σε όλα τα άτομα χορηγήθηκε από το στόμα διάλυμα 600mcg νατριούχου λεβοθυροξίνης, μετά από ολονύκτια νηστεία, και μετρήθηκαν οι τιμές των Τ4 και T3 του πλάσματος στους χρόνους 0, 0.5, 1, 1.5, 2, 2.5, 3 και 4 ώρες μετά τη χορήγηση του διαλύματος. Η ίδια διαδικασία ακολουθήθηκε και 35 ημέρες μετά το χειρουργείο. Αποτελέσματα. Οι φαρμακοκινητικές παραμέτροι Επιφάνεια Κάτω από την Καμπύλη και Μέγιστη Συγκέντρωση της Τ4 ήταν χαμηλότερες μετά τη χορήγηση του διαλύματος LT4 (p<0,01 και p<0,05), ενώ ο Χρόνος Μέγιστης Συγκέντρωσης της Τ4 μεγαλύτερος στην ομάδα SOS σε σύγκριση με την ομάδα των νορμοβαρών (p<0,01). Μετεγχειρητικά στην ομάδα που υπεβλήθη σε επιμήκη γαστρεκτομή, η ΕΚΚ της Τ4 ήταν μεγαλύτερη (p<0,01), ενώ η ΜΣ και ο ΧΜΣ ήταν παρόμοιοι πριν το χειρουργείο και 35 ημέρες μετά το χειρουργείο. Στην ομάδα που υπεβλήθη σε γαστρική παράκαμψη κατά Roux-en-Y, μετεγχειρητικά η ΕΚΚ, η ΜΣ και ο ΧΜΣ της Τ4 ήταν παρόμοια. Στην ομάδα που υπεβλήθη σε χολοπαγκρεατική εκτροπή και δημιουργία μακρών ελίκων, η ΕΚΚ και η ΜΣ της Τ4 ήταν μεγαλύτερες μετεγχειρητικά (p<0,001), ενώ ο ΧΜΣ ήταν παρόμοιος. Συμπεράσματα. Άτομα με νοσογόνο παχυσαρκία πιθανώς να χρειάζονται μεγαλύτερες δόσεις καταστολής ή υποκατάστασης με LT4 σε σχέση με νορμοβαρή άτομα εξαιτίας, εκτός των άλλων παραγόντων, επηρεασμένων φαρμακοκινητικών παραμέτρων της λεβοθυροξίνης.. Οι φαρμακοκινητικές παράμετροι της απορρόφησης της λεβοθυροξίνης είναι βελτιωμένες μετά από βαριατρική επέμβαση. Η λεβοθυροξίνη απορροφάται κύρια από το απώτερο τμήμα της νήστιδας και από τον ειλεό, ενώ το στομάχι και το δωδεκαδάκτυλο δεν εμπλέκονται άμεσα στην απορρόφηση της λεβοθυροξίνης. / Levothyroxine (LT4) has a narrow therapeutic window so that slightly changes in the treatment dose could have significant clinical consequences. Suppressive or replacement doses of LT4 are affected by the rate and extend of the active ingredient absorbed, as well as by the lean body mass. Concerning the absorption sites of levothyroxine, the data are limited and our knowledge based on studies of radio isotopic thyroxine in intestinal tract. Aim of this study was to determine the pharmacokinetic parameter of LT4 in severely obese individuals, compare them with similar data in lean control subjects, as well as to study the consequences of bariatric surgery on the pharmacokinetic parameters of LT4 and to identify the parts of the gastrointestinal tract implicated in its absorption. Method. We studied 62 euthyroid subjects, who had negative tests for anti-thyroid peroxidase antibodies. Thirty eight of these were severely obese but otherwise healthy (SOS-group). Twenty four were healthy controls subjects (control group). Thirty two subjects of the SOS group, underwent sleeve gastrectomy (SG; n=10); Roux-en-Y gastric bypass (RYGBP;n=7) or biliopancreatic diversion with gastric bypass and long limbs (BPD-LL;n=15). Subjects received 600mcg oral solution of sodium LT4 after an overnight fast. Serum T4 and T3 were measured 0; 0.5; 1; 1.5; 2; 2.5; 3 and 4 hours after LT4 administration. The same procedure was repeated 35 days after surgery. Results. The Area Under the Curve (AUC) and the peak plasma Concentration (Cmax) of T4 after LT4 administration were lower; whereas the Time to reach Cmax (Tmax) from the baseline was higher in the SOS than in the control group. Following surgery; in the SG group; the mean AUC was higher (p<0.01); whereas Cmax and Tmax were similar to pre surgery. In the RYGBP group; mean AUC; Cmax und Tmax were similar. In the BPD-LL group; mean AUC and Cmax were higher 35 days after surgery than before (p<0.001); whereas Tmax was similar. Conclusions. Severely obese individuals may need higher LT4 suppressive or replacement doses than normal weight individuals due, among other factors, impaired LT4 pharmacokinetic parameters. The pharmacokinetic parameters of LT4 absorption are improved following bariatric procedures that result in malabsorption.T4 is absorbed primarily from lower part of the jejunum and from the ileum, whereas stomach and duodenum are not involved directly in the absorption of LT4.