The study undertook to explore the notion of stuckness within interpersonal and intrapersonal relationship dynamics. Stuckness has different presentations and can pertain to an individual’s’ inability to move beyond a particular challenge, or find resolution to one or more persistent problems. Alternatively, the stymied dynamic could manifest as a person becoming consistently highly activated or triggered. This has negative ramifications, within both interpersonal and intrapersonal relationships. Therapeutically, psychological stuckness is frequently encountered, and a lack of resolution of past trauma, is speculated as being a contributory factor. A qualitative, explorative research study was conducted over a period of one year, to collect data. The research design consisted of five case studies of participants who engaged in approximately one year of therapy. Participants were seen fortnightly, by a clinical psychologist, who is also the researcher of the study. The notes taken in the therapy sessions, as well as other qualitative methods, were utilised to collect the data. The data was analysed for themes formulated by the researcher, which themes correlated with the principles of the two schools of thought applied in the study. Logotherapy and somatic experiencing are the therapeutic interventions, which were included in the research method. These approaches were utilised in an endeavour to explore their efficacy, in resolving stuckness, speculated as being due to unprocessed trauma. Participation in the study was voluntary and boundaries of ethical codes, as well as values of psychotherapeutic therapy adhered to. There was no monetary exchange for the therapy received, and no costs incurred to the participants, in the research study. The presence of a long-standing persistent problem, or issue (stuckness) that had belied resolution, was the main criteria for inclusion in the study. The research explored the possible association between unresolved trauma, as well as various types of interpersonal, and intrapersonal stuckness. Impulsivity, explosive tempers, irrationality, emotionality and bizarre acting out behaviours, are some of the presentations, that the study speculated, as being due to unprocessed traumatic energy. A contribution of this research is that there is an absence of any prior studies conducted which explores stuckness and its correlation with unresolved trauma. In addition, no other research assessing the combined, top-down, and bottom-up efficacy of the therapeutic approaches of logotherapy and somatic experiencing were sourced. Payne, et al. (2015 b) state that they could not find evidence of more than five papers which provided case studies on somatic experiencing as a trauma intervention. The number of studies undertaken on somatic experiencing in general, is also significantly limited (Changaris, 2010; Samardzic, 2010). This adds to the value, meaning and purpose of this research, as it is a unique endeavour, motivated by the researcher’s intention to add more value to individuals’ lives, especially when the presenting problem, appears to be unfathomable stuckness. In an absence of any understanding for the reasons for such stuckness, these people may experience significant distress at being stymied, within the self, or in relation to others, as well as feel at a loss for any possible recourse. This study could prompt other researchers to conduct similar investigations, not only of the combined body-based, and cognitive psychotherapuetic interventions, but also of the link between stymied interpersonal, as well as intrapersonal relationship dynamics, and trauma. The application of a mind, body and soul approach in the study, through the inclusion of logotherapy, is also relevant. In reviewing the direction of psychological fields, one can detect that the trends are towards constructs such as meditation, enlightenment, consciousness, meaning, purpose, mindfulness, presence, and spiritual identity. Individuals are seeking more enlightenment, and want to explore more of the noetic dimension, which I believe psychotherapy has to include, in order to meet the needs of an evolving society. / Psychology / D.Phil. (Psychology)

Η παρούσα διατριβή ασχολείται με την μελέτη και την εκπαίδευση Τεχνητών Νευρωνικών Δικτύων (ΤΝΔ) με μεθόδους Βελτιστοποίησης και τις εφαρμογές αυτών. Η παρουσίαση των επιμέρους θεμάτων και αποτελεσμάτων της διατριβής αυτής οργανώνεται ως εξής : Στο κεφάλαιο 1 παρέχουμε τους βασικούς ορισμούς και περιγράφουμε τη δομή και τη λειτουργία των ΤΝΔ. Στη συνέχεια, παρουσιάζουμε μια συντομή ιστορική αναδρομή, αναφέρουμε μερικά από τα πλεονεκτήματα της χρήσης των ΤΝΔ και συνοψίζουμε τους κύριους τομείς όπου τα ΤΝΔ εφαρμόζονται. Τέλος, περιγράφουμε τις βασικές κατηγορίες μεθόδων εκπαίδευσης. Το κεφάλαιο 2 αφιερώνεται στη μαθηματική θεμελίωση της εκπαίδευσης ΤΝΔ. Περιγράφουμε τη γνωστή μέθοδο της οπισθοδρομικής διάδοσης του σφάλματος (Backpropagation) και δίνουμε αποδείξεις σύγκλισης για μια κλάση μεθόδων εκπαίδευσης που χρησιμοποιούν μονοδιάστατες ελαχιστοποιήσεις. Στο τέλος του κεφαλαίου παρουσιάζουμε κάποια θεωρητικά αποτελέσματα σχετικά με την ικανότητα των ΤΝΔ να προσεγγίζουν άγνωστες συναρτήσεις. Στο κεφάλαιο 3 προτείνουμε μια νέα κλάση μεθόδων εκπαίδευσης ΤΝΔ και αποδεικνύουμε ότι αυτές έχουν την ιδιότητα της ευρείας σύγκλισης , δηλαδή συγκλίνουν σε ένα ελάχιστο της αντικειμενικής συνάρτησης σχεδόν από οποιαδήποτε αρχική συνθήκη. Τα αποτελέσματα μας δείχνουν ότι η προτεινόμενη τεχνική μπορεί να βελτιώσει οποιαδήποτε μέθοδο της κλάσης της οπισθοδρομικής διάδοσης του σφάλματος. Στο επόμενο κεφάλαιο παρουσιάζουμε τη γνωστή μέθοδο Quick-Prop και μελετάμε τις ιδιότητες σύγκλισής της. Με βάση το θεωρητικό αποτέλεσμα που προκύπτει, κατασκευάζουμε μια νέα τροποποίηση της μεθόδου Quick-Prop, που έχει την ιδιότητα της ευρείας σύγκλισης και βελτιώνει σημαντικά την κλασίκη Quick-Prop μέθοδο. Στα επόμενα δύο κεφάλαια μελετάμε την εκπαίδευση ΤΝΔ με μεθόδους ολικής Βελτιστοποίησης. Πιο συγκεκριμένα, στο Κεφάλαιο 5 προτείνουμε και μελετάμε διεξοδικά μια νέα κλάση μεθόδων που είναι ικανές να εκπαιδεύσουν ΤΝΔ με περιορισμένα ακέραια βάρη. Στη συνέχεια, επεκτείνουμε τις μεθόδους αυτές έτσι ώστε να υλοποιούνται σε παράλληλους υπολογιστές και να εκπαιδεύουν ΤΝΔ με χρήση συναρτήσεων κατωφλιών. Το κεφάλαιο 6 πραγματεύεται την εφαρμογή γνωστών μεθόδων όπως οι Γενετικοί Αλγόριθμοι, η μέθοδος της προσομοιωμένης ανόπτησης ( Simulated Annealing ) και η μέθοδος βελτιστοποίησης με σμήνος σωματιδίων (Particle Swarm Optimization) στην εκπαίδευση ΤΝΔ. Επίσης, παρουσιάζουμε νέους μετασχηματισμούς της αντικειμενικής συνάρτησης με σκοπό την σταδιακή εξάλειψη των τοπικών ελαχίστων της. Στο κεφάλαιο 7 κάνουμε μια σύντομη ανασκόπηση της στοχαστικής μεθόδου της πιο απότομης κλίσης (stochastic gradient descent) για την εκπαίδευση ΤΝΔ ανά πρότυπο εισόδου και προτείνουμε μια νέα τέτοια μέθοδο . Η νέα μέθοδος συγκρίνεται με άλλες γνωστές μεθόδους και τα πειράματά μας δείχνουν ότι υπερτερεί. Η παρουσίαση του ερευνητικού έργου για αυτή τη διατριβή ολοκληρώνεται με το Κεφάλαιο 8, όπου προτείνουμε και μελετάμε εκτενώς μη μονότονες μεθόδους εκπαίδευσης ΤΝΔ. Η τεχνική που προτείνουμε μπορεί να εφαρμοστεί σε κάθε μέθοδο της κλάσης της οπισθοδρομικής διάδοσης του σφάλματος με αποτέλεσμα η τροποποιημένη μέθοδος να έχει την ικανότητα , πολλές φορές, να αποφεύγει τοπικά ελάχιστα της αντικειμενικής συνάρτησης. Η παρουσίαση της διατριβής ολοκληρώνεται με το κεφάλαιο 9 και δύο Παραρτήματα. Το Κεφάλαιο 9 περιέχει τα γενικά συμπεράσματα της διατριβής. Στο παράρτημα Α παρουσιάζουμε συνοπτικά μερικά από τα προβλήματα εκπαίδευσης που εξετάσαμε στα προηγούμενα κεφάλαια και τέλος στο Παράρτημα Β δίνουμε την απόδειξη της μεθόδου της οπισθοδρομικής διάδοσης του σφάλματος. / -

This thesis work comprises the working and simulation procedures being involved in simulating motion capture data in AnyBody Modeling System. The motion capture data used in this thesis are ballet movements from dancers of Östgöta ballet and dance academy. The ballet movements taken into consideration are the arabesque on demi-pointe and pirouette. The arabesque on demi-pointe was performed by two dancers but the pirouette is performed by only one dancer. The method involved recording ballet movements by placing markers on the dancer's body and using this motion capture data as input to AnyBody Modeling System to create a musculoskeletal simulation. The musculoskeletal modeling involved creating a very own Qualisys marker protocol for the markers placed on the ballet dancers. Then implementing the marker protocol onto a human model in AnyBody Modeling System by making use of the AnyBody Managed Modeling Repository (TM) and obtain the kinematics from the motion capture. To best fit the human model to the dancer's anthropometry, scaling of the human model is done, environmental conditions such as the force plates are provided. An optimization algorithm is conducted for the marker positions to best fit the dancer's anthropometry by running parameter identification. From the kinematics of the motion capture data, we simulate the inverse dynamics in AnyBody Modeling System. The simulations explain a lot of parameters that describe the ballet dancers. Results such as the center of mass, the center of pressure, muscle activation, topple angle are presented and discussed. Moreover, we compare the models of the dancers and draw conclusions about body balance, effort level, and muscles activated during the ballet movements.