Αντικείμενο της εργασίας είναι η παρουσίαση της ταυτότητας του λογοτεχνικού και φιλολογικού περιοδικού "Ακρίτας" και η αναλυτική ευρετηρίασή του. Η μελέτη επιχειρεί να αναδείξει την ιδιαίτερη φυσιογνωμία του βραχύβιου αυτού περιοδικού και τη συμβολή του στη διαμόρφωση του λογοτεχνικού πεδίου των αρχών του 20ου αιώνα.Το περιοδικό κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το Μάρτιο του 1904 και συνέχισε χωρίς διακοπή μέχρι το Φεβρουάριο του 1906. Οι βασικότεροι συντελεστές του "Ακρίτα" ήταν ο εκδότης του, Σωτήρης Σκίπης, η Αιμυλία Κούρτελη και ο Άριστος Καμπάνης.Επιπλέον, με το περιοδικό συνεργάστηκαν και άλλοι σημαντικοί λόγιοι και λογοτέχνες, όπως ο Άγγελος Σικελιανός, ο Κωστής Παλαμάς, ο Ρώμος Φιλύρας και ο Δημοσθένης Βουτυράς. Η εργασία είναι διαρθρωμένη σε τρία μέρη. Στο πρώτο μέρος παρουσιάζονται η ταυτότητα, οι στόχοι, οι αναγνώστες και οι συντελεστές του "Ακρίτα". Στο δεύτερο μέρος παρουσιάζονται η ύλη του περιοδικού, τα πρωτότυπα έργα και τα μεταφρασμένα έργα που δημοσιεύονται στις σελίδες του.Τέλος, στο τρίτο μέρος δίνονται οι αρχές της ευρετηρίασης και τα ευρετήρια του "Ακρίτα", τα οποία περιλαμβάνουν τέσσερις πίνακες. / Subject of this thesis is the presentation of the identity and the detailed indexing of the literary magazine "Akritas". This study attempts to highlight the special character of this short-lived magazine and its contribution to the shaping of literature in the beginning of the twentieth century. The magazine was first released in March 1904 and continued to be published without interruption until February 1906. The main contributors of the "Akritas", were its publisher Sotiris Skipis, Emilia Kourteli and Aristos Kampanis. Additionally, several important scholars and writers of that era were affiliated with the magazine, such as Aggelos Sikelianos, Kostis Palamas, Romos Filiras and Dimosthenis Voutiras. This thesis consists of three parts. The first part presents the identity, the objectives, the audience and the collaborations of the "Akritas". The magazine's content as well as the original and translated works that are published in the magazine are presented in the second part. The third and last part contains the indexing principles and the indexes of the "Akritas", which are four in the number.

Military victories of the Byzantine army of the second half X – the beginning of XI c. created to image of military commanders who were motivated by the ancient military tradition and society underlined of the hopes and expectations. They have influenced to the formation of images of military commanders in the Byzantine commonwealth and become part of the imperial idea. In the master's study is investigated to the main types of military commanders in the historical works - ideal Roman commander, the holy Christian defender and a new type of Byzantine warrior, protector of his family, a warrior-intellectual. The last type of military commanders will receive in the future the most widespread and will be, finally, very close to the courtly chivalric culture. This thesis is devoted to the nature, value and, most importantly, the perception of triumph and victorious rhetoric. / Диссертация посвящена исследованию образов военачальников в византийской исторической литературе. Победы императорской армии во второй половине X – начале XI в. нашли значительное отражение в византийской литературе. Созданные в исторических сочинениях этого времени образы полководцев являлись продолжением античной традиции. Автором исследованы основные литературные типы полководцев: римский идеал военачальника; святой воин, защитник христиан; воин, защитник своей семьи; воин-интеллектуал. В XII в. образ воина-интеллектуала получит широкое распространение, и станет близок к образам куртуазной рыцарской литературы. Помимо этого, в диссертации изучены сущность, значение и общественное восприятие триумфа, а также особенности византийской победной риторики.