A water characteristic and hydrogeologic study was conducted at the site of a proposed lignite mine in Kemper and Lauderdale Counties, Mississippi. The goal of the project was to collect background information on the conditions of subsurface and surface water resources, prior to the development of the proposed mine. Every water well, spring, stream, and pond within the project area was sampled, tested for specific variables, and analyzed. Measurements of pH, temperature, dissolved oxygen, turbidity, and specific conductivity were collected. Subsurface water levels were measured at accessible water wells. Spring and stream flow rates were gauged by measuring the velocity of the flow and the cross sectional area. Fourteen surface water sites were monitored, as well as fluctuations during base, normal, and highlow events. The data determined that streams are flashy and overall good quality. The project area possesses limited ground water resources that are of good quality.

Australia has the largest economical lignite resources in the world. However, the utilisation of lignite is faced with a number of technical, economical and environmental problems due to its high moisture content and some of the deposits containing high sulphur and high inorganic matter. During pyrolysis, the first step of any thermochemical conversion processes of coal, some of the sulphur in lignite evolves as sulphur-bearing volatiles while others are retained in the solid phase of the lignite char. The present research aims to study the sulphur transformation during pyrolysis of Australian lignite. The specific objectives of this research include a study on the transformation of pyrite, sulphate and organic sulphur during lignite pyrolysis as well as an investigation of the effect of inorganic matter on the sulphur transformation during lignite pyrolysis. To help the interpretation of sulphur transformation, the lignite samples were characterised using a combination of analytical techniques, i.e. X-ray diffraction (XRD), X-ray fluorescent (XRF), ion chromatography (IC), Scanning electron microscope equipped with an energy-dispersive X-ray spectroscopy (SEM-EDS), Fourier transform infra red (FTIR), solid state 13C nuclear magnetic resonance (NMR) and petrographic analysis. Pyrolysis was carried out in a thermogravimetric analyser (TGA) and fixed bed reactor. The lignites and their chars were analysed for sulphur forms using a carbon sulphur (CS) analyser. To study the volatiles released during pyrolysis, experiments were also performed using a TGA coupled to a mass spectrometer (TGA-MS). Eleven (11) Australian lignite samples, denoted as L1 to L11, respectively, from the same lignite deposit but with different sulphur and inorganic matter concentrations were employed in this study. They are categorised as of low quality since they contain high Executive Summary Sulphur Transformation during Pyrolysis of an Australian Lignite v moisture, very high ash, low fixed carbon and thus they have low calorific value, except for L1. The lignites contain considerable amount of total sulphur, except for L1. Mineralogy of the lignites showed that the lignites contain extremely high sodium and chlorine. FTIR and solid state 13C NMR spectroscopy confirmed that oxygenated functional structures are significantly present in the lignites.

Ήδη από την αρχαιότητα ήταν γνωστές διάφορες εμφανίσεις λιγνίτη στην περιοχή της Μεγαλόπολης. Ο Παυσανίας (2ος μ.Χ. αιώνας) αναφέρει, ότι κοντά σε μια πηγή στον Αλφειό ποταμό που διασχίζει τη λεκάνη «ανέθρωσκεν πυρ», γεγονός που μάλλον οφειλόταν σε αυτανάφλεξη λιγνίτη. Μέχρι το 1957 τα αποθέματα της λεκάνης υπολογίζονταν σε 2-3 Μt. Λειτουργούσαν μικρές ιδιωτικές εκμεταλλεύσεις, αλλά δεν υπήρχε ιδιαίτερο μεταλλευτικό ενδιαφέρον λόγω της κακής ποιότητας του λιγνίτη. Οι πρώτες συστηματικές έρευνες για τον εντοπισμό λιγνίτη στην ευρύτερη περιοχή έλαβαν χώρα μεταξύ των ετών 1957-1960 και είχαν θετικό αποτέλεσμα. Διαπιστώθηκαν 700 Μt βέβαια λιγνιτικά αποθέματα, από τα οποία 490 Μt θεωρήθηκαν τεχνικοοικονομικά απολήψιμα. Η εκμετάλλευση του λιγνίτη από τη Δ.Ε.Η. ξεκίνησε από το πεδίο Θωκνίας το 1969. Η κίνηση αυτή ήταν πολύ σημαντική για τα παγκόσμια δεδομένα, γιατί για πρώτη φορά ένας τόσο φτωχός σε θερμαντική ικανότητα λιγνίτης χρησιμοποιήθηκε για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέγειας. Η εκμετάλλευση του λιγνιτικού κοιτάσματος γίνεται επιφανειακά με ορθές βαθμίδες. Οι απαιτήσεις αφενός μεν για εκλεκτική εξόρυξη του λιγνίτη ή των αγόνων υλικών, αφετέρου δε για υψηλή παραγωγή οδήγησαν στην επιλογή της συνεχούς γερμανικής μεθόδου εκσκαφής, μεταφοράς και απόθεσης. Για την εξόρυξη του κοιτάσματος χωρίζονται τα υπερκείμενα άγονα υλικά και τα λιγνιτικά στρώματα σε βαθμίδες ύψους 10 έως 30 m. Το κοίτασμα εκσκάπτεται κατά στρώσεις και τα μεν άγονα υλικά (υπερκείμενα ή ενδιάμεσα) μεταφέρονται με τους ταινιόδρομους στους αποθέτες, ο δε λιγνίτης μεταφέρεται στις αυλές των ατμοηλεκτρικών σταθμών ή σε υπαίθριες αποθήκες των λιγνιτωρυχείων. Η απόθεση των αγόνων υλικών γίνεται σε ειδικά επιλεγμένες περιοχές, όπου μεταφέρεται και η τέφρα, το υπόλειμμα της καύσης του λιγνίτη στους σταθμούς. Στη λεκάνη της Μεγαλόπολης διακρίνονται τέσσερα λιγνιτικά κοιτάσματα. / -

Η εργασία έχει ως στόχο τη μελέτη των χαρακτηριστικών του λιγνίτη Κρυανής (Νομού Φθιώτιδας), προκειμένου να προσδιοριστούν οι συνθήκες απόθεσης του λιγνίτη στον παλαιοτυφώνα, αλλά και να εξεταστεί η καταλληλότητά του ως εδαφοβελτιωτικό και οργανοχουμικό λίπασμα. Η Νεογενής λεκάνη Ζελίου-Αγνάντης αποτελεί τμήμα της Υποπελαγονικής ζώνης. Τα περιθώρια και το υπόβαθρο της λεκάνης αποτελούνται από Ανω-Τριαδικούς δολομίτες και Ανω-Τριαδικούς και Ιουρασικούς ασβεστόλιθους, οι οποίοι υπόκεινται πυριτόλιθων και σχιστολίθων με εναλλαγές οφιολίθων. Τα πετρώματα του Παλαιογενούς απουσιάζουν, πιθανότατα λόγω διάβρωσης. Το λιγνιτικό κοίτασμα φιλοξενείται σε ιζήματα Μειοκαίνου έως κατωτέρου Πλειστοκαίνου και διακρίνεται σε τρεις σχηματισμούς: τον ανώτερο λιγνίτη, τον ενδιάμεσο και τον υποκείμενο. Ο υποκείμενος και ο ανώτερος λιγνιτικός σχηματισμός περιλαμβάνουν κυρίως χονδρόκοκκα κλαστικά υλικά, ενώ ο ενδιάμεσος ορίζοντας αποτελείται από στρώματα λιγνίτη που εναλλάσσονται με λεπτόκοκκα κλαστικά υλικά και ασβεστολιθικά πετρώματα. Στην περιοχή δειγματοληψίας παρατηρήθηκαν εκτός από το λιγνίτη, χουμώδεις άργιλοι, ιλυόλιθοι, άμμος και ψαμμίτες. Στη λεκάνη δραστηριοποιούνται μια σειρά από μικρά επιφανειακά ορυχεία, όπως αυτά της Κρυανής, Αγνάντης και Γολεμίου. Από τον ανώτερο ορίζοντα του επιφανειακού ορυχείου Κρυανής συλλέχθησαν συνολικά 20 δείγματα λιγνιτών μέσω δειγματοληψίας ανοικτής αύλακας. Η δειγματοληψία καλύπτει συνολικό πάχος στρωμάτων 20,93 m με πάχος λιγνίτη 11,54 m. Πραγματοποιήθηκαν προσεγγιστική και στοιχειακή ανάλυση, ανθρακοπετρογραφική εξέταση και ορυκτολογική ανάλυση. Επιπλέον προσδιορίστηκε η περιεκτικότητα σε χουμικά συστατικά, ώστε να διαπιστωθεί η καταλληλότητα του λιγνίτη Κρυανής ως εδαφόβελτιωτικού ή/και οργανοχουμικού λιπάσματος. Ο επικρατέστερος λιθότυπος είναι ο matrix, ενώ ακολουθούν ο ορυκτομιγής και σπανιότερα ο ξυλιτικός. Τα στρώματα που παρεμβάλλονται μεταξύ των λιγνιτών είναι κυρίως ιλυόλιθοι, άργιλοι, καθώς και φακοί ψαμμιτών. Η υγρασία, η τέφρα, η περιεκτικότητα σε πτητικά συστατικά είναι 25,37%, 34,37% και 48,69% (επί ξηρού) κατά μέσο όρο αντίστοιχα. Ο μόνιμος άνθρακας ανέρχεται κατά μέσο όρο σε 23,53%, ενώ η θερμαντική ικανότητα είναι κατά μέσο όρο 13,98 MJ/kg. Η ορυκτολογική ανάλυση έδειξε ότι τα κύρια ορυκτά είναι ο χαλαζίας, ο χλωρίτης και τα αργιλικά (ιλλίτης). Η περιεκτικότητα σε χουμικά συστατικά είναι σε αρκετά υψηλά επίπεδα: τα χουμικά οξέα κυμαίνονται από 47,0% έως 56,6% σε δείγματα επί ξηρού και τα φουλβικά συστατικά από 1,8% έως 10,8%. Mε βάση αυτά τα στοιχεία και σε σύγκριση με αποτελέσματα προηγούμενης μελέτης που πραγματοποιήθηκε σε αρκετές λεκάνες του Ελλαδικού χώρου ο λιγνίτης Κρυανής θεωρείται κατάλληλος για χρήση ως εδαφοβελτιωτικό και οργανοχουμικό λίπασμα. / This study aims to determine the features of the Kryani lignite deposit (Prefecture of Fthiotida, Central Greece) in order to assess the palaeoenvironmental conditions during peat deposition and to test the potential of certain lignite beds for soil improvement media. The Neogene Zeli-Agnanti Basin is part of the Sub-Pelagonian Ζone. The margins and the basement of the basin consist of Upper Triassic dolomites and Upper Triassic and Jurassic limestones, overlain by shale and chert strata alternating with ophiolites. Palaeogene rocks are lacking presumably due to erosion. The lignite deposit is hosted in sediments deposited from Miocene to Early Pleistocene and distinguished into lignite seams: the lower, the intermediate and the upper ones. The lower and the upper formations consist mainly of clastic, relatively coarse-grained rocks, whereas the intermediate one formation includes lignite beds alternating with fine-grained clastic and calcareous rocks. At the sampling site, except of lignite layers, Neogene sediments such as humic clay, siltstone, sandstone and sand were encountered. The basin includes several small deposits, namely these of Kryani, Agnanti, Golemi. Applying channel sampling, twenty lignite samples were collected from the upper seam exposed at the Kryani open pit mine. Inorganic intercalations were additionally sampled. The total thickness of the sampled profile is 20.93 m and the cumulative lignite thickness is 11.54 m. The matrix lithotype is dominant with the mineral-rich lithotype being less common. Xylite- and charcoal-rich lithotypes seldom. The intercalations consist mainly of siltstone, claystone, as well as of sandstone lenses or layers, sometimes including pebbles. Proximate and ultimate analyses, along with maceral and mineralogical analyses provide evidence for the depositional environment of the Kryani lignite deposit. Additionally, the extraction and the separation of humic substances (humic and fulvic acids, humins) constitute criteria for the adequacy of certain layers as soil-improvement media. The predominant lithotype is the matrix one, followed by the mineral-rich lithotype and rarely the xylite-rich lithotype. The intercalates between the main lignite is siltstone, claystone and sandstones lenses. The moisture, ash and the content of volatile components are 23.9%, 45.06% and 30.98% respectively. The carbon fix averages at 23.53% and the calorific value 13.98 MJ/kg. The mineralogical analysis proved that the main minerals are quartz, chlorite and the clay (illite). The humic substances content is quite high: the humic acids display values from 47.0% to 56.6% (on dry basis) and fulvic acids 1.8% to 10.8%. The results compared with these of previous studies conducted in several areas of Greece, prove that Kryanis lignite is suitable for application as soil-improvement media and organic fertilizer.

A considerable number of modeling studies for the investigation of sulfur retention in atmospheric bubbling fluidized bed combustors have been carried out and well documented in the literature. Despite 30 years of intensive study of sulfation process in fluidized bed combustors and numerous laboratory studies, there are still many uncertainties and disagreements on the subject. In addition, modeling sulfur retention performance of Turkish lignites with high sulfur, volatile matter and ash contents has not drawn much attention to date. Recent trend in utilization of indigenous lignites in fluidized bed boilers necessitated investigation of pollutant emissions and adaptation of fluidized bed combustion technology to these lignites. In an attempt to achieve this objective, a system model, previously developed and tested for the prediction of the combustion behavior of fluidized bed combustors was extended to incorporate sulfur retention. The predictive accuracy of the model was assessed by applying it to the prediction of the behavior of METU 0.3 MWt ABFBC test rig burning indigenous lignites in their own ashes, and comparing its predictions with measurements taken on the same rig. Sulfur dioxide concentration predictions throughout the combustor were found to be in good agreement with the experimental data except for the small discrepancy between predictions and measurements in the bed section. Measurements and model predictions revealed that recyling enhances calcium utilization significantly by increasing the sorbent residence time leading to higher sulfur retention efficiencies. The system model proposed in this study proves to be a useful tool in qualitatively and quantitatively simulating the processes taking place in an atmospheric fluidized bed combustor.

Typescript (Photocopy) / Bibliography: leaves 196-205 / 262 leaves : ill ; 30 cm. / Title page, contents and abstract only. The complete thesis in print form is available from the University Library. / Thesis (Ph.D.)--University of Adelaide, Dept. of Chemical Engineering, 1988?

Thesis (Ph. D.)--University of Adelaide, Dept. of Chemical Engineering, 1989. / Includes bibliographical references (208-218).

Στη μελέτη αυτή αρχικά δίνονται πληροφορίες για το περιβάλλον σχηματισμού του κοιτάσματος στην περιοχή της Μαραθούσας, που βρίσκεται στη Μεγαλόπολη. Παρουσιάζονται αναλυτικά τα αποτελέσματα των δοκιμών, που πραγματοποιήθηκαν στο εργαστήριο, σε δείγματα λιγνίτη που πάρθηκαν από την περιοχή αυτή. Οι δοκιμές αυτές περιλαμβάνουν μακροσκοπική και μικροσκοπική παρατήρηση, προσδιορισμούς υγρασίας, τέφρας, πτητικών συστατικών και θερμαντικής ικανότητας. / Lignite formations of Marathousa mine, Megalopolis, Greece.

Montan wax has been extracted from the lignite deposits of Germany since the early part of the twentieth century, The wax was named by von Boyen (1901), The word Montan is derived from the Latin term montanus meaning "of a mountain," The wax has found extensive uses in polishes, insulating materials, candles, explosives, and special applications in the rubber industry, The increased demand for waxes for industrial uses and the limited supply of domestic origin has made the study of the sources and characteristics of domestic waxes desirable, California lignite has been shown to be a valuable source of Montan wax, The object of this research is to improve upon the physical and chemical properties of the extracted wax,

This diploma thesis deals with the study of non-energy use of lignite. The main objective was to find an optimal recipe for the preparation of liquid and semi-solid (paste) hydrocolloids from the South Moravian lignite using the planetary mill and select the suitable dispersion medium with emphasis on possible use in agriculture. The used solutions were 10, 20 a 40 % w/w solutions of urea; 5, 10 a 15 % w/w solutions of citric acid; 1, 5 a 10 % w/w solutions of potassium chloride and deionized water. The best weight ratio for the preparation of lignite hydrocolloids is 1 part of lignite and 2 parts of the solution. The next part of this work is the isolation of humic acid from lignite hydrocolloids. The weight of isolated humic acids and amount of ash were compared to the used lignite hydrocolloids. Rheological behavior, particle size distribution, stability and thermal stablity of prepared lignite hydrocolloids were investigated. Correlation microscopy was used for determining elemental composition of selected location in the sample of lignite hydrocolloid.