Spelling suggestions: "subject:"plástico"" "subject:"plásticos""
161 |
Propuesta de aplicación del método de auto-curado adicionando ladrillo triturado al agregado grueso para disminuir las fisuras superficiales y aumentar la resistencia a la compresión del concreto en zonas cálidas (Lima Norte) / Proposal for the application of the self-curing method by adding crushed brick to the coarse aggregate to reduce surface cracks and increase the compressive strength of concrete in warm areas (North Lima)Pinchi Morey, Sanddy Rocío, Ramirez Mejia, Hosvick Jeffer 17 February 2020 (has links)
El concreto es uno de los materiales más utilizados en el mundo de la construcción, de las cuales cada material en la mezcla depende de la resistencia que se requiera de acuerdo al análisis estructural. Dentro del proceso de producción de concreto debemos garantizar que el cemento reaccione químicamente y desarrolle la resistencia para la cual fue diseñada, para esto es importante mantenerlo hidratado en ese tiempo mediante el proceso de curado. Una técnica aún no tan conocida es el auto-curado del concreto, por lo cual es una necesidad saber cuál es su influencia en el desarrollo de la resistencia y en la disminución del porcentaje de agrietamiento del concreto en estado plástico.
El objetivo de esta tesis es determinar la influencia que tiene el reemplazar un cierto porcentaje de ladrillo triturado como reemplazo del agregado grueso; evaluando la resistencia a la compresión, resistencia a la flexión, y el agrietamiento por contracción plástica del concreto. Se desarrolló con 3 diferentes porcentajes de reemplazo de ladrillo triturado que son: 15%, 21%, 27% del peso del agregado grueso para la resistencia a la compresión (f’c) de 280 kg/cm2.
Se concluyó que reemplazo del agregado grueso por ladrillo triturado es efectivo cuando es usado hasta un máximo de 21%. Los resultados obtenidos son óptimos y viables en el tiempo, mostrándonos un aumento en la resistencia a la compresión, resistencia a la flexión y la disminución del porcentaje de fisuras en estado plástico. / Concrete is one of the most used materials in the world of construction, of which each material in the mixture depends on the strength required according to the structural analysis. Within the concrete production process, we must ensure that the cement reacts chemically and develops the resistance for which it was designed, for this it is important to keep it hydrated at that time through the curing process. A technique not yet so well known is the self-curing of concrete, so it is a necessity to know what its influence is in the development of resistance and in the reduction of the percentage of cracking of concrete in the plastic state.
The objective of this thesis is to determine the influence of replacing a certain percentage of crushed brick as a replacement for coarse aggregate; evaluating the compressive strength, flexural strength, and cracking by plastic shrinkage of concrete. It was developed with 3 different percentages of crushed brick replacement that are: 15%, 21%, 27% of the weight of the coarse aggregate for the compressive strength (f’c) of 280 kg / cm2.
It was concluded that replacement of coarse aggregate with crushed brick is effective when used up to a maximum of 21%. The results obtained are optimal and viable over time, showing an increase in compressive strength, flexural strength and a decrease in the percentage of cracks in the plastic state. / Tesis
|
162 |
Influencia de las adiciones de Fe en las aleaciones de Ti-Nb-Ta obtenidas mediante tecnología de polvos, para aplicaciones biomédicasAmigó Mata, Angèlica 05 May 2017 (has links)
Beta-titanium alloys for use as biomaterials are very interesting from the perspective of obtaining a reduction of the elastic modulus, which together with good mechanical properties, avoid the problems of stress shielding that, induce bone reabsorption. The obtaining process of these alloys is complex because the refractory elements that are normally used to stabilize the beta phase (Nb, Ta, Mo). Powder metallurgy is a relatively simple technology that allows the design of custom alloys, presenting ease in alloy modification, but this technique also presents some disadvantages, such as porosity, lack of diffusion or lack of grain size and phase transformation control.
This thesis proposes the development of new alloys using conventional powder metallurgy techniques. The main objective is the study of the effect of the iron content on a Ti35Nb10Ta alloy (% wt.) on the beta phase stability and the final properties obtained, when the alloys are obtained by powder metallurgical techniques.
The effect of small iron additions on porosity, microstructure and mechanical properties has been evaluated. It is also studied the behavior of these alloys in corrosion and the possibility of applying severe plastic deformation (SPD) to powder metallurgic beta alloys, as a means of microstructural control and improvement of mechanical properties.
For the microstructural study, optical microscopy has been used to evaluate the porosity, and electron microscopy, both scanning (SEM) and transmission (TEM), to determine the phase distribution and the interaction between them. The orientation of the crystals is determined by electron backscatter diffraction (EBSD) and by automatic crystal orientation measurements (ACOM) in transmission electron microscopy when the nanometric characterization of the phases is required after the application of severe plastic deformation that has been performed by high-pressure torsion (HPT).
The mechanical properties are determined by bending, compression and hardness tests. The elastic modulus, which can be estimated in the bending and compression tests, has been determined by nanoindentation and by ultrasounds.
The corrosion resistance of the developed alloys, and therefore the effect of the iron addition on the Ti35Nb10Ta base alloy, has been performed by electrochemical corrosion tests with a three-electrode system using a simulated body fluid electrolyte (SBF).
The results show that the iron produces an increase of the porosity that has a negative influence on the final mechanical properties. Complete stabilization of the beta phase is achieved, although there is an increase in grain size. The bending mechanical resistance decreases with the addition of iron, although it maintains the compression resistance. However, in spite of the greater stabilization of the beta phase, the addition of iron produces an increase in the elastic modulus of the studied alloys. The corrosion resistance is similar for all alloys studied, showing little influence with the variation of the iron content of the alloy.
Finally, it has been possible to obtain a nanostructured material with the application of SPD by high-pressure torsion with different iron contents, which involves a smaller grain size and an increase of the mechanical properties with a smaller elastic modulus, which is very promising for future researches. / Las aleaciones de titanio beta para su uso como biomateriales resulta muy interesante desde la perspectiva de obtener una disminución del módulo elástico que, junto con unas buenas propiedades mecánicas, evite los problemas de apantallamiento de tensiones que inducen la reabsorción ósea. La obtención de estas aleaciones es compleja debido a que los elementos que normalmente se utilizan para estabilizar la fase beta (Nb, Ta, Mo) son refractarios. La pulvimetalurgia es una tecnología relativamente sencilla que permite el diseño de aleaciones a medida, presentando facilidad en la modificación de la aleación, pero esta técnica también presenta algunos inconvenientes, como la porosidad, falta de difusión o falta de control en el tamaño de grano y la transformación de fases. En esta tesis se propone el desarrollo de nuevas aleaciones mediante técnicas convencionales de pulvimetalurgia. Siendo el objetivo principal el estudio del efecto del contenido de hierro en una aleación Ti35Nb10Ta (% en peso) en la estabilidad de la fase beta y las propiedades finales obtenidas, cuando las aleaciones se obtienen mediante técnicas pulvimetalúrgicas. Se ha evaluado el efecto de pequeñas adiciones de hierro en la porosidad, microestructura y propiedades mecánicas. También se estudia el comportamiento de estas aleaciones respecto a la corrosión y la posibilidad de aplicar deformación plástica severa (SPD, Severe Plastic Deformation) a aleaciones beta de origen pulvimetalúrgico, como medio de control microestructural y para mejora de las propiedades mecánicas. Para el estudio microestructural se ha utilizado microscopía óptica, para evaluar la porosidad, y electrónica, tanto de barrido (SEM) como de transmisión (TEM), para determinar la distribución de las fases y la interacción entre ellas. La determinación de la orientación de los cristales se realiza mediante difracción de electrones retrodispersados (EBSD, Electron Backscatter Diffraction) y mediante un sistema automático de medida de la orientación cristalina (ACOM, Automatic Crystal Orientation Measurements) en Microscopía electrónica de transmisión cuando se requiere la caracterización nanométrica de las fases tras la aplicación de deformación plástica severa que se ha realizado mediante torsión a alta presión (HPT, High-Pressure Torsion). Las propiedades mecánicas se determinan mediante ensayos de flexión, y compresión, así como la determinación de la dureza. El módulo elástico, que puede estimarse en los ensayos de flexión y compresión, se ha determinado por nanoindentación y mediante ultrasonidos. La resistencia frente a la corrosión de las aleaciones desarrolladas, y por tanto el efecto de la adición de hierro en la aleación base Ti35Nb10Ta, se ha realizado mediante ensayos de corrosión electroquímica, con un sistema de tres electrodos, utilizando un electrolito de fluido corporal simulado (SBF, Simulated Body Fluid). Los resultados obtenidos muestran que el efecto del hierro produce un incremento de la porosidad que presenta una influencia negativa en las propiedades mecánicas finales. Se consigue una estabilización completa de la fase beta, aunque también se produce un incremento del tamaño de grano. La resistencia mecánica a flexión disminuye con la adición de hierro, aunque mantiene la resistencia en compresión. Sin embargo, pese a la mayor estabilización de la fase beta, la adición de hierro produce un incremento en el módulo de elasticidad de las aleaciones estudiadas. La resistencia a la corrosión es semejante para todas las aleaciones estudiadas, mostrando poca influencia con la variación del contenido de hierro de la aleación. Finalmente, se ha conseguido obtener una nanoestructuración del material con la aplicación de SPD mediante la técnica de torsión a alta presión con diferentes contenidos de hierro, que implica un menor tamaño de grano y un aumento de las propiedades mecánicas con un menor m / Els aliatges de titani beta per a utilitzar-los com biomaterials resulta molt interessant des de la perspectiva d'obtindre una disminució del mòdul d'elasticitat que, juntament amb unes bones propietats mecàniques, evite els problemes d'apantallament de tensions que indueixen la reabsorció òssia. L'obtenció d'aquests aliatges és complexa degut a que els elements que normalment s'utilitzen per estabilitzar la fase beta (Nb, Ta, Mo) son refractaris. La pulvimetal¿lúrgia és es una tecnologia relativament senzilla que permet el disseny d'aliatges a mesura, presentant la facilitat de modificació de l'aliatge, però aquesta tècnica també presenta alguns inconvenients, com la porositat, falta de difusió o falta de control en el tamany del gra i la transformació de les fases.
En aquesta tesi es proposa el desenvolupament de nous aliatges mitjançant tècniques convencionals de pulvimetal¿lúrgia. Sent l'objectiu principal l'estudi de l'efecte del contingut de ferro en un aliatge Ti35Nb10Ta (% en pes) en l'estabilitat de la fase beta i les propietats finals obtingudes, quan els aliatges s'obtenen mitjançant tècniques pulvimetal¿lúrgiques.
S'ha avaluat l'efecte de xicotetes addicions de ferro en la porositat, microestructura i propietats mecàniques. També s'estudia el comportament d'aquests aliatges front a la corrosió i la possibilitat d'aplicar deformació plàstica severa (SPD, Severe Plastic Deformation) a aliatges beta d'origen pulvimetal¿lúrgic, com mitjà de control microestructural i per millorar les propietats mecàniques.
Per a l'estudi microestructural s'ha utilitzat microscòpia òptica, per avaluar la porositat, i electrònica, tant d'escombratge (SEM, Scanning Electron Microscope) com de transmissió (TEM, Transmision Electron Microscope), per a determinar la distribució de les fases y la interacció entre elles. La determinació de l'orientació dels cristalls es realitza mitjançant difracció d'electrons retrodispersats (EBSD, Electron Backscatter Diffraction) i mitjançant un sistema automàtic de mesura de l'orientació cristal¿lina (ACOM, Automatic Crystal Orientation Measurements) en microscòpia electrònica de transmissió quan es requereix la caracterització nanomètrica de les fases després de l'aplicació de deformació plàstica severa que s'ha realitzat mitjançant torsió a alta pressió (HPT, High-Pressure Torsion).
Les propietats mecàniques es determinen amb assajos de flexió, compressió i durea. El mòdul elàstic, que pot estimar-se amb els assajos de flexió i compressió, s'ha determinat per nanoindentació i mitjançant ultrasons.
La resistència front a la corrosió dels aliatges desenvolupats, i per tant l'efecte de l'addició de ferro en l'aliatge base Ti35Nb10Ta, s'ha realitzat mitjançant assajos de corrosió electroquímica, amb un sistema de tres elèctrodes, utilitzant un electròlit de fluid corporal simulat (SBF, Simulated Body Fluid).
Els resultats obtinguts mostren que l'efecte del ferro produeix un increment de la porositat que presenta una influència negativa en les propietats mecàniques finals. S'aconsegueix una estabilització completa de la fase beta, encara que també es produeix un increment del tamany del gra. La resistència mecànica a flexió disminueix amb l'addició de ferro, encara que manté la resistència a compressió. No obstant açò, malgrat la major estabilització de la fase beta, l'addició de ferro produeix un increment en el mòdul d'elasticitat dels aliatges estudiats. La resistència a la corrosió es semblant per a tots els aliatges estudiats, mostrant poca influència amb la variació del contingut de ferro de l'aliatge.
Finalment, s'ha aconseguit obtenir una nanoestructuració del material amb l'aplicació de SPD mitjançant torsió a alta pressió amb diferents continguts de ferro, que implica una menor grandària de gra i un augment de les propietats mecàniques amb un menor mòdul d'elasticitat, la qual cosa resulta molt p / Amigó Mata, A. (2017). Influencia de las adiciones de Fe en las aleaciones de Ti-Nb-Ta obtenidas mediante tecnología de polvos, para aplicaciones biomédicas [Tesis doctoral]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/80618
|
163 |
"O uso da toxina botulínica em doentes com hipercinesia muscular facial contralateral à paralisia facial" / The use of botulinum toxin in patients with contralateral hyperkinesis to facial palsyDomingos, Mauricio de Maio 12 June 2006 (has links)
O tratamento da paralisia facial visa recuperar a simetria estática e dinâmica seriamente afetada pela hipercinesia muscular. A toxina botulínica pode ser utilizada em assimetrias faciais. Dezoito doentes foram submetidos à aplicação de 112,5U (0,9ml) de Dysport (toxina botulínica do tipo A), distribuídos nos músculos peribucais. A análise quantitativa das posições estática e dinâmica demonstrou redução significante na hipercinesia por 180 dias. Houve melhora da aparência e satisfação na maioria dos casos. Os eventos adversos foram leves e de curta duração (15 dias), relacionados à dificuldade para beber (9/18) e mastigar (3/18). Como conclusão, a aplicação de toxina botulínica reduziu a hipercinesia facial contralateral à paralisia facial e os doentes ficaram muito satisfeitos com o tratamento / The treatment of facial paralysis aims to recover symmetry in both static and dynamic states, seriously affected by the contralateral hyperkinesis. Botulinum toxin may be used to reduce facial asymmetries. Eighteen patients were injected with 112.5 U (0.9 ml) Dysport (Botulinum toxin type A) distributed evenly in the perioral muscles. The quantitative analysis demonstrated a significant reduction in the hyperkinesis for 180 days. Improvement in appearance and satisfaction were found in most of the cases. Adverse events were short-lived (first 15 days) and related to mild difficulty to drink (9/18) and chewing (3/18). Injection of Botulinum toxin was effective in reducing muscular hyperkinesis in the hemiface opposite that affected by facial paralysis and patients were very satisfied with the treatment
|
164 |
"O uso da toxina botulínica em doentes com hipercinesia muscular facial contralateral à paralisia facial" / The use of botulinum toxin in patients with contralateral hyperkinesis to facial palsyMauricio de Maio Domingos 12 June 2006 (has links)
O tratamento da paralisia facial visa recuperar a simetria estática e dinâmica seriamente afetada pela hipercinesia muscular. A toxina botulínica pode ser utilizada em assimetrias faciais. Dezoito doentes foram submetidos à aplicação de 112,5U (0,9ml) de Dysport (toxina botulínica do tipo A), distribuídos nos músculos peribucais. A análise quantitativa das posições estática e dinâmica demonstrou redução significante na hipercinesia por 180 dias. Houve melhora da aparência e satisfação na maioria dos casos. Os eventos adversos foram leves e de curta duração (15 dias), relacionados à dificuldade para beber (9/18) e mastigar (3/18). Como conclusão, a aplicação de toxina botulínica reduziu a hipercinesia facial contralateral à paralisia facial e os doentes ficaram muito satisfeitos com o tratamento / The treatment of facial paralysis aims to recover symmetry in both static and dynamic states, seriously affected by the contralateral hyperkinesis. Botulinum toxin may be used to reduce facial asymmetries. Eighteen patients were injected with 112.5 U (0.9 ml) Dysport (Botulinum toxin type A) distributed evenly in the perioral muscles. The quantitative analysis demonstrated a significant reduction in the hyperkinesis for 180 days. Improvement in appearance and satisfaction were found in most of the cases. Adverse events were short-lived (first 15 days) and related to mild difficulty to drink (9/18) and chewing (3/18). Injection of Botulinum toxin was effective in reducing muscular hyperkinesis in the hemiface opposite that affected by facial paralysis and patients were very satisfied with the treatment
|
165 |
Recebimento de lodo de ETA em ETE por lodo ativado operando com mídia plástica no tanque de aeração (MBBR). / Receiving WTP sludges in WWTP by activated sludge operating with plastic medium in the aeration tank (MBBR).Sena, Helvécio Carvalho de 11 April 2011 (has links)
O tratamento do lodo gerado em estações de tratamento de água para abastecimento (ETAs) é uma questão a ser equacionada em todo o território nacional. O tratamento desses lodos em estações de tratamento de esgoto (ETEs) é uma alternativa a ser estudada, pois pode levar a uma solução eficaz e de custos reduzidos se compararmos aos custos de implantação e operação de um sistema de tratamento de lodos nas próprias ETAs. O recebimento de lodo de ETAs em ETEs é feito em algumas ETEs dos Estados Unidos, porém no Brasil ainda são escassos estudos específicos para sanar as questões técnicas envolvidas tanto na etapa aeróbia quanto na anaeróbia. O sistema de tratamento de esgotos por lodos ativados utilizando mídia plástica como meio suporte ao crescimento microbiológico é outro atrativo ao recebimento de lodo de ETA em uma ETE, visto que estudos demonstram que este tipo de variante é capaz de tratar maior carga orgânica, sem sofrer qualquer inibição de processo. O presente estudo avaliou o recebimento de até 400 mg de SST de lodo de ETA por litro de esgoto em um sistema utilizando mídia plástica como meio suporte. O lodo de ETA utilizado foi proveniente de sistemas que utilizaram sais de Ferro e de Alumínio em seus processos. Não foi observada qualquer inibição no processo aeróbio quanto à remoção de matéria orgânica ou nitrogenada com o recebimento de lodo de ETA em qualquer concentração e operando um sistema com mídia plástica. A carga de DBO5,20 aplicada ao reator biológico ficou entre 1,7 a 15,3 gDBO5,20/m²/dia, e a concentração média da DBO 5,20 no efluente final esteve em todo o período do experimento em 34 mg/L. Com a utilização da mídia plástica o processo de nitrificação teve taxas de remoção passando de 0,9 gNKT/m²/dia para 1,7 gNKT/m²/dia, portanto aumento de 95%. A avaliação do lodo gerado no decantador primário da ETE Piloto demonstra que houve alteração em sua composição, principalmente na relação de SV/ST e o aumento na concentração de metais, principalmente o elemento Ferro. Estas características podem levar à inibição o processo anaeróbio. O teste de Atividade Metanogênica Especifica (AME) realizada com dosagens de 0,4 g e 0,8 g de ST de lodo de ETA demonstra que há inibição da metanogênese para concentrações acima de 0,4 g de ST. A concentração na qual não se observou efeito negativo corresponde a 10% da quantidade mássica que o digestor anaeróbio foi alimentado. Porém o teste de AME reproduz toxicidade aguda, não considerando a possível adaptação que pode ocorrer ou mesmo demonstrar que um esgoto que, em primeira análise é considerado biodegradável, tem na realidade toxicidade crônica. A operação do sistema utilizando mídia plástica levou a uma redução na produção de lodo na ordem de 57%. Antes da maturação do biofilme a produção era de 0,19 g SSV/g DQO removida e passou para 0,09 g SSV/g DQO removida. / An issue to be taken into account, regarding the continental size of the country is the sludge treatment generated in water treatment plants (WTPs). The treatment of the aforementioned sludge which is held in water treatment plant (WWTP) is a valid alternative considering its costs and efficacy as opposed to the budgetary considerations for the sludge treatment in the WTPs alone. The recipience of the sludge from WTP into WWTPs, is done by some North Americans WWTPs, in Brazil, nonetheless, such specific studies are of short supply to heal the technical questions regarding both the anaerobic and also the aerobic processes. The activated sludge operational swage system with plastic medium as means to aid the microbiologic development, also entices the reception of sludge from WTP into WWTPs, given the fact that some studies have demonstrated this variant type capable of treating a much bigger organic load not even suffering any inhibition over the process. This current study evaluated the reception of a sum up to 400 mg (milligrams) of sludge TSS by sewage liter in a plastic medium as means to aid such process. The sludge from WTP used in here came from systems which utilized Iron and aluminum salt in their processes. Any inhibition regarding the removal of organic or nitrogenated matter in the aerobic process operated with the plastic medium system with the reception of sludge from WTP was observed and/or noticed The BOD5,20 charge which was applied to the biological reactor ranked between 1,7 to 15,3 gDBO5,20/m²/day, and the BOD5,20 average concentration into the final effluent was all the time the experiment was going on in 34 mg/L. Regarding the usage of plastic medium over the nitrification process, removal which jumped from 0,9 gNKT/m²/day to 1,7 gNKT/m²/day, thus an increase of 95%. The evaluation of the sludge generated from the WWTPs primary settling tank demonstrates alteration in its composition, mainly related to VS/TS and the metal concentration augmentation, iron being the most present element in here. Such characteristics may lead to an inhibition regarding the anaerobic process. The specific methanogenic activity (SMA) taking into account the dosages: 0, 4 g and 0, 8 g of TS sludge from WTP shows methanogenesis inhibition for concentrations superior to 0, 4 g of TS. 10% of mass quantity is the amount which no negative effect was noticed when feeding the anaerobic digestor. The SMA test, however, reproduces acute toxicity, not taking into account the possible adaptation that may occur or even demonstrate that the sewage which at first instance could be considered biodegradable is in its real sense chronically toxic. The activated sludge operating with plastic medium has lead the sludge production to reduction of around 57%, before the biofilm maturation the production was 0,19 g VSS/g COD removed and it was upgraded to 0,09 g VSS/g COD removed.
|
166 |
Análise estrutural de elementos lineares segundo a NBR 6118:2003 / Structural analysis of linear elements according to NBR 6118:2003Fontes, Fernando Fernandes 11 March 2005 (has links)
O objetivo da análise estrutural é determinar os efeitos das ações em uma estrutura, com a finalidade de efetuar verificações de estados limites últimos e de serviço (NBR 6118:2003 Projeto de estruturas de concreto). A análise estrutural consiste numa das principais etapas do projeto estrutural de um edifício, pois compreende a escolha dos modelos teóricos, que devem representar adequadamente a estrutura real, e do tipo de análise, com relação ao comportamento dos materiais. Visa-se, com este trabalho, aproximar o meio técnico do acadêmico, e tornar mais acessível a parte da NBR 6118:2003 que trata da análise estrutural. Neste trabalho consideram-se os modelos estruturais mais utilizados, no cálculo de edifícios, e os principais conceitos relativos aos diferentes tipos de análise permitidos pela norma. Em seguida são realizados exemplos de elementos lineares, pelos diferentes tipos de análise, com ênfase na redistribuição de esforços, empregando-se análise linear com redistribuição ou análise plástica. Ressalta-se a importância da consideração de seção T nas vigas e os ajustes necessários quando da consideração de uma envoltória de carregamentos. Tem-se ainda um exemplo de um edifício de oito pavimentos, que visa demonstrar as diferenças nos esforços ou nos deslocamentos obtidos com modelos estruturais distintos / The structural analysis objective is to determine the actions effects in a structure, with the purpose of verifying the ultimate limit states and serviceability (brazilian code NBR 6118:2003 - Design of concrete structures). The structural analysis is one of the main parts of a building structural design, since it involves the choice of theoretical models that represent appropriately the real structure, and the type of analysis due to the materials behavior. This work intends to shorten the distance between design engineers and the academic world, providing a clearer vision of the NBR 6118:2003 structural analysis approach. This work considers the most common structural models used for buildings, and the theory concerning the different types of analysis permitted by the brazilian code. It presents simple examples of linear elements computed by different types of analysis, emphasizing the moment redistribution possibility, either with the linear analysis with redistribution or the plastic analysis. The importance of considering T-beam with moment redistribution is made clear, and lines of direction to consider alternate position of live loads are given. The last example presents an eight store building, and its differences relative to efforts and displacements, obtained by distinct structural models
|
167 |
Auto-imagem e características de personalidade na busca de cirurgia plástica estética / Self image and personality traits in the search for Aesthetic Plastic Surgery.Sante, Ana Beatriz 25 July 2008 (has links)
Várias pesquisas têm buscado identificar motivações psíquicas associadas à crescente busca de Cirurgia Plástica Estética (CPE) nos últimos anos, porém a complexidade do tema e a diversidade metodológica dos estudos realizados comprometem evidências conclusivas, instigando novos trabalhos. Diante deste contexto, o presente estudo objetivou investigar características de personalidade e o nível de satisfação com a imagem corporal de mulheres que buscam CPE comparativamente a um grupo sem esta demanda de cuidados médicos. Para tanto, foram estudadas 78 mulheres saudáveis, voluntárias, de Ribeirão Preto (SP), de 18 a 50 anos, subdivididas em: Grupo 1 (n = 37, pacientes em fila de espera do Ambulatório de Cirurgia Plástica e Reparadora Hospital das Clínicas FMRP/USP, aguardando mamoplastia adicional e/ou lipoaspiração) e Grupo 2 (n = 41, mulheres que não procuraram CPE, selecionadas aleatoriamente na população). Estas voluntárias foram avaliadas individualmente por meio de breve entrevista de histórico de vida, questionário de nível sócio-econômico, Desenho da Figura Humana (DFH), Escala de Satisfação com a Imagem Corporal (ESIC) e Escalas de Personalidade de Comrey (CPS), aplicadas e analisadas conforme seus respectivos padrões técnicos. Foram realizadas análises estatísticas paramétricas (p 0,05) comparando o desempenho de G1 e G2 por meio do teste t de Student para variáveis numéricas e dos testes Qui-Quadrado ou Exato de Fisher para variáveis categóricas nominais. Análises de correlação foram realizadas (Pearson) dentre as escalas da CPS e os fatores da ESIC. Ainda foram realizadas, por meio de ANOVA 1-Fator, análises da variância do desempenho obtido nas técnicas objetivas em função de diferentes representações gráficas do DFH. As características sócio-demográficas de G1 e G2 foram equivalentes, sem diferenças significativas entre ambos. A análise estatística comparativa dos resultados de G1 e G2 nos demais instrumentos usados apontou diferença significativa no Fator 1 da ESIC (satisfação com a própria aparência) e nas Escalas T (Confiança X Atitude Defensiva) e M (Masculinidade X Feminilidade) da CPS. A comparação do DFH evidenciou diferenças entre os grupos em oito itens na 1ª Figura e 11 itens na 2ª Figura (agrupamento por ordem dos desenhos), 10 itens na Figura Feminina e 13 itens na Figura Masculina (agrupamento por sexo do DFH). O G1 mostrou correlação significativa entre o Fator 1 da ESIC com as escalas T, O, A e S da CPS, enquanto o G2 apresentou somente correlação significativa entre Fator 2 da ESIC com a escala S da CPS. O modo de representar graficamente a figura humana (DFH) pareceu diferenciar, em vários itens, a maneira como as mulheres relatam suas características de personalidade (CPS) e sua imagem corporal (ESIC), tanto no G1 quanto no G2. Os resultados encontrados sugerem que as mulheres que buscaram CPE apresentam maior insatisfação com a própria aparência corporal, maior atitude defensiva e sensibilidade afetiva do que as mulheres que não buscaram por esse tipo de procedimento. Pode-se pensar nestas características como fatores motivadores à busca de modificação estética cirúrgica no próprio corpo. Tais resultados apontaram que as vivências psíquicas relativas à imagem corporal e as características de personalidade são elementos relevantes a serem considerados na avaliação clínica de solicitantes de CPE. / In the last years, several researches have attempted to identify the psychological motivations associated to the ever increasing search for Aesthetic Plastic Surgery (APS). However the complexity of this subject and the methodological diversity of studies make it difficult for any evidences to be conclusive and further research is mandatory. In this context, the present study has the objective to investigate personality traits and the degree of satisfaction with their own body image, comparatively, in women in search for APS versus those who are not in search for APS. Seventy eight volunteer and healthy women from Ribeirão Preto (SP) applied for this study, ages ranging from 18 to 50 years old, and were divided into two groups: Group 1 (n = 37, patients in the wait list of the Ambulatory of Plastic and Reconstructive Surgery Hospital das Clínicas FMRP/USP, awaiting for augmentation breast surgery and/or liposuction) and Group 2 (n = 41, women that have not applied for APS, randomly chosen in the general population). These volunteers were individually evaluated by means of a brief interview about life history, questionnaire about social-economical classification, Human Figure Drawing (HFD), Body Image Satisfaction Scale (ESIC) and Comrey Personality Scales (CPS), applied and analyzed in accordance to their respective technical standards. Parametric statistical analysis was carried out (p 0,05) comparing the performance of G1 and G2 by means of the Students t test for numerical variables and of the Qui-Square or Fishers Exact test for nominal categorical variables. Correlation analysis was effected (Pearson) between CPS scales and the ESIC factors. Through the ANOVA One-Way, the variance analysis of the results obtained in objective techniques related to different graphical representations of HFD was also evaluated. The social-demographic characteristics of G1 and G2 were equivalent, without significant differences between the groups. The comparative statistical analysis of the results of G1 and G2 concerning the other analytical instruments indicated significant difference for ESIC Factor 1 (satisfaction with self appearance) and for the CPS T (Confidence X Defensive Attitude) and M (Masculinity X Femininity) scales. Comparison of HFD showed differences between the groups in eight items on the 1st Figure and 11 items on the 2nd Figure (grouping by order of the drawings), 11 items on Feminine Figure and 13 items on Masculine Figure (grouping by sex of HFD). G1 had significant correlation among ESIC Factor 1 with T, O, A and S scales of CPS, while the way of representation of the Human Figure (HFD) seemed to differentiate, in several items, the manner how women describe their personality traits (CPS) and their body image (ESIC), both in G1 and G2. The results suggest that the group of women in search for APS has less satisfaction with body image, more defensive attitude and affective sensibility than the group of women that is not in search for APS. It could be suggested that these characteristics may induce the search for aesthetic body enhancement. The results pointed out that psychic experience related to body image and personality traits are important elements to be considered in the clinical evaluation of patients in search for APS.
|
168 |
A influência da não-linearidade física do concreto armado na rigidez à flexão e na capacidade de rotação plástica. / The influence of physical non-linearity of the reinforced concrete on flexural rigidity and on plastic rotation capacity.Buchaim, Roberto 18 July 2001 (has links)
O presente trabalho é uma contribuição para o esclarecimento e a quantificação das influências na deformabilidade e na capacidade portante de elementos unidimensionais de concreto armado em solicitação plana, decorrentes da não-linearidade física dos materiais concreto e aço, bem como da fissuração e do enrijecimento da armadura tracionada, também na sua fase plástica. Para aplicações práticas determinam-se a rigidez à flexão e a capacidade de rotação plástica dos elementos estruturais, o que permite limitar com mais precisão e coerência a demanda de rotação plástica obtida na análise. De início, descrevem-se os comportamentos não-lineares do concreto e do aço, aplicando-se conceitos da Mecânica da Fratura, bem como a atuação conjunta destes materiais, sob os aspectos de aderência e de fissuração. O núcleo deste trabalho concentra-se na obtenção do diagrama momento-curvatura e dos seus pontos principais, e na subseqüente determinação da capacidade de rotação plástica dos mencionados elementos. Consideram-se as seções geradas a partir da seção duplo T assimétrico, com várias camadas de armadura, sujeitas à flexão composta normal. Com dados deste diagrama e através do modelo da viga equivalente simétrica, posteriormente estendido à viga equivalente assimétrica e às vigas contínuas de pórticos planos, determina-se a capacidade de rotação plástica, considerando-se nesta suas múltiplas influências. Por fim, comparam-se os resultados teóricos e experimentais da capacidade de rotação plástica, e resumem-se as principais conclusões encontradas e os pontos que exigem subseqüente desenvolvimento. / The present study is a contribution to the enlightenment and evaluation of the influences on deformability and load carrying capacity of one-dimensional elements of reinforced concrete subject to in-plane loading, arisen from the constitutive non-linearity of concrete and steel, as well as from the concrete cracking and the tension stiffening of the reinforcement, prior and after yielding. For practical applications, the flexural rigidity and the plastic rotation capacity of structural elements are determined, which makes it possible to limit, more precisely and coherently, the plastic rotation demand coming from the analysis. Firstly, the non-linear behaviors of concrete and steel are described, applying concepts of Fracture Mechanics, and then the joint action of both materials concerning bond and cracking is studied. The core of this study lies on obtaining the bending moment-curvature diagram, specially its main points, and on the subsequent determination of the plastic rotation capacity of the aforementioned elements. The cross-sections generated from an asymmetric double T cross-section are considered, with several layers of reinforcement, acted upon simple or combined bending about one principal axis. With data based on this diagram and through the model of equivalent symmetric beam, later extended to equivalent asymmetric beam and to continuous beams of plane frames, the plastic rotation capacity is determined, considering its multiple influences. Finally, theoretical and experimental results of plastic rotation capacity are compared, and the main conclusions and points in need of subsequent development are summarized.
|
169 |
Evolução microestrutural do aço inoxidável dúplex UNS 532205 durante laminação a frio e posterior recozimento / Microstructural evolution of a UNS S32205 duplex stainless steel duringcold rolling and further annealingGauss, Christian 15 October 2015 (has links)
Nesta Dissertação são apresentados os resultados do estudo da evolução microestrutural de um aço inoxidável dúplex UNS S32205 durante o processo de laminação a frio e posterior recozimento em 1080ºC. Amostras do aço na condição como-recebida, laminadas a frio e recozidas isotermicamente foram caracterizadas utilizando as técnicas de microscopia ótica e eletrônica de varredura, dilatometria, espectroscopia de energia dispersiva (EDS), microdureza Vickers, difração de raios X, magnetização de amostra vibrante, macrotextura e difração de elétrons retroespalhados (EBSD). No material na condição como-recebido foi possível observar uma microestrutura com a austenita parcialmente recristalizada (53%) apresentando maclas de recozimento e a ferrita recuperada. Uma fração volumétrica de cerca de 50% de cada fase foi encontrada. Cálculos termodinâmicos e análises químicas via EDS mostram boa concordância quanto à partição de soluto existente entre a ferrita e a austenita. Análises de magnetização mostraram que não houve variação considerável na fração de fase magnética nas amostras laminadas a frio até 79% de redução em espessura, ou seja, não foi possível observar a formação de martensita induzida por deformação nas condições de laminação utilizadas. Medidas do campo coercivo (Hc) e magnetização remanente (MR) mostram, porém, um comportamento quase linear em relação ao grau de deformação. Por meio de medidas de difração de raios X, utilizando uma análise qualitativa do alargamento de picos difratados, observou-se maior encruamento da austenita durante a laminação a frio. O mesmo comportamento foi encontrado em medidas de dureza individual de fases, assim como em análises de desorientação média de kernel (KAM) obtidos via EBSD. Análises de macrotextura e microtextura mostraram que o material na condição como-recebido possui uma textura forte, principalmente a ferrita, apesar de ser proveniente de um processo de laminação a quente. Durante a laminação a frio não foram observadas grandes mudanças nas componentes de textura em ambas as fases, porém, observou-se a intensificação da componente Goss-Latão na austenita, devido à deformação plástica e à formação de bandas de cisalhamento. Na ferrita observou-se uma típica intensificação da fibra ??com o aumento da deformação plástica. As amostras deformadas 43% e 64% recozidas em 1080 ºC apresentaram uma microestrutura totalmente recristalizada após 3 min de tratamento, caracterizada pela formação de uma estrutura tipo \"bambu\". Com 1 min de tratamento, através de análises de espalhamento da orientação de grão (GOS), observou-se a ocorrência de recristalização primária na ferrita (42% de grãos recristalizados) na amostra laminada 43%. Por outro lado, a austenita manteve uma microestrutura levemente recuperada. Com uma deformação de 64%, a fração recristalizada da ferrita não foi alterada significativamente enquanto que a austenita apresentou uma fração recristalizada de 43%. Análises de KAM mostraram uma maior diferença de energia armazenada na austenita do que na ferrita entre as amostras laminadas até 43% e 64%. Após o recozimento não foram observadas mudanças significativas na microtextura de ambas as fases. Porém, na ferrita observou-se um aumento considerável da fração dos contornos especiais (CSL) ?3, ?13b e ?29a (entre 11% e 12% no total) enquanto que na austenita somente um aumento na fração dos contornos tipo ?3 (cerca de 15%) associados aos contornos de macla foi identificado. / In this Dissertation, results of the study of the microstructural evolution of a duplex stainless steel UNS S32205 during the cold rolling process and further isothermal annealing at 1080ºC are reported. Samples of the steel in the as-received, cold-rolled and annealed conditions were characterized using light and scanning electron microscopy, dilatometry, energy dispersive spectroscopy (EDS), Vickers hardness, X-ray diffraction (XRD), vibrating sample magnetization, macrotexture (XRD) and electron backscatter diffraction (EBSD). In the as-received material it was possible to observe a microstructure with partially recrystallized austenite (53%) with the presence of annealing twins and recovered ferrite. A volume fraction of approximately 50% of each phase was found. Thermodynamic calculations and chemical analysis via EDS showed good agreement on solute partitioning between ferrite and austenite. Magnetization analysis showed that there was no considerable changes in the magnetic phase fraction in the samples cold rolled up to 79% in thickness reduction. Hence, it was not possible to observe the formation of deformation induced martensite with the rolling conditions used in this work. Measurements of the coercive field (Hc) and remnant magnetization (MR) show, however, an almost linear behavior in relation to the degree of deformation. Through X-ray diffraction measurements, using a qualitative analysis of the diffracted peaks broadening, a higher work hardening of austenite was observed during cold rolling. The same behavior was found in hardness measurements of individual phases, and in the average kernel misorientation analysis (KAM) obtained by EBSD. Analysis of macrotexture and microtexture showed a strong texture in the as-received material, especially in ferrite, although this material was obtained by a hot-rolling process. During cold-rolling, no significant changes were observed in the texture components of both phases. However, an increase of the Goss-to-Brass component in austenite was noticed, and it may be related to the work hardening and to the formation of shear bands. In ferrite, the strengthening of the ?-fiber was noticed with increasing strain. The samples deformed 43% and 64% and annealed at 1080ºC showed a fully recrystallized microstructure after 3 min of annealing, forming a \"bamboo\" like structure. After 1-min annealing, by using grain orientation spread (GOS) analyzes, it was possible to observe the occurrence of primary recrystallization in ferrite (42% of recrystallized grains) in the 43% cold-rolled sample. On the other hand, austenite kept a slightly recovered microstructure. With a strain of 64%, the recrystallized fraction of ferrite did not change significantly, whereas austenite presented a recrystallized fraction of 45%. KAM analyzes showed a higher stored energy difference in austenite than in ferrite between the 43% and 64% rolled samples. Nevertheless, after annealing, a considerable increase in the fraction of special boundaries (CSL) ?3, ?13b and ?29a (between 11% and 12% in total) was observed in ferrite, while in austenite only an increase in the ?3 boundaries (about 15%), associated with the twin coherent boundaries, was identified.
|
170 |
Imagem corporal, atitudes alimentares e estado nutricional de mulheres submetidas à cirurgia plástica estética / MOTA, D.C.L. Body Image, Eating Attitudes and Nutritional Status in Women Submitted to Aesthetic Plastic Surgery. 2016. 215f. Thesis (Doctoral) Faculty of Philosophy, Letters and Human Sciences of Ribeirão Preto, University of São Paulo - USP, Ribeirão Preto/SP, 2016.Mota, Diana Cândida Lacerda 02 December 2016 (has links)
O desejo em atingir padrões socioculturais de beleza estabelecidos atualmente, especialmente no sexo feminino, parece contribuir para um crescimento significativo da busca e realização de cirurgias plásticas estéticas (CPE) no Brasil. Mulheres que se submetem a tais procedimentos cirúrgicos podem ser menos precisas ao estimarem o próprio tamanho corporal, são mais insatisfeitas com a aparência física e podem apresentar em maior proporção, atitudes de risco para o desenvolvimento de transtornos alimentares quando comparadas aquelas que não buscam por cirurgias. Estes fatores, associados a um estado nutricional (EN) inadequado, são considerados de risco à saúde, especialmente nos períodos perioperatório de CPE. Diante da importância da avaliação da imagem corporal, atitudes alimentares e do estado nutricional (EN) em solicitantes de CPE, bem como da escassez de estudos nacionais sobre o tema, o objetivo do presente estudo foi investigar estas variáveis em 60 mulheres (grupo clínico G1), antes e aproximadamente seis meses após a realização dos seguintes procedimentos cirúrgicos estéticos: mastoplastia de aumento, lipoaspiração e abdominoplastia, em dois serviços de cirurgia plástica de Ribeirão Preto/SP. As variáveis também foram investigadas em 60 mulheres que não buscavam por CPE (grupo de comparação não equivalente G2), a fim de compará-las com as solicitantes de CPE no período pré-operatório. Foram utilizados: Questionário de Dados Sociodemográficos e de Condições Clínicas; Critério de Classificação Econômica Brasil (CCEB); Escala de Figuras de Silhuetas (EFS) feminina para adultos; Body Dysmorphic Disorder Examination (BDDE) e o Teste de Atitudes Alimentares (EAT-26). Para classificação do EN foram coletados dados de peso e estatura corporais para cálculo do Índice de Massa Corporal (IMC) e de composição corporal (porcentagem de gordura corpórea - % de GC), sendo que esta última avaliação foi realizada apenas no G1. Os dados foram analisados por meio de testes estatísticos apropriados à distribuição da amostra (p<0,05) e por meio de estatística descritiva. As médias de idade foram de 37,98 anos (±10,93) e 37,93 anos (±11,83) e para o G1 e G2 respectivamente (p=0,81). A maioria das avaliadas de ambos os grupos foi classificada com eutrofia (p=0,20), embora parcela importante estivesse acima do peso; o G1 ainda apresentou alta % de GC; não foi verificado efeito de intervenção para o EN pela avaliação do IMC (p=0,89) e % de GC (p=0,15) para o G1. A EFS apontou que a maior parte das avaliadas superestimou e estava insatisfeita com o tamanho corporal, além disso, a maioria gostaria de possuir uma silhueta menor em ambos os grupos (p>0,05); após a cirurgia as avaliadas do G1 apresentaram maior chance de estarem acuradas e satisfeitas com o próprio tamanho corporal em relação ao período pré-cirúrgico (p<0,05). Os dados do BDDE apontaram que as entrevistadas do G2 estavam mais satisfeitas com a aparência física quando comparadas ao G1 (p=0,04); já após a CPE, observou-se uma chance maior de as participantes do G1 estarem satisfeitas com a aparência em relação ao período anterior à cirurgia (p<0,01). O EAT-26 apontou que a maioria das avaliadas, de ambos os grupos, não apresentou atitudes de risco para o desenvolvimento de transtornos alimentares, embora parcela considerável das participantes do G1 (n=20) tenha apresentado o risco, sendo que destas, 100% estavam insatisfeitas com o tamanho corporal; não houve evidências de intervenção em relação ao risco para TA nos períodos pré e pós-operatório (p=0,85). Não foram encontradas associações entre as classificações obtidas pelos instrumentos (EFS; BDDE e EAT-26) e as demais variáveis sociodemográficas e econômicas analisadas (p>0,05); verificou-se ainda que as classificações obtidas foram independentes do número de cirurgias realizadas. A prevalência de insatisfação com o corpo e inadequação do estado nutricional, bem como a proporção considerável de atitudes alimentares de risco observados no presente estudo, reforçam a necessidade da avaliação e seleção mais criteriosa destes pacientes antes de se submeterem à CPE. Este cuidado torna mais viável a adoção de medidas de prevenção e intervenção precoces mais efetivas em relação à saúde física e mental dos pacientes, garantido ainda resultados cirúrgicos mais satisfatórios, além de favorecer a diminuição dos gastos dos sistemas de saúde evitando possíveis desgastes emocionais e judiciais para as partes envolvidas. / The desire in achieving the currently established sociocultural patterns of beauty, especially among females, seems to contribute to a significant growth in pursuing and performing aesthetic plastic surgeries (APS) in Brazil. Women submitted to such surgical procedures can be less precise in estimating their own body size, they are more unpleased with their physical appearance and can more widely present risk attitudes for the development of eating disorders when compared to those who do not seek surgery. These factors associated with an inadequate nutritional status (NS) are considered a risk to health, especially during perioperative periods of APS. Given the importance of evaluating body image, eating attitudes and nutritional status in solicitants of APS, as well as the lack of national studies on the subject, the present study aims at investigating these variables in 60 women (experiment group G1), before and approximately six months after going through the following aesthetic surgical procedures: augmented mastopexy, liposuction and abdominoplasty, in two services of plastic surgery in Ribeirão Preto/SP. The variables have also been investigated in 60 women who did not seek APS (non-equivalent comparison group G2), so as to be compared to those who sought APS during the pre-operative period. The following items have been used in this study: Sociodemographic Data and Clinical Features Questionnaire; Brazilian Economic Classification Criteria (BECC); Figure Rating Scale (FRS) for female adults; Body Dysmorphic Disorder Examination (BDDE) and the Eating Attitudes Test (EAT-26). In order to classify the NS it had been collected data on weight and body stature to calculate Body Mass Index (BMI) and body composition (body fat percentage - % of CG), considering the latter evaluation being carried out only with the G1, which have been analyzed through statistical tests appropriate to sample distribution (p<0,05) and through descriptive statistics. The average age of participants were 37,98 (±10,93) for the G1 and 37,93 years (±11,83) for the G2 (p=0,81). Most evaluated women from both groups have been classified as eutrophic (p=0,20), although a great number were overweight; moreover, the G1 presented increased percentage of CG; it has not been verified intervention effect for G1 through BMI evaluation (p=0,89) and % of CG for the G1. FRS showed that most of the evaluated women super estimated and were unpleased with their body size, besides most of them wished to have a narrower silhouette in both groups (p>0,05); after surgery, women from the G1 presented more chances of being accurate and pleased with their own body size concerning the pre-operative period (p<0,05). BDDE pointed out that those interviewed women from the G2 were more pleased with their physical appearance when compared to the G1 (p=0,04); yet after APS it have been observed that the G1 had more chances of being pleased with their appearance in relation to the period before the surgery (p<0,01). EAT-26 pointed out that most women from both groups have not presented risk attitudes for the development of eating disorders, although a considerate number of participants on the G1 (n=20) have presented risk, among those 100% were unpleased with their body size; there have not been evidences of intervention in regard to ED in the pre and post-operative periods (p=0,85). There have not been found associations between the obtained classifications through the instruments (FRS; BDDE and EAT-26) and other economic and sociodemographic variables analyzed (p>0,05); it has also been verified that the obtained classifications were due regardless the number of surgeries performed. The prevalence of dissatisfaction with the body and inadequate nutritional status, as well as the considerate proportion of risk eating attitude observed in the present study emphasize the need of more discerning evaluation and selection of these patients before being submitted to APS. Such care makes it more viable the adoption of effective early prevention and intervention measures regarding patient´s physical and mental health, guaranteeing more satisfactory surgical results, besides favoring a decrease in the health system expenses while avoiding possible emotional and judicial wear out for those involved.
|
Page generated in 0.0561 seconds