On June 15, 1991, Mount Pinatubo, Philippines, ejected 20 million tonnes of sulfur dioxide into the atmosphere, significantly impacting global climate and stratospheric ozone. Recharging basaltic magma mixed into the 50 km³ dacitic magma reservoir 6 to 11 km beneath Mount Pinatubo, and triggered the 1991 eruption. The result of the magma mixing was a hybrid andesite with quenched basalt inclusions that erupted as a dome between June 7 and June 12. On June 15, approximately 5 km³ of anhydrite-bearing magma was erupted from the main phenocryst-rich, dacitic reservoir. This study will utilize this extraordinary framework of the 1991 Pinatubo eruption to investigate the systematics of sulfur uptake by apatite in order to further develop apatite as a monitor for magmatic sulfur. In the dacite and hybrid andesite, apatite occurs as individual phenocrysts (up to ~200 μm diameter) or included within anhydrite, hornblende, and plagioclase phenocrysts. In the basaltic magmatic inclusions, apatite is found as acicular microphenocrysts. Electron microprobe data collected on apatite yield low- (0.7 wt.% SO₃) apatites in all juvenile products, and show that two distinct populations of apatites exist: "silicic" apatites (hosted in dacite and andesite) and basalt apatites. Apatites crystallizing from silicic melt have predominantly low- to medium-sulfur contents, but high-sulfur apatites with as much as 1.2-1.7 wt.% SO₃ occur sporadically as inclusions in plagioclase, hornblende, Fe-Ti oxide, and anhydrite. These concentrations are much higher than what could be achieved through equilibrium crystal-melt partitioning at pre-eruption conditions (760±20°C, 220MPa, NNO+1.7, 77 ppm S in melt inclusions) and a partition coefficient of 13. Apatite in the basalt is always sulfur-rich with compositions forming a continuous array between 0.7 to 2.6 wt.% SO₃. The population of apatite that crystallized from silicic melt has elevated cerium, fluorine, and chlorine and lower magnesium concentrations (average dacite values in wt.%: 0.21 Ce₂O₃, 1.4 F, 1.1 Cl, & 0.14 MgO) relative to the population of apatite from the basalt (average basalt values in wt.%: 0.05 Ce₂O₃, 1.0 F, 0.78 Cl, & 0.22 MgO). LA-ICP-MS trace element data also show distinct apatite populations between silicic and basalt apatites. Silicic apatites have elevated REE concentrations (La avg. = 750 ppm), lower Sr (avg.= 594 ppm), and a pronounced negative Eu anomaly (avg. Eu/Eu* = 0.57) relative to basalt apatites (avg. values: 217 ppm La, 975 ppm Sr, and Eu/Eu* = 1.16). The correlation of EMP sulfur data and LA-ICP-MS trace element data show no difference between high-S and low-S silicic apatites. These compositional systematics rule out the possibility that sulfur-rich apatite from dacite are inherited from mafic magma. Sulfur element maps of apatites show no evidence of S-diffusion from anhydrite hosts. Areas of high-S concentrations show complicated patterns that suggest multiple periods of sulfur enrichment. High-S silicic apatites are likely the product of "fluid-enhanced crystallization" from early enrichment of a SO₂ rich fluid phase from the underplating basalt, which occurred prior to or at anhydrite saturation. This fluid phase is the only possible sufficient source of sulfur for generating high-S apatites in a cool, "wet", dacitic melt. The dynamics of apatite sulfur enrichment via "fluid-enhanced crystallization" is yet unclear and requires further experimental laboratory investigation.

Io is the innermost Galilean moon of Jupiter and is considered the most volcanically active body in our solar system. With the help of the Hubble Space Telescope’s (HST) on-board Space Telescope Imaging Spectrograph (STIS), far-ultraviolet (FUV) images of Io have been captured for the past 20 years. The final goal of this project is to study the sulphur dioxide (SO2) distribution and volcanic activity on Io in FUV data taken in 1997/98 and 2013/14. The method used concerns the conversion of spectral Lyman-α intensity to SO2 density using algorithms implemented in MATLAB. As a result the SO2 distribution and volcanic activity on Io were determined and compared between the data collections. We found that the SO2 was higher in the images from 1997/98 compared to 2013/2014.

Nearly half of the electrical power produced in the United States is generated with coal. Coal power is inexpensive and reliable, but coal combustion releases harmful pollutants including NOx and SOx into the atmosphere if not controlled. CO2, a greenhouse gas, is also released during coal combustion and may contribute to global warming. A promising technology enabling carbon capture is oxy-coal combustion. During oxy-combustion, coal is burned in an atmosphere of O2 and recycled flue gas to eliminate nitrogen which makes up the majority of air-combustion flue gas. Oxy-combustion flue gas is mainly composed of CO2 and H2O. H2O can be condensed out of the gas, and the CO2 can then be captured and permanently stored relatively easily. The composition of the gas inside an oxy-fired boiler will be different due to the absence of nitrogen and the recycling of flue gas. Corrosive sulfur and chlorine gas species concentrations will be higher, and CO and NOx concentrations will be effected. An understanding of the differences in gas concentrations is critical to oxy-combustion boiler design. Four different pulverized coals were combusted in a reactor under staged and unstaged oxy-combustion conditions with warm recycled flue gas (420°F) to simulate conditions in an oxy-fired coal boiler. The gas composition was measured in the reducing and oxidizing zones for staged combustion, and in the same locations, 57 cm and 216 cm from the burner, for unstaged combustion. The results were compared to the results from similar staged air-combustion experiments using the same coals and burner. CO concentrations were higher for staged oxy-combustion compared to air-combustion, and the increase was more substantial for lower rank coals. H2S concentrations in the reducing regions were also higher, and the fraction of gas phase sulfur measured as H2S was higher for oxy-combustion. SO2 concentrations were 2.9 to 3.8 times as high as air-combustion concentrations. The measured conversion of coal sulfur to SO3 was lower for oxy-combustion, and ranged from 0.61% to 0.98%. The average fraction of coal sulfur measured in the gas phase was 84%, 80%, and 85% for staged oxy-combustion, unstaged oxy-combustion, and staged air-combustion respectively. HCl concentrations were 2.8 to 3.1 times higher in the staged oxy-combustion oxidizing zone, and a smaller fraction of coal chlorine was measured in the reducing zone. On average 70.8%, 79.5%, and 71.1% of the coal chlorine was measured as HCl for staged oxy-combustion, unstaged oxy-combustion, and staged air-combustion respectively. The fractions of coal chlorine and sulfur measured in the gas phase for staged combustion were not significantly affected by combustion media. Some staged oxy-combustion NO concentrations were lower than air-combustion concentrations while others were slightly higher, and NO emission rates were much lower due to recycling NO through the burner.

No description available.

No description available.

No description available.

No / Characterising the future risk to biodiversity across multiple environmental drivers is fraught with uncertainty and is a major conservation challenge. Scenario planning - to identify robust decisions across a range of plausible futures - can aid biodiversity conservation when tactical decisions need to be made in the present-day, yet consequences are realised over many decades. Management responses to the impact of tree disease are an excellent candidate for scenario planning, because actions to reduce an imminent biodiversity threat need to be effective in the long-term by accounting for concomitant factors such as a changing climate. Lichen epiphytes were used to exemplify a guild sensitive to woodland change, such as a tree disease impact. Bioclimatic models for 382 British epiphytes were combined with species-specific tree association values, to explore scenarios of tree disease (ash dieback), climate change, and range-filling under a lower SO2 pollution regime, for northern Britain focussed on Scotland. Results indicated: 1. Exposure of lichen diversity to projected climate change is spatially structured and expected to be greater in continental northeast Scotland, compared to oceanic western Scotland. 2. Impact of tree disease showed analogous geographic trends, evidencing a critical interaction between the climatic and local ecological setting. On average, the loss of ash could have an effect on epiphyte assemblages comparable in magnitude to that of climate change under a 2080s high emissions scenario. 3. In general, tree disease impacts can be mitigated by increasing the diversity of substitute tree species within a stand, to generate complementarity among epiphyte communities. However, the effectiveness of alternate management scenarios varied locally between sites and temporally with the progression of climate change. Given this variability, scenario analysis is recommended to effectively manage for resilience, by scoping how local factors (e.g. managed woodland composition) can reduce epiphyte assemblage turnover beyond that uniquely associated with larger-scale environmental impacts. (C) 2014 Elsevier Ltd. All rights reserved.

Η ηλεκτροχημική ενίσχυση της κατάλυσης (EPOC ή αλλιώς μη-φαρανταϊκή τροποποίηση της καταλυτικής ενεργότητας, φαινόμενο NEMCA) είναι ένα φαινόμενο όπου εφαρμογή μικρών ρευμάτων ή δυναμικών (±2V) σε ένα καταλύτη που είναι υποστηριγμένος σε ένα ηλεκτρολύτη, ιοντικό ή μικτό ιοντικό-ηλεκτρονικό αγωγό, μπορεί να επιφέρει τροποποιήσεις στην καταλυτική ενεργότητα αλλά και εκλεκτικότητα, με τρόπο ελεγχόμενο, αντιστρεπτό και έως ένα βαθμό προβλέψιμο. Η ηλεκτροχημική ενίσχυση έχει βρεθεί, με χρήση διαφόρων τεχνικών, ότι πηγάζει από την ηλεκτροχημικά ελεγχόμενη παροχή ενισχυτικών ιοντικών ειδών από το φορέα-ηλεκτρολύτη στα καταλυτικά σωματίδια. Στο πρώτο κεφάλαιο της παρούσας διατριβής γίνεται μια εκτεταμένη αναφορά στους στερεούς ηλεκτρολύτες, στις ιδιότητες τους και τους τομείς στους οποίους χρησιμοποιούνται με ιδιαίτερη σημασία στη σταθεροποιημένη με οξείδιο του υττρίου ζιρκονία (YSZ), που αποτελεί ένα πολύ συχνά χρησιμοποιούμενο αγωγό ιόντων οξυγόνου. Επίσης, εισάγονται οι έννοιες της μετανάστευσης (spillover) και της αντίστροφης μετανάστευσης (backspillover), οι οποίες χρησιμοποιούνται στην ερμηνεία και την κατανόηση του φαινομένου της ηλεκτροχημικής ενίσχυσης και των αλληλεπιδράσεων μετάλλου-φορέα (MSI). Στο δεύτερο κεφάλαιο γίνεται εισαγωγή στις γενικές αρχές του φαινομένου της ηλεκτροχημικής ενίσχυσης όπου παρουσιάζονται μερικά παραδείγματα εφαρμογής του και γίνεται ανασκόπηση όλων των εργασιών που έχουν εμφανιστεί στη βιβλιογραφία και αφορούν στο συγκεκριμένο φαινόμενο. Συζητείται, επίσης, η μελέτη του φαινομένου με χρήση διαφόρων πειραματικών τεχνικών, όπως ηλεκτροκινητικών πειραμάτων δυναμικής απόκρισης, μετρήσεων έργου εξόδου, κυκλικής βολταμμετρίας, XPS, TPD και STM, καθώς και θεωρητικών μελετών, με σκοπό την κατανόηση της αρχής του φαινομένου σε ατομικό επίπεδο καθώς και την επίλυση σημαντικών προβλημάτων που αφορούν στην ετερογενή κατάλυση. Με βάση τα αποτελέσματα από τις ανωτέρω μελέτες, παρουσιάζεται το μαθηματικό μοντέλο που έχει αναπτυχθεί και εξηγεί τα παρατηρούμενα φαινόμενα σε μοριακό επίπεδο καθώς και οι πρόσφατα εδραιωμένοι κανόνες που το διέπουν. Στο τρίτο κεφάλαιο παρουσιάζεται η αξιοποίηση του φαινομένου της ηλεκτροχημικής ενίσχυσης στην αντιμετώπιση ενός εκ των δυσκολότερων και προκλητικότερων προβλημάτων της ετερογενούς κατάλυσης που είναι η αναγωγή του μονοξειδίου του αζώτου (ΝΟ) από αιθυλένιο παρουσία υψηλής περίσσειας (10%) οξυγόνου. Στην μελέτη χρησιμοποιήθηκε ένας πρόσφατα ανεπτυγμένος και βελτιωμένος για την παρούσα διατριβή, μονολιθικός ηλεκτροχημικά ενισχυόμενος αντιδραστήρας (monolithic electrochemically promoted reactor, MEPR) εξοπλισμένος με 22 ηλεκτροχημικά καταλυτικά στοιχεία του τύπου Rh/YSZ/Pt με μικρό πάχος ηλεκτροδίων (~40 nm). Βρέθηκε, δε, ότι η βέλτιστη λειτουργία επιτυγχάνεται σε χαμηλές θερμοκρασίες (220-240οC) με σημαντική ηλεκτροχημική ενίσχυση ακόμα και κάτω από τις ανωτέρω ισχυρά οξειδωτικές συνθήκες (λόγος αέρα-καυσίμου=16.7, περίσσεια οξυγόνου=9.43). Σε αυτό το στενό θερμοκρασιακό εύρος η εκλεκτικότητα προς Ν2 που επετεύχθη από τα Rh/YSZ/Pt ηλεκτροκαταλυτικά στοιχεία, είναι περίπου 100% ενώ η παραγωγή των ανεπιθύμητων CO, ΝΟ2, Ν2Ο ήταν σχεδόν μη-ανιχνεύσιμη. Στο τέταρτο κεφάλαιο μελετάται η χρήση λεπτών καταλυτικών ηλεκτροδίων Pt σκελετικής δομής (Pt-skeletal/YSZ/Au) στην έκταση του φαινομένου της ηλεκτροχημικής ενίσχυσης, χρησιμοποιώντας την πρότυπη αντίδραση οξείδωσης αιθυλενίου, στον μονολιθικό ηλεκτροχημικά ενισχυόμενο αντιδραστήρα. Βρέθηκε ότι και τέτοιου τύπου ηλεκτρόδια – καταλυτικά υμένια είναι ιδιαίτερα καταλυτικά ενεργά και είναι δυνατό να ενισχυθούν ηλεκτροχημικά σε μεγάλο βαθμό. Επίσης, ο αντιδραστήρας λειτούργησε επιτυχώς και παρατηρήθηκε ηλεκτροχημική ενίσχυση, υπό υψηλές ογκομετρικές παροχές (25 l/min), με ταχύτητες χώρου αντιδραστήρα που είναι κοντά σε αυτές που λειτουργούν οι βιομηχανικοί αντιδραστήρες (12000 h-1). Στο πέμπτο κεφάλαιο παρουσιάζεται η ηλεκτροχημική ενίσχυση της αντίδρασης υδρογόνωσης του CO2 με στόχο την παραγωγή μεθανίου χρησιμοποιώντας ηλεκτροχημικά στοιχεία του τύπου Rh/YSZ/Pt. Βρέθηκε ότι η αντίδραση μπορεί να ενισχυθεί σε μεγάλο βαθμό και επιπλέον να τροποποιηθεί και η εκλεκτικότητά της σε CΗ4 που είναι και το επιθυμητό προϊόν. Στο έκτο κεφάλαιο παρουσιάζεται η μελέτη της αντίδραση οξείδωσης του SO2 προς SO3, μιας πολύ σημαντικής αντίδρασης από βιομηχανική (παραγωγή H2SO4) αλλά περιβαλλοντική άποψη, με χρήση του φαινομένου της ηλεκτροχημικής ενίσχυσης, σε λεπτά (~40 nm) ηλεκτροχημικά στοιχεία του τύπου Pt/YSZ/Au. Βρέθηκε πως ηλεκτροχημική ενίσχυση μπορεί να επιτευχθεί ακόμα και σε πολύ υψηλές ογκομετρικές παροχές (30 l/min), όπου αντιστοιχούν σε ταχύτητες χώρου αντιδραστήρα (14000 h-1) πολύ κοντά σε αυτές που λειτουργούν οι βιομηχανικοί αντιδραστήρες και να επιτευχθούν σχετικά υψηλές μετατροπές SO2. / Electrochemical Promotion of Catalysis (EPOC or Non-Faradaic Electrochemical Modification of Catalytic Activity, NEMCA effect) is a phenomenon where the application of small currents or potentials (±2V) alters the activity and selectivity of catalysts supported on ionic or mixed ionic-electronic conductors and modifies the catalytic activity and selectivity, in a controllable, reversible and to some extend predictable manner. As shown by numerous surface science techniques, including STM, electrochemical promotion is due to electrochemically controlled migration (backspillover) of promoting or poisoning ionic species (Oδ- in the case of YSZ) between the ionic or mixed ionic-electronic conductor and the gas exposed catalytic surface. The utilization of electrochemical promotion of catalysis, in order to tackle one of the most difficult and challenging problems of heterogeneous catalysis, which is the NO reduction under high excess oxygen (10%), has been performed. This gas mixture is a typical mixture in a lean-burn engine (or Diesel engine) exhaust. In this study, a recently developed and improved monolithic electrochemically promoted reactor (MEPR) has been used, equipped with 22 thin (~40 nm catalyst-electrode thickness) electrochemical catalytic elements Rh/YSZ/Pt type. It was found that there is an optimum operation temperature of the reactor, in the range from 220oC to 240oC, where the maximum electropromotion effect occurs, even under these extremely oxidizing conditions (air/fuel ratio = 16.7 and oxygen excess = 9.43%). In this narrow temperature window the selectivity to N2 was almost 100% since the production of the undesired N2O and NO2 was almost undetectable. Also, the use of thin catalytic Pt electrodes with skeletal structure (Ptskeletal/ YSZ/Au) was examined in the MEPR for the model reaction of C2H4 oxidation. It was found that such skeletal structure electrodes are catalytically active and can be electropromoted even under high gas flow rates (25 l/min) or high space velocity (HSV~12000 h-1), close to those that the industrial reactors operate. The electrochemical promotion of the CO2 hydrogenation reaction was also examined, towards methane production using Rh/YSZ/Pt type electrochemical catalytic elements. It was found that the reaction rates can be enhanced and similarly the selectivity to CH4 which found to increase upon polarization. Finally, the effect of electrochemical promotion was examined in the study of the SO2 oxidation to SO3 reaction, which is a very important reaction by industrial (H2SO4 production) and environmental point of interest. The monolithic reactor was equipped with 5 or 22 thin (~40 nm) Pt/YSZ/Au type electrocatalytic elements. It was found that electrochemical promotion can be obtained by positive polarization even under high hourly space velocities (14000 h-1), close to those that the industrial reactors operate, with relatively high SO2 conversions.

La Chine, pays le plus peuplé du monde, connaît depuis une quinzaine d'années des taux de<br />croissance spectaculaires. Malheureusement, cette croissance a aussi été accompagnée d'une très<br />forte dégradation de l'environnement et a positionné la Chine parmi les pays les plus pollués du<br />monde, notamment au niveau de son atmosphère. Ainsi, le considérable succès que représente cette<br />croissance économique, au point de vouloir présenter la Chine comme la prochaine première<br />puissance économique mondiale, conduit à poser la question de sa soutenabilité. Nous postulons que<br />la croissance actuelle de la Chine ne pourra être durable que dans la mesure où elle n'hypothèque pas<br />celle de son futur.<br />Cette thèse se base sur le cas de l'émission industrielle de SO2 – la pollution aérienne la plus<br />importante en Chine. En analysant son évolution au cours des années 1990 et en se focalisant sur ses<br />relations avec la croissance économique, l'industrialisation et l'ouverture commerciale – les trois<br />caractères les plus évidents du développement économique chinois –, cette thèse vise à identifier la<br />possibilité et les conditions nécessaires et suffisantes pour la Chine de réaliser un développement<br />soutenable.<br />Après une revue de la littérature sur la Courbe de Kuznets Environnementale (CKE), nous<br />commençons notre analyse par l'étude d'une CKE de forme réduite (Chap. 2), qui révèle une relation<br />assez optimiste entre la croissance chinoise et l'émission industrielle de SO2 par tête. Cependant, cette<br />CKE « par tête » ne garantit pas un même retournement de trajectoire pour l'émission industrielle<br />totale de SO2. Bien que notre analyse prédise ce retournement aux environs de 9000 yuan par tête<br />(prix constants 1990) pour le cas de l'émission industrielle de SO2 par tête, l'évolution de l'émission<br />industrielle de SO2 totale semble continuer à augmenter. Pour comprendre les raisons de cette<br />tendance à la hausse de l'émission industrielle de SO2 totale, nous menons deux analyses<br />structurelles, dans lesquelles les variations de l'émission sont décomposées de façon paramétrique<br />(Chap. 3) et non-paramétrique (la méthode de décomposition de l'indice de Divisia basée sur des<br />données détaillées de la production et de l'intensité d'émission de SO2 de 13 secteurs industriels dans<br />chaque province entre 1991 et 2002, Chap. 4) en contributions de ses trois déterminants structurels -<br />effets d'échelle, de composition et de technique. Les résultats montrent que le revenu par tête<br />fonctionne comme une variable omnibus qui capte les effets des trois déterminants structurels et<br />révèle seulement un « effet net » de la croissance sur l'environnement. Le détail de nos analyses<br />permet cependant de trouver les véritables raisons de cette tendance à la hausse de l'émission<br />industrielle de SO2. Cela serait principalement dû à une domination de l'effet d'échelle sur l'effet<br />réducteur d'émission issu des progrès techniques, le tout combiné à une transformation de la<br />composition industrielle exerçant un modeste impact à la hausse des émissions dans la plupart des<br />provinces chinoises.<br />La seconde partie de cette thèse accroît ses efforts de décomposition en donnant une attention<br />particulière au rôle déterminant du commerce international sur l'émission. Perçu par certains<br />économistes pessimistes comme un canal à travers lequel les pays riches déchargeaient leurs<br />fardeaux de pollution sur leurs partenaires commerciaux relativement plus pauvres (hypothèse de<br />« havre de pollution »), le commerce international a ainsi souvent été considéré comme une<br />explication statique de la formation d'une relation en U inversé entre le revenu et la pollution.<br />Cependant, les trois analyses menées dans cette partie, en recherchant les différents canaux de<br />transmission à travers lesquels le commerce affecte les trois déterminants structurels de l'émission,<br />nous offrent pour la Chine des preuves très limitées en faveur de l'hypothèse de « havre de<br />pollution ». Etant donné que l'avantage comparatif de la Chine basé sur sa dotation extrêmement<br />riche en travail est beaucoup plus attractif que son avantage de « havre de pollution », la conclusion<br />d'une analyse de style Antweiler, Copeland et Taylor (ACT, 2001) au Chapitre 5 nous montre que la<br />libéralisation commerciale peut réduire les dangers d'une augmentation de pollution liée à l'effet de<br />« havre de pollution » en guidant la transformation de la composition industrielle chinoise vers les<br />secteurs intensifs en travail, souvent considérés comme moins polluants. Le rôle du commerce sur<br />l'environnement n'est cependant pas aussi simple. Dans le Chapitre 6, en re-employant les résultats<br />de la décomposition de Divisia du Chapitre 4, nous vérifions les impacts indirects du commerce<br />(exportations et importations introduites de façon séparées) sur l'émission à travers les trois<br />déterminants structurels. Cette analyse confirme l'impact significativement positif du commerce dans<br />l'élargissement de l'échelle de production et sur les progrès techniques. Les analyses basées sur un<br />système d'équations simultanées au Chapitre 7 nous permettent de combiner ces trois aspects des<br />impacts indirects du commerce sur l'émission et d'inclure leurs interactions potentielles dans une<br />même estimation. Les résultats révèlent que le rôle total des exportations est positif pour<br />l'environnement mais que celui des importations (mesurées par l'accumulation de machines et<br />d'équipements importés) est négatif.<br />Dans le modèle en Equilibre Général Calculable (EGC) du Chapitre 8 (Partie 3), nous relions<br />directement les résultats de l'émission à la combustion des énergies dans les activités productives et<br />incluons toutes les interactions entre les variables économiques et l'environnement dont nous avons<br />pu discuter dans les chapitres précédents pour la spécification du modèle. Ce modèle nous offre<br />l'opportunité de paramétrer et de simuler de multiples aspects des relations entre croissance,<br />ouverture commerciale et émission. Les simulations basées sur ce modèle nous permettent d'obtenir<br />des comparaisons numériques de l'ampleur des impacts environnementaux du commerce et de la<br />croissance économique. La conclusion de ce chapitre montre que, sans une politique de contrôle de<br />pollution plus efficace, la croissance économique chinoise devrait s'avérer très polluante et que<br />l'accession à l'OMC devrait provoquer une hausse supplémentaire mais marginale de pollution.<br />En considérant les dangers potentiels de cette situation sur l'environnement chinois, nous décidons de<br />rechercher dans le dernier chapitre de cette thèse (Chap. 9) l'effet de « feedback » potentiel de la<br />pollution sur la capacité de croissance de l'économie chinoise. Les résultats confirment un effet négatif<br />de l'émission de SO2 sur la prévalence des maladies chroniques au sein de la population. Une fois<br />dépassé le seuil de 8 g/m2, une augmentation de 1g/m2 de la densité de l'émission industrielle de SO2<br />accroît la probabilité pour une personne représentative de souffrir de maladies chroniques de 0,25%.<br />Cependant, si les progrès techniques réalisés dans les activités de contrôle de la pollution augmentent<br />de façon continue dans le temps, nos résultats indiquent également une dynamique potentielle<br />pouvant réduire de façon graduelle l'impact négatif de la pollution sur la santé avec la croissance<br />économique.<br />En résumé, les analyses menées dans cette thèse présentent un certain nombre de défis à relever et<br />d'opportunités à saisir pour que la Chine puisse poursuivre un chemin de développement qui soit<br />soutenable. Etant donnée la tendance actuelle à la détérioration de son environnement, la capacité de<br />la Chine à préserver une croissance soutenable dans le futur dépendra étroitement de l'adoption de<br />progrès techniques (conditions suffisantes) et d'un fonctionnement efficace et plus strict des politiques<br />de contrôle de pollution (conditions nécessaires), ainsi que d'une meilleure efficacité des systèmes<br />institutionnels et de marché.

Ce travail est en relation avec la thématique "Chimie Verte" en particulier, le rôle de la catalyse,l’utilisation des matières premières renouvelables et l’élimination des produits nocifs.- Quatre échantillons commerciaux de zircone tungstatée de Mel-Chemicals.- deux séries de zircone tungstatée préparées par deux méthodes différentes avec une teneuren WO3 de 1 à 20 % en masse.- des oxydes binaires tels que WO3-ZrO2, B2O3-ZrO2, Al2O3-ZrO2, Ga2O3-ZrO2 et In2O3-ZrO2.- des oxydes binaires tels que WO3-Me2O3 (Me = B, Al, Ga et In) et finalement des oxydesternaires WO3/(Me2O3-ZrO2) (Me = B, Al, Ga et In) ont été étudiés et préparés lors de cettethèse.La performance catalytique de ces catalyseurs a été évaluée dans l’hydrolyse de la cellobiose, ladéshydratation du fructose et la réduction catalytique sélective des NOx. Les propriétés acides etredox de surface ont été corrélées aux performances catalytiques. En général, la conversion totale est liée à l’acidité des catalyseurs. Les catalyseurs les plus sélectifs pour la déshydratation du fructose et en deNOx sont ceux présentant une acidité modérée. / This work is related to the subject “Green Chemistry” in particular the role of the catalyst, the useof renewable raw materials and the decrease of hazardous materials.- Four commercial tungstated zirconia provided by Mel-Chemicals.- Two series of tungstated zirconia catalysts prepared by two different methods in a range of(1-20) WO3 wt.% loading- Binary zirconia-based oxides WO3-ZrO2, B2O3-ZrO2, Al2O3-ZrO2, Ga2O3-ZrO2 and In2O3-ZrO2.- Binary oxides WO3-Me2O3 (Me = B, Al, Ga and In) and ternary oxides WO3/(Me2O3-ZrO2)(Me = B, Al, Ga and In) were prepared and studied during my PhD thesis.The catalytic activity of these mixed oxide catalysts was evaluated in cellobiose hydrolysis, fructosedehydration and selective catalytic reduction of NOx. The catalysts were thoroughly characterizedin terms of their acidic and redox properties in order to find correlations between the identifiedactive sites and the catalytic properties. The total conversion is related in general to the acidity ofthe tested catalysts and the most selective catalysts for fructose dehydration and deNOx are thosewith moderate acidity.