Αντικείμενο της παρούσας διατριβής αποτελεί η πειραματική διερεύνηση της συμπεριφοράς διατάξεων ενίσχυσης πλακοδοκών (Τ-δοκοί) οπλισμένου σκυροδέματος, σε τέμνουσα δύναμη με χρήση πλεγμάτων συνεχών ινών άνθρακα δύο διευθύνσεων 0°/90°, σε ανόργανη μήτρα κονιάματος με βάση το τσιμέντο (Ινοπλέγματα Ανόργανης Μήτρας). Η διεξαγωγή των πειραματικών δοκιμών γίνεται σε ανακυκλιζόμενη φόρτιση σταθερού βήματος (κύκλοι φόρτισης). Ζητούμενο της πειραματικής διαδικασίας είναι η διερεύνηση της αποτελεσματικότητας ανοικτών μανδύων από ινοπλέγματα σε ανόργανη μήτρα στην αύξηση της ικανότητας ανάληψης τέμνουσας δύναμης από το στοιχείο. Ειδικότερα, διερευνάται η σχέση του αριθμού των στρώσεων σε μια πιθανή αύξηση καθώς και η τυχόν ευεργετική επίδραση μίας ειδικής τεχνικής για την αγκύρωση των άκρων του μανδύα. Η εξεταζόμενη τεχνική αγκύρωσης αποτελείται από καμπύλα μεταλλικά ελάσματα, μικρού σχετικά πάχους, που τοποθετούνται στα άκρα του μανδύα συγκρατώντας τον, ενώ μηχανικά αγκύρια αναλαμβάνουν να μεταφέρουν τις αναπτυσσόμενες δυνάμεις στη θλιβόμενη ζώνη του στοιχείου, στην πλάκα της δοκού. Από τις πειραματικές δοκιμές εξήχθησαν σημαντικά αποτελέσματα αναφορικά με την αποτελεσματικότητα της μελετηθείσας τεχνικής ενίσχυσης σε τέμνουσα δύναμη πλακοδοκών οπλισμένου σκυροδέματος με χρήση ινοπλεγματών ανόργανης μήτρας (ΙΑΜ), αγκυρωμένων ή μη. / -

Η παρούσα διπλωματική εργασία πραγματεύεται την ανάπτυξη λογισμικού για τον υπολογισμό της φέρουσας ικανότητας σύμμικτου στοιχείου ΙΑΜ-ΟΣ (Ινοπλέγματος Ανόργανης Μήτρας-Οπλισμένου Σκυροδέματος) τύπου πλακολωρίδας. Η ανάπτυξη του λογισμικού έγινε αρχικά στην DIGITAL Visual Fortran v6.0 και στην συνέχεια μεταγλωττίστηκε σε Microsoft Visual Basic 6.0. Η εργασία αποτελείται από πέντε(5) κεφάλαια. Στο πρώτο κεφάλαιο δίνονται γενικές πληροφορίες για τα Ινοπλέγματα Ανόργανης Μήτρας, για την συνάφεια, την μηχανική τους συμπεριφορά, την αντοχή στον χρόνο και στην φωτιά καθώς και παραδείγματα χρήσης τους σε διάφορες εφαρμογές. Στο δεύτερο κεφάλαιο παρουσιάζονται τα βασικότερα είδη ινών που χρησιμοποιούνται σήμερα καθώς και οι ιδιότητες τους. Στο τρίτο κεφάλαιο περιγράφεται αναλυτικά ο αλγόριθμος του προγράμματος και πιο ειδικά οι βρόγχοι υπολογισμού των ροπών διαρροής και αστοχίας καθώς και ο υπολογισμός της βύθισης. Στο τέταρτο κεφάλαιο περιγράφεται αναλυτικά η χρήση του προγράμματος, παραθέτοντας εικόνες από το γραφικό του περιβάλλον. Στο πέμπτο κεφάλαιο παρουσιάζονται διάφορες εφαρμογές που έγιναν με χρήση του λογισμικού παράλληλα με αντίστοιχα πειραματικά αποτελέσματα. Στο τέλος κάθε εφαρμογής εξάγονται συμπεράσματα για κάθε ένα από τα αποτελέσματα. Από την εργασία προκύπτει ότι υπάρχουν ακόμα μεγάλα περιθώρια εμπλουτισμού του λογισμικού με περισσότερα στοιχεία. Αυτά μπορεί να αφορούν τα χρησιμοποιούμενα υλικά (π.χ. να χρησιμοποιεί το πρόγραμμα περισσότερες πληροφορίες που να περιγράφουν τα ινοπλέγματα ανόργανης μήτρας), τους βρόγχους υπολογισμού των εσωτερικών δυνάμεων iii και ροπών (να είναι πιο ακριβής) , αλλά και την επίλυση πιο σύνθετων δομικών στοιχείων όπως είναι η πλάκα. / This project is about designing a program which calculates the bearing ability of a plate.

Die Entwicklung von Geweben mit gestreckten Fadenlagen ist Gegenstand aktueller Forschungen, die vielfach Sondermaschinen für ganz spezielle Anwendungen hervorbringen. Eine systematische Analyse und Optimierung der unter Berücksichtigung der Verbundeigenschaften existiert nach bekanntem Stand des Wissens nicht. Ziel der Dissertation ist es, diese Lücke zu schließen und einen Beitrag zur Etablierung von Geweben mit gestreckten Fadenlagen in Faserverbundwerkstoffen zu leisten. Die Arbeit basiert zum Teil auf den Ergebnissen, die in der Zeit von 2006 – 2012 am Institut für Textilmaschinen und textile Hochleistungswerkstofftechnik der Technischen Universität Dresden im Rahmen verschiedener AiF und DFG Vorhaben entstanden sind. Weiterführende Überlegungen wurden 2015 – 2017 im Rahmen eines Promotionsstudiums an der Professur für Textile Technologien der Technischen Universität Chemnitz angefertigt. Wie anhand konkreter Ausführungsbeispiele gezeigt wird, stößt das Weben insbesondere für Anwendungen im Faserverbundleichtbau an technologisch bedingte Grenzen. Es erfolgt zunächst eine Gegenüberstellung konventioneller Flächenbildungsverfahren und der Anforderungen seitens der Endanwender, insbesondere aus dem Bereich der Verbundwerkstoffindustrie, gleichermaßen. Daraus wird ein Anforderungsprofil für ein anforderungsgerechtes Flächenbildungsverfahren abgeleitet und konstruktive Lösungsvorschläge zu dessen Umsetzung aufgezeigt. / The development of non-crimped-fabrics (NCF) is subject of current research activities. These often led to special machines for very special applications. There is no systematic analysis and optimization of the properties of composites based on the state of the art. The aim of this dissertation is to close this gap and to contribute to the establishment of woven NCF in fiber-reinforced composites. The work is based partially on the results obtained at the Institut für Textilmaschinen und textile Hochleistungswerkstofftechnik der Technischen Universität Dresden from 2006 to 2012 within the framework of various AiF and DFG projects. Further reflections were made between 2015 and 2017 as part of a doctoral study at the Chair of Textile Technologien der Technischen Universität Chemnitz. As shown from examples of the design, weaving is reaching technological limits, especially for applications in composite construction. First of all, conventional surface formation methods are compared with the requirements of end users, especially from the composites industry. From this, a requirement profile is derived for a requirements-based surface formation process and constructive proposals for solutions for its implementation are identified.

Nach zwölf Jahren endete am 30.6.2011 die Förderung des Sonderforschungsbereiches 528 durch die Deutsche Forschungsgemeinschaft (DFG). Der Abschlussbericht fasst die zentralen Ergebnisse des Sonderforschungsbereiches auf dem Gebiet der Verstärkung und Instandsetzung mit textilbewehrtem Beton über die gesamte Laufzeit des SFBs zusammen. Dazu berichten die einzelnen Teilprojekte über ihre aktuellen Erkenntnisse aus der letzten Förderperiode.

Ziel der Arbeiten ist die Entwicklung von Verbindungsgeometrien für ebene, textilbewehrte Betonbauteile auf Basis der Klebtechnik. Zur Charakterisierung des Tragverhaltens geeigneter Verbindungen werden umfangreiche experimentelle Verbunduntersuchungen auf Garn- und Bauteilebene durchgeführt. Mit den so gestalteten Verbindungen mit nachträglichem Verguss lassen sich die Referenzlasten des ungestörten Bauteils erreichen, wobei eine weitere Optimierung der Klebung zur Gewährleistung einer vereinfachten Herstellbarkeit und eines reproduzierbaren Versagensverhaltens anzustreben ist.

An innovative strengthening technique is applied for the first time in this study to provide flexural strengthening in two-way reinforced concrete (RC) slabs supported on edge beams. The technique comprises external bonding of textiles on the tension face of RC slabs through the use of polymer-modified cement- based mortars. The textiles used in the experimental campaign comprised fabric meshes made of long stitch-bonded fibre rovings in two orthogonal directions. The specimens measured 2 x 2 m in plan and were supported on hinges at the corners. Three RC slabs strengthened by textile reinforced mortar (TRM) overlays and one control specimen were tested to failure. One specimen received one layer of carbon fibre textile, another one received two, whereas the third specimen was strengthened with three layers of glass fibre textile having the same axial rigidity (in both directions) with the single-layered carbon fibre textile. All specimens failed due to flexural punching. The load-carrying capacity of the strengthened slabs was increased by 26%, 53%, and 20% over that of the control specimen for slabs with one (carbon), two (carbon) and three (glass) textile layers, respectively. The strengthened slabs showed an increase in stiffness and energy absorption. The experimental results are compared with theoretical predictions based on existing models specifically developed for two-way slabs and the performance of the latter is evaluated. Based on the findings of this work the authors conclude that TRM overlays comprise a very promising solution for the strengthening of two-way RC slabs.

The effectiveness of a new structural material, namely textilereinforced mortar (TRM), was investigated experimentally in this study as a means of confining old-type reinforced concrete columns with limited capacity due to bar buckling or due to bond failure at lap splice regions. Comparisons with equal stiffness and strength fiber-reinforced polymer (FRP) jackets allow for the evaluation of the effectiveness of TRM versus FRP. Tests were carried out on full scale non-seismically detailed RC columns subjected to cyclic uniaxial flexure under constant axial load. Thirteen cantilever-type specimens with either continuous longitudinal reinforcement (smooth or deformed) or lap splicing of longitudinal bars at the floor level were constructed and tested. Experimental results indicated that TRM jacketing is quite effective as a means of increasing the cyclic deformation capacity of old-type RC columns with poor detailing, by delaying bar buckling and by preventing splitting bond failures in columns with lap spliced bars. Compared with their FRP counterparts, TRM jackets used in this study were found to be equally effective in terms of increasing both the strength and deformation capacity of the retrofitted columns. From the response of specimens tested in this study, it can be concluded that TRM jacketing is an extremely promising solution for the confinement of reinforced concrete columns, including poorly detailed ones with or without lap splices in seismic regions.

This study presents a conceptual design process for one-way reinforced concrete slabs cast over Textile Reinforced Concrete (TRC) Stay-in-Place (SiP) formwork elements, aiming at the minimization of the composite slab cost satisfying Ultimate Limit State (ULS) and Serviceability Limit State (SLS) design criteria. The thin-walled TRC element is considered to participate in the structural behaviour of the composite slab. This distinct function of the TRC element (as formwork and as a part of a composite element) distinguishes the design procedure into two States: a Temporary and a Permanent one. Design parameters such as the type of the textile reinforcement (material), the geometry of the TRC cross-section, the flexural strength of the fine-grained concrete in the TRC element and the compressive strength of the cast in-situ concrete are considered as the main optimization variables.

Αντικείμενο της παρούσας Διατριβής Διπλώματος Ειδίκευσης είναι η κατά βάση πειραματική διερεύνηση της αποτελεσματικότητας περίσφιγξης ορθογωνικών υποστυλωμάτων με μεγάλο λόγο πλευρών, ενισχυμένων με μανδύες ινοπλισμένων πολυμερών και σύνθετων υλικών ανόργανης μήτρας. Το πειραματικό πρόγραμμα διεξήχθη στο Εργαστήριο Μηχανικής και Τεχνολογίας Υλικών του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών. Το πρόγραμμα αυτό, περιελάμβανε δύο σειρές δοκιμίων. Η πρώτη περιελάμβανε έξι δοκίμια και η δεύτερη δέκα. Η κατηγοριοποίηση σε σειρές έγινε με βάση το λόγο πλευρών των δοκιμίων. Έτσι, την πρώτη σειρά αποτέλεσαν δοκίμια με λόγο πλευρών (3:1), ενώ τη δεύτερη δοκίμια με λόγο πλευρών (4:1). Ένα δοκίμιο από κάθε σειρά δοκιμάσθηκε χωρίς ενίσχυση και αποτέλεσε μέτρο σύγκρισης για όλα τα υπόλοιπα. Τρία δοκίμια από κάθε σειρά ενισχύθηκαν με τρείς στρώσεις FRP και με θυσάνους. Ακόμα, ένα δοκίμιο από κάθε σειρά ενισχύθηκε με δύο στρώσεις FRP, χωρίς χρήση θυσάνου. Επίσης, δύο υποστυλώματα από τη δεύτερη σειρά ενισχύθηκαν με δύο στρώσεις FRP, θυσάνους και δύο επιπρόσθετες στρώσεις FRP τύπου U, στις δύο μικρές πλευρές. Τέλος, ένα δοκίμιο από κάθε σειρά ενισχύθηκε με τέσσερις στρώσεις TRΜ, ενώ άλλο ένα με τέσσερις στρώσεις TRΜ και με θυσάνους. / The subject of this thesis is the experimental investigation of the effectiveness of confining rectangular columns with large aspect ratio, reinforced with fiber reinforced polymers and with tensile reinforced mortars. The experimental program was conducted at the Laboratory of Engineering and Technology of Materials in Civil Engineering, University of Patras. This program is consisted of two sets of samples. The first included six small scale columns and the second ten. The categorization in series was based on the aspect ratio of the specimens. So specimens with aspect ratio (3: 1) were included in the first series, while the second included specimens with aspect ratio (4: 1). One specimen from each series was tested without any reinforcement and became the comparison for all the rest. Three specimens from each series were reinforced with three layers of FRP and anchors. Still, a sample from each series was reinforced with two layers of FRP, without use of anchors. Also, two columns of the second series of amplified with two layers FRP, anchors and two additional layers of FRP type U, in the two smaller sides. Finally, a sample from each series was reinforced with four layers TRM, while another one to four layers TRM and anchors.

Η εργασία αυτή αποτελείται από επτά κεφάλαια: Στο Πρώτο κεφάλαιο γίνεται μια πρώτη γνωριμία με τα Ινοπλέγματα Ανόργανης Μήτρας. Συγκεκριμένα γίνεται αναφορά στις ιδιότητες και είδη των υλικών που συνθέτουν τα παρα-πάνω στοιχεία. Στη συνέχεια στο Δεύτερο κεφάλαιο γίνεται μια παρουσίαση των έως τώρα εφαρμογών των στοιχείων ΙΑΜ. Το Τρίτο κεφάλαιο πραγματεύεται την παρουσίαση των βασικών μηχανισμών λειτουργίας των λεπτότοιχων στοιχείων ΙΑΜ έναντι διαφόρων εντατικών καταστάσεων. Επίσης παρου-σιάζονται και εξισώσεις σχεδιασμού που δίδονται από την διεθνή βιβλιογραφία. Στο Τέταρτο κεφάλαιο παρουσιάζεται μια βιβλιογραφική ανασκόπηση που έχει ως στόχο την κατανόηση της λειτουργίας των σύμμικτων στοιχείων που αποτελούνται από σύνθετα υλικά και σκυρόδεμα. Στην βιβλιογραφική ανασκόπηση παρουσιάζονται εργασίες που ασχο-λούνται με την διερεύνηση της συμπεριφοράς: • Συστημάτων ενίσχυσης στοιχείων με ΙΑΜ, • Παραμενόντων τύπων από Ινοπλισμένα Πολυμερή • Παραμενόντων τύπων από Ινοπλέγματα Ανόργανης Μήτρας. Στο Πέμπτο κεφάλαιο γίνεται η παρουσίαση της πειραματικής μεθοδολογίας που ακολου-θήθηκε, ενώ στα κεφάλαια έξι και επτά γίνεται η παρουσίαση των πειραματικών αποτελε-σμάτων και των συμπερασμάτων που εξήχθησαν από αυτά αντίστοιχα. / -