MSc (Med), Pharmaceutical Affairs, Faculty of Health Sciences, University of the Witwatersrand / Quality Assurance (QA) Audits are an essential component and an integral part of clinical trials. As a quality improvement tool, forming part of Good Clinical Practice (GCP) an audit can demonstrate that real efforts are being made to improve and enhance the quality of professional care to all trial subjects participating in clinical trials. Specifically, clinical research performed on the central nervous system (CNS) involves distinctive areas of concern to adherence to good clinical practice in this therapeutic area. For example an informed consent process not conducted appropriately for subjects with e.g. Schizophrenia or Alzheimer’s disease; or inter-individual rating differences in instances when different investigators (psychiatrist) assess a trial subject. A need was identified to analyze the association between the CNS indication audited and the audit findings and to perform a trend analysis that highlight re-occuring audit findings. A total of 123 CNS audit reports were obtained from the Quality Assurance Departments of Quintiles in South Africa and Europe. The audit reports were grouped into the 15 CNS indications that were audited. Five hundred and six (506) audit findings were derived from the 123 CNS audits reports. The audit findings were categorized according to GCP subject matter, regulatory requirements or Standard Operating Procedures (SOPs). The severity of audit findings was classified as critical or major. The results of this investigation suggested a need for substantial improvement in three important areas. Firstly; adherence to the study requirements inclusive of relevant Standard Operating Procedures (SOPs). Secondly the development of better defined protocols and thirdly training of monitors. Study planners and Clinical Trial Management should take a proactive role to minimize the audit findings by ensuring monitors with experience in the research field should be involved in the study. Procedures should be implemented to educate site staff. Focus should be placed on the importance of detailed source documentation, adherence to investigational product dosage requirements, the conduct of the informed consent process, and adequate study documentation maintenance.

Thesis (Ph. D. in Physics)--Vanderbilt University, Dec. 2007. / Title from title screen. Includes bibliographical references.

Thesis (Ph. D.)--University of Hong Kong, 2007. / Also available online.

Thesis (M.Dip.Tech.-Medical Tech)--Cape Technikon, 1997. / Bibliography: leaf. 59-62. Also available online.

Spinal cord injury and stroke are two devastating neurological events that lack effective clinical treatments. Recent neuroregenerative approaches involving the delivery of cells or drugs to the injured tissue have shown promise, but face critical challenges to clinical translation. Herein, hyaluronan-methylcellulose (HAMC) hydrogels were investigated as a versatile means of overcoming the challenges facing central nervous system cell and drug delivery. HAMC was shown to support the viability of encapsulated human umbilical tissue-derived cells, demonstrating utility as a scaffold for therapeutic cell delivery to the injured spinal cord. In a drug delivery context, release of the neuroregenerative drug cyclosporin A from the hydrogel was tunable over 2-28 days and the drug diffused to the stem cell niche in the brain and persisted for up to 24 days at a stable concentration when the HAMC-based system was implanted epi-cortically. HAMC is thus a promising tool for emerging neuroregenerative therapies.

Spinal cord injury and stroke are two devastating neurological events that lack effective clinical treatments. Recent neuroregenerative approaches involving the delivery of cells or drugs to the injured tissue have shown promise, but face critical challenges to clinical translation. Herein, hyaluronan-methylcellulose (HAMC) hydrogels were investigated as a versatile means of overcoming the challenges facing central nervous system cell and drug delivery. HAMC was shown to support the viability of encapsulated human umbilical tissue-derived cells, demonstrating utility as a scaffold for therapeutic cell delivery to the injured spinal cord. In a drug delivery context, release of the neuroregenerative drug cyclosporin A from the hydrogel was tunable over 2-28 days and the drug diffused to the stem cell niche in the brain and persisted for up to 24 days at a stable concentration when the HAMC-based system was implanted epi-cortically. HAMC is thus a promising tool for emerging neuroregenerative therapies.

published_or_final_version / Medical Sciences / Master / Master of Medical Sciences

published_or_final_version / Anatomy / Master / Master of Philosophy

No description available.

Οι έρευνες που αρχικά στόχευαν στην ανίχνευση του μηχανισμού δράσης της Δ9-τετραϋδροκανναβινόλης, του κύριου ψυχοδιεγερτικού συστατικού που εξάγεται από την ινδική κάνναβη, οδήγησαν τελικά στην ανακάλυψη ενός νέου νευρορυθμιστικού συστήματος, του ενδογενούς κανναβινοειδούς συστήματος. Το ενδοκανναβινοειδές σύστημα περιλαμβάνει μια σειρά από ενδογενείς, λιπιδικής φύσεως προσδέτες (κυρίως την ανανδαμίδη και την 2-αραχιδονοϋλγλυκερόλη), μεμβρανικούς υποδοχείς (CB1-brain type, CB2-immune type, αλλά και άλλους) που ανήκουν στην υπεροικογένεια των συζευγμένων με G πρωτεΐνες υποδοχέων, καθώς και τα ένζυμα εκείνα που είναι απαραίτητα για τη βιοσύνθεση και αποικοδόμησή τους. Στον ενήλικο εγκέφαλο τα ενδοκανναβινοειδή λειτουργούν ως παλίνδρομα σηματοδοτικά μόρια: απελευθερώνονται από μετασυναπτικά κύτταρα, ενώνονται με υποδοχείς που εντοπίζονται στους προσυναπτικούς νευρώνες και ρυθμίζουν την απελευθέρωση διαφόρων νευροδιαβιβαστών (κυρίως του ανασταλτικού γ-αμινοβουτυρικού οξέος, αλλά και του διεγερτικού γλουταμινικού οξέος). Οι κύριες επιδράσεις της τετραϋδροκανναβινόλης οφείλονται στη διέγερση αυτών των υποδοχέων και είναι ευφορία, διαταραχή πρόσφατης μνήμης και άλλων νοητικών λειτουργιών, ακινησία, αναλγησία, αύξηση της όρεξης. Στον αναπτυσσόμενο οργανισμό, η εντόπιση νωρίς κατά την εμβρυϊκή ζωή λειτουργικών CB1 υποδοχέων σε θέσεις στις οποίες δεν εκφράζονται στην ενήλικο ζωή (άτυπες θέσεις) αποτέλεσε μία από τις πρώτες ενδείξεις, οι οποίες οδήγησαν στην υπόθεση ότι το ενδοκανναβινοειδές σύστημα παίζει κάποιον/ους ρόλο/ους στην φυσιολογική εμβρυϊκή ανάπτυξη. Το ενδιαφέρον σχετικά με τη σπουδαιότητα της ύπαρξης φυσιολογικής σηματοδότησης μέσω του ενδοκανναβινοειδούς συστήματος προκειμένου να επιτευχθεί όχι μόνο φυσιολογική εμβρυογένεση, αλλά και μεταγεννητική ανάπτυξη, επικεντρώθηκε στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Τα πειράματα που έχουν πραγματοποιηθεί μέχρι τώρα έχουν οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι τα κανναβινοειδή συμμετέχουν σε όλες τις διαδικασίες της φυσιολογικής εμβρυϊκής ανάπτυξης του νευρικού συστήματος: πολλαπλασιασμό και δέσμευση των προγονικών νευρικών κυττάρων προς συγκεκριμένη κυτταρική σειρά, διαφοροποίηση των δεσμευμένων νευροβλαστών ή σπογγιοβλαστών, μετανάστευση των μεταμιτωτικών νευρώνων, μορφολογική και λειτουργική ωρίμανση των νευριτών, δημιουργία λειτουργικών συνάψεων, απόπτωση και μυελινοποίησηση των νευραξόνων. Σκοπός της εργασίας αυτής είναι η ανασκόπηση της διεθνούς βιβλιογραφίας σχετικά με τον φυσιολογικό ρόλο των κανναβινοειδών στην ανάπτυξη του εμβρύου και ιδιαίτερα στην ανάπτυξη του κεντρικού νευρικού συστήματος. Μετά από μία συνοπτική περιγραφή της φυσιολογικής εμβρυογένεσης του κεντρικού νευρικού συστήματος, ακολουθεί η ανάλυση του ενδογενούς κανναβινοειδούς συστήματος, καθώς και των σηματοδοτικών μονοπατιών που η ενεργοποίηση των υποδοχέων του διεγείρει. Στη συνέχεια αναπτύσσονται διεξοδικά όλες οι απόψεις περί συμμετοχής του συστήματος αυτού στην φυσιολογική εμβρυογένεση. Είναι γνωστό ότι η τετραϋδροκανναβινόλη περνά τον αιματοπλακουντιακό φραγμό, φτάνει μέχρι τον εγκέφαλο του εμβρύου σε σημαντικές συγκεντρώσεις και μπορεί επομένως να διαταράξει τη φυσιολογική σηματοδότηση από τους CB1 υποδοχείς, η οποία φαίνεται να είναι απαραίτητη για την δημιουργία του φυσιολογικού νευρικού συστήματος. Η κατανόηση των μηχανισμών μέσω των οποίων τα κανναβινοειδή συμμετέχουν στη φυσιολογική εμβρυογένεση μπορεί ερμηνεύσει τα νοητικά και κοινωνικά ελλείμματα που παρουσιάζουν απόγονοι γυναικών που κατά τη διάρκεια της κυήσεως έκαναν χρήση κάνναβης, κάποια από τα οποία διαρκούν μέχρι την ενήλικο ζωή. / Recent evidence suggests that the endogenous cannabinoid system emerges and is operative early during brain development and that CB1 receptors are located in areas that do not contain or have a small density of these receptors in adult brain. This was the first hint which led to research about the potential role of the endocannabinoid system during brain development. It is now well accepted that endocannabinoids, acting as epigenetic factors, regulate neural progenitor proliferation, commitment into neuroblasts or spongioblasts, as well as differentiation of commited cells, control of neurite outgrowth, neurotransmitter maturation and establishment of synaptic contacts. There is also a great interest in the role of cannabinoids as neuroprotective agents in the developing, as well as the adult brain, though their role as a general endogenous protection system is yet to be established. In utero exposure to tetrahydrocannabinol (THC) induces behavioral and cognitive deficits enduring into adulthood. Improving our knowledge on the molecular mechanisms of cannabinoid actions during brain development could lead to a better understanding of these deficits.