Η Ιστορία του Σώματος (το οποίο αναφέρεται είτε ως φυσικό είτε ως πολιτικό) μπορούμε να πούμε ότι συνέβαλε στη συγκρότηση ενός πλήθους ζητημάτων γύρω από την ερμηνευτική των σχέσεων μεταξύ σεξουαλικότητας και εξουσίας. Ο Michel Foucault εκπροσωπεί ικανοποιητικά, θα λέγαμε, τον στοχαστή εκείνο που ερμηνεύει την εννοια του σώματος μέσα από την γενεαλογία της εξουσίας, στην Ιστορία της Σεξουαλικότητας με την περίπτωση του σεξ και στην Επιτήρηση και Τιμωρία με την περίπτωση της φυλακής και του εγκλεισμού. Η "κανονικοποίηση του σώματος" βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος του Foucault. Με τα έργα του αναδεικνύει ό,τι καθόσον η εξουσία υπάρχει παντού, επιτρέπει ταυτόχρονα και την συγκρότηση ενός σώματος το οποίο κανονικοποιείται. Η προσέγγιση της έννοιας της "κανονικοποίησης του σώματος" αναδεικνύει ένα πλήθος ζητημάτων που αφορούν την ερμηνευτική των σχέσεων μεταξύ σεξουαλικότητας και εξουσίας όπως την παραγωγή ενός σεξουαλικού υποκειμένου, τη συγκρότηση ενός κανονικού σώματος που θέτει τη διάκριση μεταξύ της έννοιας του φυσιολογικού και του παθολογικού. Σε μια τέτοια μελέτη ο Λόγος κατέχει σημαντική θέση καθώς είτε παίρνοντας τη μορφή του εκκλησιαστικού λόγου με την εξομολόγηση είτε του ιατρικού λόγου και της επιστήμης παρήγαγε διαφορετικά σεξουαλικά υποκείμενα. Η "κανονικοποίηση του σώματος" έτσι όπως παρουσιάζεται στο έργο του Foucault τελειοποιείται θα λέγαμε στα πλαίσια της βιοπολιτικής και της σύζευξης μεταξύ ατομικού και συλλογικού. Στα πλαίσια της προσέγγισης της "κανονικοποίησης του σώματος" μελετάται η προβληματοποποίηση του υποκειμένου μέσα από διαδικασίες αντικειμενοποίησης. Η προβληματοποίηση του υποκειμένου βασίζεται στην έννοια της υποκειμενικότητας και της υποκειμενοποίησης καθώς και στα όρια που συνδέουν αλλά και απομακρύνουν αυτές τις έννοιες. Από μια τέτοια μελέτη προκύπτει η σχέση μεταξύ υποκειμένου - αντικειμένου, ενεργητικού - παθητικού ως ένα αίτημα αναζήτησης της αλήθειας, ως ένα αίτημα επιμέλειας εαυτού. Η συμβολική διάσταση του σώματος προεκτείνεται, τέλος, στον Μεσαίωνα στα Δυο Σώματα του Βασιλιά. Ο Foucault, ένας στοχαστής που οραματίζεται την πραγματικότητα αλλά και ως ένας διανοούμενος που βιώνει την πραγματικότητα, καταφέρνει να μετατρέπει το λόγο σε εικόνα και την εικόνα σε λόγο σε μια φιλοσοφία ως ένα τρόπο ζωής. Ως εραστής της τέχνης του συνθέτει τα έργα του με τα χρώματα της δικής του αισθητικής και πολιτικής αντίληψης. / The History of Body (that is reported or as natural or as political) we can say that it contributed in the constitution of crowd of questions around from the hermeneutics of relations between sexuality and power. Michel Foucault represents satisfactorily we would say the thinker that interprets the significance of body in from the genealogy of power, in the History of Sexuality with the case of sex and in Discipline and Punish with the case of prison and incarceration. The "normalization of body" is found in the epicentre of his interest. With his work it elects that in as far as the power exists everywhere, it allows simultaneously also the constitution of body that normalized. The approach of significance of normalization of body elects a crowd of questions that concerning the hermeneutics of relations between sexuality and power as the production of sexual subject, the constitution of normal body that places the discrimination between the significance of physiologic and pathological. In a such study the Speech possesses important place or taking the form of ecclesiastical speech with the confession of or medical speech and science produced different sexual subjects. The "normalization of body" thus as it is presented in the work of Foucault, is perfected we would say in the frames of biopolic and coupling between individual and collective. In the frames of approach of "normalization of body" is studied the problematization of subject by processes of objectivation. The problematization of subject is based on the significance of subjectivity and subjectivation also in the limits that they connect but also they remove these significances. From a such study results the relation between subject - object, energetic - passive as a demand of search of truth, as a demand of epimeleias eautoy. The symbolic dimension of body is extended, finally, in Middle Ages in The King's Two Bodies. Foucault, one thinker that envisions the reality but also as one intellectual that experiences the reality, he accomplishes it changes the speech in image and image in speech in a philosophy as a way of life. As lover of his art it composes his work with colours of his aesthetics and political perception.
| Identifer | oai:union.ndltd.org:upatras.gr/oai:nemertes:10889/5801 |
| Date | 01 February 2013 |
| Creators | Πλαζομίτη, Δέσποινα |
| Contributors | Παρούσης, Μιχαήλ, Plazomiti, Despoina, Περδικούρη, Ελένη, Μιχαλάκης, Ανδρέας |
| Source Sets | University of Patras |
| Language | gr |
| Detected Language | Greek |
| Type | Thesis |
| Rights | 0 |
| Relation | Η ΒΚΠ διαθέτει αντίτυπο της διατριβής σε έντυπη μορφή στο βιβλιοστάσιο διδακτορικών διατριβών που βρίσκεται στο ισόγειο του κτιρίου της. |
Page generated in 0.0029 seconds