Thesis (M.F.A.)--Rochester Institute of Technology, 1963.

Thesis (Ph. D.)--University of Hong Kong, 2001. / Includes bibliographical references (leaves 190-211).

Thesis (Ph. D.)--Rutgers University, 2009. / "Graduate Program in Ceramic and Materials Science and Engineering." Includes bibliographical references.

Thesis--University of Turku. / At head of title: From the Department of Prosthetics, Institute of Dentistry, University of Turku, Finland. Translated by Mr. and Mrs. Antony Landon. Includes bibliographical references (p. 91-96).

Thesis (Ph. D.)--University of Washington, 2001. / Vita. Includes bibliographical references (leaves 167-180).

No description available.

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια ραγδαία αύξηση της χρήσης των προηγμένων κεραμικών σε τεχνολογικές εφαρμογές και στην παρασκευή διαφόρων τεχνολογικών- προϊόντων, λόγω των σημαντικών ιδιοτήτων που παρουσιάζουν. Επιπλέον, μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει και ο συνδυασμός κεραμικών με μέταλλα τόσο σε τεχνικές συνένωσης όσο και στην παρασκευή σύνθετων υλικών κεραμικού μετάλλου (κεραμομεταλλικών) με πυροσυσσωμάτωση (sintering) παρουσία ή μη ρευστής μεταλλικής φάσης, με βελτιωμένες ιδιότητες. Σημαντικό ρόλο στη μικροδομή και τις ιδιότητες των υλικών αυτών παίζουν τα φαινόμενα διαβροχής και η ισχύς του δεσμού που αναπτύσσεται στη διεπιφάνεια κεραμικού μετάλλου, καθώς και οι επιφανειακές και διεπιφανειακές ενέργειες των υλικών η των συστημάτων των υλικών που βρίσκονται σε επαφή. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η μελέτη της συνάφειας και των διεπιφανειακών ιδιοτήτων σε συστήματα κεραμικών οξειδίων σε επαφή με ρευστές μεταλλικές οάσεις και ιδιαίτερα σε συστήματα του κεραμικού οξειδίου του δημητρίου σε επαφή με ρευστά μέταλλα. Στο πρώτο μέρος της εργασίας, στα πλαίσια του προγράμματος ΠΕΝΕΔ 2001 με τίτλο «ΧΥΤΕΥΣΗ ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ: Πυροσυσσωμάτωση (sintering) κεραμικών καλουπιών και διεπιφανειακές τους αλληλεπιδράσεις σε επαφή με ρευστά κράματα μετάλλων», πραγματοποιήθηκε μία μελέτη της παραγωγικής διαδικασίας παρασκευής μεταλλικών αντικειμένων με τη μέθοδο της χύτευσης ακριβείας, η οποία οδήγησε στη βελτιστοποίηση των συνθηκών στα στάδια όπου είναι δυνατόν να δημιουργηθούν και να αναπτυχθούν ρωγμές στο κεραμικό κέλυφος (αποκέρωση. έψηση, χύτευση), ενώ επιπλέον διερευνήθηκαν οι διεπιφανειακές αλληλεπιδράσεις κεραμικού κελύφους ρευστών μεταλλικών φάσεων κατά τη χύτευση. οι οποίες επηρεάζουν το σχήμα και τις διαστάσεις του τελικού προϊόντος. Στο δεύτερο μέρος της εργασίας, προσδιορίσθηκε η θερμοκρασιακή εξάρτηση της επιφανειακής ενέργειας και της ενέργειας ορίων κόκκων του πολυκρυοσταλλιικού οξειδίου του δημητρίου (CeO2) σε υψηλές θερμοκρασίες, καθώς και η διεπιφανειακή ενέργεια και το έργο συνάφειας σε συστήματα του κεραμικού CeO2 σε επαφή με ρευστό Cu, με εφαρμογή της τεχνικής εξισορρόπησης πολλαπλών φάσεων. Παράλληλα, από τη μελέτη της ανάπτυξης εσοχών στα όρια κόκκων του πολυκρυσταλλικού CeO2 προέκυψε ότι ο κυρίαρχος μηχανισμός μεταφοράς μάζας κατά τη θερμική διάβρωση του κεραμικού είναι η επιφανειακή διάχυση και προσδιορίσθηκε ο αντίστοιχος συντελεστής επιφανειακής διάχυσης στο θερμοκρασιακό διάστημα 1473-1773Κ. Χρησιμοποιώντας τη μέθοδο αποτυπώματος σκληρόμετρου υπολογίσθηκε ο συντελεστής δυσθραυστότητας του κεραμικού CeO2 και προσδιορίσθηκε η επιφανειακή ενέργεια του οξειδίου του δημητρίου σε θερμοκρασία δωματίου. Η συνεισφορά των ασθενών δiαμοριακών δυνάμεων Van der Waals (πολικών και διασποράς) στην επιφανειακή ενέργεια του πολυκρυσταλλικού CeO2 σε θερμοκρασία δωματίου προσδιορίσθηκε από πειράματα διαβροχής του κεραμικού σε επαφή με διάφορα πολικά υγρά. Με χρήση ενός συνδυασμού βιβλιογραφικών και πειραματικών δεδομένων σχετικά με τις επιφανειακές ενέργειες και τις γωνίες επαφής σε συστήματα κεραμικών οξειδίων σε επαφή με διάφορα ρευστά μέταλλα εξήχθη μια εμπειρική σχέση η οποία, σε δεδομένη θερμοκρασία, συνδέει άμεσα την επιφανειακή ενέργεια των στερεών οξειδίων με την επιφανειακή ενέργεια των ρευστών μετάλλων και τη γωνία επαφής. Μέσω αυτής της σχέσης είναι δυνατή η εκτίμηση της επιφανειακής ενέργειας ενός στερεού οξειδίου ή της γωνίας επαφής σε μη διαβρέχοντα και μη αντιδρώντα συστήματα κεραμικών οξειδίων ρευστών μετάλλων, όπου η μερική διαλυτοποίηση οξυγόνου του κεραμικού μέσα στο ρευστό μέταλλο δεν επηρεάζει τις διεπιφανειακές ιδιότητες του συστήματος. Η σχέση αυτή επαληθεύθηκε για διάφορα συστήματα κεραμικών οξειδίων ρευστών μετάλλων και επιπλέον εφαρμόσθηκε για τον προσδιορισμό της επιφανειακής ενέργειας του πολυκρυσταλλικού οξειδίου του δημητρίου από τα αποτελέσματα πειραμάτων διαβροχής στο σύστημα CeO2 σε επαφή με ρευστό Sn. / Engineering ceramics are being considered for technological applications due to their strong and sometimes unique properties. The pronounced evolution in the quality of advanced engineering ceramics has stimulated interest in the combination of ceramics with metallic phases for ceramic joining purposes or for the manufacturing of composite materials with enhanced properties. In all this cases the surface and interfacial energies of the materials or the materials systems used, as well as the wetting and bonding phenomena at the interface, play a key role in obtaining materials with the desired properties and microstructure. The aim of the present work is the study of adhesion and interfacial properties in ceramic oxide / liquid metal systems and particularly in systems of polycrystalline ceria (CeO2) in contact with liquid metals. At the first part of this work, in framework of the PENED 2001 programs, the investment casting process was studied at the stages where fracture of the ceramic shell can occur (dewaxing, sintering, casting of liquid metal) in order to optimize the conditions of the production procedure. Moreover, the interactions at the ceramic shell / liquid metal interface which can affect the shape and dimensions of the final cast product were investigated. At the second part of the present work the multiphase equilibration technique has been used for the determination of the equilibrium angles that develop at the interphase boundaries of a solid-liquid-vapor system and the surface and interfacial energies in polycrystalline CeO2 and CeO2/Cu systems were determined in argon atmosphere at the temperature range 1473-1773 K. Linear temperature functions were obtained by extrapolation, for the surface energy and the grain-boundary energy of the ceramic, as well as for the interfacial energy and the work of adhesion of the CeO2/Cu system. Grain-boundary grooving studied on polished surfaces of CeO2 annealed in argon atmosphere at the same temperature range has shown that surface diffusion was the dominant mechanism for the mass transport and the surface diffusion coefficient has been estimated. Engineering ceramics are being considered for technological applications due to their strong and sometimes unique properties. The pronounced evolution in the quality of advanced engineering ceramics has stimulated interest in the combination of ceramics with metallic phases for ceramic joining purposes or for the manufacturing of composite materials with enhanced properties. In all this cases the surface and interfacial energies of the materials or the materials systems used, as well as the wetting and bonding phenomena at the interface, play a key role in obtaining materials with the desired properties and microstructure. The aim of the present work is the study of adhesion and interfacial properties in ceramic oxide / liquid metal systems and particularly in systems of polycrystalline ceria (CeO2) in contact with liquid metals. At the first part of this work, in framework of the PENED 2001 programs, the investment casting process was studied at the stages where fracture of the ceramic shell can occur (dewaxing, sintering, casting of liquid metal) in order to optimize the conditions of the production procedure. Moreover, the interactions at the ceramic shell / liquid metal interface which can affect the shape and dimensions of the final cast product were investigated. At the second part of the present work the multiphase equilibration technique has been used for the determination of the equilibrium angles that develop at the interphase boundaries of a solid-liquid-vapor system and the surface and interfacial energies in polycrystalline CeO2 and CeO2/Cu systems were determined in argon atmosphere at the temperature range 1473-1773 K. Linear temperature functions were obtained by extrapolation, for the surface energy and the grain-boundary energy of the ceramic, as well as for the interfacial energy and the work of adhesion of the CeO2/Cu system. Grain-boundary grooving studied on polished surfaces of CeO2 annealed in argon atmosphere at the same temperature range has shown that surface diffusion was the dominant mechanism for the mass transport and the surface diffusion coefficient has been estimated.

This study explores aspects of the development and organization of a mid-thirteenth through fourteenth-century, ancestral Hopi settlement cluster at Homol'ovi, located in the central Little Colorado River valley in north-central Arizona. The Homol'ovi cluster has been the subject of an intensive, 20-plus year program of excavation and survey by the Arizona State Museum's Homol'ovi Research Program. Homol'ovi I, an 1100-room pueblo occupied from approximately A.D. 1290 to 1400, was excavated between 1994 and 1999 and yielded deeply stratified, intact cultural deposits. The present study develops an internal, ceramic-based chronology of deposits at Homol'ovi I; establishes temporal relationships between occupational components at Homol'ovi I and other Pueblo IV period sites in the Homol'ovi cluster; and explores spatial and temporal variation in ritual activities within the Homol'ovi cluster through the lens of zooarchaeology.The Homol'ovi I chronology developed in this study is based on frequency seriation of imported Jeddito Yellow Ware pottery; stylistic, formal, and technological analysis of Jeddito Yellow Ware; ceramic cross-dating; and high-precision AMS radiocarbon dating. These dating techniques make it possible to seriate cultural deposits at Homol'ovi I, and to tie deposits from other local sites into the Homol'ovi I sequence. Additionally, some of the techniques potentially can be applied to date sites in other regions where Jeddito Yellow Ware pottery is found. This chronological research establishes a framework for tracking behavioral and organizational changes within the village of Homol'ovi I, and for situating events and processes in the life history of this community within a broader, regional context.One potential application of this chronological framework is explored through a zooarchaeological study that addresses temporal and site-to-site variation in the use and deposition of ritually sensitive categories of fauna at Homol'ovi I and other nearby villages, including Homol'ovi II, III, and IV. The fauna of interest include birds, carnivores, artiodactyls, and certain reptiles and amphibians. This study identifies a number of temporal trends that may be related to a major, late-fourteenth century reorganization of the Homol'ovi cluster and its external relations. In doing so, it lays a foundation for further research into the ritual organization of the Homol'ovi cluster.

The Classic Maya site of Piedras Negras is a located at the western edge of El Peten, Guatemala. Beginning in about A.D. 650 the ceramics of Piedras began to undergo a period of rapid and profound changes that culminated in the development of a distinct regional polychrome style distinguished by the use of an elaborate resist and resist-reserve technique with few analogs elsewhere in the Maya Lowlands.At most Classic Maya sites, the development of a regional ceramic style involved the elaboration of known and widely practiced decorative techniques, such as positive painting. At Piedras Negras, Guatemala, however, this development was manifested by the creation of a distinct tradition emphasizing the use of an elaborate true resist technique. Because the development of this style was the result of new technological practices, rather than the elaboration of extant styles, we are allowed a unique perspective on material culture change. Rather than invoking rational, deterministic explanations to account for the transformations visible in the Piedras Negras ceramics, change is framed primarily as a social phenomena whose study requires a uniquely historical, social, and cultural point of view.

The purpose of this thesis is threefold: to catalogue the black gloss ceramics excavated by the Vigna Marini project in Cerveteri in 2012; to understand the relationship between Rome and Caere in terms of ceramic production, especially in the third century BCE; and to highlight the importance of archaeometric analysis in ceramic studies. Using a firmly established typology of black gloss ceramics, a qualitative analysis of the ceramics of this type recovered in Cerveteri, and archaeometric studies, I show that black gloss production remained relatively stable in Caere during Rome’s expansion into Italy. This is significant for the understanding of Caere’s economy during this period: it has been commonly held that Caere suffered an economic crisis in the third century BCE, but this thesis strongly argues for economic stability. / Thesis (Master, Classics) -- Queen's University, 2014-03-19 11:29:32.695