Σκοπός της διπλωματικής αυτής εργασίας είναι η ανάλυση κάποιων από τις ήδη χρησιμοποιούμενες μεθόδους εκτίμησης καθώς και η εφαρμογή μιας εξ αυτών σε πραγματικά δεδομένα, που αφορούν χώρες της ευρωπαϊκής κοινότητας. Το μοντέλο που θα χρησιμοποιηθεί είναι το multinomial logit υπόδειγμα και θα εφαρμοστεί σε ένα πλήθος δεδομένων που αφορά ημερήσιες χρηματιστηριακές αποδόσεις σε ευρωπαϊκές, ιδιαίτερα ευάλωτες στην οικονομική κρίση, χώρες. Η δομή της εργασίας αυτής είναι απλή και εύκολα κατανοητή. Ουσιαστικά πρόκειται για μια δουλειά χωρισμένη σε δυο μέρη. Στο πρώτο μέρος, που απαρτίζεται από τα κεφάλαια δύο και τρία, όπου ουσιαστικά πραγματοποιείται η θεωρητική προσέγγιση του θέματος και στο δεύτερο μέρος το οποίο αποτελείται κυρίως από το τέταρτο κεφάλαιο όπου παρουσιάζεται το τεχνικό κομμάτι αλλά και η εμπειρική εφαρμογή. Πιο συγκεκριμένα στο δεύτερο κεφάλαιο γίνεται μια προσπάθεια να δοθεί ο πιο πλήρης και ακριβής ορισμός του φαινομένου της ΤΔΑΧΣ παραθέτοντας διάφορους ορισμούς που έχουν ήδη δοθεί, από μελετητές προγενέστερους ημών. Επί της ουσίας πραγματοποιείται μια βιβλιογραφική επισκόπηση, εστιάζοντας σε προηγούμενες αντίστοιχες μελέτες με θεματολογία αντίστοιχη της παρούσας. Εκτός από την προσπάθεια ορισμού του φαινομένου αναζητούνται και οι παράγοντες στους οποίους οφείλει την εμφάνισή της ως οικονομικό μέγεθος η ΤΔΑΧΣ. Η βιβλιογραφική επισκόπηση συνεχίζεται και στο τρίτο κεφάλαιο, αυτή τη φορά όμως το βάρος της μελέτης μας εστιάζεται στις μεθόδους που χρησιμοποιούνται για την ανάλυση αλλά και τη μέτρηση της ΤΔΑΧΣ, παρατίθενται αρκετές από τις υπάρχουσες μεθόδους και παρουσιάζονται αναλυτικότερα δυο εξ αυτών. Το τέταρτο κεφάλαιο αποτελεί εφαρμογή των όσων αναφέρθηκαν στο τρίτο κεφάλαιο. Η εφαρμογή, η εμπειρική δηλαδή μελέτη, πραγματοποιείται σε δεδομένα που αφορούν τέσσερις ευρωπαϊκές χώρες των οποίων οι οικονομίες χωλαίνουν το τελευταίο χρονικό διάστημα, πρόκειται για τις: Ελλάδα, Ισπανία, Πορτογαλία και Ιρλανδία. Μετά την εμπειρική ανάλυση τη σκυτάλη παίρνουν τα συμπεράσματα που εξάγονται από την εφαρμογή του παραπάνω μοντέλου και παρουσιάζονται στο πέμπτο κεφάλαιο ενώ στο έκτο και τελευταίο κεφάλαιο παρατίθεται ο επίλογος, για να ολοκληρωθεί η προσπάθεια αυτή με την παρουσίαση των βιβλιογραφικών και ηλεκτρονικών πηγών που χρησιμοποιήθηκαν για τη σύνταξη του παρόντος κειμένου. / --

The goal of the present study is to examine the enactive approaches of Susan Hurley and Alva Noë through the prism of Husserlian temporal constitution. In the first part we offer criticism to Hurley’s notion of ‘non-instrumental interdependence of perception and action’. Her grounding of this interdependence on the subpersonal level constitutional sensory input-motor output interdependence will be viewed as necessary but not sufficient for the first-personal level perception-action interdependence. That sufficiency can only be provided through an exposition of their constitutive interdependence at the first-personal level itself by a phenomenological analysis of perceptual and intentional acts. In the second part we examine Noë’s notion of the ‘virtuality’ of perceptual content. By interpreting his relevant concept of ‘free access’ according to the proposed motif of ‘expectation fulfillment’ we suggest that the problem of the virtuality of content should be interpreted as the problem of the constitution of the temporally enduring perceptual object. We shall work out this issue by appealing to the Husserlian account of perception. By a constructive reading of Husserl’s notions of ‘motivation’ and ‘kinesthesis’ we arrive at the ‘subjective temporal self-relating core’ of perceptual and motor acts. It is this functional temporal self-relatedness, described exclusively on the first-personal descriptive level, that finally offers us the sought after first-personal non-instrumental interdependence of perception and action. We finally suggest that augmented by this notion the sensorimotor approaches can have a better understanding of the neuroscientific explanandum and thus be better informed in their potential epistemological role. Some empirical literature is reviewed at the closure of the study in support of our case. / Στόχος της παρούσας εργασίας είναι η εξέταση των κιναισθητηριακών προσεγγίσεων της Σούζαν Χάρλεϋ και του Άλβα Νόε μέσα από το πρίσμα της χουσερλιανής χρονικής σύνθεσης. Στο πρώτο μέρος ασκούμε κριτική στην έννοια της ‘μη-εργαλειακής αλληλεξάρτησης αντίληψης-πράξης’, της Χάρλεϋ. Η θεμελίωση, εκ μέρους της συγγραφέως, της παραπάνω αλληλεξάρτησης στην συγκροτητική αλληλεξάρτηση αισθητηριακών εισόδων-κινητικών εξόδων του υποπροσωπικού επιπέδου περιγραφής θα χαρακτηριστεί ως αναγκαία αλλά όχι επαρκής για την αλληλεξάρτηση αντίληψης-πράξης στο πρώτο-προσωπικό επίπεδο. Η επάρκεια αυτή μπορεί να χορηγηθεί μόνο μέσα από την έκθεση της συγκροτητικής αλληλεξάρτησης τους στο ίδιο το πρώτο-προσωπικό επίπεδο, δια μίας φαινομενολογικής ανάλυσης των αντιληπτικών και προθεσιακών ενεργημάτων. Στο δεύτερο μέρος εξετάζουμε της έννοια της ‘δυνητικότητας’ του αντιληπτικού περιεχομένου, του Νόε. Ερμηνεύοντας της σχετική έννοια του της ‘ελεύθερης πρόσβασης’ με βάση το μοτίβο της ‘πλήρωσης προσδοκιών’ το οποίο εισάγουμε, προτείνουμε πως το πρόβλημα της δυνητικότητας των αντιληπτικών περιεχομένων θα πρέπει να κατανοηθεί ως πρόβλημα συγκρότησης του χρονικά διαρκούς αντιληπτικού αντικειμένου. Καταπιανόμαστε με αυτό το ζήτημα κάνοντας χρήση της χουσερλιανής άποψης περί αντίληψης. Μέσω μίας εποικοδομητικής ανάγνωσης των εννοιών της ‘κινητοποίησης’ (σχέσης-κινήτρων) και ‘κιναίσθησης’, του Χούσερλ, καταλήγουμε στον ‘υποκειμενικό πυρήνα χρονικού αυτοσχετισμού’ των αντιληπτικών και κινητικών ενεργημάτων. Είναι αυτός ο λειτουργικός χρονικός αυτοσχετισμός, η περιγραφή του οποίου γίνεται κατ’ αποκλειστικότητα στο πρώτο-προσωπικό επίπεδο, ο οποίος μας προσφέρει την ζητούμενη πρώτο-προσωπική μη-εργαλιακή αλληλεξάρτηση αντίληψης-πράξης. Καταλήγουμε προτείνοντας, ότι συνεπικουρούμενες από αυτή την έννοια οι κιναισθητηριακές προσεγγίσεις μπορούν να έχουν μία καλύτερη κατανόηση του νευροφυσιολογικού εξηγητέου και συνεπώς να δύναται να καταστούν πιο ενήμερες όσον αφορά τον πιθανό επιστημολογικό τους ρόλο. Η μελέτη κλείνει με μία ανασκόπηση μέρους της σχετικής εμπειρικής βιβλιογραφίας προς υποστήριξη των θέσεων μας.