Η διερεύνηση της ταυτότητα αποτελεί ένα καινούριο αντικείμενο ενδιαφέροντος των κοινωνικών επιστημών. Το σύγχρονο ενδιαφέρον για την ταυτότητα οφείλεται στη χρησιμότητα της στη διερεύνηση πολυεθνικών συγκρούσεων στο παγκόσμιο περιεχόμενο. Η Κύπρος, ανάμεσα σε άλλα μέρη του κόσμου, αποτελεί ένα παράδειγμα τόσο εθνικής συνύπαρξης και σύγκρουσης όσο και διακύμανσης της ταυτότητας. Βάση αυτής της εργασίας αποτέλεσαν τρεις βασικές παρατηρήσεις σχετικά με τη συλλογική ταυτότητα των Ελληνοκυπρίων. Πρώτο, οι διαφοροποιημένες επιλογές ταύτισης κατά τις διάφορες χρονικές περιόδους. Δεύτερο, η δημιουργία της ταυτότητας των Ελληνοκύπριων παιδιών με βάση τη διαφοροποίηση τους από τους "άλλους" τους Τούρκους. Τέλος, η επίδραση του de facto διαχωρισμού του νησιού στη διαμόρφωση της ταυτότητα των Ελληνοκυπρίων. Στη βάση αυτών των παρατηρήσεων διαμορφώσαμε τα ερευνητικά μας ερωτήματα ως εξής: 1)Ποιές από τις ταυτότητες -εθνική, θρησκευτική, εδαφική και ευρωπαϊκή - που αποτελούν στοιχεία της ευρύτερης συλλογικής ταυτότητας των Ελληνοκυπρίων, προβάλλονται μέσα από το Αναλυτικό Πρόγραμμα της δημοτικής εκπαίδευσης που χρησιμοποιείται στην ελληνοκυπριακή κοινότητα;2)Πώς παρουσιάζονται οι "άλλοι", οι Τούρκοι; Πώς παρουσιάζεται το Κυπριακό Πρόβλημα; Για την εξέταση του Αναλυτικού Προγράμματος χρησιμοποιήσαμε ποσοτική ανάλυση περιεχομένου, περιγραφική και ερμηνευτική, με μονάδα καταγραφής το "Θέμα" και μονάδα περιεχομένου την "παράγραφο". Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι το Αναλυτικό Πρόγραμμα της Δημοτικής Εκπαίδευσης υιοθετεί ένα εθνικό προσανατολισμό. Αναλυτικά, εξακολουθεί να προβάλλει τα νομιμοποιητικά επιχειρήματα για το δικαίωμα των Ελληνοκυπρίων στον αυτοπροσδιορισμό τους ως Έλληνες, να προωθεί την προβολή όλων εκείνων των κοινών στοιχείων των Ελλήνων και των Ελληνοκυπρίων που φανερώνουν την ελληνική ταυτότητα της ελληνοκυπριακής κοινότητας και να νομιμοποιεί τη θέση των θρησκευτικών, μέσω της σύνδεσης ανάμεσα στη χριστιανική εκπαίδευση και τη διαμόρφωση της εθνικής ταυτότητας. Επιπρόσθετα, το Αναλυτικό Πρόγραμμα, αν και περιλαμβάνει αναφορές στη γνώση και το σεβασμό των άλλων λαών, αποκλείει εκείνο το κομμάτι της κυπριακής πραγματικότητας που αναφέρεται στους Τουρκοκύπριους, λειτουργώντας έτσι ως ανασταλτικός παράγοντας στη δημιουργία μίας κοινής κυπριακής ταυτότητας. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται και στο κυπριακό πρόβλημα, εστιάζοντας κυρίως στα γεγονότα του 1974 και στην καλλιέργεια μίας αγωνιστικής παιδείας για την απελευθέρωση της Κύπρου. / The aim of this study is to examine the Greek Cypriots' collective identity through the Republic of Cyprus's Primary Education Curriculum. For the analysis of the curriculum we use quantitative content analysis, descriptive and interpretive. As a code unit we use the symbolic unit "theme" and as content unit "the paragraph". The results of our research illustrated that the curriculum adopts an ethnic orientation. Analytically, it continues advancing the legitimizing arguments for the right of Greek Cypriots to self - categorization as Greeks, promoting those common elements of Greeks and Greek Cypriots that reveal the Greek identity of the Greek Cypriot community and legalising the place of religious study via the connection of Christian education and the formation of ethnic identity. Furthermore, the curriculum, although it includes references for the knowledge and the respect of nationality, religion and culture of other population, excludes that part of Cypriot reality that refers to Turkish Cypriots, functioning as a suspencive factor in the construction of a common Cypriot identity. Particular attention is paid to the Cyprus Problem, focusing mainly on the events of 1974 and in the cultivation of a "fighting education" for the freedom of Cyprus.

Η ανθρώπινη σκέψη χαρακτηρίζεται από τη χρήση ειδών αναπαράστασεων για την ίδια έννοια και από τη δυνατότητα προσφυγής σε πολλαπλά συστήματα αναπαράστασης. Ως εκ τούτου, η ιδέα της αναπαράστασης αποτελεί βασικό εργαλείο της Σύγχρονης Διδακτικής των Μαθηματικών αφού οι αναπαραστάσεις θεωρούνται σύμφυτες με τα μαθηματικά. Οι αναπαραστάσεις που χρησιμοποιούνται στη μαθησιακή διαδικασία καθορίζουν σε σημαντικό βαθμό τα όσα μαθαίνει ο μαθητής και το πόσο εύκολα επιτυγχάνεται η κατανόηση των εννοιών στα μαθηματικά. Ο ρόλος αυτός αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον, όταν αναφερόμαστε στα σχολικά βιβλία αφού, αυτά εξακολουθούν να έχουν το κύριο βάρος στη μαθησιακή και διδακτική διαδικασία τόσο σε διάφορες χώρες, όσο και στην Ελλάδα ιδιαίτερα. Στην παρούσα εργασία καταγράφονται οι τύποι εξωτερικής αναπαράστασης και η συχνότητα εμφάνισής τους στα σύνθετα προβλήματα στα κεφάλαια που αναφέρονται στις πράξεις των ακεραίων αριθμών. Για το σκοπό αυτό μελετώνται τα σχολικά εγχειρίδια του παλιού και του νέου Αναλυτικού Προγράμματος Σπουδών. Η εργασία έχει δομηθεί σε τέσσερα μέρη: στο πρώτο μέρος γίνεται προσπάθεια να αποσαφηνιστούν οι όροι "αναπαράσταση" και "εξωτερικές αναπαραστάσεις" γενικά και στο χώρο των μαθηματικών ειδικότερα. Στο δεύτερο μέρος περιγράφεται ο ερευνητικός σχεδιασμός και ο τρόπος επεξεργασίας των εμπειρικών δεδομένων. Στο τρίτο μέρος παρουσιάζονται τα αποτελέσματα της επεξεργασίας των δεδομένων σε δύο άξονες (οριζόντιος και κάθετος. Η εργασία ολοκληρώνεται με το τέταρτο μέρος στο οποίο γίνεται προσπάθεια σύνοψης και γενικού σχολιασμού των αποτελεσμάτων και την εξαγωγή συμπερασμάτων / -

Η παρούσα εργασία διερεύνησε τις απόψεις των μαθητών σχετικά με τη σχολική ιστορία. Στόχοι της έρευνας αποτέλεσαν η ανάδειξη της εικόνας που έχουν σχηματίσει οι μαθητές για την ιστορία και η διατύπωση προτάσεων για τη σημαντικότητα της συμμετοχής τους τόσο στη λήψη αποφάσεων κατά το σχεδιασμό του Αναλυτικού Προγράμματος της ιστορίας και κατ’ επέκταση των υπολοίπων σχολικών μαθημάτων, όσο και στον τρόπο διδασκαλίας του μαθήματος. Η έρευνα διεξήχθη κατά το σχολικό έτος 2011- 2012 με δεκατέσσερις μαθητές ηλικίας 14- 15 χρόνων από διαφορετικά σχολεία της Πάτρας. Συγκεντρώθηκαν τα ποιοτικά δεδομένα από τις 14 ημι-δομημένες τύπου συνεντεύξεις οι οποίες αποσκοπούσαν στη διερεύνηση των απόψεών τους σχετικά με το μάθημα της ιστορίας με έμφαση στη γνώμη τους για τη χρησιμότητα, το ενδιαφέρον ή μη του μαθήματος, τα συναισθήματα που τους δημιουργεί, την άποψή τους για τον τρόπο διδασκαλίας του μαθήματος, τον ορισμό και τα χαρακτηριστικά που έχει η ιστορία για αυτούς, το σκοπό της διδασκαλίας της στην εκπαίδευσή τους, για τις προτάσεις που θα έδιναν στους υπευθύνους της δημιουργίας του Αναλυτικού Προγράμματος του μαθήματος, για τη σχέση τους με την ιστορία εκτός του σχολικού πλαισίου. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι για τους μαθητές η σχολική ιστορία είναι δημοφιλές μάθημα, για το οποίο έχουν άποψη και ότι το ενδιαφέρον του μαθήματος εξαρτάται κυρίως από τον τρόπο διδασκαλίας του. Αναγνώρισαν την αξία της σχολικής ιστορίας στην εκπαίδευσή τους και εξέφρασαν την επιθυμία τους να εμπλέκονται ενεργά στη μαθησιακή διαδικασία. / This study investigated pupils’ perceptions on history as a school subject in Greece. The aims of the study were to highlight the image pupils have formed for history subject and to make suggestions about the importance of their participation in decision-making during history curriculum designing and by extension the other school subjects, as well as in teaching approaches. The survey was conducted during the school year of 2011 - 2012 with fourteen students aged 14 to 15 years from different schools of Patras. Qualitative data were drawn from 14 semi-structured interviews which aimed to explore pupils’ views on history subject with emphasis on their opinion about the usefulness, interest, their feelings arising from history learning, their view on teaching approaches, the definition and the characteristics of history, the purpose of history teaching in education, the proposals pupils would give to the education policy makers and other history learning sources outside school context. The results showed that history is a popular subject according to pupils. They think that their interest for school history depends mainly on teaching approaches. They acknowledged the value of school history and they expressed their willingness to be actively involved in the learning process.