Στην εργασία αυτή γίνεται ανάλυση των αγώνων λόγων στις τραγωδίες Εκάβη και Τρωάδες του Ευριπίδη και εξετάζεται ο ρόλος του λόγου σε περίοδο πολιτιστικής κρίσης. Για το λόγο αυτό στην παρούσα μελέτη οι εξεταζόμενοι αγώνες συσχετίζονται με την ανάπτυξη της σοφιστικής και της ρητορικής, καθώς και με τον Πελοποννησιακό πόλεμο (περίοδο κατά την οποία παρουσιάστηκαν τα έργα). Μέσα από την ανάλυση των αγώνων λόγων διαφαίνεται η συγκεχυμένη θεώρηση των ανθρώπων για θεσμούς και αξίες, για τους θεούς, ο ανεξιχνίαστος ρόλος του ίδιου του θεϊκού στοιχείου, καθώς και η κατάρρευση της ετερότητας σε περιόδους κρίσης (Έλληνες-βάρβαροι, άνδρες-γυναίκες, ελεύθεροι-υπόδουλοι). Συμπεραίνεται ότι ο λόγος σε περιόδους κρίσης αποτυπώνει τη σύγχυση των αξιών και ότι, αντί να βοηθά στη διασαφήνιση των πραγμάτων και επομένως στην απόδοση της δικαιοσύνης και την αποκατάσταση της τάξης των πραγμάτων, επιτείνει την κρίση. / In this study there is an analysis of the agones logon of Euripides’ tragedies Hecuba and Troades and an examination of the role of logos in period of cultural crisis. This is the reason that in this work the agones logon of these tragedies are related to the evolution of sophistic and rhetoric activity and to the Peloponnesian War as well (during this period these tragedies were presented). The analysis of these agones logon shows the confused way humans think of the gods, the undetected role of the divine element itself and the collapse of the polarities during cultural crisis (Greeks-barbarians, men-women, free-enslaved). It is concluded that logos in periods of crisis reflects the confusion of the cultural values and that, instead of leading to the clarification of human issues and consequently to the administration of justice and the restoration of order, exacerbates the crisis.