Η κακοποίηση του παιδιού, αποτελεί ένα πολύ σοβαρό, παγκόσμιο και διαχρονικό κοινωνικό πρόβλημα με πολύπλοκους αιτιολογικούς παράγοντες αλλά και πληθώρα αρνητικών συνεπειών για την βιοψυχοκοινωνική υγεία των παιδιών. Οι εκπαιδευτικοί της πρωτοβάθμιας – δημοτικής εκπαίδευσης έρχονται σε καθημερινή επαφή με δεκάδες παιδιά, κάποια από τα οποία είναι πολύ πιθανόν να βιώνουν κακοποίηση. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό για την καταπολέμηση του φαινομένου της παιδικής κακοποίησης οι εκπαιδευτικοί να διαθέτουν γνώσεις και δεξιότητες για την πρόληψη, την ανίχνευση και την αντιμετώπιση της κακοποίησης του παιδιού. Στην παρούσα εργασία μέσω της ποιοτικής έρευνας προσπαθήσαμε να δούμε ποιες είναι οι γνώσεις και οι δεξιότητες που διαθέτουν οι εκπαιδευτικοί της πρωτοβάθμιας – δημοτικής εκπαίδευσης για την πρόληψη, την ανίχνευση και την αντιμετώπιση της παιδικής κακοποίησης. Από την έρευνά μας φάνηκε ότι οι εκπαιδευτικοί ερμηνεύουν το φαινόμενο της παιδικής κακοποίησης ως μια εγκληματική πράξη που χρήζει άμεσης αντιμετώπισης ενώ φάνηκε ότι θα βοηθήσει ιδιαίτερα για την ανάπτυξη γνώσεων και δεξιοτήτων η ουσιαστική επιμόρφωση των εκπαιδευτικών καθώς και η συνεργασία τους με κοινωνικές υπηρεσίες. / Child abuse is a very serious, global and timeless social problem with complex causative factors and negative wealth effects on biopsychosocial health of children. Teachers are in daily contact with dozens of children and some of them are very likely to experience abuse. It is particularly important to combat the phenomenon of child abuse. Teachers need to have knowledge and skills in the prevention, detection and treatment of child abuse. In this work, through the qualitative research we tried to see what are the knowledge and skills of teachers in primary education for the prevention, detection and treatment of child abuse. Our research showed that teachers interpret the phenomenon of child abuse as a criminal act requiring immediate treatment. Also our research showed that the effective training of teachers will help them in order to develop knowledge and skills as well as their cooperation with social services.