- / In an efficient market, prices adjust instantaneously toward their fundamental values; as a consequence prices should always reflect all available information. Here we consider market efficiency for new emerging markets in the Middle East region. Emerging markets are typically characterized by illiquidity, thin trading, and possibly non-linearity in returns generating process. Firstly, we adjust observed daily indices for nine Arab stock markets for infrequent trading, while the logistic map has been used to determine whether non-linearity exists in returns generating process. Next we used several econometric models to test for market efficiency. The results of runs test, variance ratio, serial correlation, BDS, and regression analysis indicate that we can reject the hypothesis that lagged price information cannot predict future prices. In other words, prices do not follow random walk properties; even after correction for thin trading. We next analyze volatility structure using GARCH models. The results of GARCH (1,1) model indicate that volatility clustering still seems to characterize some markets. While in three markets (Egypt, Kuwait, and Palestine) volatility seems to be persistent. Moreover, the results of EGARCH (1,1) model show that four markets (Bahrain, Dubai, Kuwait, and Oman) exhibit signs of leverage effect and asymmetric shocks to volatility. Compared with other emerging and international markets; Arab stock markets display relatively low rate of excessive volatility as indicated by Schwert model. Furthermore, the dependence in the second moment found to be quite enough to characterize the non-linear structure in the time series. Finally, we find that seasonality and calendar effects exist in Arab markets with three forms; day-of-the-week effect, month-of-the-year effect and the Halloween indicator. We conclude that Arab stock markets under examination are not efficient in the week form sense of efficient market hypothesis. There is a large body of empirical evidence that financial markets become highly integrated. According to modern portfolio theory, gains from international portfolio diversification are related inversely to the correlation of equity returns. The results of multivariate cointegration techniques, structural vector autoregression (SVAR) and vector autoregression (VAR) models indicate that, there is no cointegrating relation between Arab and international stock markets. The results of SVAR show that the linkage between international and Arab markets is very weak. Next we investigate the dynamic relationships among Arab markets them selves, and how do other factors; such as oil prices, affect the performance of these markets especially for Gulf Cooperation Council (GCC) stock markets. To do that, Arab markets have been divided into two sub-groups: oil production countries (GCC countries) and non-oil production countries (Jordan, Egypt, and Palestine). The results indicate the existence of long-run relation between markets, however, the short-run linkages still very weak. Non-oil countries’ markets can offer diversification benefits for rich GCC investors. Moreover, oil prices found to have a significant effect on GCC markets and dominate the long-run equilibrium. Oil prices play a significant role in affecting GCC markets’ volatility. While after the raise in oil prices; especially during the last two years, linkages between oil prices and GCC markets increased. Four GCC markets have predictive power on oil prices, with two markets to be predicted by oil prices. We conclude that Arab stock markets can offer diversification potentials for regional and international investors. Oil prices have a significant effect on GCC markets. Finally, we suggest a strategic plan to improve these markets based on two main broad goals, improving market efficiency and increasing market liberalization. To achieve these goals we identify specific targets and strategies that could be realized through tactical programs and activities.

Ένα διακριτικό γνώρισμα της παγκόσμιας οικονομίας τις τελευταίες δεκαετίες αποτελεί ο ρυθμός ανόδου και η εντυπωσιακή αύξηση των άμεσων ξένων επενδύσεων (ΑΞΕ) παγκοσμίως. Λόγω του δυνητικού ρόλου που οι άμεσες ξένες επενδύσεις μπορούν να παίξουν στην επιτάχυνση του ρυθμού ανάπτυξη και την μεταστροφή της οικονομίας, πολλές αναπτυσσόμενες χώρες αναζητούν τέτοιου είδους επενδύσεις που θα δρούσαν πολλαπλασιαστικά στις προσπάθειες ανάπτυξης της οικονομίας τους. Κατά συνέπεια, οι άμεσες ξένες επενδύσεις έγιναν μια σημαντική πηγή εξωτερικής ιδιωτικής χρηματοδότησης για τις αναπτυσσόμενες χώρες. Παρόλα αυτά, οι κατανομή των ΑΞΕ χαρακτηρίζεται από μεγάλες ανισότητες και οι αναπτυσσόμενες χώρες αντιμετωπίζουν μείζονα προβλήματα στην προσέλκυση ξένων επενδυτών. Οι χώρες της Μέσης Ανατολής και της Βορείου Αφρικής (Middle East and North Africa, ΜΕΝΑ χώρες) όπως πολλές άλλες ανερχόμενες και αναπτυσσόμενες χώρες αναλώνονται σε τεράστιες προσπάθειες για την προσέλκυση ενός ικανοποιητικού επιπέδου ΑΞΕ, μέσω της προώθησης των τοπικών τους πλεονεκτημάτων και μέσω της μείωσης τόσο των εμποδίων όσο και των κινδύνων που παρακωλύουν τις ροές των ΑΞΕ. Υπάρχουν γνωστοί παράγοντες και κίνδυνοι που επηρεάζουν τις ΑΞΕ, όπως οι οικονομικοί και οι πολιτικοί παράγοντες. Όμως, φαίνεται ότι μένει ένας σημαντικός ρόλος σε αυτόν τον τομέα που θα μπορούσαν να παίξουν άλλοι παράγοντες. Σε πολλές περιπτώσεις αυτός ο ρόλος μπορεί να μην είναι ξεκάθαρος. Σκοπός αυτής της μελέτης είναι να εξετασθούν οι σχετικά άγνωστοι παράγοντες (προσδιοριστικά στοιχεία και κίνδυνοι), παρά οι παραδοσιακοί παράγοντες, που επηρεάζουν τους ξένους επενδυτές στην απόφασή τους να εμπλακούν με ΑΞΕ στις ΜΕΝΑ χώρες. Αυτοί οι νέοι παράγοντες εστιάζουν στο πολιτιστικό πεδίο. Το δείγμα αποτελείται από δεκαεννέα ΜΕΝΑ χώρες για την περίοδο 1970-2003. Η ανάλυση διεξάγεται σε δύο επίπεδα: σε διαστρωματικό επίπεδο χωρών (για το σύνολο των ΜΕΝΑ χωρών, από τη μια πλευρά, και για τα υποσύνολα των πετρελαιοπαραγωγών και μη πετρελαιοπαραγωγών χωρών, από την άλλη), χρησιμοποιώντας το Υπόδειγμα Σταθερής Επίδρασης (Fixed Effect Model, FEM) και σε επίπεδο χώρας, χρησιμοποιώντας τεχνικές αυτοπαλινδρομούμενων διανυαματικών συστημάτων (VAR). Τα αποτελέσματα συμφωνούν στην υπόδειξη του πολιτισμικού κινδύνου ως το βασικό και κυρίαρχο κίνδυνο που επηρεάζει τις ροές των ΑΞΕ στις ΜΕΝΑ χώρες (τόσο για τις πετρελαιοπαραγωγές, όσο και τις μη πετρελαιοπαραγωγές χώρες), ενώ ο πολιτικός κίνδυνος έπεται και ο οικονομικός κίνδυνος φαίνεται να ασκεί τη μικρότερη επιρροή. Η ανάγκη για μια ανάλυση μεγαλύτερη σε βάθος έδωσε ώθηση για την ανάπτυξη της ποιοτικής ανάλυσης με άμεση επικοινωνία με τους ξένους επενδυτές σε μια από τις ΜΕΝΑ χώρες, η οποία τυγχάνει να είναι η Ιορδανία (case-study). Τα αποτελέσματα της ποιοτικής ανάλυσης, ειδικά η τεχνική της δεσμευμένης Logit παλινδρόμησης, επιβεβαιώνει τα οικονομετρικά αποτελέσματα, ότι, δηλαδή, η οικονομική επίδοση και η πολιτική σταθερότητα (αστάθεια) είναι σημαντικά θέματα στην διαμόρφωση των ΑΞΕ. Παρόλα αυτά, οι πολιτισμικοί παράγοντες ασκούν ειδικές επιδράσεις σε αυτό το πλαίσιο. Με άλλα λόγια, οι πολιτισμικοί παράγοντες φαίνεται να κρύβονται πίσω από τους πολιτικούς κινδύνους στις ΜΕΝΑ χώρες και, ακολούθως, να επηρεάζουν τις αποφάσεις σχετικά με τις ροές των ΑΞΕ προς τις χώρες αυτές. / A distinctive feature of the world economy in recent decades has been the growth and the dramatically increase of foreign direct investment FDI in the world. Due to the potential role, foreign direct investment can play in accelerating growth and economic transformation; many developing countries seek such investment to accelerate their development efforts. Consequently, foreign direct investment has become an important source of private external finance for developing countries. However, the distribution of FDI is highly unequal and developing countries face major difficulties in attracting foreign investors. The MENA countries like most other emerging and developing countries spend huge efforts to attract a significant level of FDI by promoting their location advantages and by diminishing both obstacles and risks that hinder FDI. There are well known factors and risks that affect FDI such as economical and political factors; however, it seems that there is a significant role that other factors could play on this field. In several cases this role may not be clear; as it may be hidden behind other factors. The purpose of this study is to examine the real factors (determinants and risks) rather than the traditional factors, which influence foreign investors to engage in FDI in the MENA countries, noting that these new factors focus on the cultural level. The sample consists of nineteen MENA countries for the period of 1970-2003. The analysis has been conducted using two levels: On the cross sectional level (for the whole MENA region from one hand and for both oil and non-oil regions from the other hand), using fixed effect model (FEM), and on the country level using vector autoregressive technique (VAR). Results agreed to present the cultural risk as the main dominant risk that affects FDI inflows in the MENA countries (for both oil and non-oil countries), political risk came to be the next, while the economical risk was the last effective risk. The more depth analysis urged us to develop a qualitative analysis (survey) to directly communicate foreign direct investors in one of the MENA countries, who happened to be Jordan (study case). The qualitative analysis (survey) results especially the conditional Logit regression technique confirmed the econometric results that the economic performance and the political (in) stability are important issues in affecting FDI; however, the cultural factors are also having their special effects on this theme. In other words, cultural factors seem to be behind the political risks in the MENA countries and therefore affect FDI decisions there.

Στην παρούσα μελέτη αξιολογήθηκε η προσπάθεια των αναπτυσσόμενων χωρών του συνόλου BRIC, στην πορεία μετάβασής τους προς τις «Οικονομίες της Γνώσης». Πρόκειται για τέσσερις από τις μεγαλύτερες οικονομίες του πλανήτη, που στο μέλλον αναμένεται να διαδραματίσουν κρίσιμο ρόλο στις παγκόσμια οικονομική σκηνή. Οι αγορές όλων τους είναι υπερμεγέθεις, με την μεγαλύτερη από αυτές την Κίνα, να απαριθμεί 1,3 δισεκατομμύρια ανθρώπους και να έχει γεωγραφικά διαμερίσματα με πληθυσμό μεγαλύτερο ακόμα και από τις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές χώρες. Η αξιολόγηση των χωρών έγινε στην βάση των τεσσάρων πυλώνων των «Οικονομιών της Γνώσης»: i) Πληθυσμός με υψηλό μορφωτικό επίπεδο και ικανότητες, που θα αξιοποιήσει παραγωγικά και θα εξελίξει τη Γνώση, ii) αποτελεσματικό σύστημα καινοτομιών, που θα αποτελέσει την υποδομή για τον σχηματισμό ενός δικτύου φορέων Ε&Α, iii) υποδομή δυναμικής πληροφόρησης, που θα διευκολύνει αποτελεσματικά την ενημέρωση και διάδοση της Γνώσης και iv) οικονομικό και οργανωσιακό καθεστώς, που θα παρέχει τα απαραίτητα κίνητρα για τη δημιουργία, ανάπτυξη και αποτελεσματική χρήση της Γνώσης. Μέσα από την μεταξύ τους σύγκριση συναντήσαμε σημαντικές διαφορές σε πολλά από τα στοιχεία που απαρτίζουν τον κάθε πυλώνα. Κάθε μία, όμως, από τις χώρες BRIC κατόρθωσε να παρουσιάσει σημεία σημαντικής προόδου. Αποδείχτηκε, πως μολονότι αξιοποιούνται διαφορετικά μέσα και δοκιμάζονται εναλλακτικές προσεγγίσεις, ο δρόμος για την ανάπτυξη των αναδυόμενων οικονομιών BRIC είναι κοινός. Αυτός της Οικονομίας της Γνώσης. Ολοκληρώνοντας την ανάλυση, διαπιστώνεται ότι πολλά από τα συμπεράσματα της μελέτης θα μπορούσαν να έχουν γενικότερη εφαρμογή, πλαισιώνοντας έναν μεγαλύτερο αριθμό αναπτυσσόμενων ή ακόμα και ανεπτυγμένων χωρών. Με την κατάλληλη προσαρμογή στις κοινωνικές, θεσμικές και οικονομικές συνθήκες της κάθε χώρας, τα συμπεράσματα αυτά θα μπορούσαν να αποτελέσουν τον δεκάλογο της επιτυχούς μετάβασης μιας χώρας σε μία Οικονομία που βασίζεται στη Γνώση / This study evaluated the efforts of the "BRIC" developing economies, in their transition towards a "knowledge-based economy". The evaluation was based on the four pillars of the "knowledge-based economy»: i) Population with higher education and skills for the creation and development of knowledge, ii) an effective innovation system and an efficient R&D network, iii) a dynamic information infrastructure that will facilitate information and knowledge dissemination effectively and iv) an economic and organizational regime, which will provide the necessary incentives for the creation, development and effective use of knowledge. Through the comparison between them, significant differences emerge in many of the elements that comprise each pillar. However, each one of the BRIC countries has shown signs of significant progress. Despite all differences in their approaches, we have seen that the road to development runs through a knowledge-based economy. Many of the conclusions of this study could have broader applications to a larger number of developing or even developed countries. With the proper adaptation to social, institutional and economic conditions of each country, these findings could form the decalogue of a country's successful transition to knowledge-based economy.

This thesis attempts to throw light on the underlying reasons behind the economic ambivalence between EU countries. In this sense, Greece and Sweden will be posted at the center of my research interest. For this purpose, Intersectionality theory as well as Neo liberalism and Neoclassical economics will be used in such a way that will assist me to disclose the deep causes of this inequality and to further examine how intersections of gender, age/generation and class are intertwined and affect the youth and elderly in both countries. Furthermore, both qualitative and quantitative data will be applied in a way that will enable me to compare and contrast the two social groups chosen. Having demonstrated that, I will move a step forward by narrowing down my research focus on how the youth in both countries react against this kind of social exclusion.