In 'n hoofstuk getiteld In het teken van het persoonlijkheidsideaal in sy werk De Vlaamse Letterkunde van 1780 tot Heden bespreek R F Lissens die wegeb van die "expressionistische getij met die dood van Van Ostaijen, en die onvermoë van die roman om - op enkele min of meer geslaagde voorbeelde na - die tendense van die ekspressionisme te vertolk: verdere pogings in dié rigting loop dan ook teen die einde van die twintigerjare dood. Ook B F van Vlierden beskou die ekspressionisme as 'n in die grond ongeskikte voedingsbron vir die romangenre, met die gevolg dat die roman in dié jare - d.w.s. na die mln of meer naturalisties-impressionistiese romantradisie verteenwoordig deur Buysse, Streuvels, Timmermans, Claes - "in zijn eigen ontwikkeling op een kritiek keerpunt staat, waarbij men vooralsnog aIleen het kritieke van de situatie ziet ... Het decennium na de oorlog is in feite weinig gunstig voor de roman ... Ook P van Ostaijen heeft gepoogd een 'grote roman' te schrijven, maar deze werd nooit voltooid ... In de marge van het humanitair expressionisme ontstaan weI een aantal prozawerken, maar precies in het licht van de humanitaire poëzie is het vooralsnog duidelijk, dat deze uit een geestelijke kweeste bestaan, en dus een schakeI zijn in de ontwikkeling die van de werkelijkheid wegvoert naar een inwendig leven, naar een geestelijke ontwikkeling." Terselfdertyd, egter, is Lissens en Van Vlierden dit met J Weisgerber eens dat "het Jaar 1927 kan worden beschouwd als het begin van een nieuw tijdperk" en dat die leemte wat na die Eerste Wêreldoorlog onstaan het, weldra gevul sal word met 'n groot aantal romanwerke van 'n besondere gehalte. Die kritiek sien hierdie keerpunt met verloop van tyd al hoe duideliker in, maar erken nietemin óók dat die invloed van die modernisme, en met name die ekspressionisme, ''heilzame gevolgen heeft voor de roman. Niet vergeefs heeft deze beweging de ethische noot aangeslagen, de verantwoordelijkheidszin weer gewekt en al haar aandacht op de mens geconcentreerd. De nieuwe roman, die kort voor 1930 opkomt, kan men bezwaarlijk expressionistisch noemen, maar de grondige omkeer waar hij van blijk geeft, gebeurt ontegensprekelijk onder de invloed van het door het expressionisme gewijzigde klimaat." Anders gestel: "zij (gaan) akkoord met de veroordeling van de impressionistische en naturalistische opvattingen, maar tussen het individualisme van de 'estheten' en de humanitaire kunst van Ruimte, tussen de wetenschappelijke objectiviteit en de lyrische subjectiviteit kiezen zij doorgaans een middenweg. De nieuwe roman - en dat is de reden waarom hij deze benaming verdient - zal aan de individualiteit minder reliëf verlenen dan aan de 'persoonlijkheid', hetgeen wil zeggen dat het individu, dat zich op zichzelf bezint, aldus beseft dat het in morele of juridische zin met een gemeenschap verbonden is. Hij zal de mens tegelijkertijd in zijn individualiteit en in de eigenschappen van zijn soort beschouwen, en hoewel hij het Ik zal peilen, zal hij ook het zoeklicht richten op het onmetelijke terrein van de gemeenschappelijke waarden...". Dit is dus op die groeiende belang van 'n "persoonlijkheidsideaal, een modern humanisme dat sociaal solidair blijft doch de raadselen van de mens en het leven wil peilen" dat die klem tussen die jare 1930 en 1940 val: op "de mens op het voorplan", dus, maar óók op dié mens in gemeenskapsverband.

Made available in DSpace on 2014-06-11T19:22:20Z (GMT). No. of bitstreams: 0 Previous issue date: 2007-02-23Bitstream added on 2014-06-13T19:07:42Z : No. of bitstreams: 1 giacomini_gi_me_sjrp.pdf: 633311 bytes, checksum: 23b7be431ea35b3466ebb87c9972423c (MD5) / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior (CAPES) / Seguindo a teoria e o método da Análise do Discurso de linha francesa, propomos analisar discursivamente a produção lexicográfica de Francisco da Silveira Bueno. Este autor publicou diversas obras na área da Literatura e da Lingüística, mas também teve grande destaque público por sua produção lexicográfica. Nosso objetivo é analisar o discurso dos seus dicionários. Como questão específica, temos a noção de autoria, ou seja, a posição do autor Silveira Bueno na história da constituição de um autor brasileiro de dicionários e, também, as maneiras de se posicionar como autor no discurso dos dicionários. Assim, analisamos questões como a posição de Silveira Bueno como autor de dicionários na história da constituição das idéias lingüísticas brasileiras, a apresentação do autor no discurso dos dicionários, a maneira como ela é feita e quais as relações de sentido que são estabelecidas por essa apresentação. Nosso corpus é composto pelos prefácios e por uma amostragem de verbetes das edições de seus dicionários. Dividimos o conjunto de obras em três séries, de acordo com a tipologia e com algumas características discursivas. Na primeira série estão os dicionários escolares, incluindo os de versão mini; na segunda série estão os dicionários gerais de língua publicados por editoras independentes do Estado; já na terceira estão presentes os dicionários etimológicos. Entre outros resultados, observamos que, enquanto na primeira e na segunda série de dicionários o autor é apresentado por meio de uma discursividade relatada, pelas instituições publicadoras, a terceira série traz textos próprios de autoria, em que há uma afirmação dessa autoria por meio dos posicionamentos teóricos adotados por ele. / According to the theory and the method of Discourse Analysis, we intend to analyse Francisco da Silveira Bueno's lexicographical production in a discoursive way. The author has published many works in the field of Literature and Linguistics, but is also known for his lexicographical production. Our aim is to analyse the discourse in his dictionaries. As a central research topic, we have the notion of authory, in other words, the author Silveira Bueno's position in history of the constitution of a Brazilian dictionary author and also, the ways to position himself as an author in his dictionaries discourse. Thus, questions such as Silveira Bueno's position as a dictionary author in the history of the constitution of the Brazilian linguistic ideas, the author's presentation in the dictionaries discourse, in what ways this happens and the sense relations which are stablished by this presentation were analysed. Our corpus is composed by the prefaces and a sampling of entries of his dictionaries editions. The set of works was divided into three series, according to the typology and some discursive characteristics. The school dictionaries are in the first series, including the minidictionaries; the general language dictionaries published by independent State publishers are in the second series, and in the third one, the etymological dictionaries. Among other results, we observed that, while in the first and second series of dictionaries the author is presented by a reported discursivity, by the publishing industries, the third series brings his own authory texts in which there is a statement of this authory through the theoretical positionings he adopts.

Doctorat en philosophie et lettres / info:eu-repo/semantics/nonPublished

Since no writing is entirely objective, it is the contention of this thesis that Dr. Juanita Brooks and Dr. LeRoy R. Hafen, the most authoritative writers of the Southern Nevada and Southern Utah region, were greatly influenced in their writings by the folklore of the region and of the people. The two aspects of folklore which are most prominent in their writings are, first, those which treat the supernatural aspect of divine intervention, and, second, those which surround the struggle for survival.Folklore stories of divine intervention include the lore of divine aid given in time of great need, divine counsel presented as a guide, and divine healings obtained through the medium of the church. Both good and evil influences are manifest.Folklore stories of survival include the lore centered about the home, the land, the food, the medicinal supplies, etc. Both the folklore stories of divine intervention and the folklore stories of survival are influenced by the region from which they arise, and from the kind of people who live in the region.The Southern Nevada and Southern Utah region is comprised of desert land which depends upon a notionable river for irrigation water. The people who live there belong to a church which embraces very emotional precepts. Given, then, a land which has been difficult to conquer, and a people who have relied upon divine intervention in every emergency, and one has the basis for the background of Dr. Brooks and Dr. Hafen. They are so much a part of their own survival lore and their own need for divine intervention in time of crisis, that the folk stories which have grown up around these motifs either find their way into their writings, or, are closely associated with those which are included.