No description available.

Background: An estimated 15-30% of individuals referred to epilepsy clinics are diagnosed with non-epileptic attack disorder (NEAD). NEAD is a well-known clinical problem which poses diagnostic and therapeutic challenges to neurological and psychological professionals (Gates & Erdahl, 1993). There are multiple theories on the mechanisms that underlie non-epileptic seizures; however there is limited empirical support for these. The development of implicit cognition has attracted much attention in the last few decades but has yet to be developed in the context of seizure research. This thesis aimed to offer a novel perspective on the psychological mechanisms underlying NEAD by examining implicit and explicit self-esteem and anxiety in people with seizures. It also explored the relationship of these constructs with experiential avoidance and seizure frequency. Methodology: 86 participants were recruited and completed a series of self-report questionnaires. The Rosenberg self-esteem questionnaire was used to measure explicit self-esteem. Spielberger’s State-Trait Anxiety Inventory was used to assess explicit anxiety. The Patient Health Questionnaire-15 was utilised to estimate somatic symptoms. The Multi-dimensional Experiential Avoidance Questionnaire was used to examine differences in avoidance. Finally they were administered two versions of the Implicit Relational Assessment Procedure (IRAPAnxiety; IRAP-Self-esteem) to examine implicit self-esteem and anxiety. Results: Analysis of Variance (ANOVAs) found no significant differences in implicit self-esteem and anxiety between the NEAD, epilepsy or non-clinical control groups. However, the NEAD group reported a significantly lower explicit self-esteem, higher avoidance and more somatic symptoms than their epilepsy counterparts. Although the NEAD and epilepsy groups reported high levels of anxiety, only the 3 NEAD group differed significantly from controls. The NEAD group had significantly larger implicit-explicit discrepancies for both anxiety and self-esteem, with explicit and discrepant scores correlating with self-reported avoidance and seizure frequency. A logistical regression model using explicit self-esteem, experiential avoidance and somatisation correctly classified 84.9% of individuals with seizures. However, the implicit measures did not add anything to the model. Conclusions: There are several interpretations for the implicit-explicit discrepancies observed. One suggestion is the high implicit low explicit profile reflects ‘damaged’ self-esteem, which can be understood more fully in context of events preceding seizure onset as well as the corollaries of diagnosis. Other authors have suggested that this profile reflects an unstable self-image, understood from early parenting and attachment perspectives. Given the correlation with discrepant scores it is possible that avoidance and seizures serve to reduce dissonance between implicit and explicit cognition. These findings support various psychological models of NEAD and offer a rationale for a range of psychological treatments that target avoidant behaviour patterns as well as deliberate evaluations that are within a person’s awareness.

Thesis (M.A. (Psychology)) --University of Limpopo, 2009 / Conceptions of epilepsy were studied using Q-methodology. The study was conducted at the University of Limpopo (Turfloop Campus) and the surrounding communities. The aim was to examine perceptions of epilepsy among different categories of people and to explore and differentiate between these categories’ individual construction of what epilepsy is. Thirty three participants were recruited for the study. They included medical professionals (doctors and nurses), traditional and spiritual healers, university students (consisting of both health sciences and non-health sciences students), two ethnic groups (namely, the Bapedi and Vhavenda), people who are from both rural and urban areas, and high school teachers. Each category was represented by three people. Participants sorted thirty six statements developed from interviews. Four factors emerged from the analysis, and were labeled as medical perceptions of epilepsy, equality of treatment for epileptics, traditionalist perceptions of epilepsy, and religious beliefs of epilepsy. These factors are discussed. / National Research Foundation

M. Tech. (Biomedical technology, Faculty of Applied and Computer Science), Vaal University of Technology / Approximately 1% of the world’s population has epilepsy, the second most common neurological disorder after stroke. In South Africa almost 1 in every 100 people has epilepsy, affecting all ages. Levetiracetam (LEV), marketed as Keppra® is an anticonvulsant drug used in the treatment of epilepsy. The daily dosage is 500 mg twice daily with a maximum of 3000 mg. The therapeutic range of LEV is between 12-46 μg/ml. Therapeutic drug monitoring (TDM) should be considered for LEV in patients with poor seizure control or long term treatment. TDM depends on accurate drug concentration measurements. In order to provide an accurate measurement, the High performance liquid chromatography (HPLC) method was developed, compared with a commercially available kit, and the stability of the samples was investigated. Ethical approval was obtained from the Human Research Ethics Committee (Medical), VUT (Ethics reference number: 2015024.4). The study was conducted from January to October 2015. This study involved three groups of volunteers who gave written consent. The first group were fifteen healthy MTech students in the Biomedical Technology Department at the Vaal University of Technology (VUT). Their blood samples were used for the analytical validation of the method and for the stability studies over a 4 weeks period. The second group were six patients from Pathcare Laboratories in Potchefstroom, Klerksdorp and Vereeniging who used Levetiracetam. Their blood samples were used to investigate the influence of different collection tubes as well as the handling and storage of samples on the LEV concentration. The third group were forty four patients from Pathcare Laboratories, Cape Town. Their blood samples were transported to Clinical Pharmacokinetic Laboratory (CPL) for routine therapeutic drug monitoring analysis of LEV and used to compare the newly developed HPLC method and the Commercial kit. The HPLC method was successfully developed and validated to determine LEV in human plasma/serum samples. The calibration curves showed good linearity (r2 = 0,999) over the concentration range of 1 – 60 μg/ml. Accuracy, mean extraction recovery, lower limit of detection (LLOD) and lower limit of quantification (LLOQ) were 98-112%, 97,15% (±1,57), 0,5 and 1,0 μg/ml respectively, in plasma standards. The method was shown to be simple and fast, reproducible and effective for routine laboratory analyses in the future. The agreement between the newly developed method and the ClinRep® HPLC complete commercial kit was the same and there was a statistical significant correlation between the two methods (average r=0.999; p-value < 0.0001, F-test with a true value =0). The method was much cheaper than the commercial kit, used less sample (100 μl) and had a longer running time (15 minutes) to ensure no endogenous interference. The costs of the developed method was 71-82% lower than the three commercial kits available in South Africa. Stability experiments were performed to evaluate the stability of LEV in human plasma/serum, simulating the same conditions which occurred during study samples’ analyses. The % RSD was lower than 5% under all the conditions: freeze, fridge, room temperature and auto sampler over the 4 week period. The results showed that both LEV and the I.S (internal standard) were stable in human serum/plasma under all these conditions. The influence of five different collection tubes, Gold (SST Gel), Red, Purple (EDTA)Green (Heparin) and Blue (Sodium Citrate) was investigated. In two patients, decreased levels were observed in tubes containing blue (sodium citrate) and Green (Heparin). The decrease was not statistically significant. This is an important observation and is an indication that anticoagulants may cause some problems due to drug-protein binding and interference in the matrix effect. A cost effective and reliable HPLC-method with minimal sample preparation time for the routine determination of LEV in plasma/serum samples was developed. It was also shown that the plasma/serum samples were stable at different temperatures over a time period. The only collection tubes that may interfere with the concentrations were the Green (Heparin) and Blue (Sodium Citrate) tubes.

L’épilepsie survient à tout âge, mais les causes, l’expression clinique, les complications et le retentissement social, sont fonction de l’âge des sujets. En Afrique subsaharienne, les données épidémiologiques, les données portant sur la scolarisation et le retentissement de l’épilepsie de l’enfant sont peu accessibles. Afin d’évaluer les aspects socioculturels et thérapeutiques de l’épilepsie de l’enfant au Gabon, nous avons réalisé une revue de la littérature sur l’épilepsie de l’enfant en Afrique subsaharienne et deux enquêtes transversales, l’une sur les connaissances, attitudes et pratiques et les représentations socioculturelles de l’épilepsie de l’enfant auprès des enseignants et des personnels de santé, l’autre sur la qualité de vie des enfants souffrant d’épilepsie et de leurs parents. En Afrique subsaharienne, les données sur l’épilepsie de l’enfant sont diluées dans les études étendues à la population entière. La prévalence de l’épilepsie de l’enfant varie de 2 à 297 ‰ et son incidence de 17 à 930 / 100 000 personnes-années. Les facteurs périnataux, les crises fébriles et les facteurs infectieux sont les plus décrits alors que les facteurs génétiques demeurent peu étudiés. La prise en charge de l’enfant reste limitée à cause de l’insuffisance des ressources humaines, des moyens diagnostics et de l’accès aux traitements antiépileptiques mais aussi à cause de la persistance des préjugés et des croyances négatives sur l’épilepsie communément retrouvées parmi les enseignants, les enfants en âge scolaire et dans la population. Les enfants épileptiques sont une source d’angoisse, de perturbations socioprofessionnelles et scolaires pour leurs parents et de leur fratrie. Les enquêtes ont retrouvé un niveau de connaissance bas, une persistance de croyances négatives, notamment celles qui considèrent l’épilepsie comme une affection contagieuse ou transmissible, une maladie psychiatrique ou un retard mental ou encore une maladie surnaturelle. Ces considérations rencontrées indifféremment en milieu urbain ou rural semblent tenir leur explication dans la conception culturelle de l’épilepsie qui renvoie cette maladie à une cause extérieure ; un animal ou un mauvais esprit. En milieu rural, les enfants n’ont généralement pas d’avis médical, mais la scolarisation reste supérieure à 50 % indépendamment de leur milieu de vie. La non-scolarisation est liée aux comorbidités, à l’attitude réfractaire des parents et de certains chefs d’établissements scolaires. L’anxiété, les troubles du comportement, les troubles cognitifs et les troubles de la sociabilité restent élevés. La qualité de vie des parents de l’enfant épileptique est altérée. Ce travail sera étendu à d’autres localités du Gabon pour inclure plus d’enfants épileptiques et mettre en place une cohorte. Cette cohorte pourra servir à l’évaluation de la fraction attribuable des infections (notamment celle du paludisme grave) dans la survenue de l’épilepsie ; l’évaluation du stigma chez l’enfant épileptique et leurs parents et à la mise en place de programmes d’éducation thérapeutique et de promotion de la santé auprès des familles, des enseignants et des personnels de santé. / Epilepsy occurs at any age, but the causes, clinical manifestations, complications and social impact, depend on the age of the subjects. In Sub-Saharan Africa epidemiological data, data on enrollment and the impact of the child's epilepsy are difficult to access. To assess the socio-cultural and therapeutic aspects of the child's epilepsy in Gabon, we conducted a review of the literature on child epilepsy in SSA and two cross-sectional surveys, one on knowledge, attitudes, practices and socio-cultural representations of childhood epilepsy in teachers and health workers, the other on the impact of epilepsy on the children with epilepsy and their parent. In SSA, the data on child epilepsy drowned in studies extended to the general community. The prevalence of childhood epilepsy varies from 2.04 to 297/1000 and its incidence from 17 to 930/100.000 person-years. Perinatal factors, febrile seizures and infectious factors are most described while genetic factors remain poorly studied. The care of the child remains limited due to the lack of human resources, diagnostic means and access to AEDs but also because of the persistence of prejudices and negative beliefs about epilepsy commonly found in teachers, school children and in the community. Children with epilepsy are a source of anxiety, disruption of socio-professional and academic activities for parents and their siblings. The surveys found a low level of knowledge, persistence of negative beliefs, including those that consider epilepsy as a contagious or communicable disease, psychiatric illness or mental retardation or a supernatural disease. These considerations found in urban and rural areas could be explained by the cultural conception of epilepsy that links the disease to an external cause, to an animal, or an evil spirit. In rural areas, children usually have no medical advice, but enrollment is still above 50% regardless of their living environment. Non-enrollment is related to comorbidities, the refractory attitude of parents and some school heads. Anxiety, behavioral disorders, cognitive disorders and disorders of sociability remain high. The quality of life of epileptic children's parents is impaired. This work will be extended to other areas to include more children with epilepsy and build a cohort. This cohort will be used to assess the attributable fraction of infections (including that of severe malaria) in the occurrence of epilepsy; to assess the stigma of epileptic children and their parents and to implement the therapeutic education programs and health promotion with families, teachers and health workers.

Η παρούσα εργασία αποτελεί μια θεωρητική μελέτη των παραμέτρων που επηρεάζουν και συνιστούν ένα διαγνωστικό μηχάνημα επιληψίας. Η εργασία χωρίζεται σε δύο μέρη. Στο πρώτο μέρος και στο πρώτο κεφάλαιο επιχειρείται μια συνεκτική και απλουστευμένη παρουσίαση του πεδίου εφαρμογής του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος, του εγκεφάλου. Δίνεται επίσης μια εικόνα για τους μηχανισμούς της προέλευσης των σημάτων που καταγράφονται στο ΗΕΓ. Τέλος γίνεται αναφορά στη νόσο της επιληψίας και τους τύπους των κρίσεων που παρουσιάζονται. Στο δεύτερο κεφάλαιο γίνεται αναφορά στις μεθόδους που έχουν χρησιμοποιηθεί για την καταγραφή και την απεικόνιση των σημάτων του εγκεφάλου και ειδικότερα στο ΗΕΓ. Πιο συγκεκριμενα παρουσιάζεται ο μηχανισμός καταγραφής του ΗΕΓ καθώς και οι ρυθμοί της εγκεφαλικής δραστηριότητας που αποτυπόνωνται. Στο δεύτερο μέρος περιγράφονται τα εργαλεία που χρησιμοποιεί ένα διαγνωστικό μηχάνημα. Στο τρίτο κεφάλαιο δίνεται μετασχηματισμός wavelet που αποτελεί χρήσιμο εργαλείο στην ανάλυση των βιοσημάτων. Στο τέταρτο κεφάλαιο παρουσιάζεται η ανάλυση ανεξάρτητων συνιστωσών (ICA), απαραίτητη για το διαχωρισμό των καταγραφόμενων σημάτων και στο κεφάλαιο 5 περιγράφονται μερικές παράμετροι που εξάγονται από τα βιοσήματα και βοηθούν στην καλύτερη επεξεργασία τους. Στο κεφάλαιο 6 περιγράφονται κάποια χαρακτηριστικά των νευρωνικών δικτύων(βασικό τμήμα ενός διαγνωστικόυ μηχανήματος) καθώς και ο αλγόριθμος οπίσθιας διάδοσης σφάλματος που χρησιμεύει στην εκπαίδευση των νευρωνικών δικτύων. Τέλος στο έβδομο κεφάλαιο γίνεται μια τυπική εκπαίδευση νευρωνικού δικτύου με μονοκάναλα δεδομένα, μετά από κατάλληλη επεξεργασία. / -

- / -

Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας ήταν η μελέτη ηλεκτροεγκεφαλογραφικών σημάτων επιληψίας με χρήση συνδεδεμένων χαοτικών συστημάτων. Στο πλαίσιο της εργασίας παρουσιάζονται αρχικά μέθοδοι συμφωνίας και οι διάφορες μορφές της συνάρτησης μεταφοράς πληροφορίας. Οι τεχνικές που έχουν χρησιμοποιηθεί κυρίως μέχρι σήμερα είναι γραμμικές ωστόσο έχει φανεί σε αρκετές περιπτώσεις ότι η γραμμικότητα δεν επαρκή για την εξήγηση των σημάτων ΗΕΓ και της σύζευξης μεταξύ τους. Για τον λόγο αυτόν αναπτύσσεται η μη γραμμική μέθοδος υπολογισμού της συνάρτησης μερικής κατευθυνόμενης συμφωνίας η οποία μελετά τα καταγεγραμμένα σήματα στον χώρο φάσης-κατάστασης. Βάση αυτής διερευνάται η μη γραμμική συνδεσιμότητα περιοχών του εγκεφάλου. Η εργασία αποτελείται από πέντε μέρη. Το πρώτο μέρος περιλαμβάνει τη παρουσίαση της φυσιολογίας του ανθρώπινου εγκεφάλου. Στο δεύτεροο μέρος παρουσιάζεται η ασθένεια της επιληψίας καθώς και οι διάφοροι τύποι της. Στο τρίτο μέρος παρουσιάζεται η μέθοδος της μη γραμμικής ανάλυσης χρονοσειρών μέσω της μερικής κατευθυνόμενης συμφωνίας που περιλαμβάνει την ανακατασκευή των σημάτων στον φασικό χώρο. Ακολουθεί ο υπολογισμός των κατάλληλων παραμέτρων για την σωστή ανακατασκευή του φασικού χώρου των σημάτων. Τέλος, στο πέμπτο κεφάλαιο παρουσιάζονται αποτελέσματα από εφαρμογή της μεθόδου σε προσομοιωμένα δεδομένα,καθώς και σε πραγματικά δεδομένα από ασθενή με επιληψία, τα οποία έχουν ληφθεί από το νοσοκομείο Ευαγγελισμός. / This diploma thesis aim at studying Electroencephalografic (EEG) Signal Recordings by adopting methodologies able to analyse and observe coupling of chaotic systems. Although linear methods seems to be inadequate for the analysis of EEG signals, the most commonly used methodologies today are linear. In this thesis, a non-linear partial directed coherence method is adopted to compute the transfer function of EEG signals in the phase-state space and is used to estimate the non-linear connectivity among brain areas. This thesis consists of five chapters. In the first and second chapter, an introduction to the brain's physiology and epilepsy pathophysiology is presented. In the third chapter, a methodology for the non-linear analysis of time series is presented based on the PDC method, which reconstructs attractors in the phase-state. In the fourth chapter, the parameters for the phase-state reconstruction of the attractors are properly selected. In the fifth chapter, the proposed method is applied on simulated and real epilepsy EEG data and the obtained results are presented and discussed.

Σκοπός της παρούσας μεταπτυχιακής διπλωματικής εργασίας είναι η μελέτη και σχεδίαση ενός υδατογραφικού σχήματος για ηλεκτροεγκεφαλογραφικά (ΗΕΓ) σήματα επιληπτικών ασθενών. Το υδατογραφικό σχήμα που εφαρμόστηκε βασίζεται στο Μετασχηματισμό Κυματιδίων (wavelet transform) και είχε μέχρι πρότινος εφαρμοστεί μόνο σε ιατρικές εικόνες. Στόχος της ανάπτυξης του υδατογραφικού αυτού σχήματος, είναι η ενσωμάτωση πληροφοριών που έχουν μεγάλη αξία για διάγνωση και θεραπεία χωρίς όμως να αλλοιώνεται αισθητά το σήμα μετά την ενσωμάτωση των δεδομένων. Πριν την εφαρμογή όμως του υδατογραφικού μας σχήματος, απομονώνεται με έναν ειδικά σχεδιασμένο αλγόριθμο η περιοχή της επιληπτικής κρίσης γιατί είναι η περιοχή με τη μεγαλύτερη διαγνωστική αξία και στόχος είναι να παραμείνει εντελώς αναλλοίωτη. Η πρόοδος στον τομέα της τηλεϊατρικής έχει επιτρέψει τη μεταφορά ιατρικών σημάτων με στόχο τη διάγνωση και θεραπεία ασθενών που βρίσκονται σε απομακρυσμένες περιοχές. Κατά τη μεταφορά του υδατογραφημένου σήματος όμως μπορεί αυτό να υποστεί αλλοιώσεις που προέρχονται από συμπιέσεις του σήματος με σκοπό τη μείωση του μεγέθους τους, αλλά και αλλοιώσεις που προέρχονται από προσθήκη θορύβου. Για να εκτιμηθεί η αποτελεσματικότητα λοιπόν του υδατογραφικού μας σχήματος, εφαρμόζονται στο σήμα επιθέσεις συμπίεσης με διαφορετικά κατώφλια και επιθέσεις προσθήκης λευκού θορύβου με διαφορετικούς σηματοθορυβικούς λόγους SNR. Εφαρμόζοντας αυτές τις επιθέσεις, υπολογίζεται το ποσοστό ανάκτησης του υδατογραφήματος από το σήμα που έχει υποστεί επίθεση καθώς και το ποσοστό αλλοίωσης μεταξύ του αρχικού υδατογραφημένου σήματος και του υδατογραφημένου σήματος που έχει υποστεί επίθεση. Μεγαλύτερο ποσοστό ανάκτησης του υδατογραφήματος παρατηρείται όσο το κατώφλι συμπίεσης μικραίνει ενώ αντίθετα ο σηματοθορυβικός λόγος SNR μεγαλώνει. / The purpose of this thesis is the disquisition of a digital watermarking scheme for electroencephalogram (EEG) signals designed for epileptic patients. The watermarking scheme that has been applied in EEG signals is based on wavelet transform applied only in medical images. The objective implementing this digital watermarking scheme in EEG signals, is to embed important data with great significance in patient’s medical history. Furthermore, the scheme can be used for: diagnosis and cure, without distort the initial signal in such a way that leads in a misdiagnosis. Prior to implementation of our watermarking scheme, the area that presents the epileptic seizure is isolated with a specific designed algorithm so as the signal in this area remains undistorted. Nowadays, modern telecommunication infrastructure supports the possibility of delivering quality health care without the physical presence of medical experts. During the telecommunication signal transfers, the watermarking signals can be distorted due to compression methods or/and addition of white noise. In order to evaluate the efficiency of watermarking scheme, the signal is subjected to different kinds of attacks, such as compression with different compression thresholds, and attacks of adding white noise with different SNR ratio. After applying these attacks to the signal, it is computed the recovery ratio of the watermark and the distortion between the initial watermarked signal and the signal that has been subjected to the attacks. Given the results, the conclusion is that the smaller the compression threshold is, the better the recovery ratio of the watermark. On the other hand, in white noise attacks, the recovery ratio increases as the SNR ratio gets higher.

L’épilepsie est une maladie neurologique chronique fréquente. En 2018, en Asie du Sud-Est, l'épilepsie est toujours entourée de croyances négatives liées au contexte socioculturel. En République Démocratique Populaire Lao, Les pratiques traditionnelles sont profondément enracinées dans les perceptions et les croyances en matière de santé et de maladies. La médecine traditionnelle est utilisée pour des maladies chroniques et aiguës, telle que l'épilepsie. Ce travail de doctorat a été raisonné comme une recherche en santé publique visant à comprendre les itinéraires thérapeutiques des patients vivant avec une épilepsie (PVEs) en RDP Lao. Nos travaux de recherche ont été conduits avec trois groupes de personnes (PVEs, leur entourage et les personnels soignants) au travers de recherches observationnelles transversales. Ce travail se compose ainsi de 3 études.(i) La non-adhérence des PVEs aux soins communautaires : cette étude a montré que les principaux facteurs sont l’indisponibilité ou les difficultés d'accès aux médicaments antiépileptiques (MAEs), le niveau de revenu, et le médicaments prescrit sur le lieu de consultation éloigné du lieu de résidence.(ii) Concernant l’influence de l’entourage des PVEs (famille, chef du village et agent communautaire de santé) sur leurs décisions thérapeutiques : deux formes d'influences se distinguent (famille vs communauté villageoise), alors que la médecine traditionnelle était considérée comme un complément à la médecine conventionnelle. (iii) Enfin, une étude exploratoire avec des soignants (médecins conventionnels et médecins traditionnels) a montré que les médecins traditionnels avaient conscience de l’efficacité de la médecine conventionnelle et la recommandaient systématiquement aux PVEs, alors que l’inverse était beaucoup plus rare. En conclusion, améliorer la disponibilité des médicaments dans le pays et au niveau communautaire, la mise en place de campagnes d’information, d’éducation, et de communication (IEC), ainsi qu’une collaboration entre la médecine conventionnelle et la médecine traditionnelle nous a permis de décrire et de schématiser les itinéraires thérapeutiques des PVEs en RDP Lao, afin d’élaborer d’une intervention appropriée. / Epilepsy is a common chronic neurological disease. In 2018, in Southeast Asia, epilepsy is still surrounded by negative beliefs related to the socio-cultural context. In the Lao People's Democratic Republic (Lao PDR), traditional practices are deeply rooted in perceptions and beliefs about health and disease. Traditional medicine is used for chronic and acute diseases, such as epilepsy. This doctoral work has been described as public health research aimed at understanding the therapeutic pathways of patients living with epilepsy (PWE) in Lao PDR. Our research was conducted with three groups of people (PWE, entourage and caregivers) through cross-sectional observational research. This work thus consists of 3 studies : (i) Non- adherence of PWE to community care: this study showed that the main factors are unavailability or difficulty in accessing antiepileptic drugs (AEDs), income level, and prescribed medication in the place of consultation far from where they live. (ii) Concerning the influence of the entourage of PWE (family, village headman, and community health worker) on their therapeutic decisions: two forms of influence are distinguished (family vs. village community), while traditional medicine was considered as a complement to conventional medicine. (iii) Finally, an exploratory study with caregivers (conventional and traditional doctors) showed that traditional doctors were aware of the effectiveness of conventional medicine and systematically recommended it to PWE, while the opposite was much rarer. In conclusion, improving the availability of medicines in the country and at community level, the implementation of information, education, and communication (IEC) campaigns, as well as collaboration between conventional and traditional medicine, has enabled us to describe and schematize the therapeutic pathway of PWE in Lao PDR, in order to elaborate an appropriate intervention.