L’accent mis actuellement par l’industrie pétrolière sur l’augmentation de l’efficacité des réservoirs, ainsi que sur l’intérêt grandissant pour l’exploitation d’autres sources d’énergie enfouies profondément sous terre a suscité un regain d’intérêt pour la mécanique de la fracturation des roches en général et la fracturation hydraulique en particulier. La fracturation hydraulique, appelée de manière informelle “fracturation”, est un processus qui consiste généralement à injecter de l’eau, sous haute pression dans une formation rocheuse via le puits. Ce processus vise à créer de nouvelles fractures dans la roche et à augmenter la taille, l’étendue et la connectivité des fractures existantes. Des avancées récentes dans la modélisation et la simulation de fractures hydrauliques ont eu lieu, au confluent de facteurs qui incluent une activité accrue, une tendance vers une complexité accrue et une compréhension approfondie du modèle mathématique sous-jacent et de ses défis intrinsèques. Cependant, certaines des caractéristiques très importantes de ce processus ont été négligées. Parmi les caractéristiques négligées, on peut citer l’incapacité de la grande majorité des modèles existants de s’attaquer à la fois à la propagation de fractures hydrauliques dans la roche intacte, à l’inititation de nouvelles fractures ainsi qu’à la réactivation des fractures existantes. Une autre caractéristique qui a été ignorée est sa dimension intrinsèque en trois dimensions, négligée par la plupart des modèles actuallement proposés. Parmi tous les différents types de méthodes numériques développées pour évaluer le mécanisme du phénomène de fracturation, très peu sont capables de représenter la totalité des mecanismes mis en jeu. Dans la présente thèse, l’initiation et la propagation de fissures induites par les fluides dans des roches isotropes transversales sont simulées à l’aide d’un modèle hydromécanique (HM) couplé basé la méthode XFEM (eXtended Finite Element Method) et un modèle de zones cohésives. Le HM-XFEM développé dans cette thèse est une extension des modèles précédemment développés dans l’équipe hydro-géomécanique multi échelle de GeoRessources. L’accent a été porté plus particulièrement sur la prise en compte de l’anisotropie du milieu et sur son influence sur le chemin de propagation. Ce dernier est défini à partir du le concept d’angle de bifurcation introduit auparavant dans la littérature. En complément des développements réalisés dans le modèle HM-XFEM, effort a été fait pour mieux comprendre l’initiation de la fissure en utilisant la méthode des éléments discrets (DEM) à l’aide du logiciel open source YADE Open DEM. La nature différente des deux méthodes, DEM étant une méthode discontinue et XFEM, une méthode continue, révèle les potentiels des deux méthodes et permet de comparer correctement la méthode qui convient le mieux au problème à résoudre, compte tenu des objectifs de la conception / Current emphasis in petroleom industry toward increasing the reservoirs efficiency, along with the interest in exploitation of other sources of energy buried deep underground created a renewed interest in rock fracture mechanics in general and hydraulic fracturing specifically. Hydraulic fracturing, informally referred to as “fracking,” is an oil and gas well development process that typically involves injecting water, under high pressure into a bedrock formation via the well. This process is intended to create new fractures in the rock as well as increase the size, extent, and connectivity of existing fractures. However some of the very important features of this process have been overlooked. Among these neglected features one can name of inability of the vast majority of existing models to tackle at once the propagation of hydraulic fractures in fractured rocks-masses where a competing dipole mechanism exists between fracturing of the intact rock and re-activation of exiting fracture networks. Another feature that has been ignored is its intrinsically three dimensionality which is neglected by most models. Among all different types of numerical methods that have been developed in order to assess the mechanism of fracturing phenomenon very few, if any, can handle the entire complexity of such process. In the present thesis, fluid-driven crack initiation and propagation in transverse isotropic rocks is simulated using a coupled model comprising of eXtended Finite Element Method (XFEM) and cohesive zone models. The HM XFEM developed in this thesis is an extension to previous models developed introduced in multiscale hydrogeomechanics team of GeoRessources. An emphasis is put on considering the anisotropic nature of the medium and on studying its influence on the propagation path. This latter is investigated by the concept of bifurcation angle previously introduced in literature. In complementary efforts was made to have a better understanding of crack initiation in transversely isotropic media, we also used the discrete element method (DEM) in order to gain insights into the mechanisms at stake. Both methods exhibit their advantages and disadvantages in modeling fracturing phenomenon. The different nature of two methods, DEM being a discontinuous and XFEM being a continuous method, reveals potentials of both methods and renders a good comparison of which method suits the problem in hand the best, considering the the objectives of the design

Στη συγκεκριμένη εργασία γίνεται περιγραφή και ανάλυση ενός τμήματος του ορύγματος που κατασκευάζεται στη χιλιομετρική θέση από 18 + 540 έως 18 + 840 της Ιόνιας Οδού. Συγκεκριμένα κατά την μελέτη αυτή περιγράφεται μακροσκοπικά το πρανές, μετρούνται και προσδιορίζονται οι μηχανικές παράμετροι των ασυνεχειών του πρανούς (προσανατολισμός, απόσταση, συνέχεια, τραχύτητα, άνοιγμα, υλικό πλήρωσης), εκτιμούνται οι δυνητικές ολισθήσεις των βραχωδών τεμαχών, χαρακτηρίζεται ποιοτικά η βραχομάζα και εκτιμούνται τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της (συνοχή, γωνία τριβής) με βάση το σύστημα ταξινόμησης RMR. / In my thesis I describe and analyze one of the parts of the trench that is being constructed at the chainage from 18+540 to 18+840 of the Ionian Highway. More specifically during this study the slope is being described macroscopically , the mechanical aspects of the discontinuities of the slope (orientation, spacing, continium, roughness, aperture, filling), are being measured and identified, the possible slips of the rocky blocks are being estimated, the quality of the rocky mass is being defined and its quality characteristics( consistency and friction angle)are being evaluated based on the RMR classification system.

Στη παρούσα μελέτη περιλαμβάνεται η αξιολόγηση των αποτελεσμάτων της γεωτεχνικής διερεύνησης για τη δίδυμη σήραγγα Αγ. Κωνσταντίνου – Καμ. Βούρλων (Χ.Θ. 8+635 – Χ.Θ. 11+123) όπως επίσης και η γεωτεχνική μελέτη της σήραγγας. Το αντικείμενο της μελέτης είναι η διάνοιξη και προσωρινή υποστήριξη του συνόλου του υπόγειου τμήματος του έργου, δηλαδή των κυρίως σηράγγων, των διασυνδετηρίων στοών, των διευρύνσεων στάθμευσης έκτακτης ανάγκης κ.τ.λ. / --

Η εργασία έχει πραγματοποιηθεί στην περιοχή της ΤΡΑΠΕΖΑ (ΔΙΑΚΟΦΤΟ). Κατά την διάρκεια της διαδικασίας είχαμε την ευκαιρία να μελετήσουμε όλες τις μεθόδους εκσκαφής της γαλαρίας και να παρθούν ορισμένα δείγματα για περαιτέρω εξέταση στο εργαστήριο. Έτσι σε γενικές γραμμές μπορούμε να πούμε ότι: Οι σχηματισμοί που συναντούμε είναι κυρίως από χαλικοπαγή - κροκαλοπαγή με στρώσεις μάργας και το αντίθετο. Δεν υπάρχει σημαντική παρουσία υπόγειων υδάτων, κυρίως συναντούμε μικρούς θύλακες νερού κατά την διάρκεια της εκσκαφής. Η μέθοδος που ακολουθήσαμε είναι η ΝΑΤΜ και σύμφωνα με αυτή έχουμε καταγράψει όλα τα αναγκαία μέτρα που έχουν ληφθεί. Επίσης πρέπει να αναφερθεί η γεωμηχανική ενοργάνωση που έχει εγκατασταθεί στην γαλαρία. Κλείνοντας όσον αναφορά τις εργαστηριακές δοκιμές που έχουν ολοκληρωθεί έχουμε καταλήξει στα κύρια φυσικά και μηχανικά χαρακτηριστικά της μάργας. Τα σχετικά αποτελέσματα των δοκιμών παρουσιάζονται αναλυτικά στην εργασία. / This project has taken place in the area of TRAPEZA (Diakofto). During the process we had the opportunity to study all the excavation methods of the tunnel and to take some samples for further study in our lab. So in general lines we can say that: The formations that we encounter are mainly of gravel conglomerates with layers of marls and the opposite. There is not significant presence of underground water, mainly we introduce small pockets of water during the excavation process. The method that we followed is the NATM and according with this method we have recorded all the necessary measures that have been taken place. Also must be mentioned the geomechanical instrumentation that has been installed into the tunnel. In conclusion as far the lab tests we have conclude to the main physical and mechanical characteristics of the marl. A Thorough documentation of the obtained results is included in the project.

Μεγάλος αριθμός έργων πολιτικού μηχανικού αναπτύσσουν μηχανισμούς ολίσθησης. Η ευστάθεια πρανούς που καταπονείται από σεισμικές διεγέρσεις είναι ένα πρόβλημα που απασχόλησε πληθώρα μελετητών κατά την διάρκεια των χρόνων και οδήγησε στην ανάπτυξη διαφόρων μεθόδων για την εκτίμηση των μόνιμων παραμορφώσεων με το πέρας της κίνησης. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να μελετήσει το φαινόμενο της ασύμμετρης ολίσθησης πρανούς προσομοιώνοντάς το, με ένα μοντέλο που αναπτύχθηκε το 1965 από τον Newmark και να καταδείξει το μέγεθος των μετατοπίσεων που αναπτύσσονται , το πώς η πολικότητα του σεισμού επηρεάζει την συμπεριφορά του πρανούς καθώς και την περεταίρω μελέτη που επιβάλλεται να διεξαχθεί. Αναπτύσσεται αναλυτικά η λογική της κίνησης καθώς και οι τρόποι προσέγγισης του προβλήματος, μία λύση κλειστής μορφής και μία με το μοντέλο Bouc- Wen, διερευνούνται οι παράμετροι που επηρεάζουν το πρόβλημα και τέλος παρατίθενται αφενός τα αποτελέσματα συγκριτικά με αυτά της βιβλιογραφίας και αφετέρου των αναλύσεων πλήθους σεισμικών διεγέρσεων εγγύς πεδίου. / Numerous civil engineer’s applications develop sliding mechanisms. Slope’s stability under seismic excitations is a problem that was investigated by several researchers in recent years and led to the development of various methods for the estimation of permanent displacement by the end of the motion. The current study examines the slope’s asymmetric sliding by Newmark’s analogue, calculates the residual slippage, shows how polarity affects slope’s behavior and suggests further analysis. The concept of behavior is analysed thoroughly, the two approaches of the problem are presented (a closed form solution and a Bouc-Wen Model analysis), the parameters of the problem are investigated and eventually, a literature comparison and analysis results are listed.

Αντικείμενο της παρούσας Μεταπτυχιακής Διπλωματικής Εργασίας είναι η διερεύνηση της τιμής του συντελεστή διαπερατότητας άμμων διαφορετικής κοκκομετρικής σύνθεσης, η αξιολόγηση των αποτελεσμάτων και η σύγκριση τους με τιμές που προκύπτουν εφαρμόζοντας γνωστές εξισώσεις πρόβλεψης της τιμής του συντελεστή διαπερατότητας και, τέλος, η ειδική εφαρμογή των αποτελεσμάτων σε μια προσπάθεια διαμόρφωσης μοντέλου πρόβλεψης της ενεσιμότητας αιωρημάτων τσιμέντου σε άμμους. / Purpose of the Thesis is to investigate the value of the coefficient of sands permeability, the evaluation of results and their comparison with values obtained by applying known predictive formulas of coefficient of permeability and finally, the implementation of the results in creating a predicting model of the groutability of cement suspensions in sands.

- / Calcium salts are known as compounds and minerals and they have been extensively studied due to their rich morphology and applications. They are known as biominerals, cement additives. fillers, food additives etc. In the oil and gas production calcium sulfates, carbonates and silicates form tenaciously adhering scale deposits which may stop production if the problem is not tackled timely. The motivation for this work was the well known problem of sand production during oil recovery, which occurs when the production rate exceeds a critical value. The aim has been an attempt to develop an inexpensive and environmentally friendly method to consolidate soil and sand for building purposes. The work included in this thesis, is focused in the investigation of the physico-chemical conditions at which calcium salts precipitate acting as consolidating material for soil and sand. The marked differences in the physicochernical properties of the precipitating salts enabled us to investigate the relative efficiency of three different classes of calcium salts: sulfates, carbonates and phosphates. As a result. the present thesis is divided in three parts. In the first one, the spontaneous precipitation of calcium sulfate from supersaturated solutions and the inhibition by water soluble polymers was examined. Two kinds of polymers: three polyacrylates (PAA) with different molecular weights (2.000 (PAA1), 50,000 (PAA2) and 240.000 (PAA3)) and one co-polymer of polyacrylic with polystyrene sulfonate (PAA-PSS) were tested. Very low concentrations of all polymers tested, down to 6ppm, increased markedly the induction period preceding precipitation at supersaturations in which, in the absence of additives the precipitation was spontaneous. The “kinetic Langinuir” equation based on the assumption of Langmuir - type adsorption of the additives on the precipitating calcium sulfate dihydrate, gave satisfactory fit of the kinetic data. From the fit according to this model, the affinity constants for the polymer-gypsum surfaces were calculated. The order of the affinity was PSS>PAA3>PAA1>PAA2. The precipitation of calcium sulfate dihydrate in the presence of sand grains, resulted in crystals which formed weak bridges among the grains and the material in which precipitation took pace was rather poorly consolidated. The second part reports on the precipitation of calcium carbonate through the enzymatic production of carbonate ions. This newly proposed method is based upon the slow evolution of the supersaturation with respect to calcium carbonate in an aqueous environment, in which one of the components of the supersaturated solution (in our case carbonate) is slowly released by a source through the action of enzymes present in the aqueous medium. The work done concerning the development of the methodology of enzyme mediated calcium carbonate formation in aqueous media involved the following steps: (i) Investigation of the mechanism of urea (substrate) decomposition in the presence of jack bean urease (enzyme) through conductivity measurements. Urease exhibited a bell- shaped activity profile as a function of temperature with optimum value at 50CC. The reaction of urea decomposition in the presence of urease followed Michaelis-Menten type kinetics up to a concentration of about 250 mM. At concentrations exceeding 250 m.M, the reaction rate decreased as the carbonate source concentration increased, suggesting substrate inhibition. (ii) The effect of various parameters, such as temperature, enzyme and salts concentrations, the presence of sand etc. was studied upon the rate of precipitation and the morphology of the precipitate. The rate of precipitation increased with increasing temperature up to the optimum temperature of the enzyme activity. The experimental conditions identified through a series of batch type experiments were optimized for the consolidation of granular materials. Lab experiments done in loose sand packs have shown that consolidation may be achieved through bridges of calcium carbonate formed enzymatically. The consolidation efficiency was found to be strongly dependent on urease quality. Crude jack bean urease was more effective than refined one, due to impurities which promote calcitic rhombohedra to precipitate. Increasing the number of solution injections resulted in increased strength and reduced permeability, as expected. Resistance to uniaxial strength was found to be inversely proportional with temperature. The highest values were obtained for precipitates formed on sand grains at 25:C. The initial concentration of the supersaturated solutions were also found to affect the degree of consolidation, because of the different precipitation rates (higher at higher supersaturations) and of the amount of the material precipitated on the grains, which again was more, the higher the solution supersaturation with respect to calcium carbonate. Next, the heterogeneous nucleation and growth of calcite was investigated both in unstable and stable solutions at supersaturations sufficiently low to allow for the measurement of induction times preceding the onset of precipitation. In the unstable regions the induction times were inversely proportional and the rates of precipitation increased with the solution supersaturation. The high order dependence of the rates of precipitation on the solution supersaturation suggested a polynucleation mechanism. Fit of the induction time-supersaturation data according to this model yielded a value of 49 mJ/m2 for the surface energy of the calcite nucleus forming. In the stable domain of the supersaturations, seeded growth experiments showed a second order dependence on the rates of crystal growth of calcite seed crystals, while quartz seed crystals failed to induce nucleation. Raising supersaturation to reach the unstable domain showed interesting features: calcite seed crystals yielded crystal growth kinetics compatible with the polynucleation model, without any induction time contrary to the quartz seed crystals that triggered secondary nucleation. The kinetics data in the latter case were consistent with the polynuclear model and the surface energy for the newly forming embryo was calculated equal to 13 mJ/m2, confirming the fact that the process is dominantly heterogeneous. In the third part of this dissertation an attempt is presented to apply the idea of enzymatic precipitation of salts to the case of calcium phosphate formation. For this purpose, two kinds of phosphatases were tested for their PO4/3 release capacity from polyphosphates. Each type of the enzyme functioned at a different pH, so that a wide pH-range was covered (5.50-9.80). A seven-fold increase in the enzyme concentration resulted in the increase of the hydrolytic substrate decomposition percentage from 38% to 82% at pH 5.50. At pH 9.80, increasing the amount of alkaline phosphatase by a factor of five, the percentage of hydrolytic decomposition increased from 800o to 100%. The temperature dependence of the enzymes’ activity allowed for the determination of the maximum rate and the Michelis-Menten constant. At 25oC, Rmax and Kmwere calculated equal to 3.2x104 mol/h and 2.15x l0 mol/l for acid phosphatase, while the values for alkaline phosphatase were 5.9x10 mol/h and 4.26x10-3 mol/l, respectively. The activation energies were calculated to be 31 and 74 kJ/mol for acid and alkaline enzymes respectively. In terms of precipitation, the enzymic hydrolysis method is applicable for concentrations of the substrate and of the cation of the precipitating salt lower than 0.05 mol/l. For higher concentrations, insoluble complexes of Ca-substrate were formed and the precipitation of calcium phosphate was not favored. The presence of sand promoted both precipitation and hydrolysis when acid phosphatase was used, while with alkaline phosphatase the effect of the presence of sand was negligible. Consolidation experiments conducted in loose sand packs indicated that this method may be applicable only to stabilize sand with a few applications of the working solution, since the amount of the precipitate is small for the concentration levels suggested by the results of the present work. For strong consolidation, and for the composition of the solutions suggested in this work, a large number of injections is needed.

Στην εργασία αυτή αρχικά πραγματοποιείται μια σύντομη περιγραφή της γεωλογίας του νομού Αχαΐας με παράθεση στοιχείων της σεισμικότητάς της ευρύτερης περιοχής καθώς και παράθεση υδρομετεωρολογικών στοιχείων. Η σπουδαιότητα των στοιχείων αυτών έγκειται στην κατανόηση του ευρύτερου γεωλογικού περιβάλλοντος στο οποίο ανήκουν και οι σχηματισμοί των οποίων οι ιδιότητες διερευνήθηκαν. Ακολουθεί η περιγραφή των εργαστηριακών δοκιμών που εκτελέστηκαν, σύμφωνα με τις προδιαγραφές της ισχύουσας νομοθεσίας αλλά και της διεθνούς πρακτικής. Στη συνέχεια σχολιάζονται θέματα σχετικά με την δειγματοληψία και την περιγραφή των γεωλογικών σχηματισμών που απασχολούν την εργασία αυτή. Παρουσιάζονται αναλυτικά ο τρόπος και οι θέσεις λήψεως δειγμάτων, ενώ παρέχονται και στοιχεία από τη γεωλογία της εκάστοτε περιοχής σε μια προσπάθεια να συγκεντρωθούν κατά το δυνατόν περισσότερα δεδομένα που συσχετίζονται με τους εδαφικούς σχηματισμούς που μελετήθηκαν. Δίνονται, τέλος, τα αποτελέσματα των εργαστηριακών δοκιμών και παρουσιάζονται τα συμπεράσματα που προέκυψαν, ενώ παρατίθενται και τα πλήρη στοιχεία που αφορούν στην εκτέλεσή τους. Στα πλαίσια του στόχου της πλήρους ανάλυσης και της απόδοσης μιας ολοκληρωμένης εικόνας των σχηματισμών, εκτελέστηκαν, πλέον των εργαστηριακών δοκιμών προσδιορισμού των παραμέτρων διατμητικής αντοχής και δοκιμές προσδιορισμού των αντίστοιχων παραμέτρων που σχετίζονται με τις φυσικές τους ιδιότητες. Με τα στοιχεία που προέκυψαν έγινε μια απόπειρα συσχετισμού των μεγεθών μεταξύ τους, ώστε να διαφανούν πιθανές εξαρτήσεις και να εξηγηθούν διαφοροποιήσεις στα αποτελέσματα των δοκιμών. / In this essay there is initially presented a short description of the geology of prefecture Achaia with apposition of data of it’s wider region seismicity as well as apposition of hydrometeorological data. The importance of presenting this data lies in the comprehension of the wider geological environment in which the formations of this work’s interest belong. Then there follows the description of laboratorial tests that were executed, according to the specifications as presented in effect legislation but also set by international practice. There are also presented subjects with regard to the sampling methods and the description of geological formations that occupy this work’s area of interest. There are analytically presented the way and the sites of reception of samples, while there is also analyzed information regarding to the geology of each site in order to collect as much data connected to the soils that were studied as possible. There are finally presented the results of laboratorial tests (and also the conclusions that resulted). In the objective of complete analysis and the understanding of the marl-type soils that were investigated, along with the elements that resulted, there was an attempt of correlation between shear strength parameters and soil properties, so that should emerge likely dependences and would be explained differentiations in the results of laboratory testing.

Στην παρούσα εργασία παρουσιάζονται οι τεχνικογεωλογικές συνθήκες στο οδικό έργο της Μικρής Περιμετρικής Πατρών, δίνοντας έμφαση στις δοκιμές γεωτεχνικής απευθείας διάτμησης. Το έργο κατασκευάζεται υπό την επίβλεψη της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας. Σκοπός της παρούσης εργασίας είναι η γεωτεχνική διερεύνηση των σχηματισμών της περιοχής που εστιάζονται οι εργασίες κατασκευής, η αποτύπωση τυχόν αστοχιών που οφείλονται τόσο σε κατασκευαστικά αίτια, όσο και στην ίδια γεωτεχνική συμπεριφορά των νεογενών σχηματισμών. Η γεωτεχνική συμπεριφορά των σχηματισμών μελετήθηκε τόσο με υπαίθρια παρατήρηση, αλλά και με την εκτέλεση εργαστηριακών δοκιμών. / In this project the technical conditions of the road work of Mikri Perimetriki of Patras is presented. This work is being constructed under the supervision of Region of West Greece. Aim of the current project is the geotechnical study of the geological formations in the area and the plotting of any rock deformations and any form of slides that may affect the work. The geotechnical study is based both in field observation and laboratory research.

Σκοπός της παρούσας πτυχιακής εργασίας είναι η ανάλυση, η παρουσίαση και αξιολόγηση των τεχνικογεωλογικών – γεωτεχνικών συνθηκών του οικισμού της Βάλμης του Ν. Ηλείας, σε σχέση με τις συνθήκες θεμελίωσης καθώς επίσης και με την εκδήλωση εδαφικών ασταθειών (κυρίως κατολισθήσεων). Στα πλαίσια της εργασίας και της παράλληλης Έρευνας του Εργαστηρίου Τεχνικής Γεωλογίας στην περιοχή ενδιαφέροντος πραγματοποιήθηκε μια σειρά εργαστηριακών δοκιμών Εδαφομηχανικής σε διαταραγμένα και αδιατάρακτα εδαφικά δείγματα των γεωτρήσεων. Παράλληλα, έγινε σύνταξη των γεωτεχνικών τομών των γεωτρήσεων και σχεδίαση λεπτομερών τεχνικογεωλογικών– γεωτεχνικών τομών κατά μήκος του οικισμου. Η σύνθεση των αποτελεσμάτων της γεωλογικής και γεωτεχνικής έρευνας οδήγησε στο διαχωρισμό των γεωλογικών σχηματισμών σε τρεις (3) τεχνικογεωλογικές ενότητες, με βάση την ηλικία και τη σχετική δυσκαμψία τους: (α)πρόσφατες χαλαρές αποθέσεις, (β) κροκαλοπαγή και (γ) πλειστοκαινικές αποθέσεις, οι οποίες αποτελούνται από τις υποενότητες (γ1) καστανή – καστανοκίτρινη – καστανότεφρη –τεφρή, αμμώδης ΑΡΓΙΛΟΣ με λεπτά χαλίκια και με οργανικά (CL) (CL-ML) και (γ2) κυανότεφρη – τεφροπράσινη – καστανότεφρη, ιλυώδης – ψαμμιτική ΜΑΡΓΑ (CL-ML) (ML) που αποτελεί το σεισμικό υπόβαθρο της περιοχής του οικισμού. Μετά από μία σύντομη εισαγωγή και περιγραφή του περιεχομένου της παρούσας πτυχιακής εργασίας, παρατίθενται στο Κεφάλαιο 2 τα χαρακτηριστικά της ευρύτερης περιοχής. Περιέχονται σεισμολογικά δεδομένα του σεισμού της 8ης Ιουνίου 2008, γεωγραφικά στοιχεία της περιοχής έρευνας καθώς και πληθυσμιακά δεδομένα του Δήμου Πηνείας και του οικισμού της Βάλμης, με βάση τις τελευταίες απογραφές της Ε.Σ.Υ.Ε. Περιγράφεται συνοπτικά το γεωμορφολογικό καθεστώς καθώς και οι κλιματολογικές συνθήκες της ευρύτερης περιοχής. Στην συνέχεια αναφέρεται σε γενικές γραμμές η γεωλογική δομή της ευρύτερης περιοχής, όπως επίσης και τις γεωλογικές συνθήκες και την περιγραφή των γεωλογικών σχηματισμών που δομούν την στενή περιοχή του οικισμού της Βάλμης. Ακολούθως, γίνεται αναφορά στο γενικό τεκτονικό πλαίσιο της περιοχής, με αναφορά στις τεκτονικές δομές και τη γεωδυναμική εξέλιξη της ΒΔ Πελοποννήσου και της ευρύτερης περιοχής της Βάλμης. Τέλος, γίνεται προσπάθεια για μία συνοπτική περιγραφή των υδρογεωλογικών συνθηκών, λόγω της έλλειψης υδρογεωλογικής μελέτης στην συγκεκριμένη περιοχή . Το κεφάλαιο 3 παρουσιάζει αναλυτικά τα αποτελέσματα της γεωτεχνικής έρευνας του Εργαστηρίου Τεχνικής Γεωλογίας στην περιοχή της Βάλμης. Σχολιάζονται οι εργαστηριακές δοκιμές εδαφομηχανικής που εκτελέστηκαν και τέλος παρουσιάζονται οι γεωτεχνικές τομές (Borehole Logs) όλων των γεωτρήσεων, οι οποίες περιλαμβάνουν όλη τη σχετική πληροφόρηση. Στο κεφάλαιο 4 γίνεται αναφορά στον διαχωρισμό των γεωλογικών σχηματισμών σε επιμέρους τεχνικογεωλογικές ενότητες Τέλος, στο κεφάλαιο 5 γίνεται τελική σύνθεση όλων των συμπερασμάτων που προέκυψαν από τα αποτελέσματα των εργαστηριακών δοκιμών. Στα παραρτήματα που συνοδεύουν το παρόν τεύχος παρατίθενται οι γεωτεχνικές τομές (Borehole Logs) των γεωτρήσεων, τα αποτελέσματα των εργαστηριακών δοκιμών και τέλος οι φωτογραφίες των δειγμάτων των γεωτρήσεων. / --