The travelling masses on their railway excursions were a unique phenomenon in Britain in the 1840s and 1850s. Using a wide range of contemporary press evidence, now searchable online, this research offers new perspectives on the consumption of working class leisure mobility in the early Victorian period, combining cultural and business history. It focuses on the shaping and construction of the railway excursion crowd in Britain at a time of concern for crowd unrest. This study undoubtedly shows how the effects of powerful groups – railway companies, excursion agents, voluntary societies and church groups – who shaped the excursion crowd, are differentiated by the relative strengths of the forces at play at a particular location. In an innovative approach, it positions these powerful groups as early social entrepreneurs, seeking social as well as economic goals. It has also demonstrated an important use of branding as a tool during an earlier period than previously suggested. The role of Thomas Cook has been re-interpreted, he was clearly not the dominant figure so far assumed. For the first time sources have been found which give evidence for accounts of personal experiences on excursions. These uncover underlying themes such as feelings of dehumanisation in crowded cattle wagons and the attractions of sociability. Building on Canetti's analysis of crowd characteristics, this research further reveals aspects of the relationship between the new public spaces formed by the railway excursion, such as the travel space of the carriage or wagon and the station, and crowd behaviour, for example the occurrence of roof travel. Space at the destination was often contested and the research examines the way that powerful groups succeeded in influencing accounts of this contestation.

Η παρούσα διπλωματική εργασία αποτελεί μία βιβλιογραφική μελέτη επάνω στην υποκλασματοποιημένη ακτινοθεραπεία του γλοιοβλαστώματος. Το πολύμορφο γλοιοβλάστωμα είναι ο πιο επιθετικός τύπος πρωτοπαθούς εγκεφαλικού όγκου με δυσμενείς προγνωστικούς δείκτες. Η θεραπεία του γλοιοβλαστώματος έχει προβληματίσει καθώς τα αποτελέσματα από τις διάφορες θεραπευτικές προσεγγίσεις είναι απογοητευτικά. Στο πρώτο μέρος της εργασίας έχουν δοθεί στοιχεία για την παθοφυσιολογία της νόσου και έχει γίνει ανάλυση της επίδρασης της ακτινοβολίας πρώτα στην οργανική ύλη και στην συνέχεια στο γλοιοβλάστωμα. Αμέσως μετά, εξετάστηκε, ο ρόλος της ακτινοθεραπείας κάνοντας εκτενή αναφορά στις βασικές της αρχές και στις τεχνολογικές εξελίξεις των ακτινοθεραπευτικών τεχνικών σε σχέση με το γλοιοβλάστωμα. Έγινε αναφορά σε κάθε μια χωριστά και παρουσιάζονται τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα όλων των τεχνικών στο γλοιοβλάστωμα. Ακολούθως, η εργασία αυτή εστίασε την προσοχή της στην υποκλασματοποίηση της ακτινοθεραπείας, περιγράφοντας τον ορισμό της και παρουσιάζοντας τις διαστάσεις της. Στο τέλος του πρώτου μέρους αφιερώθηκε ένα μικρό κομμάτι στις γονιδιακές θεραπείες, καθώς δεν είναι λίγοι οι ερευνητές που αναζητούν ευθύνες σε συγκεκριμένα γονίδια και ελπίζουν να ανοίξει ο δρόμος σε νέες γονιδιακές θεραπευτικές προσεγγίσεις στο γλοιοβλάστωμα. Στο δεύτερο μέρος της εργασίας έγινε αναλυτική αναφορά στις μελέτες που έχουν γίνει σχετικά με την υποκλασματοποιημένη ακτινοθεραπεία του γλοιοβλαστώματος και παρατέθηκαν τα σημαντικότερα συμπεράσματα ολόκληρης της βιβλιογραφικής ανασκόπησης στο θέμα. Ένας συγκεντρωτικός πίνακας με επιλεγμένα στοιχεία όλων των μελετών ολοκλήρωσε τη διπλωματική εργασία αυτή. / The present dissertation is a literature study on the hypofractionated radiotherapy of glioblastoma. Glioblastoma multiform is the most aggressive type of primary brain tumour with unfavourable prognostic indicators. Treatment of glioblastoma has puzzled since the results of the different therapeutic approaches are disappointing. In the first part, information was given concerning the pathophysiology of the disease and an analysis have been made on the effect of radiation in the first organic material and then in glioblastoma. Then, the role of radiotherapy was examined, with extensive reference to basic principles and technological developments in radiotherapeutic techniques compared to glioblastoma. A reference was made to each single technique and then all advantages and disadvantages on glioblastoma were presented. Thereafter, the dissertation focuses its attention on subfractionation of radiotherapy, describing its definition and showing its dimensions. At the end of the first part a small chapter was devoted in gene therapies, as there are a few researchers looking into specific genes and hope to open the road to new gene therapeutic approaches in glioblastomas. The second part was a detailed report to studies that have been made on hypofractionated radiotherapy of glioblastoma and the most important conclusions of the literature review on the subject have been cited. Finally, a summary table of selected data of all studies concludes this dissertation.

Στη παρούσα εργασία θα εφαρμόσουμε τρεις διαφορετικές τεχνικές που μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην περίπτωση του καρκίνου του πνεύμονα στα πλαίσια της σύμμορφης θεραπείας. Πιο συγκεκριμένα θα γίνει σύγκριση των τεχνικών που αφορούν την εισαγωγή δύο πεδίων και τριών πεδίων. Στη περίπτωση των τριών πεδίων το τρίτο πεδίο στη μία τεχνική θα έχει μικρή βαρύτητα και στην άλλη τεχνική θα έχει μεγάλη βαρύτητα. Το σύστημα πλάνου θεραπείας που θα χρησιμοποιηθεί είναι το Εclipse. Αναλυτικότερα μετά την πραγματοποίηση των πλάνων θεραπείας για 51 ασθενείς θα μελετηθούν οι δόσεις που παίρνουν οι όγκοι καθώς επίσης και οι δόσεις που λαμβάνουν οι υγιείς ιστοί με τη βοήθεια των κατάλληλων διαγραμμάτων (DVH). Εκτός από αυτή τη παράμετρο θα αναλύσουμε το ποσοστό κάλυψης του όγκου. Τέλος θα γίνει η καταγραφή των αποτελεσμάτων και με τη βοήθεια της στατιστικής ανάλυση τους ,αλλά και αναλυτικής μελέτης των τιμών που θα προκύψουν από τα πλάνα θεραπείας των ασθενών, θα προχωρήσουμε στην διεξαγωγή των συμπερασμάτων για αυτές τις τεχνικές ακτινοβόλησης. / The aim of this study is the application of three different 3D conformal techniques which are used in the treatment of the lung cancer. Specifically, a comparison between these techniques is attempted. In the case in which three fields are used, in one case the third field has a low weight, but in the other case a high weight. The treatment planning system used for this study is the “Eclipse”. In more detail, after collecting the treatment plannings of 51 patients, a study of the doses absorbed by both the tumors and the health tissues is done through DVH. The percentage of coverage of PTV is further studied. Finally, all results, including those coming out of treatment plannings, are recorded and submitted to statistical analysis, and conclusions are reached about the efficacy of those radiation techniques.

Using retrospective data analysis, this paper looks at the potential effects that the EU financial transaction tax would have on registered Austrian funds. We use original data for 927 investment funds over a 12-month trading period covering the 2014 calendar year. We analyse its effect on total net assets and on performance. We find that the cost of FTT on Austrian funds for 2014 would be Euro 89.5 million. The effect of FTT differs between funds and is influenced by fund category, gilt-edged securities held, risk and investment strategy. Behavioural changes in the market would likely arise in these areas if FTT were to be introduced. (authors' abstract) / Series: WU International Taxation Research Paper Series

This dissertation deals with al-Ḥusayn's uprising and death based on the classical Arabic sources. It is argued that al-Ḥusayn's uprising and opposition to Yazid's caliphate were directly connected to the matter of the caliphate and the caliph's qualifications. He refused to recognize Yazid's caliphate because he considered it as illegitimate due to the fact that Yazid was not qualified to assume such an important office. It is also argued that because of Mu`awiya, who attempted to secure Yazid's succession by forcing all Muslims to pay homage to him, Yazid became caliph. Wanting to remove the real meaning of the caliphate and intending to transform it to a kingship (mulk) inherited among his offspring, Mu`awiya himself rejected the principle of the early Companions of the Prophet by choosing the caliph. / Al-Ḥusayn refused to listen to those who advised him to submit to the established authority (de facto) and to enter into whatever the community had entered into and agreed upon. Yazid's caliphate, in al-Ḥusayn's eyes, was a deviation from the Sunna of the Prophet and the conduct of the Rightly Guided Caliphs, and represented corruption in the community of his grandfather. As the Prophet's grandson, he believed that he was committed to following in the footsteps of his grandfather and was more responsible than anybody else for preventing corruption. Even when he became convinced of the Kufans' failure to stand with him, al-Ḥusayn refused to give the bay`a to Yazid and also felt obliged to revolt against him. Furthermore and apart of his strategy, he did decide to take his family with him in order that they would play a significant role after his death. / Amongst the results obtained during this research were the three different patterns of writing in our sources; namely, pro-Sunni, pro-Shi`i and a moderate, who escaped being classified as pro-Sunni or pro-Shi`i.

The aim of this study is the clinical derivation of the dose-response relations of bladder and prostate regarding PSA progression and urinary complications using patients treated for prostate cancer with both photon and proton beams. Such data are necessary for a prospective estimation of the clinical effectiveness of radiation therapy using combinations of different radiation modalities. Material During the period from 2002 until 2006, at the Academic Hospital in Uppsala, Sweden 189 patients underwent radiotherapy for prostate cancer, which combined photon and proton beams therapy. Of these patients, 100 have been included in this study and have been analysed for the prostate. The analyses for urinary complications were made for 72 patients who didn’t have final clinical urinary outcome equal to one . The dose distribution delivered to the prostate, the two regions of the bladder and the clinical treatment outcome, were available for each patient. The patients were given a proton boost of 20 Gy in 4 fractions of 5 Gy in addition to a conventional photon beam treatment, which was prescribed to a dose of 50 Gy in 25 fractions of 2 Gy. In this analysis, the delineated regions of interest were the prostate, the whole urinary bladder and the lower 3 cm part of the bladder. It is known that most urinary complications come from the lower 3cm part of bladder due to its anatomical position near to urethra and prostate. The photon and proton doses were calculated using the BED (biologically effective dose) concept. Furthermore, for the calculation of the proton dose an RBE value of 1.1 was considered. Finally, the combined effective dose was chosen to be the sum of the maximum dose of protons and the mean dose of photons for the whole bladder and the bladder-3cm, while for the prostate, the effective dose was considered as the sum of the mean dose for photons and the minimum dose for protons. The radiobiological parameter acquisition was performed for the Poisson Binomial and Probit models using the Maximum Likelihood method. Results Of the 100 patients, 94 had tumor control (94 %), whereas 6 patients had treatment failure (6 %). Of the 72 patients, 15 (21%) showed urinary complications, whereas 57 (79%) were complication-free.. The estimated values of the parameters for tumour are D50= 49.4 Gy (68% CI = 47.90-52.80 Gy) and γ = 2.25 (68% CI = 1.95-2.80) for the Poisson , D50= 49.55Gy (68% CI= 47.56-51.45Gy) and γ = 2.25 (68% CI = 1.95-2.80) for Binomial, whereas for the Probit model the values of D50 and γ50 are 47,27Gy (68% CI = 45.25-50.01 Gy) and 1,33 (68% CI = 1.20-1.37), respectively. The estimated values of the parameters for the whole bladder are D50= 104 Gy (68% CI = 103.12-105.01 Gy) and γ = 0.7 (68% CI = 0.67-0.72) for the Poisson , D50= 108 Gy (68% CI= 106-108.8 Gy) and γ = 0.6 (68% CI = 0.58-0.70) for Binomial, whereas for the Probit model the values of D50 and γ50 are 97 Gy (68% CI = 95.30-97.56 Gy) and 1 (68% CI = 0.94-1.12), respectively. Finally, the estimated values of the parameters for bladder 3cm are D50= 88.4 Gy (68% CI = 85.4-89.5 Gy) and γ = 1.30 (68% CI = 1.18-1.45) for the Poisson , D50= 88.58 Gy (68% CI= 86.21-89.85 Gy) and γ = 1.28 (68% CI = 1.12-1.51) for Binomial, whereas for the Probit model the values of D50 and γ50 are 85.58 Gy (68% CI = 83.23-89.21Gy) and 1.78 (68% CI = 1.56-1.83), respectively. From the derived mean DVHs of the prostate it is concluded that photon and proton therapies contribute the same in the toxicity of the patients and both proton and photon therapy provide the patients with the prescribed dose in the target – prostate gland. From the derived mean DVHs of the bladder and the bladder 3cm, it is observed that photon therapy provides the patients with more dose than the proton therapy, thus it can be assumed that the urinary complications were mainly due to the photon treatment. Bladder 3cm receives more dose both during photon and proton therapy in comparison with the whole bladder for patients with and without complications. Thus, the lower 3cm part of the bladder contributes more in the possibility of urinary complications. In ROC analysis, for the prostate the area under the ROC curve is 0.71. This indicates that the model distinguishes quite well the group of the patients with and without PSA progression. For the whole bladder and the lower 3cm of the bladder, the results are 0.61 and 0.65 respectively; the model does not separate well the two groups (with and without the complications). These results suggest that other factors may also be important for urinary toxicity. Conclusions The dose-response relations of bladder and prostate appear to be described well by the estimated parameters of the Poisson, Poisson and Probit models. Future studies incorporating more radiobiological models and more detailed factors describing the combined treatment and endpoint registration will be needed until an accurate prospective estimation of the expected urinary complications is reached. / Ο σκοπός αυτής της μελέτης είναι ο προσδιορισμός των παραμέτρων δόσης απόκρισης αναφορικά με το κλινικό αποτέλεσμα της εξέλιξης της PSA και των ουροποιητικών επιπλοκών μετά από ακτινοθεραπεία προστάτη με φωτόνια και πρωτόνια. Αυτά τα δεδομμένα είναι πού χρήσιμα στην κλινική πράξη για την εκτίμηση και σύγκριση των πλάνων ακτινοθεραπείας. Υλικά και μέθοδοι Κατά την περίοδο 2002 με 2006, στο Ακαδημαϊκό Νοσοκομείο της Ουψάλα, Σουηδίας, 189 ασθενείς υποβλήθηκαν σε ακτινοθεραπεία φωτονίων και πρωτονίων για προστάτη. Από το σύνολο των ασθενών, 100 μελετήθηκαν και συμπεριλήφθηκαν στην παρούσα εργασία. Ειδικότερα για τις ουροποιητικές επιπλοκές, η ανάλυση πραγματοποιήθηκε για 72 ασθενείς χωρίς κλινικό αποτέλεσμα ίσο με 1. Το κλινικό αποτέλεσμα και οι κατανομές δόσεις της ουροδόχου κύστης και του προστάτη ήταν διαθέσιμα για κάθε ασθενή. Οι ασθενείς δέχθηκαν θεραπεία πρωτονίων των 20 Gy σε 4 συνεδρίες των 5 Gy καθώς και θεραπεία φωτονίων των 50 Gy σε 25 συνεδρίες των 2 Gy. Οι περιοχές ενδιαφέροντος που απεικονίστηκαν είναι ο προστάτης, ολόκληρη η ουροδόχος κύστη και τα χαμηλότερα 3 cm από την βάση της ουροδόχου κύστης (κύστη 3εκ.). Είναι γνωστό ότι οι περισσότερες επιπλοκές προέρχονται από το τμήμα που περιλαμβάνει τα χαμηλότερα 3 cm από την βάση της ουροδόχου κύστης εξαιτίας της ανατομικής του θέσης κοντά στην ουρήθρα και στον προστάτη. Οι δόσεις φωτονίων και πρωτονίων υπολογίστηκαν χρησιμοποιώντας την BED. Επίσης, στον υπολογισμό της δόσης πρωτονίων χρησιμοποιήθηκε η RBE ίση με 1.1. Τέλος, η ισοδύναμη δόση για την κύστη και τα 3 εκ. της κύστης είναι το άθροισμα της μέγιστης δόσης πρωτονίων και της μέσης δόσης φωτονίων. Ενώ για τον προστάτη, είναι το άθροισμα της μέσης δόσης φωτονίων και της ελάχιστης δόσης των πρωτονίων. Τα δεδομένα χρησιμοποιήθηκαν σε μια διαδικασία προσαρμογής μέγιστης πιθανοφάνειας (maximum likelihood fitting) ώστε να υπολογιστούν οι βέλτιστες τιμές των παραμέτρων που χρησιμοποιούνται από τα μοντέλα Poisson, Binomial και Probit. Αποτελέσματα Από τους 100 ασθενείς , 94 ήταν ασυμπτωματικοί ασθενείς και 6 εμφάνισαν επιπλοκή όσο αφορά την εξέλιξης της PSA . Από τους 72 ασθενείς, 15 (21%) παρουσίασαν ουροποιητικές επιπλοκές ενώ, 57 (79%) δεν παρουσίασαν. Οι βέλτιστες εκτιμήσεις των παραμέτρων δόσης απόκρισης για τον όγκο είναι are D50= 49.4 Gy (68% CI = 47.90-52.80 Gy) και γ = 2.25 (68% CI = 1.95-2.80)για το Poisson, για το Binomial μοντέλο D50= 49.55Gy (68% CI= 47.56-51.45Gy) and γ = 2.25 (68% CI = 1.95-2.80), ενώ για το Probit μοντέλο οι τιμές για τα D50 και γ50 είναι 47,27Gy (68% CI = 45.25-50.01 Gy) και 1,33 (68% CI = 1.20-1.37) αντίστοιχα. . Οι βέλτιστες εκτιμήσεις των παραμέτρων δόσης απόκρισης για την κύστη είναι D50= 104 Gy (68% CI = 103.12-105.01 Gy) και γ = 0.7 (68% CI = 0.67-0.72) για το Poisson , D50= 108 Gy (68% CI= 106-108.8 Gy) και γ = 0.6 (68% CI = 0.58-0.70) για το Binomial, ενώ για το Probit μοντέλο οι τιμές για τα D50 και γ50 είναι 97 Gy (68% CI = 95.30-97.56 Gy) και 1 (68% CI = 0.94-1.12), αντίστοιχα. Τέλος, οι βέλτιστες εκτιμήσεις των παραμέτρων δόσης απόκρισης για την κύστη 3cm είναι D50= 88.4 Gy (68% CI = 85.4-89.5 Gy) και γ = 1.30 (68% CI = 1.18-1.45) για το Poisson, D50= 88.58 Gy (68% CI= 86.21-89.85 Gy) and γ = 1.28 (68% CI = 1.12-1.51) για το Binomial μοντέλο, , ενώ για το Probit μοντέλο οι τιμές είναι 85.58 Gy (68% CI = 83.23-89.21Gy) and 1.78 (68% CI = 1.56-1.83). Από τα μέσα αθροιστικά διαγράμματα του προστάτη προκύπτει ότι και η θεραπεία φωτονίων και πρωτονίων συνεισφέρουν το ίδιο στην τοξικότητα των ασθενών, αλλά και ότι και οι δυο θεραπείες δίνουν στον στόχο την καθορισμένη δόση. Από τα μέσα αθροιστικά διαγράμματα της κύστης και της κύστης 3cm, παρατηρείται ότι η θεραπεία φωτονίων προσφέρει στους ασθενείς με επιπλοκές μεγαλύτερη δόση από την θεραπεία πρωτονίων, με αποτέλεσμα να μπορεί να υποτεθεί ότι οι ουροποιητικές επιπλοκές οφείλονται κυρίως στην θεραπεία φωτονίων. Επίσης, παρατηρείται ότι η κύστη 3cm λαμβάνει περισσότερη δόση και στην θεραπεία φωτονίων και στην θεραπεία πρωτονίων συγκριτικά με ολόκληρη την κύστη για όλους τους ασθενείς με ή χωρίς επιπλοκές. Έτσι, συμπεραίνεται ότι αυτό το μέρος της κύστης συμβάλλει περισσότερο στην εμφάνιση επιπλοκών. Επιπλέον, στην ROC ανάλυση, για τον προστάτη η περιοχή κάτω από τη ROC καμπύλη είναι 0.71, δηλαδή τα μοντέλα φαίνονται να διαφοροποιούν καλά τις ομάδες ασθενών με και χωρίς επιπλοκή της PSA. Για την ουροδόχο κύστη και την κύστη 3cm , τα αποτελέσματα είναι 0.61 και 0.65 αντίστοιχα. Τα μοντέλα δεν διαφοροποιούν καλά τις ομάδες με ή χωρίς. Συμπεραίνεται ότι υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που επηρεάζουν την ουροποιητική τοξικότητα. Συμπεράσματα Οι σχέσεις δόσης απόκρισης για την κύστη και τον προστάτη φαίνεται να περιγράφονται αρκετά καλά από τις εκτιμημένες παραμέτρους δόσης απόκρισης για τα Poisson, Poisson και Probit μοντέλα. Μελλοντικές μελέτες με περισσότερα ακτινοβιολογικά μοντέλα και λεπτομερέστερους παράγοντες, που θα περιγράφουν την συνδυασμένη θεραπεία και το κλινικό αποτέλεσμα είναι απαραίτητες για μια ακριβή πρόβλεψη των επιπλοκών.

No description available.

A social etiquette has emerged around the consumption of food in the West which requires the use of cutlery – knife, fork and spoon. It is the spoon that is the subject of this thesis, a utensil so familiar as to have become almost invisible. The significance of the spoon should not be underestimated and it is employed in this study as a device to offer insight into material practices, examine theoretical issues in relation to design and explore the culture of representation that has developed around objects in the contemporary field of visual and material culture. In this sense this thesis can be seen as located in the blurred boundaries of art, craft and design and as constituting a text which contextualises and supports a collection of artefacts developed in the course of a 'practice led' Art and Design PhD. The spoon exists not only as an object whose usefulness transcends time but also in terms of a metaphorical singularity; as an idea with an infinite number of possible interpretations and material manifestations. This thesis originates in the idea of a reflective cross-disciplinary enquiry intended to explore fundamental questions around what the author defines as “spoonness”, articulating that which might otherwise be articulated through (and subsumed in) the making of the object itself. Significantly, by tracing the journey of the authors film „Emilie Eating Soup‟ together with the various objects, exhibitions and catalogues developed in the course of this research, this thesis also contributes to current critical discourse from the perspective of the practitioner - a voice that in the past has often been absent from academic discourse. It opens up the creative processes to scrutiny and further comment, and serves as a model of analysis to others in the field of material culture to aid reflection upon their own practice and generate new modes of innovation. A critical reflection upon the works subsequent reception at a series of prestigious international exhibitions and events is made throughout this thesis. These materials, together with this text, combine to represent the broad arc of this author‟s creative practice and collectively define the innovative nature of this PhD.

Recent advances in radiation therapy have provided the possibility of combining different modalities, energies and particles in different parts of the treatment. However, there are very limited data on the clinical effectiveness of these modalities. The purpose of this study was the determination of the parameters D50 and γ for the prostate adenocarcinoma, the rectum and the penile bulb using different radiobiological models, when proton and photon beams are combined. / Πρόσφατες εξελίξεις στην ακτινοθεραπεία παρέχουν την δυνατότητα συνδυασμού διαφόρων μονάδων, ενεργειών και σωματιδίων σε διαφορετικά τμήματα της θεραπείας. Ωστόσο, υπάρχουν πολύ περιορισμένα δεδομένα που αφορούν στην κλινική αποτελεσματικότητα αυτών των συνδυασμών. Ο σκοπός αυτής της εργασίας ήταν ο προσδιορισμός των παραμέτρων D50 και γ για το αδενοκαρκίνωμα του προστάτη το ορθό καθώς και τον βολβό του πέους με τη χρήση διαφόρων ραδιοβιολογικών μοντέλων, στην περίπτωση της συνδυασμένης χρήσης δέσμεων φωτονίων και πρωτονίων.

In February 2013, eleven Member States agreed to adopt the Commissions' Proposal for a Council Directive implementing enhanced cooperation in the area of financial transaction tax, COM (2013)71 final. This article reviews three thematic areas frequently discussed by practitioners and academia alike on the impact that the Proposal could have on companies operating within participating Member States. This includes the impact on capital and related costs, business strategy and compliance considerations. I ask the question whether the unintentional repercussions could be mitigated by making adjustments to the current Proposal including the expansion of exemptions and the adoption of an implementation framework that takes inspiration from the Value Added Tax System that is already implemented across Member States. (author's abstract) / Series: WU International Taxation Research Paper Series