Οι εργασιακές σχέσεις αποτελούν ένα θέμα μείζονος σημασίας για τις επιχειρήσεις και μπορούν να είναι ένας από τους παράγοντες που θα επηρεάσουν την αποδοτικότητά τους. Όταν εκδηλώνονται αρνητικές καταστάσεις στον εργασιακό χώρο, λόγω απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων, η απόδοση των εργαζομένων δεν είναι η επιθυμητή. Οι εργασιακές σχέσεις συνδέονται σε μεγάλο βαθμό με την εργασιακή ικανοποίηση. Αν ο εργαζόμενος νιώθει ικανοποιημένος από την εργασία του, τότε είναι πιο παραγωγικός και συμβάλλει ενεργά στην ανάπτυξη της εταιρείας που εργάζεται. Η εργασιακή ικανοποίηση προέρχεται από καταστάσεις και χαρακτηριστικά όπως ο μισθός, το ωράριο εργασίας, οι σχέσεις εργαζομένων διοίκησης αλλά και εργαζομένων μεταξύ τους, η εκπαίδευση και κατάρτιση, δηλαδή πεδία τα οποία μελετώνται και από τις εργασιακές σχέσεις. Η εργασία αυτή θα προσπαθήσει να αναδείξει την άμεση σχέση που υπάρχει ανάμεσα σε εργασιακές σχέσεις και εργασιακή ικανοποίηση, μελετώντας την περίπτωση μιας εκ των μεγαλύτερων εταιρειών στην Ελλάδα και τη ΝΑ Ευρώπη, την εταιρεία ΟΤΕ Α.Ε.. Από την έρευνα αυτή προκύπτουν αρκετά σημαντικά συμπεράσματα που συνδέουν τις εργασιακές σχέσεις και την εργασιακή ικανοποίηση και ειδικά σε μια περίοδο που ως κύριο χαρακτηριστικό έχει την οικονομική κρίση. / Industrial relations are a major issue for firms and can be one of the factors that affect their profitability. When negative situations occur in the workplace due to destabilization of industrial relations, employee performance is not the desirable one. Industrial relations are highly related to job satisfaction. If the employee feels satisfied with his/her job, then s/he is more productive and actively contributes to the development of the company. Job satisfaction stems from factors such as salary, working hours, relations between employees and managers as well as relations with colleagues, education and training, that is fields that are studied under industrial relations. This paper attempts to highlight the direct link between industrial relations and job satisfaction, studying the case of one of the largest companies in Greece and SE Europe: Greek Telecoms (OTE A.E.). The findings of this research link industrial relations with job satisfaction especially at a time defined by the economic crisis.

À partir des années 1990 la reconnaissance est de plus en plus souvent un mot d’ordre des mobilisations de groupes professionnels. Aujourd’hui, les sociologues du travail s’approprient de nouveau cette notion aux origines ambivalentes, après les travaux de R. Sainsaulieu et de P. Bernoux de la fin des années 1980. Les entretiens menés auprès de salariés en France montrent que les attentes de reconnaissance se déploient en quatre registres, l’activité, les relations, la récompense et la personne. Le découpage de l’activité et l’intensification du travail empêchent l’exercice de soi et le sentiment d’utilité dans l’activité, dans un contexte où la crainte de la précarité confine le plus souvent les plaintes au niveau individuel. Une comparaison entre des ingénieurs en France et en Finlande fait ressortir la mesure du temps de travail comme condition de la reconnaissance de la contribution et de la vie hors travail. Les analyses menées sur l’Enquête européenne sur les conditions de travail 2010 confirment la structure des attentes de reconnaissance pour les salariés du secteur privé en France bien que celle-ci varie dans le reste de l’Europe. Enfin, un modèle de médiation- modération souligne le rôle déterminant de la reconnaissance dans la construction de la santé au travail, notamment lorsqu’une plus grande implication est attendue des salariés. / Since the 1990’s, recognition has taken on greater importance as a watchword for mobilization by occupatio- nal groups. Nowadays, Labour sociologists have again appropriated this notion that has ambivalent origins, after R. Sainsaulieu and P. Bernoux’s works from the late 1980’s. Interviews carried out with employees from different firms in France show that recognition expectations open out into four categories, activity, relation- ships, reward and the person. The cutting up of activity and work intensification prevent the deployment of self-hood as well as the feeling of usefulness in a context where the lack of job security tends to limit complaints to the individual level. A comparison between engineers in France and in Finland emphasize working time measurement as a necessary condition for one’s contribution as well as time off work to be recognised. Factor analysis using the data of the European Working Conditions Survey 2010 confirm the structure of recognition expectations for French employees from the private sector, whereas it differs in the other European countries. Finally, the elaboration of a mediation-moderation model provides results that underline the key role of recognition in the building of health at work, notably when a greater involvement is expected from employees.