• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 1431
  • 1264
  • 58
  • 41
  • 38
  • 25
  • 24
  • 23
  • 20
  • 17
  • 13
  • 5
  • 3
  • 3
  • 2
  • Tagged with
  • 2884
  • 512
  • 440
  • 406
  • 347
  • 347
  • 347
  • 347
  • 347
  • 301
  • 297
  • 290
  • 288
  • 287
  • 262
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
481

Dinamica sazonal do parasitismo de Urocleidoides astyanacis (monogenea) em lambaris (characidae) da região de Campinas, SP

Gioia, Ismael, 1945- 02 September 1989 (has links)
Orientador: Paulo de Toledo Artigas / Dissertação (mestrado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Biologia / Made available in DSpace on 2018-07-17T02:59:31Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Gioia_Ismael_M.pdf: 4754223 bytes, checksum: 19de7ee8cd9836f85431bfd162054aea (MD5) Previous issue date: 1988 / Resumo: A dinâmica sazonal de Uracleidoides astyanacis Gioia, Cordeiro & Artigas, 1988 (Monogenea, Ancyrocephalinae) foi estudada em 620 Astyanax scabripinnis (Jenyns, 1842) e 111 A. fasciatus (Cuvier, 1819) (Pisces, Characidae) entre junho de 1984 e maio de 1985. Os hospedeiros foram coletados, mensalmente, no Município de Campinas, SP, Brasil em quatro locais: Faz. Santo Antonio das Mangueiras (riacho), Sítio Tapera, Faz. Alpes e campus da Universidade Estadual de Campinas (açudes). Os lambaris apresentaram prevalências entre 20 % e 100 % (x 'X BARRA¿ = 67,88) e intensidades de parasitismo entre 2,0 e 35,0 (x 'X BARRA¿ = 5,20> parasitos por hospedeiro. A. fasciatus (Faz.Sto.A.Mangueiras), apresentou maior intensidade (x 'X BARRA¿ = 11,08) do que A. scabripinnis (3,7 parasitos, em média, no S.Tapera, Faz.Alpes e no campus da Unicamp . Os picos de prevalência e intensidade ocorreram na primavera (habitat natural) e primavera e início do verão nos ambientes semi-naturais. A variação da temperatura da água provocou modificações no nível das infecções. Não houve preferência significativa de parasitismo por tamanho e sexo dos hospedeiros. Não foi observada patogenia para os hospedeiros / Abstract: Seasonal dynamics of Urocleidoides astyanacis Gioia, Cordeiro & Artigas, 1988 (Monogenea, Ancyrocephalinae) was studied in 620 Astyanax scabripinnis (Jenyns, 1842) and 111 A. fasciatus (Cuvier, 1819) (Pisces, Characidae) between June 1984 and May 1985. The hosts were collected, monthly, in Campinas Municipality, SP, Brazil in four localities: Faz. Santo Antonio das Mangueiras (river), Sítio Tapera, Faz. Alpes and campus of the State University of Campinas (manmade Iakes). Prevalence between 20 % and 100 % (x 'X BARRA¿= 67.88) and intensity of parasitism between 2.0 and 35.0 (x 'X BARRA¿= 5.20) parasites were recorded from fishes. A. faseiatas reveals higher intensities (x 'X BARRA¿= 11.08) than A. scabripinnis (3.07 paras1tes, in the S. Tapera, Faz. Alpes and campus of Unicamp). The peaks of prevalence and intensity were reached in spring (natural habitat) and spring and early summer on semi-natural habitats. Uater temperature affects the leveI of infection. Host¿s sex and slze were found to have no significant effect on parasitism. Host's pathogeny was not observed. / Mestrado / Ecologia / Mestre em Ciências Biológicas
482

Caracteristicas dinamicas de um sistema de aquecimento de agua e geração de vapor utilizando energia solar

Hernandez Mendoza, Oscar Saul 17 July 2018 (has links)
Orientador : Isaias de Carvalho Macedo / Tese (doutorado) - Universidade Estadual de Campinas, Faculdade de Engenharia de Campinas / Made available in DSpace on 2018-07-17T18:02:48Z (GMT). No. of bitstreams: 1 HernandezMendoza_OscarSaul_D.pdf: 14723627 bytes, checksum: 41090d87e984ba2964bf54fbff696205 (MD5) Previous issue date: 1982 / Resumo: Foi desenvolvido, construído e testado, um protótipo gerador de água quente e vapor para uso industrial, com características apropriadas para testes de operação manual ou automática. Estuda-se o efeito que materiais, dimensões e fluxos de massa tem sobre o comportamento transiente dos componentes de um sistema indireto solar de geração de água quente ou vapor para usos na indústria. Desenvolve-se uma metodologia para a análise da operação transiente deste tipo de sistemas, utilizando um modelo matemático que simula com precisão aceitável o comportamento real do sistema simulando o comportamento do sistema minuto a minuto. Os resultados deste estudo fornecem relações gerais entre o tamanho do campo coletor, a massa necessária no armazenador e o fluxo de massa especifica através do campo coletor / Abstract: Not informed. / Doutorado / Doutor em Engenharia Mecânica
483

Fluorterapia topica associada a endogena na prevenção da carie dentaria : bochechos com fluor e fluoretação da agua de abastecimento publico

Moreira, Ben-Hur Wey, 1938-2000 18 July 2018 (has links)
Acompanha memorial / Tese (livre-docencia) - Universidade Estadual de Campinas, Faculdade de Odontologia de Piracicaba / Made available in DSpace on 2018-07-18T02:18:35Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Moreira_Ben-HurWey_LD.pdf: 1754882 bytes, checksum: 12dda79198888df12475dcabdc2c82da (MD5) Previous issue date: 1979 / Tese (livre-docencia) - Univer / Odontologia Preventiva e Saude Pública / Livre-Docente em Odontologia
484

Indice de qualidade de agua para culturas irrigadas

Dotto, Silmara Eloisa 19 July 2018 (has links)
Orientadores: Eugenio da Motta Singer, Rozely Ferreira dos Santos / Dissertação (mestrado) - Universidade Estadual de Campinas, Faculdade de Engenharia Civil / Made available in DSpace on 2018-07-19T12:34:41Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Dotto_SilmaraEloisa_M.pdf: 5558591 bytes, checksum: 5fa0891c61c6e5ce9d9e51d4346f44f9 (MD5) Previous issue date: 1994 / Resumo: Este trabalho consiste na aplicação da formulação do índice de Qualidade de Água proposta por Singer (1983), para culturas irrigadasda Bacia do Piracicaba (SP), de modo a identificar condições, que possam ser relevantes para o planejamento desse recurso natural para irrigação. Os parâmetros biológicos, físicos e químicos que determinam a "adequabilidade" de água para irrigação foram obtidos dos boletins da CETESB (Companhia de Tecnologia de Saneamento Ambiental) para 9 (nove) pontos de amostragens da Bacia do Rio Piracicaba, de janeiro a dezembro, no período de 1980 a 1891. A avaliação destes parâmetros (Coliforme Fecal-CF, Potencial Hidrogeniônico-pH, Demanda Bioquímica de Oxigênio-DBO, Cloreto-Cl, Nitrogênio Total-Nt, Condutividade Elétrica-CE) .em função das culturas irrigadas foi efetuada através da aplicação de um questionário a especialistas, utilizando-se do Algoritmo Electre I (Benayoun et alii, 1966) e Electre 11 (Roy e Bertier, 1971) para sua hierarquização e ponderação. Através da definição dos limites máximos das variáveis CF, pH, DBD, Cl e Nt que representam o estágio inicial de "risco" da água das culturas irrigadas obtiveram-se Funções de Qualidade (FQ) para cada parâmetro, com objeti vo de poder compará-Ias entre si. Para a variável CE os modelos matemáticos foram obtidos através de um programa computacional. Foi utilizado apenas um modelo, o linear. Xiv Finalmente, com os dados do Electre I e 11 e FQ, efetuou-se a agregação dos parâmetros através da formulação proposta por Singer (1983. O IQAI (índice de Qualidade de Água para Culturas Irrigadas) foi dividido em dois grupos: IQAl1 (o qual inclui todos os parâmetros: CF, pH, DBO, Cl, Nt e CE) e IQAI2 (o qual considera pH, DBO, Cl, Nt e CE). Os resultados do 1Q Grupo (IQAI1) permitem concluir que a água não é adequada para a irrigação de hortifruticulturas devido à elevada taxa de coliformes fecais. Supondo corrigidos os problemas relativos a este fator pode-se considerar possível a utilização da água para culturas, o que é confirmado pelo estudo realizado para o 2Q Grupo (IQAI2 / Abstract: The present study consists in the application of the "Water Quality Index" developed by Singer basin, (1983) to irrigated cultures in the Piracicaba river with the purpose of identifying the conditions which may be significant to water resource planning in irrigation. The biological. physical and chemical parameters, which determine the suitability at the irrigation water were obtained from the reports of the CETESB (Companhia de Tecnologia de Saneamento Ambiental) for nine sampling sites in the Piracicaba river basin in the period from january 1980 to december 1991. The evaluation of these parameters (Feeal Coliform - CF, Hidrogenionical Potencial- pH. Biochemieal Demand of Oxigen - DBO, Cloride - Cl, Nitrogen Total - Nt, Electrical Condutivity - CE) as a function of the irrigated cultures was realized in the form of a questionnaire sent to experts. The Electre I (Benayoun et alli, 1966) and the Electre II (Roy and Bert ier, 1971) methods, were used to obtain an hierarquisation and weighting of these parameters. The maximal limits of the variables CF, pH, DBO, Cl, and Nt which represent the initial risc phase of water on irrigated cultures were defined and Water Quality Functions (FQ) were obtained for each parameter, so that comparison was possible. For the variable CE the mathematical models were obtained through a computer programo employed. Only linear modelling was xvi Finally with the data obtained using the Electre I and 11 and the Quality Functions (FQ) a Water Quality lndex was built using the methodology proposed by Singer (1983). The lQAl (Water Quality lndex for lrrigated Cultures) was devided in two groups: lQAI1 (which includes all parameters: CF, pH, DBO, Cl, Nt, considers pH, DBO, CI, Nt and CE). and CE) and lQAlz (which The results from the first group ( IQAI1 ) allow the conclusion that the analised water is not proper for the irrigation because it shows a great level of Fecal Coliforms. If this problem is sol ved, the water may be used to irrigate cultures, which can be seen through the studies for the second group (lQAlz) / Mestrado / Recursos Hidricos e Saneamento / Mestre em Engenharia Civil
485

Efeito da salinidade da agua do mar e da alimentação na composição de solutos musculares e de algumas propriedades sensoriais de camarão de agua doce, Macrobrachium rosenbergii (De Man, 1879)(Crustacea Palaemonidae)

Madrid, Raul Mario Malvino 07 October 1994 (has links)
Orientador: Emilio S.Contreras Guzman / Tese (doutorado) - Universidade Estadual de Campinas, Faculdade de Engenharia de Alimentos / Made available in DSpace on 2018-07-19T13:46:55Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Madrid_RaulMarioMalvino_D.pdf: 16750160 bytes, checksum: e80f99d1a64d3c48b5c1fbb7539b4ed5 (MD5) Previous issue date: 1994 / Resumo: O presente trabalho teve a finalidade de avaliar os componentes que participam da regulação osmótica dos camarões, com relação ao meio ambiente, e correlacioná-las com as características sensoriais destes crustáceos. Pretendeu-se verificar a possibilidade de realçar o gosto do Macrobrachium rosenbergii para um patamar similar ao camarão de água salgada, Penaeus paulensis, estudando, através de mudanças da salinidade no animal vivo, antes da despesca, e por alimentação com rações especiais. Foram realizados três experimentos, os dois primeiros tiveram o objetivo de verificar a influência da salinidade (2,0%), por 48 horas, e do tipo de alimentação, na variação de alguns componentes de baixo peso molecular, responsáveis pelo gosto dos camarões. No terceiro experimento, acompanhou-se a evolução destes componentes, no Macrobrachium rosenbergii, quando submetido a salinidades de 1,0, 2,0 e 2,5%, e em períodos de 12, 24, 48 e 72 horas, observando-se ainda, a variação dos oito gostos básicos, bem como da sua preferência. Como parâmetros de controle foram usados o Macrobrachium rosenbergii, sem nenhum tratamento, e o camarão de água salgada, Penaeus paulensis. Também, foi estudado o efeito dos tratamentos nas modificações da textura do tecido muscular. Os resultados mostraram a existência de uma correlação direta entre a variação da salinidade, principalmente a 2,0 e 2,5%, com o aumento da concentração dos solutos analisados, chegando em alguns casos, a serem maiores que os encontrados no Penaeus paulensis. Verificou-se também, que embora o gosto do camarão de água doce não chegasse a ser semelhante ao de água de mar, a preferência, nas amostras mantidas a 2,0 e 2,5%, de salinidade por 24 horas não diferiu significativamente do Penaeus paulensis. O Macrobrachium rosenbergii, sem nenhum tratamento apresentou valores baixos de preferência. Verificou-se ainda, que os diferentes tratamentos aumentaram a intensidade do gosto doce e salgado, e não variaram os outros gostos básicos. Simultaneamente, os tratamentos com soluções salinas melhoraram a textura do Macrobrachium rosenbergii. Concluiu-se que é possível eliminar a desvantagem do Macrobrachium rosenbergii, como a de ser insípido e de textura mole, em relação ao camarão de água salgada, Penaeus paulensis, através de pré-tratamentos que forcem os animais a sintetizar aminoácidos livres e outros solutos musculares para alcançar seu equilíbrio osmótico / Abstract: The aim of this work was to asses the data available on the components which participate in the prawn osmotic regulation and related them with the sensorial characteristics of these crustaceans. The possibility of enhancing the flavor of M. rosenbergii by submitting the live animal to different salinities prior to the harvest and feeding it with special diets has been tested. Three experiments were carried out. The first two attempted to verify the influence of a 48 hour, 2% salinity treatment and a special diet on the variation on the contents of some low molecular weight substances wich are responsible by the prawn's typical flavor. The third experiment evaluated the variation of such substances in the M. rosenbergii when submitted to salinities of 1.0, 2.0 and 2.5% during periods of 12, 24, 48 and 72 hours. The variation of the eight basic tastes was also observed, as well as the consumer's preference. As references we used the M rosenbergii without treatment and marine shrimp Penaeus paulensis. The efect of the treatment on the texture of the flesh was also studied. The results showed the existence of a direct relationship between the variation in salinity (especially 2.0 and 2.5%) and the concentration of the chemical compounds analysed. In some cases, there concentrations were higher than in P. paulensis. It was also verified that, although the freshwater prawn's taste did not become similar to that of the marine shrimp, the consumer's preference did not show significant difference when compared with P. paulensis for the samples kept in 2.0 and 2.5% salinities for 24 horas. M. rosenbergii with no treatment showed very low grades in preference. Also, it was observed that the different treatments increased the intensity of sweet and salty flavors and did not intefere in the other basic tastes. Simultaneously, the treatments enhanced the texture of M rosenbergii. It is possible to conclude that there are ways of improving the M. rosenbergii's taste and texture through treatments which force the animals to synthesize free amino acids and other muscular solubles substances in order to reach its osmotic balance / Doutorado / Doutor em Tecnologia de Alimentos
486

Qualidade da agua na represa de Rosana-SP para fins de psicultura

Quinones, Eliane Marta 23 August 1994 (has links)
Orientador: Archimedes Perez Filho / Dissertação (mestrado) - Universidade Estadual de Campinas, Faculdade de Engenharia Agricola / Made available in DSpace on 2018-07-20T01:18:39Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Quinones_ElianeMarta_M.pdf: 2328119 bytes, checksum: 1792e0c8e24e14e787afec6bc69a48fe (MD5) Previous issue date: 1994 / Resumo: O projeto "Qualidade de Água na Represa de Rosana - S. P., para fins de piscicultura" foi concebido com o objetivo de verificar a possibilidade de desenvolver uma metodologia de aplicação de sensoriamento remoto orbital ao monitoramento da qualidade da água, utilizando como parâmetros a profundidade Secchi, o total de sólidos em suspensão e a concentração de clorofila, comparando-os com os dados orbitais do satélite TM - LANDSAT-5. A coleta em campo foi realizada concordante com a obtenção da imagem orbital, obtendo-se medidas referentes à temperatura e ao pH em três profundidades (superfície, meio e fundo da represa), determinados no local da coleta, juntamente com a profundidade Secchi. Nos laboratórios foram determinados a concentração de clorofila e o total de sólidos em suspensão. A imagem TM-LANDSAT-5 foi analisada e, o nível de cinza extraído das bandas foi correlacionado com alguns parâmetros medidos na água, como o teor de sólidos em suspensão, a profundidade Secchi e a concentração de clorofila. Os resultados mostraram que o aumento do teor de clorofila e dos sólidos em suspensão diminuiram o valor da profundidade Secchi. Em relação ao pH, a variação esteve entre 6 e 8. Foram observados altos níveis de correlação entre os dados orbitais e alguns parâmetros medidos na água / Abstract: The scope of this study was to develop a methodology using the orbital remote sensing methods to evaluate dam's water quality for pisciculture purposes. The orbital data from satellite TM-LANDSAT 5 were compared with water parameters such as: Secchi depth, total solids in suspension and chlorophyll concentration. The samples were taken the same day of the orbital image. During the sampling were measured the water temperatureand water pH (surface,half depth and botton of the dam). The pH, the temperature, and the chlorophyll concentration and solids in suspension were determined in the laboratory. The satellite image was digitally treated. The grey levels was extrated and statiscally correlated to the parameters sampled. The results showed that as the chloropyll content and solids in suspension increased, the Secchi depht value decreased. The pH varied between 6 and 8. It was observed a signifcant correlation among the parameters sampled and the orbital data / Mestrado / Agua e Solo / Mestre em Engenharia Agrícola
487

Influencia de los costes del Agua y la Energía en la renovación de tuberías

Pardo Picazo, Miguel Ángel 09 July 2010 (has links)
En el siglo XX la política del agua en España se han caracterizado por el aumento de la oferta hídrica y por la construcción de nuevas infraestructuras tanto de regulación (presas) como de distribución (redes de tuberías). Sin embargo, en el siglo XXI, el paulatino aumento de la demanda ha originado que satisfacer estas necesidades sea cada vez más y más difícil. El agua es un recurso abundante pero no inagotable. Debido al cambio climático, las sequías son más frecuentes y la utilización del recurso exige mayores niveles de eficiencia. Todo esto ha motivado que, en la actualidad, las políticas del agua se centren en la minimización de los consumos y en la renovación de las infraestructuras existentes. Numerosos estudios han abordado el problema de la renovación de las tuberías de una red de distribución urbana. Éstos se centran en la utilización de nuevos materiales, la determinación precisa del orden de sustitución de las tuberías, la obtención del periodo óptimo de renovación y la minimización de los costes. Esta tesis comienza con una revisión bibliográfica de las necesidades de inversión económica en la renovación de las tuberías, facilita las principales características de los materiales más comúnmente empleados en las redes de distribución y muestra las principales ventajas e inconvenientes, así como el coste, de las nuevas técnicas de rehabilitación y renovación sin zanja. Asimismo, también presenta los últimos trabajos en la obtención de sistemas soporte a la decisión para elegir el orden de renovación de las tuberías. A continuación, se analiza la influencia de los costes del agua y de la energía en la obtención del periodo óptimo de renovación. Para ello, se propone una revisión de la metodología tradicional que incluye por primera vez, además de los costes anteriores, los sociales originados por la ejecución de una renovación y los posibles ahorros que se pueden obtener si la obra se realiza entre varias empresas. / Pardo Picazo, MÁ. (2010). Influencia de los costes del Agua y la Energía en la renovación de tuberías [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/8426 / Palancia
488

Diagnóstico de la sostenibilidad de un abastecimiento de agua e identificación de las propuestas que la mejoren

Benavides Muñoz, Holger Manuel 12 November 2010 (has links)
[ES] La creciente demanda de agua, en cantidad y calidad, percibida en los países en desarrollo, debido a la intención de satisfacer las múltiples necesidades de una cada vez mayor población urbana que busca mejorar su nivel de vida, ejerce permanente presión sobre los gestores del agua, a base de la mejora constante de su desempeño y los obliga a replantearse su plan de acción, hasta ahora inconsistente y trivial en la mayoría de ellos, comprometiendo el equilibrio entre los aspectos que se involucran en el servicio de abastecimiento de agua. Mejorar el desempeño de los abastecimientos les significará que deben convertirse, temprano mejor que tarde, en gestores de sistemas de agua sostenibles, siempre que se comprendan bien y acaten las normas y políticas recomendadas para este fin, con sensatez y disciplina, por todos los involucrados del escenario hídrico urbano. Por nuestra parte, conocedores que la optimización del desempeño en los abastecimientos de agua aún debe concretarse y plantearse de forma más comprensible, práctica y sencilla para todos los organismos operadores del entorno, en un lenguaje técnico específico e integral, nace este trabajo de investigación para adaptar un primer conjunto de indicadores sociales, económicos y ambientales que permitan diagnosticar la sostenibilidad en sistemas urbanos de agua potable mediante el Índice de Sostenibilidad de Abastecimientos - ISA -; y con base en ello, su clasificación y posterior selección de alternativas generales para ser incluidas en un plan de medidas que permita mejorarla. El método ISA aquí propuesto, se evalúa mediante la intervención y puesta en práctica en varios abastecimientos de agua del Ecuador. Buscándose recabar siempre las mejores experiencias, conclusiones y recomendaciones aprovechables en los países aún en vías de desarrollo. / [EN] La creciente demanda de agua, en cantidad y calidad, percibida en los paÍses en desarrollo, debido a la búsqueda por satisfacer las múltiples necesidades de una cada vez mayor población urbana que requiere mejorar su nivel de vida, ejerce permanente presión sobre los gestores del agua, a base de la mejora constante de su desempeño y los obliga a replantearse su plan de acción, hasta ahora inconsistente y trivial en la mayoría de ellos, comprometiendo el equilibrio entre los aspectos que se involucran en el servicio de abastecimiento de agua. Mejorar el desempeño de los abastecimientos les significará que deben convertirse, temprano mejor que tarde, en gestores de sistemas de agua sostenibles, siempre que se comprendan bien y acaten las normas y políticas recomendadas para este fin, con sensatez y disciplina, por todos los involucrados del escenario hídrico urbano. Por nuestra parte, conocedores que la optimización del desempeño en los abastecimientos de agua aún debe concretarse y plantearse de forma más comprensible, práctica y sencilla para todos los organismos operadores del entorno, en un lenguaje técnico específico e integral, nace este trabajo de investigación para adaptar un primer conjunto de indicadores sociales, económicos y ambientales que permitan diagnosticar la sostenibilidad en sistemas urbanos de agua potable mediante el índice de Sostenibilidad de Abastecimientos - ISA -; y con base en ello, su clasificación y posterior selección de alternativas generales para ser incluidas en un plan de medidas que permita mejorarla. El método ISA aquí propuesto, se evalúa mediante la intervención y puesta en práctica en varios abastecimientos de agua del Ecuador. Buscándose recabar siempre las mejores experiencias, conclusiones y recomendaciones aprovechables en los países aún en vías de desarrollo. / Benavides Muñoz, HM. (2010). Diagnóstico de la sostenibilidad de un abastecimiento de agua e identificación de las propuestas que la mejoren [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/8910 / Palancia
489

Tamaño óptimo de las empresas de saneamiento para alcanzar la eficiencia de escala

Alvarado Salazar, Alberto Carlo, Rodríguez Bustamante, Julio Alfredo January 2017 (has links)
A fines de la década de 1980 e inicio de la década de 1990, el Perú implementó un proceso de descentralización en la prestación de los servicios de agua y alcantarillado, también conocidos como servicios de saneamiento, que llevó a una fuerte y continua atomización de empresas municipales. Conformen ha pasado el tiempo, el número de empresas dedicadas a este servicio se ha ido incrementando junto con la atomización de éstas. En muchos casos, producto de la decisión de las municipales accionistas de retirarse del ámbito de prestación de las empresas prestadoras de servicios de saneamiento (EPS) constituidas para más de 15.000 habitantes. En la actualidad suman más de 6.000 las empresas que, a nivel nacional, son prestadoras de dichos servicios, y solo 50 de ellas son EPS. Sin embargo, los resultados de todas ellas no alcanzan para brindar el acceso a los servicios en condiciones de eficiencia, entre otros aspectos, por la imposibilidad de aprovechar las economías de escala existentes. A partir de la aplicación de la metodología del análisis de envolventes de datos (DEA, por sus siglas en inglés) el presente trabajo de investigación ha determinado un tamaño mínimo de escala eficiente, del orden de los 6.5 millones de metros cúbicos facturados anualmente. Contrastado este resultado con el universo de las empresas prestadoras se ha concluido que son muy pocas las empresas que alcanzan este tamaño, lo que determina la conveniencia de integrarlas para que puedan beneficiarse de las ganancias de eficiencia que esto conlleva.
490

Caracterización y mejora de la eficiencia energética del transporte de agua a presión

Gómez Sellés, Elena 24 October 2016 (has links)
[EN] The urban water cycle, from source to its return to the natural environment, consumes energy. Each stage of the cycle (collection, treatment, transportation, distribution, use, treatment and discharge into the natural environment) has a specific need for energy (kWh / m3). This value depends on the circumstances of each case: the availability and quality of raw water, topography, etc. This thesis is particularly concerned with one of these stages, the transport of pressurized water, essential in any water supply system, whether urban or irrigation. This type of transport (as an alternative to natural, free surface) not only preserves better water quality. It also allows the rationalization of its use, making possible to meet the growing water demand by the population. However, the energy used to move the pressurized water is remarkable, hence the importance of developing strategies to minimize it. This scenario demands to be much more efficient in the use of both water and energy, as according to the current trend, the population will keep growing and the resources decreasing. It is crucial, therefore, to minimize the negative impacts of transporting pressurized water which requires the study and improvement of the efficiency of these systems from a global perspective. The growing concern about the current situation has led to numerous studies on the reduction of both energy and water consumption in distribution systems. Most of them have been aimed at improving specific parts of these systems, such as increasing efficiency of pumping stations, decreasing the friction in pipes, reducing leakage or energy recovery. This paper tries to be a guide and compendium of these previous studies, grouping them into a protocol for analysing and improving the system from a general perspective. Therefore it is proposed a process for improving the efficiency that can be standardized and become a methodology to be applied for any water supply utility. This method is applicable to any system, regardless of its use (irrigation or urban) and their topography (flat or irregular networks). The process is divided into four stages: diagnosis, analysis of the system (audits), evaluation of the possible actions and decision-making (cost-benefit analysis). The starting point is the diagnosis which establishes benchmarks for the energy efficiency evaluation. In this stage is defined a realistic minimum energy consumption taking into account the particularities of each system, such as available raw water sources, service standards required, topographical features and network configuration. Comparing the actual consumption with the minimum required by the same system, it can be estimated the margin of improvement. Once made the diagnosis, a depth study is required for the water and energy flows. Different tools have been developed throughout this work that perform both the water and energy audit. These audits provide with a precise view of the major inefficiencies in the system. In order to reduce them, it has been established a set of actions. To do so, it has been conducted an analysis and review of the several structural and operational measures that can contribute to the improvement of the energy efficiency in the transport of pressurized water. / [ES] El ciclo urbano del agua, desde la fuente hasta su retorno al medio natural, consume energía. Cada etapa del ciclo (captación, tratamiento, transporte, distribución, utilización, depuración y vertido al medio natural) tiene una necesidad específica de energía (kWh/m3). Este valor depende de las circunstancias de cada caso: de la disponibilidad y calidad del agua en origen, de la topografía del terreno, etc. Esta tesis se ocupa particularmente de una de esas etapas, del transporte de agua a presión, fundamental en cualquier suministro de agua, bien sea urbano o de riego. Este tipo de transporte (como alternativa al natural, en lámina libre) no sólo preserva mejor la calidad del agua. También posibilita la racionalización de su uso, lo que permite satisfacer la creciente exigencia de demanda de agua por parte de la población. Sin embargo, la energía utilizada para mover el agua a presión, es notable, de ahí la importancia de desarrollar estrategias que permitan minimizarla. El presente escenario exige ser mucho más eficientes en el uso de estos dos bienes: agua y energía, si tal como indica la tendencia actual, la población sigue creciendo y los recursos disponibles menguando. Es crucial, por tanto, minimizar los impactos negativos del transporte de agua a presión, lo que requiere el estudio y la mejora de la eficiencia de estos sistemas, desde una perspectiva global. La creciente preocupación por la situación actual ha propiciado numerosos estudios sobre la reducción tanto del consumo de energía como de agua en los sistemas de distribución. La mayoría de ellos orientados a mejorar partes concretas de estos sistemas, como el aumento de eficiencia de los grupos de presión, la disminución de fricción en las tuberías, la reducción de fugas o la recuperación de energía. El presente trabajo trata de ser una guía y compendio de estos estudios precedentes, agrupándolos dentro de un protocolo de actuación que permita analizar y mejorar el sistema desde una óptica general. Se propone, por tanto, un proceso de mejora de la eficiencia que pueda ser estandarizado y convertirse en una metodología a seguir por cualquier suministro de agua. Un procedimiento que sea aplicable a todo sistema, independientemente de su uso (riego o urbano) y sea cuál sea su topografía (redes planas o muy irregulares). Este proceso se divide en cuatro etapas: diagnóstico, análisis del sistema (auditorías), evaluación de acciones, y toma de decisiones (análisis coste-beneficio). El punto de partida es el diagnóstico. Éste establece referencias para la evaluación de la eficiencia energética, mediante la definición de consumos mínimos realistas de energía que tengan en cuenta las particularidades de cada sistema, tales como fuentes de agua disponibles, estándares de servicio requeridos, características topográficas y configuración de la red. Comparando el consumo actual con el mínimo requerido por ese mismo sistema, puede estimarse el margen de mejora existente. Realizado el diagnóstico, se requiere un estudio en profundidad de los flujos de agua y de energía. Se han desarrollado a lo largo del presente trabajo herramientas que permiten realizar tanto la auditoría hídrica como la energética. Éstas aportarán una visión precisa de las principales ineficiencias del sistema. Con el objetivo de minimizarlas, se ha establecido un catálogo de acciones que permite reducirlas. Para ello, se ha realizado un análisis y revisión de las diferentes medidas estructurales y operacionales que pueden contribuir a mejorar la eficiencia energética en el transporte de agua a presión. / [CAT] El cicle urbà de l'aigua, des de la font fins al seu retorn al medi natural, consumeix energia. Cada etapa del cicle (captació, tractament, transport, distribució, utilització, depuració i abocament al medi natural) té una necessitat específica d'energia (kWh/m3). Aquest valor depén de les circumstàncies de cada cas: de la disponibilitat i qualitat de l'aigua en origen, de la topografia del terreny, etc. Aquesta tesi s'ocupa particularment d'una d'eixes etapes, del transport d'aigua a pressió, fonamental en qualsevol subministrament d'aigua, bé siga urbà o de reg. Aquest tipus de transport (com a alternativa al natural, en làmina lliure) no sols preserva millor la qualitat de l'aigua. També possibilita la racionalització del seu ús, la qual cosa permet satisfer la creixent exigència de demanda d'aigua per part de la població. No obstant això, l'energia utilitzada per a moure l'aigua a pressió, és notable, d'ací la importància de desenvolupar estratègies que permeten minimitzar-la. El present escenari exigeix ser molt més eficients en l'ús d'estos dos béns: aigua i energia, si tal com indica la tendència actual, la població continua creixent i els recursos disponibles minvant. És crucial, per tant, minimitzar els impactes negatius del transport d'aigua a pressió, la qual cosa requereix l'estudi i la millora de l'eficiència d'aquests sistemes, des d'una perspectiva global. La creixent preocupació per la situació actual ha propiciat nombrosos estudis sobre la reducció tant del consum d'energia com d'aigua en els sistemes de distribució. La majoria d'ells orientats a millorar parts concretes d'aquests sistemes, com l'augment d'eficiència dels grups de pressió, la disminució de fricció en les canonades, la reducció de fugues o la recuperació d'energia. El present treball tracta de ser una guia i compendi d'aquests estudis precedents, agrupant-los dins d'un protocol d'actuació que permeta analitzar i millorar el sistema des d'una òptica general. Es proposa, per tant, un procés de millora de l'eficiència que puga ser estandarditzat i convertir-se en una metodologia que es puga seguir per qualsevol subministrament d'aigua. Un procediment que siga aplicable a tots els sistemes, independentment del seu ús (reg o urbà) i siga quina siga la seua topografia (xarxes planes o molt irregulars). Aquest procés es divideix en quatre etapes: diagnòstic, anàlisi del sistema (auditories), avaluació d'accions, i presa de decisions (anàlisi cost-benefici). El punt de partida és el diagnòstic. Aquest estableix referències per a l'avaluació de l'eficiència energètica, per mitjà de la definició de consums mínims realistes d'energia que tinguen en compte les particularitats de cada sistema, com ara fonts d'aigua disponibles, estàndards de servici requerits, característiques topogràfiques i configuració de la xarxa. Comparant el consum actual amb el mínim requerit per eixe mateix sistema, pot estimar-se el marge de millora existent. Realitzat el diagnòstic, es requereix un estudi en profunditat dels fluxos d'aigua i d'energia. S'han desenvolupat al llarg del present treball ferramentes que permeten realitzar tant l'auditoria hídrica com l'energètica. Aquestes aportaran una visió precisa de les principals ineficiències del sistema. Amb l'objectiu de minimitzar-les, s'ha establit un catàleg d'accions que permet reduir-les. Per a això, s'ha realitzat una anàlisi i revisió de les diferents mesures estructurals i operacionals que poden contribuir a millorar l'eficiència energètica en el transport d'aigua a pressió. / Gómez Sellés, E. (2016). Caracterización y mejora de la eficiencia energética del transporte de agua a presión [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/72637 / TESIS

Page generated in 0.0759 seconds