• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 27
  • 25
  • 7
  • 6
  • 4
  • 4
  • 2
  • 2
  • 1
  • Tagged with
  • 77
  • 77
  • 22
  • 17
  • 12
  • 10
  • 9
  • 9
  • 8
  • 8
  • 8
  • 8
  • 8
  • 8
  • 7
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
41

Do well-functioning financial markets contribute to economic growth in less developed countries? : A cross-sectional study on low- and lower-middle-income countries

Söderlund, John, Biesheuvel, Sara January 2014 (has links)
This paper examines the correlation between credit intermediated by financial systems and economic growth in developing countries. More specifically we have studied whether well-functioning financial markets result in economic growth. We base our study on data from 53 low- and lower-middle income countries in the period 2004-2011. By comparing the two different economic theories, Schumpeter’s growth theory and Austrian business cycle theory, we have analysed our results from two different perspectives. The results from this study show an insignificant relationship between financial systems and economic growth, contradicting much of the theory and results from previous studies that have been reviewed. Other variables outside of the financial system in this study, such as economic freedom and corruption, could be a reason for the non-existent correlation between financial development and economic growth in this study.
42

[en] CREDIT AND INCOME: IDENTIFICATION THROUGH BANK COMPETITION / [pt] CRÉDITO E RENDA: IDENTIFICAÇÃO VIA CONCORRÊNCIA BANCÁRIA

FELIPE ROITMAN ROTHSCHILD 22 November 2010 (has links)
[pt] Os impactos do aprofundamento financeiro e crescimento econômico são amplamente discutidos na literatura econômica. Tendo em vista a recente crise financeira, seus efeitos de longo-prazo devem ser analisados mais detalhadamente. Esse trabalho busca investigar o mecanismo de transmissão do aumento de crédito via a estrutura concorrencial do mercado bancário. Com suficiente concorrência nesse setor, o número de bancos será um bom instrumento para crédito em uma regressão de crescimento. São encontradas evidências de variação de concorrência no mercado bancário brasileiro no nível local, bem como uma não linearidade na entrada de bancos em um determinado mercado. Por fim, ao incorporar essa relação não linear no número de bancos no primeiro estágio da regressão de crescimento, constata-se que, como esperado, não só os impactos da oferta de crédito sobre o crescimento econômico são positivos, mas também que a estratégia de identificação estava bem especificada, já que os efeitos positivos do crescimento sobre o estoque de crédito foram eliminados corretamente. / [en] The impacts of financial deepening on economic growth have been broadly discussed in the economic literature. Due to the recent financial crisis, its long-run effects must be carefully analyzed. This paper seeks to investigate the mechanism in which credit increases affect growth through the banking sector market structure. With enough competition in this market, the number of banks will be a good instrument for credit in a growth regression. Evidences of competition variability in the Brazilian banking sector are found at the local level as well as a non-linearity in bank entry at a specific market. Finally, after including this non-linear relationship in the growth regression’s first stage, it was found that, as expected, not only are the impacts of a credit increase positive but also that the identification strategy was well specified, since the positive effect of growth on credit was eliminated correctly.
43

Modelo baseado em dinâmica de sistemas para demanda de créditos de carbono

Raimundini, Simone Letícia January 2013 (has links)
O Protocolo de Quioto institucionalizou políticas de metas de redução das emissões de gases de efeito estufa (GEE) aos países signatários que fazem parte do Anexo I. Para efetivar essas políticas foram estabelecidos três mecanismos de flexibilização: implementação conjunta (IC), mecanismo de desenvolvimento limpo (MDL) e comércio internacional de emissões (CIE). Os países com economia em desenvolvimento contribuem através do MDL, ao desenvolver projetos que geram créditos de carbono. A União Europeia criou o Esquema de Comércio de Emissões (EU ETS) para comercializar esses créditos, tornando-se o principal ambiente mundial do mercado de créditos de carbono. Desde a criação do EU ETS, o volume de negócios tem crescido anualmente. Entretanto, até final de 2012 havia a incerteza sobre a continuidade do Protocolo de Quioto, quando na Conferência de Doha (COP-18) foi decidido que esse acordo continuará até o ano de 2020 e um novo acordo mundial será negociado a partir de 2013. Sobre esse novo acordo há discussões sobre quais países devem ter metas de emissões de GEE, quais setores e metodologias são elegíveis para os projetos de MDL e como devem funcionar. Ainda, discute se haverá demanda pelos créditos de carbono provenientes de projetos de MDL. Neste contexto, esta tese teve como objetivo analisar as políticas do mercado de créditos de carbono, considerando a demanda desses créditos pela Europa para o período de 2013 a 2020 e a contribuição do Brasil para a compensação das emissões excedentes de GEE, a partir de um modelo baseado em dinâmica de sistemas. A hipótese dinâmica do modelo sugere um comportamento de equilíbrio entre as emissões de GEE na Europa e os créditos de carbono provenientes dos projetos de MDL. A hipótese dinâmica também sugeriu cinco pressupostos, cujos resultados foram: i) o produto interno bruto da Europa não é o único fator causal das emissões de GEE; ii) a Europa tem condições de atingir suas metas de redução de emissões de GEE até o ano de 2020; iii) o aumento do preço dos créditos de carbono não tem relação causal direta com o aumento das emissões de GEE; iv) o preço dos créditos de carbono não tem relação de causa-efeito com a quantidade de projetos de MDL desenvolvidos no Brasil e; v) é ínfima a contribuição do Brasil para a compensação das emissões de GEE na Europa. As análises das políticas vigentes no mercado de créditos de carbono indicam que até 2020: i) a emissão de GEE pela Europa não terá grandes variações, reforçando que as metas de redução destas emissões serão atingidas; ii) o Brasil, como país hospedeiro de projetos de MDL, reduzirá ainda mais a sua participação neste mercado confirmando expectativas da Convenção Quadro das Nações Unidas sobre Mudança do Clima e; iii) não é esperado um aumento na taxa de sucesso na captação de GEE pelos projetos de MDL desenvolvidos no Brasil. As principais conclusões são: o comportamento de equilíbrio do modelo é congruente ao propósito do Protocolo de Quioto; a Europa tem papel dominante no mercado de carbono que, no longo prazo, pode preponderar sobre as políticas a serem traçadas para o novo acordo mundial e; se as políticas brasileiras de apoio aos projetos de MDL forem mantidas, a participação do Brasil no mercado de carbono tende ser cada vez menor e atingir o patamar de economia limpa e sustentável. / The Kyoto Protocol established policies of targets for reducing greenhouse gas (GHG) emissions by countries that are parties to Annex I. In order to put these policies in practice, three flexible mechanisms have been set: Joint Implementation (JI), Clean Development Mechanism (CDM) and Emissions Trading (CIE). Countries with developing economies contribute through CDM, by developing projects that generate carbon credits. The European Union has created the Emissions Trading Scheme (EU ETS) to trade these credits, making it the main platform of the worldwide carbon credit market. Since the creation of the EU ETS, turnover has increased annually. However, until late 2012 there was uncertainty about the continuity of the Kyoto Protocol. It was decided in the Doha Conference (COP-18) that the agreement will continue until 2020. The COP-18 also decided that a new worldwide agreement will be negotiated starting in 2013. There have been discussions about this new agreement over which countries should have GHG emissions targets, which sectors and methodologies are eligible for CDM projects and their scope. Moreover, it is unknown whether there will be demand for carbon credits generated by CDM projects. In this context, this thesis aims to analyze the policies of the carbon credit market, considering demand for these credits in Europe between 2013 and 2020, and Brazil’s contribution to offset excess GHC emissions, using a model based on system dynamics. The dynamic hypothesis of the model suggests equilibrium between GHG emissions in Europe and carbon credits originating from CDM projects. It also suggests five assumptions, and the results were: i) the gross domestic product od Europe is not the only causal factor of GHG emissions, ii) Europe is able to meet its targets to reduce GHG emissions by 2020; iii) the higher price of carbon credits has no cause-effect relationship with the increase in GHG emissions; iv) the price of carbon credits has no cause-effect relationship with the number of CDM projects developed in Brazil, and; v) Brazil's contribution towards offsetting GHG emissions in Europe is minimal. Analyses of the prevailing policies in the carbon market indicate that by 2020: i) GHG emissions in Europe will not vary widely, reinforcing that the targets of reducing these emissions will be achieved, ii) Brazil, as a host country of CDM projects, will further reduce its participation in the carbon market, confirming expectations of the United Nations Framework Convention on Climate Change, and; iii) an increase is not expected in the success rate of capturing GHG by CDM projects developed in Brazil. The main conclusions are: goal-seeking behavior of the model is consistent with the purpose of the Kyoto Protocol, Europe plays a dominant role in the carbon market, which may prevail in the long term over the policies of the new worldwide agreement, and, if Brazilian policies for CDM projects are maintained, Brazil's participation in the carbon market tends to steadily decline and reach a plateau of a clean and sustainable economy.
44

Evolução recente dos mercados de crédito e de títulos no Brasil e sua atuação no financiamento dos macro-setores indústria, comércio e serviços (1996-2007) : uma interpretação pós-keynesiana /

Caetité, Alex Nery. January 2009 (has links)
Orientador: Eduardo Strachman / Banca: Rogério Gomes / Banca: Frederico Gonzaga Jayme Júnior / Resumo: Esta dissertação apresenta uma análise, a partir de uma ótica pós-keynesiana, da trajetória do volume total de crédito e de títulos para o financiamento empresarial e, mais especificamente, para os macro-setores indústria, comércio e serviços, no Brasil, entre os anos 1996-2007. Esse período é dividido em dois (1996-2003 e 2004-2007) sendo o primeiro caracterizado pela estabilidade do volume e fluxo desses recursos e o último pela evolução consistente dos mesmos. / Abstract: This thesis analyses, through a post-keynesian perspective, the trajectory of the total volume of credit and bonds to finance business and, more specifically, for the industrial macro-sectors, commerce and service, in Brazil, between 1996-2007. The period is two folded (1996-2003 and 2004-2007), being the former characterized by the volume and flow of those resources and the later through its consistent evolution. / Mestre
45

Modelo baseado em dinâmica de sistemas para demanda de créditos de carbono

Raimundini, Simone Letícia January 2013 (has links)
O Protocolo de Quioto institucionalizou políticas de metas de redução das emissões de gases de efeito estufa (GEE) aos países signatários que fazem parte do Anexo I. Para efetivar essas políticas foram estabelecidos três mecanismos de flexibilização: implementação conjunta (IC), mecanismo de desenvolvimento limpo (MDL) e comércio internacional de emissões (CIE). Os países com economia em desenvolvimento contribuem através do MDL, ao desenvolver projetos que geram créditos de carbono. A União Europeia criou o Esquema de Comércio de Emissões (EU ETS) para comercializar esses créditos, tornando-se o principal ambiente mundial do mercado de créditos de carbono. Desde a criação do EU ETS, o volume de negócios tem crescido anualmente. Entretanto, até final de 2012 havia a incerteza sobre a continuidade do Protocolo de Quioto, quando na Conferência de Doha (COP-18) foi decidido que esse acordo continuará até o ano de 2020 e um novo acordo mundial será negociado a partir de 2013. Sobre esse novo acordo há discussões sobre quais países devem ter metas de emissões de GEE, quais setores e metodologias são elegíveis para os projetos de MDL e como devem funcionar. Ainda, discute se haverá demanda pelos créditos de carbono provenientes de projetos de MDL. Neste contexto, esta tese teve como objetivo analisar as políticas do mercado de créditos de carbono, considerando a demanda desses créditos pela Europa para o período de 2013 a 2020 e a contribuição do Brasil para a compensação das emissões excedentes de GEE, a partir de um modelo baseado em dinâmica de sistemas. A hipótese dinâmica do modelo sugere um comportamento de equilíbrio entre as emissões de GEE na Europa e os créditos de carbono provenientes dos projetos de MDL. A hipótese dinâmica também sugeriu cinco pressupostos, cujos resultados foram: i) o produto interno bruto da Europa não é o único fator causal das emissões de GEE; ii) a Europa tem condições de atingir suas metas de redução de emissões de GEE até o ano de 2020; iii) o aumento do preço dos créditos de carbono não tem relação causal direta com o aumento das emissões de GEE; iv) o preço dos créditos de carbono não tem relação de causa-efeito com a quantidade de projetos de MDL desenvolvidos no Brasil e; v) é ínfima a contribuição do Brasil para a compensação das emissões de GEE na Europa. As análises das políticas vigentes no mercado de créditos de carbono indicam que até 2020: i) a emissão de GEE pela Europa não terá grandes variações, reforçando que as metas de redução destas emissões serão atingidas; ii) o Brasil, como país hospedeiro de projetos de MDL, reduzirá ainda mais a sua participação neste mercado confirmando expectativas da Convenção Quadro das Nações Unidas sobre Mudança do Clima e; iii) não é esperado um aumento na taxa de sucesso na captação de GEE pelos projetos de MDL desenvolvidos no Brasil. As principais conclusões são: o comportamento de equilíbrio do modelo é congruente ao propósito do Protocolo de Quioto; a Europa tem papel dominante no mercado de carbono que, no longo prazo, pode preponderar sobre as políticas a serem traçadas para o novo acordo mundial e; se as políticas brasileiras de apoio aos projetos de MDL forem mantidas, a participação do Brasil no mercado de carbono tende ser cada vez menor e atingir o patamar de economia limpa e sustentável. / The Kyoto Protocol established policies of targets for reducing greenhouse gas (GHG) emissions by countries that are parties to Annex I. In order to put these policies in practice, three flexible mechanisms have been set: Joint Implementation (JI), Clean Development Mechanism (CDM) and Emissions Trading (CIE). Countries with developing economies contribute through CDM, by developing projects that generate carbon credits. The European Union has created the Emissions Trading Scheme (EU ETS) to trade these credits, making it the main platform of the worldwide carbon credit market. Since the creation of the EU ETS, turnover has increased annually. However, until late 2012 there was uncertainty about the continuity of the Kyoto Protocol. It was decided in the Doha Conference (COP-18) that the agreement will continue until 2020. The COP-18 also decided that a new worldwide agreement will be negotiated starting in 2013. There have been discussions about this new agreement over which countries should have GHG emissions targets, which sectors and methodologies are eligible for CDM projects and their scope. Moreover, it is unknown whether there will be demand for carbon credits generated by CDM projects. In this context, this thesis aims to analyze the policies of the carbon credit market, considering demand for these credits in Europe between 2013 and 2020, and Brazil’s contribution to offset excess GHC emissions, using a model based on system dynamics. The dynamic hypothesis of the model suggests equilibrium between GHG emissions in Europe and carbon credits originating from CDM projects. It also suggests five assumptions, and the results were: i) the gross domestic product od Europe is not the only causal factor of GHG emissions, ii) Europe is able to meet its targets to reduce GHG emissions by 2020; iii) the higher price of carbon credits has no cause-effect relationship with the increase in GHG emissions; iv) the price of carbon credits has no cause-effect relationship with the number of CDM projects developed in Brazil, and; v) Brazil's contribution towards offsetting GHG emissions in Europe is minimal. Analyses of the prevailing policies in the carbon market indicate that by 2020: i) GHG emissions in Europe will not vary widely, reinforcing that the targets of reducing these emissions will be achieved, ii) Brazil, as a host country of CDM projects, will further reduce its participation in the carbon market, confirming expectations of the United Nations Framework Convention on Climate Change, and; iii) an increase is not expected in the success rate of capturing GHG by CDM projects developed in Brazil. The main conclusions are: goal-seeking behavior of the model is consistent with the purpose of the Kyoto Protocol, Europe plays a dominant role in the carbon market, which may prevail in the long term over the policies of the new worldwide agreement, and, if Brazilian policies for CDM projects are maintained, Brazil's participation in the carbon market tends to steadily decline and reach a plateau of a clean and sustainable economy.
46

Modelo baseado em dinâmica de sistemas para demanda de créditos de carbono

Raimundini, Simone Letícia January 2013 (has links)
O Protocolo de Quioto institucionalizou políticas de metas de redução das emissões de gases de efeito estufa (GEE) aos países signatários que fazem parte do Anexo I. Para efetivar essas políticas foram estabelecidos três mecanismos de flexibilização: implementação conjunta (IC), mecanismo de desenvolvimento limpo (MDL) e comércio internacional de emissões (CIE). Os países com economia em desenvolvimento contribuem através do MDL, ao desenvolver projetos que geram créditos de carbono. A União Europeia criou o Esquema de Comércio de Emissões (EU ETS) para comercializar esses créditos, tornando-se o principal ambiente mundial do mercado de créditos de carbono. Desde a criação do EU ETS, o volume de negócios tem crescido anualmente. Entretanto, até final de 2012 havia a incerteza sobre a continuidade do Protocolo de Quioto, quando na Conferência de Doha (COP-18) foi decidido que esse acordo continuará até o ano de 2020 e um novo acordo mundial será negociado a partir de 2013. Sobre esse novo acordo há discussões sobre quais países devem ter metas de emissões de GEE, quais setores e metodologias são elegíveis para os projetos de MDL e como devem funcionar. Ainda, discute se haverá demanda pelos créditos de carbono provenientes de projetos de MDL. Neste contexto, esta tese teve como objetivo analisar as políticas do mercado de créditos de carbono, considerando a demanda desses créditos pela Europa para o período de 2013 a 2020 e a contribuição do Brasil para a compensação das emissões excedentes de GEE, a partir de um modelo baseado em dinâmica de sistemas. A hipótese dinâmica do modelo sugere um comportamento de equilíbrio entre as emissões de GEE na Europa e os créditos de carbono provenientes dos projetos de MDL. A hipótese dinâmica também sugeriu cinco pressupostos, cujos resultados foram: i) o produto interno bruto da Europa não é o único fator causal das emissões de GEE; ii) a Europa tem condições de atingir suas metas de redução de emissões de GEE até o ano de 2020; iii) o aumento do preço dos créditos de carbono não tem relação causal direta com o aumento das emissões de GEE; iv) o preço dos créditos de carbono não tem relação de causa-efeito com a quantidade de projetos de MDL desenvolvidos no Brasil e; v) é ínfima a contribuição do Brasil para a compensação das emissões de GEE na Europa. As análises das políticas vigentes no mercado de créditos de carbono indicam que até 2020: i) a emissão de GEE pela Europa não terá grandes variações, reforçando que as metas de redução destas emissões serão atingidas; ii) o Brasil, como país hospedeiro de projetos de MDL, reduzirá ainda mais a sua participação neste mercado confirmando expectativas da Convenção Quadro das Nações Unidas sobre Mudança do Clima e; iii) não é esperado um aumento na taxa de sucesso na captação de GEE pelos projetos de MDL desenvolvidos no Brasil. As principais conclusões são: o comportamento de equilíbrio do modelo é congruente ao propósito do Protocolo de Quioto; a Europa tem papel dominante no mercado de carbono que, no longo prazo, pode preponderar sobre as políticas a serem traçadas para o novo acordo mundial e; se as políticas brasileiras de apoio aos projetos de MDL forem mantidas, a participação do Brasil no mercado de carbono tende ser cada vez menor e atingir o patamar de economia limpa e sustentável. / The Kyoto Protocol established policies of targets for reducing greenhouse gas (GHG) emissions by countries that are parties to Annex I. In order to put these policies in practice, three flexible mechanisms have been set: Joint Implementation (JI), Clean Development Mechanism (CDM) and Emissions Trading (CIE). Countries with developing economies contribute through CDM, by developing projects that generate carbon credits. The European Union has created the Emissions Trading Scheme (EU ETS) to trade these credits, making it the main platform of the worldwide carbon credit market. Since the creation of the EU ETS, turnover has increased annually. However, until late 2012 there was uncertainty about the continuity of the Kyoto Protocol. It was decided in the Doha Conference (COP-18) that the agreement will continue until 2020. The COP-18 also decided that a new worldwide agreement will be negotiated starting in 2013. There have been discussions about this new agreement over which countries should have GHG emissions targets, which sectors and methodologies are eligible for CDM projects and their scope. Moreover, it is unknown whether there will be demand for carbon credits generated by CDM projects. In this context, this thesis aims to analyze the policies of the carbon credit market, considering demand for these credits in Europe between 2013 and 2020, and Brazil’s contribution to offset excess GHC emissions, using a model based on system dynamics. The dynamic hypothesis of the model suggests equilibrium between GHG emissions in Europe and carbon credits originating from CDM projects. It also suggests five assumptions, and the results were: i) the gross domestic product od Europe is not the only causal factor of GHG emissions, ii) Europe is able to meet its targets to reduce GHG emissions by 2020; iii) the higher price of carbon credits has no cause-effect relationship with the increase in GHG emissions; iv) the price of carbon credits has no cause-effect relationship with the number of CDM projects developed in Brazil, and; v) Brazil's contribution towards offsetting GHG emissions in Europe is minimal. Analyses of the prevailing policies in the carbon market indicate that by 2020: i) GHG emissions in Europe will not vary widely, reinforcing that the targets of reducing these emissions will be achieved, ii) Brazil, as a host country of CDM projects, will further reduce its participation in the carbon market, confirming expectations of the United Nations Framework Convention on Climate Change, and; iii) an increase is not expected in the success rate of capturing GHG by CDM projects developed in Brazil. The main conclusions are: goal-seeking behavior of the model is consistent with the purpose of the Kyoto Protocol, Europe plays a dominant role in the carbon market, which may prevail in the long term over the policies of the new worldwide agreement, and, if Brazilian policies for CDM projects are maintained, Brazil's participation in the carbon market tends to steadily decline and reach a plateau of a clean and sustainable economy.
47

A demanda por auditoria independente além dos aspectos legais: o valor da verificação voluntária das demonstrações financeiras das empresas fechadas brasileiras / The demand for independent auditing beyond legal aspects: the value of voluntary verification of financial statements in Brazilian closed companies

Taynáh Martins Ueda 07 May 2018 (has links)
O objetivo deste trabalho é identificar os principais demandantes pela auditoria independente em empresas desobrigadas legalmente a serem auditadas e se há valor para elas em se submeterem a esse processo de verificação. A base de dados utilizada foi a da FIPECAFI, que utiliza esses dados para classificar anualmente as 1.000 Melhores e Maiores empresas localizadas no Brasil. Optou-se por essa base por ela possuir informações econômico-financeiras e de auditoria não só de empresas abertas, mas também de fechadas de pequeno e de médio porte. Estas estão isentas pela Lei 6.404/76 e alterações posteriores de contratarem auditores externos para a verificação das suas demonstrações contábeis. Contudo, diversos órgãos reguladores, como ANEEL, ANTT, CVM, BACEN, SUSEP, entre outros, impõem que as empresas sob as suas supervisões sejam auditadas, independentemente do porte. Assim, após a análise da Lei societária e dos princípios normativos emitidos por esses órgãos, restaram 998 empresas desobrigadas legalmente a serem auditadas entre 2005 e 2015, gerando 4.531 observações. Destas observações, 56% compõe o grupo de interesse, ou seja, as que optam por serem auditadas, e 44% o grupo de controle. O tratamento estatístico dos dados contou com técnicas exploratórias descritivas, de correlações, bem como inferenciais através de regressões logísticas binomiais robustas para dados em painel. Os resultados indicam que empresas desobrigadas legalmente a serem auditadas apresentam maiores probabilidades de contratarem os serviços de auditoria externa por influência dos credores, não por intervenção dos seus controladores estrangeiros ou nacionais de grande porte. Adicionalmente, essas empresas, que optam voluntariamente por terem suas demonstrações financeiras verificadas sob a ótica legal, estão associadas a maiores oportunidades de investimento, a uma menor fragilidade financeira e menores custos de captação de terceiros em relação às não auditadas. / The purpose of this paper is to identify the main claimants by independent auditors in legally released companies to be audited and if there is value to them in submitting to this process. The database used is property of FIPECAFI, which uses this data to annually classify the 1,000 Best and Biggest Companies located in Brazil. This basis was chosen because it possesses economic, financial and audit information not only of open companies, but also of small and medium-sized private companies. These are exempt by Law 6.404/76 and subsequent amendments to contract external auditors to verify their financial statements. However, several regulatory agencies such as ANEEL, ANTT, CVM, BACEN, SUSEP and others require that companies under their supervisions be audited, regardless of size. Thus, after analyzing the Corporate Law and the main regulations issued by these agencies, left 998 private companies exempt from being audited between 2005 and 2015, generating 4,531 observations. Of these observations, 56% make up the interest group, that is, those who choose to be audited and 44%, the control group. The statistical treatment of the data counted on descriptive exploratory techniques, correlations, and also with inferential ones through robust binomial logistic regressions for panel data. The results show that companies legally released to be audited are more likely to contract the external audit services by influence of the creditors and not by intervention of their foreign or national large controllers. In addition, these companies, that voluntarily opt to have their financial statements verified from a legal standpoint, are associated with larger investment opportunities, lower financial weakness and lower cost of debt.
48

Exploring the Swedish Credit Market Ecosystem : A study of loan intermediaries’ contribution to a more efficient consumer credit market / Utforskar den svenska kreditmarknadens ekosystem : En studie om låneförmedlares bidrag till en effektivare konsumentkreditmarknad

Danielsson, Emil, Nork, Sofia January 2023 (has links)
A long period of low interest rates, economic growth and a booming housing market hasresulted in an increase in the debt level of Swedish households. New digital ways of providingfinancial services are changing the traditional banking world and are often praised for beingefficient and inclusive. Financial intermediaries, a party between a buyer and a seller that actsas a mediator to efficiently facilitate transactions, play an important role in the economy andsociety. Approximately 40-55 percent of unsecured consumer loans were taken through a loanintermediary in Sweden during 2020. As a result of the situation of the Swedish credit market,there is a need to understand how the actors in the market are connected and how they createvalue together. Loan intermediaries are an important and interesting actor to analyze furthersince such a large share of unsecured consumer loans are taken through their service, andbecause this kind of service is growing to be an increasing part of the credit ecosystem.According to business ecosystem theory, all actors are viewed within a closed system. In theideal scenario, participants would cooperate to foster stability and systematic benefits andimbalances in the ecosystem have harmful impact on all members. This master thesis aims atdeveloping an ecosystem of the Swedish credit market and to describe loan intermediaries'contribution to a more efficient consumer credit market.First, this study resulted in the development of a methodology to identify, describe, andvisualize ecosystems. A five-step process was identified and implemented to create anunderstandable image of the credit market ecosystem. The method resulted in an ecosystemmap, visualizing 26 generic actors and their interconnections. Second, to gain a deeperunderstanding of how loan intermediaries contribute to an efficient system, semi-structuredinterviews were held with representatives from loan intermediary companies and the SwedishEnforcement Authority. According to this study, loan intermediaries contribute to a moreefficient consumer credit market by providing access to credit, by making information moretransparent and readily available for consumers, and by driving innovation. / En lång period av låga räntor, ekonomisk tillväxt och en blomstrande bostadsmarknad har letttill att de svenska hushållens skuldsättning har ökat. Nya digitala sätt att tillhandahållafinansiella tjänster förändrar den traditionella bankvärlden och hyllas ofta för att vara effektivaoch inkluderande. Finansiella intermediärer, en part mellan en köpare och en säljare som agerarsom medlare för att effektivt underlätta transaktioner, spelar en viktig roll i ekonomin och isamhället. Ungefär 40–55 procent av blancolån togs genom en låneförmedlare i Sverige under2020. Situationen på den svenska kreditmarknaden uppmärksammar ett behov av att förstå hurmarknadens aktörer är sammankopplade och hur de skapar värde tillsammans. Låneförmedlareär en viktig och intressant aktör att analysera vidare eftersom en så stor andel av blancolånentas genom deras tjänster, och eftersom denna typ av tjänst växer till en allt större del avkreditekosystemet. Enligt teorin om ”business ecosystems” betraktas alla aktörer i ett slutetsystem. I ett perfekt scenario skulle deltagarna samarbeta för att främja stabilitet ochsystemfördelar och obalans i ekosystemet har en skadlig inverkan på alla medlemmar. Dennamasteruppsats syftar till att utveckla ett ekosystem över den svenska kreditmarknaden ochbeskriva låneförmedlarnas bidrag till en mer effektiv konsumentkreditmarknad.För det första resulterade studien i utvecklingen av en metod för att identifiera, beskriva ochvisualisera ekosystem. En process i fem steg identifierades och genomfördes för att skapa enbegriplig bild av kreditmarknadens ekosystem. Metoden resulterade i en ekosystemkarta somvisualiserade 26 generiska aktörer och deras inbördes kopplingar. För att få en djupareförståelse för hur låneförmedlare bidrar till ett effektivt system genomfördes semistruktureradeintervjuer med representanter från låneförmedlingsföretag och Kronofogden. Enligt studienbidrar låneförmedlare till en effektivare konsument-kreditmarknad genom att ge tillgång tillkrediter, tillgängliggöra transparent information samt genom att driva innovation.
49

[en] ADVANTAGEOUS SELECTION IN THE PAYROLL LOAN MARKET / [pt] SELEÇÃO VANTAJOSA NO MERCADO DE EMPRÉSTIMOS CONSIGNADOS

KAROLINA STANICZEK ANDRADE 27 November 2023 (has links)
[pt] Este artigo investiga a natureza das assimetrias de informação no mercado brasileiro de empréstimos consignados de 2013 a 2021. Desenvolvemos um modelo de demanda que leva em consideração o efeito da informação privada dos consumidores nas decisões de empréstimo. A novidade do modelo é sua capacidade de extrair informações sobre características não observáveis usando dados públicos a nível dos bancos. Empiricamente, utilizamos a variação das participações de mercado e das taxas de inadimplência dos bancos para estimar um parâmetro de utilidade que representa o sinal de seleção no mercado. Nossa análise revela evidências empíricas de seleção vantajosa dentro do mercado, indicando que os tomadores de empréstimos mais seguros estão mais inclinados a solicitar empréstimos. Além disso, expandimos o modelo para incorporar um parâmetro distinto para a Caixa Econômica, um banco estatal que exibiu comportamento diferente em comparação com outras instituições financeiras durante o mesmo período. Nossa análise revela um parâmetro de seleção significativamente menor em magnitude para a Caixa. / [en] This paper investigates the nature of information asymmetries in the Brazilian payroll loan market from 2013 to 2021. We develop a demand model that accounts for the effect of consumers private information on borrowing decisions. The novelty of the model is its ability to extract information on unobservable characteristics using publicly available firm-level data. Empirically, we use the variation of market shares and default rates within banks to estimate a utility parameter that represents the sign of selection in the market. Our analysis reveals empirical evidence of advantageous selection within the market, indicating that safer borrowers are more inclined to apply for loans. Additionally, we expand the model to incorporate a distinct parameter for Caixa Econômica, a state-owned bank that exhibited different behavior compared to other financial institutions during the same period. Our analysis reveals a significantly lower selection parameter in magnitude for Caixa.
50

Libéralisation commerciale, développement financier et inégalités de revenu

Créchet, Jonathan 07 1900 (has links)
Nous avons mené une étude empirique pour tester les conclusions théoriques d'un article de Foellmi et Oeschlin (2010), selon lesquelles la libéralisation commerciale accroît les inégalités de revenu dans les pays dont les marchés financiers sont affectés par des frictions. On réalise une régression sur des indices synthétiques de la distribution des revenus, de type Gini, de l’ouverture commerciale, en interaction avec un indicateur de disponibilité du crédit. On dispose d’un panel de pays en développement et de pays émergents, comprenant des données annuelles. Il apparaît que les signes de nos variables d’intérêts sont toujours cohérents avec l’analyse de Foellmi et Oeschlin, même après intégration de divers groupes de variables de contrôle et également lorsque les régressions sont effectuées sur des données agrégées par 5 ans. Néanmoins, les paramètres perdent en significativité pour certains groupes de variables de contrôle, certainement du fait de la faible qualité des données et de la taille relativement modeste de l’échantillon. / We lead an empirical analysis based on a model by Foellmi and Oeschlin (2010), in which trade liberalization increases income inequalities in developing countries where the credit market is imperfect. We build a panel of developing and emerging countries with annual observations and we regress synthetic indexes of inequality on trade, in interaction with a measure of financial development. The coefficients of interest are always consistent with Foellmi and Oeschlin's analysis, even if we add several control variables and if we perform the estimations on 5 yearsaverage observations. But the parameters lose significance after adding some control variables, because the estimations suffer of a lack of precision.

Page generated in 0.0442 seconds