• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 15
  • 8
  • 2
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 27
  • 27
  • 10
  • 6
  • 4
  • 4
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
21

Desenvolvimento e estudo in vitro de um dispositivo de suporte circulatório temporário / Develpment and In Vitro study of temporary circulatory support device

Leme, Juliana 12 August 2015 (has links)
Um modelo de bomba centrífuga de sangue, denominado Dispositivo de Suporte Circulatório Temporário (DSCT), foi desenvolvido para utilização como ponte para decisão e/ou ponte para recuperação. Durante o seu desenvolvimento, foi utilizada a proporção áurea para cálculos das medidas dos componentes. Baseando-se nas condições de uso, foi desenvolvido um modelo de DSCT com cone externo, base externa, sistema de mancal e rotor. Com o uso da espiral áurea, foi possível desenvolver três diferentes modelos de aletas para o rotor, denominadas como aleta reta (rotor 1), aleta curvada (rotor 2) e aleta mais curvada (rotor 3). Foram realizados testes In Vitro de desempenho hidrodinâmico e de hemólise. Para avaliar o desempenho hidrodinâmico, foi utilizado um circuito de teste fechado e os dados de pressão, fluxo e rotação foram registrados. Curvas foram geradas mostrando pressão e fluxo (?P x F) para diferentes rotações, comparando os três protótipos. Os três modelos de rotores apresentaram desempenho hidrodinâmicos semelhantes em baixas rotações e os rotores 1 e 3 apresentaram um melhor desempenho para todas as outras rotações. Para avaliar a hemólise foi utilizado um circuito fechado padronizado pelas normas ASTM F1830 e F1841, com sangue bovino, fluxo de 5 L/min e pressão de 100 mmHg e, posteriormente, calculados os valores do Índice Normalizado de Hemólise (INH). Os resultados obtidos de INH mostraram que o DSCT com rotor 3, aletas com curvas mais acentuadas, obteve o menor valor de hemólise, INH = 0,00332 ± 0,00136 g/100L, considerado excelente para esta aplicação, contra os valores de INH = 0,03951 ± 0,03031 g/100L para o rotor 1 e INH = 0,05115 ± 0,03147 g/100L para o rotor 2. Considerando os resultados de hemólise obtidos, pode-se concluir que o modelo de dispositivo de suporte circulatório utilizando o rotor tipo 3, com aletas mais curvadas, apresentou resultado mais favorável e sendo o mais indicado. As próximas etapas do desenvolvimento estão sendo preparadas, como visualização do comportamento do fluxo e ensaios In Vivo. / A new model of centrifugal blood pump, a temporary circulatory support device (TCSD), has been developed and tested to be used as bridge to decision or bridge to recovery. During TCSD development, golden ration was utilized to calculate mechanical component dimensions. Based on conditions of use, a TCSD has been developed with external housing, bearing system and impeller. Three impellers with different blade curvatures were created: straight blades (rotor 1), low curvature blades (rotor 2) and high curvature blades (rotor 3). Two comparative In Vitro tests were conducted: hydrodynamic performance and hemolysis test. A mock loop system was used for hydrodynamic performance test and pressure, flow and rotational speed were recorded. Curves showing total pressure head versus flow (?PxF) were obtained at different rotational speeds, comparing all three rotors. Results showed similar hydrodynamic performance for low speeds. However, rotor 1 and rotor 3 showed better hydrodynamic performance for high speeds. Standardized closed circuitry (ASTM F1830 and F1841) was used to evaluate hemolysis, filled with bovine blood. Flow was 5 l/min against total pressure head of 100 mmHg. Normalized Index Hemolysis (NIH) was calculated. Hemolysis tests showed better NIH for rotor 3, NIH = 0.00332±0.00136 g/100L (lower than excellent result found in literature) against values of NIH = 0.03951±0.03031 g/100L for rotor 1 and NIH = 0.05115±0.03147 g/100L for rotor 2. With those results, we conclude that, for this model TCSD, the rotor 3 with high curvature blades is indicated. Thereby, future stages of development such as flow visualization and In Vivo trials are being prepared.
22

Desenvolvimento e estudo in vitro de um dispositivo de suporte circulatório temporário / Develpment and In Vitro study of temporary circulatory support device

Juliana Leme 12 August 2015 (has links)
Um modelo de bomba centrífuga de sangue, denominado Dispositivo de Suporte Circulatório Temporário (DSCT), foi desenvolvido para utilização como ponte para decisão e/ou ponte para recuperação. Durante o seu desenvolvimento, foi utilizada a proporção áurea para cálculos das medidas dos componentes. Baseando-se nas condições de uso, foi desenvolvido um modelo de DSCT com cone externo, base externa, sistema de mancal e rotor. Com o uso da espiral áurea, foi possível desenvolver três diferentes modelos de aletas para o rotor, denominadas como aleta reta (rotor 1), aleta curvada (rotor 2) e aleta mais curvada (rotor 3). Foram realizados testes In Vitro de desempenho hidrodinâmico e de hemólise. Para avaliar o desempenho hidrodinâmico, foi utilizado um circuito de teste fechado e os dados de pressão, fluxo e rotação foram registrados. Curvas foram geradas mostrando pressão e fluxo (?P x F) para diferentes rotações, comparando os três protótipos. Os três modelos de rotores apresentaram desempenho hidrodinâmicos semelhantes em baixas rotações e os rotores 1 e 3 apresentaram um melhor desempenho para todas as outras rotações. Para avaliar a hemólise foi utilizado um circuito fechado padronizado pelas normas ASTM F1830 e F1841, com sangue bovino, fluxo de 5 L/min e pressão de 100 mmHg e, posteriormente, calculados os valores do Índice Normalizado de Hemólise (INH). Os resultados obtidos de INH mostraram que o DSCT com rotor 3, aletas com curvas mais acentuadas, obteve o menor valor de hemólise, INH = 0,00332 ± 0,00136 g/100L, considerado excelente para esta aplicação, contra os valores de INH = 0,03951 ± 0,03031 g/100L para o rotor 1 e INH = 0,05115 ± 0,03147 g/100L para o rotor 2. Considerando os resultados de hemólise obtidos, pode-se concluir que o modelo de dispositivo de suporte circulatório utilizando o rotor tipo 3, com aletas mais curvadas, apresentou resultado mais favorável e sendo o mais indicado. As próximas etapas do desenvolvimento estão sendo preparadas, como visualização do comportamento do fluxo e ensaios In Vivo. / A new model of centrifugal blood pump, a temporary circulatory support device (TCSD), has been developed and tested to be used as bridge to decision or bridge to recovery. During TCSD development, golden ration was utilized to calculate mechanical component dimensions. Based on conditions of use, a TCSD has been developed with external housing, bearing system and impeller. Three impellers with different blade curvatures were created: straight blades (rotor 1), low curvature blades (rotor 2) and high curvature blades (rotor 3). Two comparative In Vitro tests were conducted: hydrodynamic performance and hemolysis test. A mock loop system was used for hydrodynamic performance test and pressure, flow and rotational speed were recorded. Curves showing total pressure head versus flow (?PxF) were obtained at different rotational speeds, comparing all three rotors. Results showed similar hydrodynamic performance for low speeds. However, rotor 1 and rotor 3 showed better hydrodynamic performance for high speeds. Standardized closed circuitry (ASTM F1830 and F1841) was used to evaluate hemolysis, filled with bovine blood. Flow was 5 l/min against total pressure head of 100 mmHg. Normalized Index Hemolysis (NIH) was calculated. Hemolysis tests showed better NIH for rotor 3, NIH = 0.00332±0.00136 g/100L (lower than excellent result found in literature) against values of NIH = 0.03951±0.03031 g/100L for rotor 1 and NIH = 0.05115±0.03147 g/100L for rotor 2. With those results, we conclude that, for this model TCSD, the rotor 3 with high curvature blades is indicated. Thereby, future stages of development such as flow visualization and In Vivo trials are being prepared.
23

Effect of RU486 on Different Stages of Mouse Preimplantation Embryos in Vitro

Juneja, S C., Dodson, M. G. 01 November 1990 (has links)
17 beta-Hydroxy-11 beta(4-dimethylaminophenyl)-17 alpha-(1-propynyl)estra-4, 9-dien-3-one (RU486) inhibited the in vitro development of different stages of mouse preimplantation embryos under study. Two-celled embryos, morulae, and early blastocysts were obtained from B6D2F1 mice. The embryos were grown in Ham F-10 nutrient mixture (with glutamine) supplemented with sodium bicarbonate (2.1 g/L), calcium lactate (282 mg/L), and bovine serum albumin (fraction V, 3 mg/mL) at 37 degrees C in a humidified incubator supplied with 5% CO2 in air. RU486 was added to the culture medium at concentrations of 1, 5, 10, and 20 micrograms/mL. Culture medium with 0.05% ethanol served as the control. In vitro growth of embryos was assessed by the following criteria: (i) two-celled stage embryo development to blastocyst stage after 72 h, (ii) morula stage grown to blastocyst stage after 24 h, and (iii) early blastocyst stage development to hatching blastocyst after 12 h, in culture. RU486 inhibited the in vitro development of two-celled embryos, morulae, and early blastocysts at concentrations of 5, 10, and 20 micrograms/mL culture medium (p less than 0.001). The inhibitory effect of RU486 at these concentrations on the development of all the stages of embryos under study was irreversible. However, RU486 did not affect embryo development at 1 microgram/mL culture medium. The study indicates the direct adverse effect of RU486 at 5 micrograms/mL and higher concentrations in culture medium on the development of mouse preimplantation embryos in vitro, and it encourages its further investigation as a postcoital contraceptive in animal models and humans.
24

Óleos essenciais de plantas brasileiras como manipuladores da fermentação ruminal in vitro / Essential oils from Brazilian plants as in vitro rumen fermentation modifiers

Araujo, Rafael Canonenco de 03 February 2011 (has links)
Na tentativa de reproduzir os benefícios ruminais dos ionóforos, pesquisadores exploram as propriedades antimicrobianas dos compostos secundários dos vegetais. Técnicas in vitro de produção de gás são amplamente utilizadas nas etapas iniciais de pesquisa. Óleos essenciais são compostos hidrofóbicos, sendo comum sua diluição com etanol em experimentos in vitro. Etanol é metabolizado no ambiente ruminal, havendo principalmente produção de acetato. No primeiro experimento, o objetivo foi avaliar o efeito de 10, 100 e 1000 µL de etanol em 75 mL de fluido ruminal tamponado, correspondendo a 0,13; 1,3 e 13,3 µL/mL, respectivamente. As inclusões de 100 e 1000 µL de etanol alteraram a fermentação ruminal in vitro. A dose de 10 µL não afetou a fermentação, exceto pela tendência (P < 0,10) de aumento na produção de gás ou na concentração de valerato ao se incubar feno ou dieta de alto concentrado, respectivamente. Sugere-se a utilização da menor dose possível de etanol (0,13 µL/mL). O segundo experimento trata do uso de brancos (frascos sem substrato, contendo somente inóculo ruminal e meio de incubação) em experimentos in vitro para se estimar as produções líquidas de gás e metano (CH4), assim como a degradação líquida da matéria orgânica incubada. Foi demonstrado que aditivos ruminais (monensina, carvarol, eugenol) afetaram a fermentação de frascos contendo substrato assim como dos brancos. Dessa forma, brancos específicos (brancos contendo aditivo) são necessários ao se avaliar aditivos ruminais sob condições in vitro. No terceiro experimento, incubações in vitro foram conduzidas para triar os efeitos de óleos essenciais sobre a fermentação ruminal. Foram selecionados os óleos essenciais de erva-baleeira (Cordia verbenacea), aroeira-vermelha (Schinus terebinthifolius; óleo extraído das folhas ou frutos), macela (Achyrocline satureoides), guaco (Mikania glomerata), carqueja (Baccharis cylindrica), arnica (Lychnophora pinaster), capim cidreira (Cymbopogon citratus), capim limão (Cymbopogon flexuosus) e citronela (Cymbopogon winterianum). Foram também incluídos os óleos resinóides de copaíba mari-mari (Copaifera reticulata), copaíba angelim (Copaifera multijuga), copaíba zoró (Copaifera langsdorfii) e copaíba vermelha (Copaifera langsdorfii). Os óleos de ervabaleeira, macela e as quatro óleoresinas de copaíba pouco alteraram a fermentação ruminal. Os outros óleos apresentaram claro efeito antimicrobiano, evidenciado pela queda na degradação de substrato. Os resultados mais promissores foram observados ao se incubar dieta de alto concentrado com inóculo adaptado a esta dieta. Os óleos essenciais que apresentaram os melhores resultados foram aroeira vermelha (folhas e frutos) e arnica. Sob a condição de alto concentrado, esses óleos aumentaram a concentração de propionato, reduziram a relação acetato:propionato e/ou diminuíram a produção de CH4. Os óleos essenciais de aroeira vermelha (extraídos das folhas e dos frutos) e arnica foram selecionados para subsequente avaliação in vivo. / In an attempt to reproduce the benefits of ionophores on rumen fermentation, researchers have been exploiting the antimicrobial properties of plant secondary metabolites. In vitro gas production techniques are widely used during the screening phase. Essential oils are hydrophobic compounds, being usual its dilution in ethanol for in vitro experiments. In the rumen environment, ethanol is metabolized mostly to acetate. In the first experiment, the objective was to evaluate the effects of 10, 100 and 1000 µL of ethanol in 75 mL of buffered rumen fluid, corresponding to 0.13, 1.3, and 13.3 µL/mL, respectively. Ethanol inclusions of 100 and 1000 µL affected in vitro rumen fermentation. The inclusion of 10 µL of ethanol had no effects on fermentation, except for the tendency (P < 0.10) of gas production increase or valerate increase when incubating hay or a high-concentrate diet, respectively. It is suggested that ethanol should be included at the lowest dose as possible, which corresponded to 10 µL (0.13 µL/mL) in our conditions. The second experiment dealt with the use of blanks (flasks without substrate, containing only inoculum and incubation medium) in in vitro experiments to estimate net production of gas and methane (CH4), as well as net degradation of organic matter incubated. It was demonstrated that rumen additives (monensin, carvacrol, eugenol) affected fermentation of flasks containing substrate and blanks. Thus, specific blanks (blanks containing additive) are necessary when rumen additives are evaluated in vitro. In the third experiment, in vitro incubations were conducted to screen the effects of essential oils on rumen fermentation. The selected essential oils were: cordia (Cordia verbenacea), Brazilian peppertree (Schinus terebinthifolius; extracted from leaves or fruits), macela (Achyrocline satureoides), guaco (Mikania glomerata), carqueja (Baccharis cylindrica), arnica (Lychnophora pinaster), West Indian lemongrass (Cymbopogon citratus), East Indian lemongrass (Cymbopogon flexuosus), and citronella (Cymbopogon winterianum). Oleoresins from copaiba mari-mari (Copaifera reticulata), copaiba angelim (Copaifera multijuga), copaiba zoro (Copaifera langsdorfii), and copaiba vermelha (Copaifera langsdorfii) were also included. The essential oils from cordia, macela and all copaiba oleoresins had little effect on in vitro rumen fermentation. The remaining essential oils showed a clear antimicrobial effect, mainly on truly degraded organic matter. The most promising results were obtained when using high-concentrate diet and inoculum from animals fed this same diet. The best results were observed for Brazilian peppertree (leaves and fruits) and arnica essential oils. In the condition of high-concentrate diet, these oils increased propionate concentration, had lower acetate to propionate ratio, and/or reduced CH4 production. The essential oils from Brazilian peppertree (leaves and fruits) and arnica were selected for further in vivo evaluation.
25

Óleos essenciais de plantas brasileiras como manipuladores da fermentação ruminal in vitro / Essential oils from Brazilian plants as in vitro rumen fermentation modifiers

Rafael Canonenco de Araujo 03 February 2011 (has links)
Na tentativa de reproduzir os benefícios ruminais dos ionóforos, pesquisadores exploram as propriedades antimicrobianas dos compostos secundários dos vegetais. Técnicas in vitro de produção de gás são amplamente utilizadas nas etapas iniciais de pesquisa. Óleos essenciais são compostos hidrofóbicos, sendo comum sua diluição com etanol em experimentos in vitro. Etanol é metabolizado no ambiente ruminal, havendo principalmente produção de acetato. No primeiro experimento, o objetivo foi avaliar o efeito de 10, 100 e 1000 µL de etanol em 75 mL de fluido ruminal tamponado, correspondendo a 0,13; 1,3 e 13,3 µL/mL, respectivamente. As inclusões de 100 e 1000 µL de etanol alteraram a fermentação ruminal in vitro. A dose de 10 µL não afetou a fermentação, exceto pela tendência (P < 0,10) de aumento na produção de gás ou na concentração de valerato ao se incubar feno ou dieta de alto concentrado, respectivamente. Sugere-se a utilização da menor dose possível de etanol (0,13 µL/mL). O segundo experimento trata do uso de brancos (frascos sem substrato, contendo somente inóculo ruminal e meio de incubação) em experimentos in vitro para se estimar as produções líquidas de gás e metano (CH4), assim como a degradação líquida da matéria orgânica incubada. Foi demonstrado que aditivos ruminais (monensina, carvarol, eugenol) afetaram a fermentação de frascos contendo substrato assim como dos brancos. Dessa forma, brancos específicos (brancos contendo aditivo) são necessários ao se avaliar aditivos ruminais sob condições in vitro. No terceiro experimento, incubações in vitro foram conduzidas para triar os efeitos de óleos essenciais sobre a fermentação ruminal. Foram selecionados os óleos essenciais de erva-baleeira (Cordia verbenacea), aroeira-vermelha (Schinus terebinthifolius; óleo extraído das folhas ou frutos), macela (Achyrocline satureoides), guaco (Mikania glomerata), carqueja (Baccharis cylindrica), arnica (Lychnophora pinaster), capim cidreira (Cymbopogon citratus), capim limão (Cymbopogon flexuosus) e citronela (Cymbopogon winterianum). Foram também incluídos os óleos resinóides de copaíba mari-mari (Copaifera reticulata), copaíba angelim (Copaifera multijuga), copaíba zoró (Copaifera langsdorfii) e copaíba vermelha (Copaifera langsdorfii). Os óleos de ervabaleeira, macela e as quatro óleoresinas de copaíba pouco alteraram a fermentação ruminal. Os outros óleos apresentaram claro efeito antimicrobiano, evidenciado pela queda na degradação de substrato. Os resultados mais promissores foram observados ao se incubar dieta de alto concentrado com inóculo adaptado a esta dieta. Os óleos essenciais que apresentaram os melhores resultados foram aroeira vermelha (folhas e frutos) e arnica. Sob a condição de alto concentrado, esses óleos aumentaram a concentração de propionato, reduziram a relação acetato:propionato e/ou diminuíram a produção de CH4. Os óleos essenciais de aroeira vermelha (extraídos das folhas e dos frutos) e arnica foram selecionados para subsequente avaliação in vivo. / In an attempt to reproduce the benefits of ionophores on rumen fermentation, researchers have been exploiting the antimicrobial properties of plant secondary metabolites. In vitro gas production techniques are widely used during the screening phase. Essential oils are hydrophobic compounds, being usual its dilution in ethanol for in vitro experiments. In the rumen environment, ethanol is metabolized mostly to acetate. In the first experiment, the objective was to evaluate the effects of 10, 100 and 1000 µL of ethanol in 75 mL of buffered rumen fluid, corresponding to 0.13, 1.3, and 13.3 µL/mL, respectively. Ethanol inclusions of 100 and 1000 µL affected in vitro rumen fermentation. The inclusion of 10 µL of ethanol had no effects on fermentation, except for the tendency (P < 0.10) of gas production increase or valerate increase when incubating hay or a high-concentrate diet, respectively. It is suggested that ethanol should be included at the lowest dose as possible, which corresponded to 10 µL (0.13 µL/mL) in our conditions. The second experiment dealt with the use of blanks (flasks without substrate, containing only inoculum and incubation medium) in in vitro experiments to estimate net production of gas and methane (CH4), as well as net degradation of organic matter incubated. It was demonstrated that rumen additives (monensin, carvacrol, eugenol) affected fermentation of flasks containing substrate and blanks. Thus, specific blanks (blanks containing additive) are necessary when rumen additives are evaluated in vitro. In the third experiment, in vitro incubations were conducted to screen the effects of essential oils on rumen fermentation. The selected essential oils were: cordia (Cordia verbenacea), Brazilian peppertree (Schinus terebinthifolius; extracted from leaves or fruits), macela (Achyrocline satureoides), guaco (Mikania glomerata), carqueja (Baccharis cylindrica), arnica (Lychnophora pinaster), West Indian lemongrass (Cymbopogon citratus), East Indian lemongrass (Cymbopogon flexuosus), and citronella (Cymbopogon winterianum). Oleoresins from copaiba mari-mari (Copaifera reticulata), copaiba angelim (Copaifera multijuga), copaiba zoro (Copaifera langsdorfii), and copaiba vermelha (Copaifera langsdorfii) were also included. The essential oils from cordia, macela and all copaiba oleoresins had little effect on in vitro rumen fermentation. The remaining essential oils showed a clear antimicrobial effect, mainly on truly degraded organic matter. The most promising results were obtained when using high-concentrate diet and inoculum from animals fed this same diet. The best results were observed for Brazilian peppertree (leaves and fruits) and arnica essential oils. In the condition of high-concentrate diet, these oils increased propionate concentration, had lower acetate to propionate ratio, and/or reduced CH4 production. The essential oils from Brazilian peppertree (leaves and fruits) and arnica were selected for further in vivo evaluation.
26

Biološko dejstvo vodenog ekstrakta ploda štavelja (Rumex crispus L., Polygonaceae) / Biological activity of aqueous extract of yellow dock fruit (Rumex crispus L., Polygonaceae)

Jakovljević Dunja 05 July 2019 (has links)
<p>&Scaron;tavelj (Rumex crispus, Polygonaceae) je vi&scaron;egodi&scaron;nja zeljasta biljka, koja predstavlja bogat izvor fenolnih komponenti. Iako se smatra invazivnim korovom, mlado li&scaron;će &scaron;tavelja je jestivo i često se koristi kao salata. Dalje, upotreba plodova &scaron;tavelja opisana je u srpskoj i turskoj narodnoj medicini u lečenju gastrointestinalnih tegoba. Cilj ovog rada bio je procena in vitro i in vivo antioksidantne/prooksidantne i citotoksične aktivnosti, i određivanje eventualnog in vitro antiinflamatornog efekta vodenog ekstrakta ploda Rumex crispus. Ukupan sadržaj flavonoida određen je spektrofotometrijskom metodom. Kvalifikacija i kvantifikacija flavonoida potvrđena je visokoefikasnom tečnom hromatografijom (HPLC). Antioksidantna aktivnost vodenog ekstrakta ploda &scaron;tavelja procenjena je na osnovu in vitro testova: Ferric-reducing antioxidant power (FRAP), sposobnosti ekstrakta da neutrali&scaron;e slobodne radikale NO&bull;, OH&bull; i DPPH&bull; i uticaja na lipidnu peroksidaciju u lipozomima. Citotoksičnost ispitivanog ekstrakta je određena in vitro na tumorskim ćelijskim linijama: humani karcinom cerviksa (HeLa), adenokarcinom (HT-29) i adenokarcinom dojke (MCF7). Takođe, moguća in vivo hepatoprotektivna i antioksidantna svojstva ekstrakta određena su kod oksidativnog stresa izazvanog CCl4 kod eksperimentalnih životinja. Pored toga, proverena je hipoteza u kojoj testiran ekstrakt pokazuje in vivo antiproliferativnu aktivnost kod Ehrlich-ovih (EAC) i Hepatoma AS30D ćelija, merenjem zapremine ascitesa, procenta vijabilnih ćelija i nivoa nekoliko antioksidantnih enzima. Optimizovan in vitro test za određivanje potencijala inhibicije ciklooksigenaze-1 (COX-1) i 12-lipooksigenaze (12-LOX) preduzet je u svrhu procene antiinflamatornog efekta vodenog ekstrakta ploda R. crispus. HPLC analiza otkrila je da je mikvelianin najdominantniji flavonoidni konstituent ekstrakta. Testirani ekstrakt pokazao je potencijalnu antioksidantnu aktivnost rezultujući velikom moći u neutralizaciji slobodnih radikala, i sposobno&scaron;ću da smanji lipidnu peroksidaciju u lipozomima. Rezultati su ukazali na tkivno-selektivnu citotoksičnost ekstrakta ploda R. crispus in vitro. Najizraženija antitumorska aktivnost primećena je prema HeLa i MCF7 ćelijskim linijama. Podaci sugeri&scaron;u da bi se ispitivani ekstrakt mogao smatrati potencijalnim in vivo hepatoprotektivnim i antioksidantnim agensom, sprečavajući oksidativna o&scaron;tećenja jetre. S druge strane, pomenuti ekstrakt može pokazati in vivo prooksidantna svojstva, uzrokujući oksidativni stres u maligno transformisanim EAC i AS30D ćelijama i smanjujući zapreminu ascitesa i udeo vijabilnih ćelija, u poređenju sa kontrolnom grupom. Promene u aktivnosti antioksidantnih enzima su verovatno posledica indukovanog oksidativnog stresa u EAC i AS30D ćelijama, naročito kod pretretiranih životinja. Vodeni ekstrakt ploda &scaron;tavelja pokazao je COX-1, kao i 12-LOX inhibitornu aktivnost, navodeći da bi ispitivani ekstrakt mogao biti antiinflamatorni agens. Vodeni ekstrakt ploda R. crispus ima potencijalnu antioksidantnu, citotoksičnu i antiinflamatornu aktivnost. Ispoljavanje prooksidantnih svojstava predstavlja mogući mehanizam antiproliferativnog efekta ekstrakta.</p> / <p>Curly dock (Rumex crispus, Polygonaceae) is a wild perennial herbaceous plant, which products are described as a rich source of phenolic compounds. Apart from being considered a seriously invasive weed, young leaves of curly dock are edible and often used as salad. Furthermore, the use of its fruits has been described in Serbian and Turkish traditional medicine against stomach complaints. The objectives of this study were to evaluate in vitro and in vivo antioxidant/prooxidant and cytotoxic activities, and to determine an eventual in vitro anti-inflammatory effect of the aqueous extract of Rumex crispus fruits. Total flavonoid content was determined by spectrophotometric method. Qualification and quantification of flavonoids were confirmed using High performance liquid chromatography (HPLC). The aqueous extract of curly dock fruits was evaluated for its antioxidant activity by in vitro assays for Ferric-reducing antioxidant power (FRAP), NO&bull;, OH&bull; and DPPH&bull;-free radical scavenging activities and the influence on lipid peroxidation in liposomes. The cytotoxicity of tested extract was examined in vitro in human cervix carcinoma (HeLa), colon adenocarcinoma (HT-29) and breast adenocarcinoma (MCF7). Also, the potential in vivo hepatoprotective and antioxidant properties of investigated extract were determined on CCl4-induced oxidative stress in experimental animals. Furthermore, the hypothesis that the examined extract might show in vivo antiproliferative activity in Ehrlich carcinoma (EAC) and Hepatoma AS30D cells was tested by measuring volume of ascites, percentage of viable cells and level of several antioxidant enzymes. The optimized in vitro test for determination of cyclooxygenase-1 (COX-1) and 12-lipoxygenase (12-LOX) inhibition potency was undertaken in order to estimate an anti-inflammatory effect of aqueous extract of R. crispus fruits. HPLC analysis revealed miquelianin as the most abundant flavonoid constituent of the extract. The tested extract might have an antioxidant activity resulting in scavenging of free radicals and ability to decrease lipid peroxidation in liposomes. The results could indicate tissue-selective cytotoxicity of R. crispus fruit extract in vitro. The most prominent antitumor activity was observed towards HeLa and MCF7 cell lines. The data suggested that investigated extract may be considered as potential in vivo hepatoprotective and antioxidant agent due to prevention of the liver injuries induced by oxidative damage. On the other hand, mentioned extract could exhibit in vivo prooxidant property, causing the oxidative stress in malignant transformed EAC and AS30D cells and reducing volume of ascites and percentage of viable cells, in comparison with control group. Changes in activities of antioxidant enzymes might be the results of induced oxidative stress in EAC and AS30D cells, especially in the pretreated animals. The aqueous extract of curly dock fruits showed COX-1, as well as 12-LOX inhibitory activity, suggesting that tested extract might be an anti-inflammatory agent. It could be concluded that aqueous fruit extract of R. crispus might have antioxidant, cytotoxic and anti-inflammatory activities. The prooxidant properties of examined extract could be the mechanism of potential antiproliferative effect of extract.</p>
27

Relaxation of Isolated Human Myometrial Muscle by beta2-Adrenergic Receptors but Not beta1-Adrenergic Receptors

Liu, Ying L., Nwosu, Uchenna C., Rice, P. J. 01 October 1998 (has links)
OBJECTIVE: Human myometrium contains both beta1-adrenergic and beta2-adrenergic receptors. This study was designed to assess the importance of each beta-adrenergic receptor subtype in relaxation of human myometrial muscle strips. STUDY DESIGN: Radioligand binding studies were used to establish the presence of each beta-adrenergic receptor subtype, whereas highly selective beta1-antagonists and beta2-antagonists were used to assess the contribution of beta-adrenergic receptor subtypes to myometrial relaxation after exposure to (-)-isoproterenol. RESULTS: Membranes prepared from myometrium contained 82% +/- 4% beta2-adrenergic receptors. After contraction produced by exposure to potassium chloride (35 mmol/L), isoproterenol produced relaxation with half maximal effect at 0.02 micromol/L and a maximal relaxation of 52% +/- 3%. Beta1-antagonist CGP-20712A had no significant effect, whereas beta2-antagonist ICI-118551 produced a characteristic rightward shift of the isoproterenol concentration-relaxation relationship. CONCLUSIONS: Although both beta1-adrenergic receptors and beta2-adrenergic receptors are present in human myometrial tissue at term, relaxation by nonselective beta-agonist isoproterenol is mediated exclusively by beta2-adrenergic receptors.

Page generated in 0.2687 seconds