Nosso objetivo foi avaliar o efeito do oxigênio (O2) e dos broncodilatadores (BD) sozinhos ou associados, no alívio da dispnéia e desempenho físico. Foram feitas inalação de 5 mg de salbutamol + 500 ug de brometo de ipratrópio seguidas de teste dos seis minutos com O2 ou ar comprimido em 28 pacientes com DPOC, dispnéia aos esforços e SaO2 menor que 89%. Resultados: a distância no teste de caminhada aumentou de 356 (128)m para 377(117)m após BD (p menor 0,05), para 406 (109)m após O2 (p=0,011 comparado com BD+ar e p=0,001 quando comparado com inalação placebo+ar). A dispnéia foi significantemente menor somente com a combinação do O2 com BD e o efeito do oxigênio na capacidade física foi potencializado pela administração prévia de BD / Our objective was assess the effect of oxygen (O2) and bronchodilator (BD) on reduce exertional breathlessness and improve exercise tolerance in patients with COPD. Nebulization of 5 mg of salbutamol plus 500 ug ipratropium bromide followed by a six-minute walking test while breathing O2 were studient in 28 patients with severe COPD, breathless on exertion and with SaO2 menor que 89%. Results: The distance increased from 356 (128)m to 377 (117)m after the BD (p menor 0,05), to 406 (109)m after O2 (p 0,001 vs placebo/air). End-exercise dyspnoea only fell significantly when O2 and BD were combined and the effect of O2 on exercise preformance was improvement with therapies combined

Nosso objetivo foi avaliar o efeito do oxigênio (O2) e dos broncodilatadores (BD) sozinhos ou associados, no alívio da dispnéia e desempenho físico. Foram feitas inalação de 5 mg de salbutamol + 500 ug de brometo de ipratrópio seguidas de teste dos seis minutos com O2 ou ar comprimido em 28 pacientes com DPOC, dispnéia aos esforços e SaO2 menor que 89%. Resultados: a distância no teste de caminhada aumentou de 356 (128)m para 377(117)m após BD (p menor 0,05), para 406 (109)m após O2 (p=0,011 comparado com BD+ar e p=0,001 quando comparado com inalação placebo+ar). A dispnéia foi significantemente menor somente com a combinação do O2 com BD e o efeito do oxigênio na capacidade física foi potencializado pela administração prévia de BD / Our objective was assess the effect of oxygen (O2) and bronchodilator (BD) on reduce exertional breathlessness and improve exercise tolerance in patients with COPD. Nebulization of 5 mg of salbutamol plus 500 ug ipratropium bromide followed by a six-minute walking test while breathing O2 were studient in 28 patients with severe COPD, breathless on exertion and with SaO2 menor que 89%. Results: The distance increased from 356 (128)m to 377 (117)m after the BD (p menor 0,05), to 406 (109)m after O2 (p 0,001 vs placebo/air). End-exercise dyspnoea only fell significantly when O2 and BD were combined and the effect of O2 on exercise preformance was improvement with therapies combined

Diss. (sammanfattning) Umeå : Univ., 2008. / Härtill 4 uppsatser.

<p>Uvod: Iz rezultata brojnih randomiziranih kliničkih studija proizi&scaron;le su smernice u koijma se navodi da je upotreba neinvazivne ventilacije (NIV), uz farmakolo&scaron;ku terapiju, indikovana kod svih bolesnika sa te&scaron;kom egzacerbacijom hronične opstruktivne bolesti pluća (HOBP), i to sa najvi&scaron;im nivoom preporuke. Dokazano je da se upotrebom NIV-a smanjuje broj intubacija, uz smanjenje mortaliteta ali i skraćenje dužine bolničkog lečenja. S obzirom da je nekada ventilatorna potpora bila pružana isključivo u jedinicama intenzivne nege, a da je kapacitet ovakvih odeljenja gotovo stalno popunjen, postavlja se pitanje adekvatnog okruženja unutar bolnice gde se bezbedno i efikasno može primeniti neinvazivna ventilacija, ali gde se i na vreme mogu prepoznati rani znakovi njene neuspe&scaron;ne primene, nakon čega trebaobezbediti pravovremenu endotrahealnu intubaciju. Stoga su rađene brojne studije u cilju izdvajanja ranih prediktora ishoda neinvazivne ventilacije - kako u cilju ranog prepoznavanja neuspeha NIV-a i omogućavanja pravovremene intubacije, tako i u cilju stratifikacije pacijenata sa različitim stepenom rizika za neuspeh, uz obezbeđivanje adekvatnog nivoa nege i monitoringa za sve bolesnike. Ciljevi: Ciljevi istraživanja su da se utvrdi koji pokazatelji koreliraju sa neuspe&scaron;nim ishodom primene neinvazivne mehaničke ventilacije kod bolesnika sa te&scaron;kom egzacerbacijom hronične opstruktivne bolesti pluća, kako bi se kreirao prognostički model ishoda lečenja, te da se se na osnovu prognostičkog modela stratifikuju bolesnici prema stepenu rizika za neuspeh NIV-a i u skladu sa njim predloži adekvatan stepen monitoringa, odnosno kliničko okruženje za bezbedno i efikasno pružanje ventilatorne potpore. Metodologija: U Institutu za plućne bolesti Vojvodine u Sremskoj Kamenici sprovedeno je prospektivno opservaciono istraživanje u trajanju od 39 meseci, u koje je uključeno 250 konsekutivnih bolesnika hospitalizovanih zbog te&scaron;ke egzacerbacije HOBP-a sa respiratornom acidozom. NIV je primenjen u modu pritiskom podržane ventilacije ventilatorima marke Covidien tipa Airox Supportair, uz upotrebu oronazalne maske. Početni parametri su podrazumevali upotrebu ekspiratornog pozitivnog pritiska u disajnim putevima - EPAP-a od 5 cm H2O i inspiratornog pozitivnog pritiska u disajnim putevima IPAPa od 12 cm H20, koji su u potom titrirani ka ciljnim vrednostima IPAPa od 15-20 cmH2O, a u skladu sa kliničkim odgovorom. Za svakog bolesnika evidentirani su: pol, starost, ranija primena dugotrajne oksigenoterapije u kućnim uslovima, primena NIV-a tokom prethodnih hospitalizacija, komorbiditeti preko Charlson indeksa, vreme proteklo od početka hospitalizacije do započinjanja NIV-a, vrednosti pH, bikarbonata, PaCO2 i PaO2 u gasnim analizama arterijske krvi pre započinjanja NIV-a, inicijalna SpO2 i odnos PaO2/FiO2, zatim promena vrednosti pH, PaCO2 i PaO2 u gasnim analizama arterijske krvi sat vremena nakon početka primene NIV-a, inicijalni vitalni parametri - srčana frekvenca, respiratorna frekvenca, stanje svesti procenjeno Glazgov koma skalom (GCS), telesna temperatura, sistolni arterijski pritisak, diureza, a potom zbirni modifikovani ranoupozoravajući bodovni skor (MEWS-modified early warning score), prisustvo i opseg konsolidacija na radiogramu grudnog ko&scaron;a, saradnja bolesnika, te mesto primene NIV-a. Kao primarni ishod istraživanja definisan je neuspeh neinvazivne mehaničke ventilacije: intubacija ili smrtni ishod u toku hospitalizacije uzrokovan respiratornom insuficijencijom. Svaki potencijalni prediktor neuspeha je prvo evaluiran uz pomoć univarijantne analize, a potom su svi faktori rizika za koje je univarijantnom analizom utvrdjena statistička značajnost analizirani uz pomoć multivarijantne logističke regresije, u cilju utvrdjivanja adekvatnih statističkih modela. Rezultati: Od ukupno 250 bolesnika NIV je uspe&scaron;no primenjen kod 164 bolesnika (65.6%). Ukupno 139 (59.3%) bolesnika bilo je mu&scaron;kog pola, a prosečna starost svih ispitanika bila je 67 godina. Bolesnici sa neuspe&scaron;nim ishodom NIV-a imaju, prema univarijantnoj analizi: statistički značajno veće vrednosti Charlson indexa (p=0.002, OR 1.293, 95%CI 1.103-1.516), konsolidacije u &ge;2 kvadranata (p=0.000, OR 5.384, 95%CI 2.487-11.655), duže vreme od početka hospitalizacije do započinjanja NIV-a (p=0.0034, OR 1.005, 95%CI 1.000-1.009), tahikardiju (p=0.031, OR 2.292, 95%CI 1.080-4.864), vrednost GCS &le;11 (p=0.042, OR 1.000, 95%CI 0.165-0.969), veći MEWS skor (p=0.000, OR 1.708, 95%CI 1.410-2.068), niže vrednosti inicijalnog pH (p=0.004, OR 0.002, 95%CI 0.000-0.147), slabiju saradnju (p=0.000, OR 2.102, 95%CI 0.145-0.339). Mesto gde je sprovedena NIV je značajno uticalo na ishod &ndash; &scaron;anse za neuspe&scaron;an ishod su bile dvostruko veće kod bolesnika ventiliranih na op&scaron;tem odeljenju (p=0.006, OR 2.102, 95%CI 1.236-3.574). Kao nezavisni prediktori neuspeha nakon multivarijantne logističke regresije pokazali su se vrednosti Charlson-ovog indexa (p=0.043, OR 1.246, 95%CI 1.007-1.541), MEWS skora (p=0.010, OR 1.394, 95%CI 1.083-1.795), inicijalne vrednosti pH (p=0.030, OR 0.642, 95%CI 0.430-0.958) i stepena saradnje (p=0.000, OR 0.230, 95%CI 0.141-0.376). Zaključci: Bolesnici sa visokim vrednostima Charlson-ovog indeksa (preko 6 bodova) i MEWS-ovog skora (preko 4 boda), te niskom inicijalnom pH vredno&scaron;ću arterijske krvi (ispod 7.29) i niskim stepenom saradnje (manjim od 4) su bolesnici koji imaju povi&scaron;en stepen rizika za neuspe&scaron;an ishod primene neinvazivne ventilacije. Bolesnici visokog stepena rizika treba da se zbrinjavaju i neinvazivno ventiliraju na odeljenjima poluintenzivne i intenzivne nege, dok se bolesnici sa manjim stepenom rizika mogu inicijalno neinvazivno ventilirati i na op&scaron;tim odeljenjima, uz adekvatan monitoring i nadzor obučenog osoblja.</p> / <p>Introduction: Clinical guidelines that have evolved from the results of numerous randomized clinical trials state that the use of non-invasive ventilation (NIV), in addition to pharmacological therapy, is necessary in all patients wih severe exacerbation of chronic obstructive pulmonary disease (COPD) - at the highest level of recommendation. It has been proven that the use of NIV leeds to reduction in mortality, intubation rates, and the length of stay in hospitals. Since ventilatory support in past was only delivered in intensive care units, and bearing in mind that their capacities are limited, there is a question of an adequate setting within a hospital where NIV can be used safely and efficiently, and where potential early signs of failure will be timely recognized and patient intubated, if necessary. Consequently, the studies were performed in order to identify early predictors of NIV outcome &ndash; in order to recognize NIV failure and necessity for transition towards invasive ventilation, but also in order to stratify the patients according to the level of risk, which will then dictate the necessary level of care and monitoring. Goals: This research is aimed at identification of parameters that correlate with failure of non-invasive ventilation in patients with severe exacerbation of COPD, in order to create prognostic model of outcome, which will then enable stratification of patients according to the risk of NIV failure. The model is to be used in order to determine adequate level of care and monitoring, that is, a setting within a hospital, for provision of efficent and safe ventilatory support for all patients. Methods: This 39-month prospective observational study was performed at the Institute for Pulmonary Diseases of Vojvodina in Sremska Kamenica, which included 250 consecutive patients hospitalized due to severe exacerbation of COPD with respiratory acidosis. NIV was applied as pressure support mode of ventilation with the ventilators brand Covidien, type Airox Supportair, with oro-nasal mask. Initial parameters were: expiratory positive airway pressure &ndash; EPAPof 5 cm H2O and inspiratory positive airway pressure - IPAP of 12 cm H20, which were further adjusted towards the IPAP of 15-20 cmH2O, or according to the clinical response. The following data were recorded for each patient: sex, age, earlier longterm oxygen therapy, NIV episode during the previous hospitalizations, co-morbidities through Charlson index, time elapsed from admission to NIV initiation, initial blood gas values: pH, bicarbonates, PaCO2 and PaO2, initial SpO2 and PaO2/FiO2, the subsequent changes inthe blood gas values after one hour: pH, PaCO2 and PaO2, initial vital signs - heart rate, respiratory rate, consciousness level by Glasgow coma scale (GCS), body temperature, sistolic blood pressure, urine output, and then modified early warning score - MEWS, presence of consolidation on chest X-ray, tolerance, setting where NIV was applied. Primary outcome was NIV failure defined as endotracheal intubation or death during hospitalization caused by respiratory failure. All variables were first tested with univariate analysis, and those with statistical significance were further subjected to multivariate logistic regression, in order to generate an adequate statistical model. Results: Amongst the total of 250 patients, NIV was successfully applied in 164 patients (65.6 %). There were 139 (59.3%) male patients, and average age was 67. According to the univariate analysis, patients with NIV failure had: higher Charlson index (p=0.002, OR 1.293, 95%CI 1.103-1.516), consolidation in &ge;2 quadrants (p=0.000, OR 5.384, 95%CI 2.487-11.655), longer time from admission to NIV initiation (p=0.0034, OR 1.005, 95%CI 1.000-1.009), increased heart rate (p=0.031, OR 2.292, 95%CI 1.080-4.864), GCS &le;11 (p=0.042, OR 1.000, 95%CI 0.165-0.969), higher MEWS score (p=0.000, OR 1.708, 95%CI 1.410-2.068), lower initial pH (p=0.004, OR 0.002, 95%CI 0.000-0.147), poorer tolerance (p=0.000, OR 2.102, 95%CI 0.145-0.339). The setting were NIV was applied influenced the outcome &ndash; odds for NIV failure were twice as high for the patients on general wards (p=0.006, OR 2.102, 95%CI 1.236-3.574). After the multivariate logistic regression, the following variables were identified as independent predictors of outcome: Charlson index (p=0.043, OR 1.246, 95%CI 1.007- 1.541), MEWS score (p=0.010, OR 1.394, 95%CI 1.083-1.795), initial pH (p=0.030, OR 0.642, 95%CI 0.430-0.958) and tolerance (p=0.000, OR 0.230, 95%CI 0.141-0.376). Conclusions: Patients with higher Charlson index (&gt; 6 points) and MEWS score (&gt;4 points), lower initial pH (&lt;7.29) and tolerance (&lt;4) are at a higher risk for nonivasive ventilation failure. High-risk patients should be admitted and ventilated at high dependency or intensive care units, while the low-risk patients may receive non-invasive ventilatory support on general wards, with adequate monitoring and under the trained staff supervision.</p>

<p>UVOD: Anestezija je povezana sa promenama ventilacije, koje počinju sa prvim datim lekom, a mogu da traju i danima posle hirur&scaron;ke intervencije. Hipoksemija je najočiglednija posledica ove promene. U anesteziolo&scaron;koj praksi i perioperativnom tretmanu bolesnika kiseonička terapija zauzima značajno mesto. Jo&scaron; uvek ne postoje jasne, na dokazima zasnovane, smernice za upotrebu kiseoničke terapije u postoperativnom periodu. Razlog verovatno leži u činjenici da veliki broj faktora može da utiče na ishod lečenja hirur&scaron;kog bolesnika i zato je te&scaron;ko ispitati njihove pojedinačne uticaje. Kiseonička terapija tretira ili prevenira nastanak hipoksije obezbeđujući inspiratornu koncentraciju kiseonika veću od iste u vazduhu. Kod najvećeg broja pacijenata u postoperativnom periodu ne postoji potreba za strogom kontrolom inspiratorne koncentracije kiseonika, a administracija kiseoničke terapije sprovodi se primenom uređaja niskog protoka i varijabilne performanse, kao &scaron;to su nazalna kanila i kiseonička maska za lice. Brojna istraživanja poslednjih decenija poku&scaron;ala su da daju odgovor na pitanja da li postoji stvarna razlika u primeni ova dva uređaja, posebno u svetlu razvoja hipoksemije u postoperativnom periodu. Prednosti primene nazalne kanile su bolje prihvatanje od strane bolesnika u poređenju sa maskom, obično zbog manje izraženog osećaja klaustrofobije pri upotrebi nazalne kanile. Nazalna kanila, ne zahteva uklanjanje prilikom nege usne duplje ili per os unosa &scaron;to obezbeđuje kontinuitet u isporuci kiseonika. Nedostaci nazalne kanile vezani su za otežanu primenu kod bolesnika sa nazogastričnom sondom ili otežanim disanjem na nos. Pri protocima većim od 4 litre u mnuti može izazvati nelagodnost na nosnoj sluznici bolesnika. Literaturni podaci, ukazuju da se primenom kiseoničke maske ipak postižu veće inspiratorne koncentracije kiseonika, te da se epizode desaturacije i hipoksemije znatno ređe javljaju. Međutim, postoje i istraživanja koja ukazuju na mogućnost ponovnog udisanja vazduha iz mrtvog prostora maske, pri nižim protocima &scaron;to može uticati na parcijalni pritisak ugljen-dioksida u arterijskoj krvi. CILJEVI: Ciljevi istraživanja su da se ispitata učestalost javljanja hipoksemije unutar 48 sati od ekstubacije kod bolesnika u jedinici intezivne terapije, zatima da se ispita pojava desaturacije, da se utvrditi učestalost potrebe za primenom neinvazivne mehaničke ventilacije pozitivnim pritiskom kod bolesnika u jedinici intezivne terapije kod kojih se primenjuje kiseonička terapija putem nazalne kanile, odnosno kiseoničke maske. Takođe, cilj je i da se ispita da li postoji povezanost preoperativnih karakteristika bolesnika sa eventualnim izborom jednog od dva uređaja za primenu kiseoničke terapije u ranom postoperativnom periodu. METODOLOGIJA: Na Klinici za anesteziju i intenzivnu terapiju Kliničkog centra Vojvodine sprovedeno je prospektivno istraživanje kojim je obuhvaćeno 160 pacijenata nakon elektivnih hrur&scaron;kih procedura, koji su nakon operativnog zahvata praćeni u jedinici intenzivne terapije. Pacijenti su randomizovani u dve grupe (grupa M &ndash; kiseonička maska i grupa N &ndash; nazalna kanila) u odnosu na uređaj kojim je sprovođena postoperativna kiseonička terapija. Za sve pacijente uključene u studiju evidentirana je pol, starost, telesna masa, telesna visina, izračunat indeks telesne mase. Evidentiran je i ASA status, kao i NYHA status. U istraživanje nisu uključeni pacijenti sa plućnim komorbiditetima. Iz istraživanja su isključeni svi oni bolesnici kod kojih je do&scaron;lo do respiratornih komplikacija u perioperativnom periodu, kao i onih kod kojih je bila prisutna hemodinamska nestabilnost. Postoperativno svi pacijenti su sedirani, na mehaničkoj ventilaciji sme&scaron;teni u jedinicu intenzivne terapije. Nakon prevođenja na spontano disanje i ekstubacije započinjana je primena kiseonika putem kiseoničke maske za lice (6 l/min) odnosno nazalne kanile (4 l/min). Sprovođen je kontinuirani monitoring vitalnih parametara, saturacije hemoglobina kiseonikom, kao i novo ugljen-dioksida na kraju ekspirijuma. Kod svih pacijenata u četiri vremena rađene su gasne analize arterijske krvi. Svi praćeni parametri poređeni su između dve ispitivane grupe pacijenata. Za statističku obradu podataka kori&scaron;ćen je programski paket Statistical Package for Social Sciences - SPSS 21. Numerička obeležja su prikazana putem srednjih vrednosti (aritmetička sredina) i mera varijabiliteta (opseg vrednosti, standardna devijacija), a atributivna obeležja kori&scaron;ćenjem frekvencija i procenata. Komparacija vrednosti numeričkih obeležja između dve grupe vr&scaron;ena je primenom Studentovog t- testa, odnosno neparametrijskog Mann- Whitney testa. Testiranje razlike frekvencija atributivnih obeležja vr&scaron;eno je primenom &chi;2 testa. U cilju ispitivanja povezanosti dva ili vi&scaron;e obeležja, odnosno generisanja adekvatnih statističkih modela, kori&scaron;ćena je multivarijantna regresiona analiza. Statistički značajnim se smatraju vrednosti nivoa značajnosti p&lt;0.05. REZULTATI: U odnosu na preoperativne karakteristike ispitivanih pacijenata nije nađena statistički značajna razlika u distribuciji pacijenata u dve ispitivane grupe u odnosu na pol (2 test; 2=0,378;p=0,539), starost (T test; t=1,958; p=0,053), APACHE II skor na prijemu (Mann-Whitney test; U=1220,500; p=0,837), indeks telesne mase (T test; t=1,380; p=0,171), pu&scaron;ačkim navikama (2 test; 2=0,644;p=0,422), vrednostima preoperativnog hemoglobina (T test; t=0,442; p=0,660), saturacije hemoglobina kiseonikom (T test; t=0,883; p=0,380). Razlike nije bilo ni u pogledu trajanja mehaničke ventilacije (Mann-Whitney test; U=1114,500; p=0,345). Hipoksemija (parcijalni pritisak kiseonika u arterijskoj krvi manji od 65 mmHg) nije registrovana ni kod jednog od pacijenata u obe ispitivane grupe. Vrednsti SpO2 &lt; 92%, registrovane su kod ukupno 24 pacijenta u svim analiziranim vremenima (24%). Najveći broj pacijenata kod kojih je registrovana niska vrednost detektovan je u prvom satu nakon ekstubacije kada je vrednost manja od 92% registrovana kod 5 pacijenata (5%) i to kod 3 pacijenta u grupi M (6%) i 2 pacijenta u grupi N (4%). Između vizita 2. i 3. vrednosti satutracije manje od 92% registrovana je kod 19 pacijenata (19%), kod 8 pacijenata u grupi M (16%) i kod 11 pacijenata u grupi N (22%). U periodu između vizita 3. i 4. vrednosti saturacije niže od 92% registrovane su kod 19 (19%) pacijenata i to kod 10 pacijenata u grupi M (20%) i kod 9 pacijenata u grupi N (18%). Statistički značajna razlika zabeležena je u sve tri vizite (vizita 2, 3, 4) u vrednosti parcijalnog pritiska kiseonika u arterijskoj krvi. Tako su pacijenti u grupi kod kojih je primenjivana maska imali statistički značajno veće vrednosti parcijalnog pritiska kiseonika. Istovremeno pacijenti kod kojih je kiseonička terapija primenjivana putem maske imali su značajno veće vrednosti saturacije hemoglobina kiseonikom i ova razlika je bila statistički značajna u svim posmatranim vizitama. U prvih 48 sati nakon operacije neinvazivna mehanička ventilacija primenjena je kod 80 pacijenata. Kod svih pacijenata indikacija za primenu je bila pojava desaturacije. U odnosu na distribuciju pacijenata po ispitivanim grupama nije bilo statistički značajne razlike u broju pacijenata koji su zahtevali neinvazivnu mehaničku ventilaciju (2 test; 2=2,250; p=0,134). Pacijenti u grupi N proveli su vi&scaron;e minuta (srednja vrednost 56,85 +/- 19,80 minuta) na neinvazivnoj ventilaciji od pacijenata u grupi M (srednja vrednost 33,14 +/- 10,65 minuta), a ova razlika je statistički značajna (T test; t=2,923; p=0,009). Na osnovu multivarijantne regresione analize, pacijenti koji su kiseoničku terapiju primali putem nazalne kanile, sa porastom indeksa telesne mase imali su niže vrednosti parcijalnog pritiska kiseonika u arterijskoj krvi (r2=0,392). ZAKLJUČCI: Kiseonička maska za lice i nazalna kanila obezbeđuju adekvatnu primenu kiseoničke terapije u smislu prevencije nastanka hipoksemije u ranom postoperativnom periodu. Primenom kiseoničke maske za lice ostvaruju se vi&scaron;e vrednosti parcijalnog pritiska kiseonika u arterijskoj krvi. Epizode desaturacije če&scaron;će se javljaju kod pacijenata kod kojih se u ranom postoperativnom periodu primenjuje kiseonička terapija putem nazalne kanile. Pacijenti kod kojih se primenjuje kiseonička terapija putem maske ostvaruju veće vrednosti saturacije hemoglobina kiseonikom. Pacijenti kod kojih je kiseonička terapija u ranom postoperativnom periodu primenjivana putem nazalne kanile zahtevali su dužu primenu neinvazivne mehaničke ventilacije pluća. Kod pacijenata sa većim vrednostima indeksa telesne mase, za primenu kiseoničke terapije u ranom postoperativnom periodu, kiseonička maska za lice će obezbediti bolju oksigenaciju.</p> / <p>INTRODUCTION: Anesthesiology is associated with vicissitudes in ventilation, which start with application of first medicine and last for days following surgical intervention. Hypoxemia is a most common side effect of vicissitudes in ventilation. Oxygen therapy is important in anesthesiology and post-operative treatment of a patient. There are no clear evidence-based guidelines for application of oxygen therapy in post-operative period. Numerous factors influence patient&rsquo;s treatment outcome and it is difficult to examine each factor&rsquo;s independent impact. Oxygen therapy treats or prevents occurrence of hypoxemia by providing inspiratory concentration of oxygen greater than the amount found in air. Most patients in post-operative period don&rsquo;t require vigilant control of inspiratory concentration of oxygen, and administration of oxygen therapy is implemented with a low flow device with variable performances such as nasal cannula and oxygen face mask. Various research attempts where made in the last decades to discover an evident difference between these two devices, especially in cases where hypoxemia occurred in post-operative period. One advantage to using nasal cannula over oxygen face mask is that its better perceived by a patient as it reduces feeling of claustrophobia. Nasal cannula doesn&rsquo;t need to be removed during oral cavity care or &ldquo;per os&rdquo; intake which ensures continuous oxygen delivery. The drawback to using nasal cannula is that its challenging to insert it in a patient with nasogastric tube or difficult nasal breathing. Also, patient can experience nasal discomfort if the oxygen flow is bigger than four litters per minute. Literature data shows that application of oxygen trough the face mask achieves greater inspiratory concentrations of oxygen, and reduces the occurrence of desaturation and hypoxemia. Still, there is research which points out to the possibility of breathing in from dead space in the mask, in lower flows, which can partially affect pressure of carbon dioxide in artery blood. AIM: Aim of the research is to examine frequency of hypoxemia and non-invasive mechanical ventilation in patients treated with oxygen therapy via nasal cannula or oxygen face mask during the first 48 hours following patient extubating in intensive care unit. Also, aim is to examine correlation between patients&rsquo; pre-operative characteristics and the choice of one of the two devices for oxygen therapy in early postoperative period. METHODOLOGY: Clinic for Anesthesiology and Intensive Therapy at the Clinical Center of Vojvodina conducted this research on 160 patients who underwent elective surgical procedures and received post-operative care in Intensive Care Unit. Patients were randomly assigned to two groups (Group M with oxygen face mask and Group N with nasal cannula) relative to device which was used for post-operative oxygen therapy. Information recorded for all the patients included in the study constituted their gender, age, weight, hight, and body max index. ASA status, as well as NYHA status were also recorded. Research excluded any patient who experienced respiratory complications in post-operative period as well as those who experienced hemodynamic instability. Postoperatively all patients were sedated and on mechanical ventilation therapy in intensive care unit. After transition to spontaneous breathing and extubating, oxygen therapy was applied using oxygen mask (6 l/min) or nasal cannula (4 l/min). Vital parameters were continuously monitored as well as hemoglobin oxygen saturation, and carbon dioxide at the end of the expirium. Gas analysis of artery blood was carried out four times for all participants in the study. All parameters were compared between two examined patient groups. Statistical analysis was carried out using Statistical Package for Social Sciences - SPSS 21. Numerical features are depicted using arithmetic mean and variability rate, and attributive features are depicted with frequency and percentages. Comparison of the values of numerical characteristics between the two groups was performed using Student&#39;s t-test, that is, a non-parametric Mann-Whitney test. The frequency difference in attributive characteristics was tested using &chi;2 test. To generate adequate statistical model, multivariate regression analysis was applied to examine the link between two or more of features. Significant values are determined if level of significance is p&lt;0.05. RESULTS: Preoperative characteristics of the patient showed no significant differences between the two study groups. Characteristics were recorded with respect to gender (2 test; 2 = 0.378; p = 0.539), age (t-test; t = 1,958, p = 0,053 ), APACHE II score on admission (Mann-Whitney test; U = 1220.500; p = 0.837), body mass index (t-test; t = 1.380, p = 0.171), smoking habits (2 test; 2 = 0.644; p = 0.422), the values of the preoperative hemoglobin (t-test; t = 0.442, p = 0.660), and hemoglobin oxygen saturation (t-test; t = 0.883, p = 0.380). Difference was discovered in regards to duration of mechanical ventilation (Mann-Whitney test; U = 1114.500; p = 0.345). Hypoxemia (partial oxygen pressure in the arterial blood of less than 65 mmHg) was not registered in any of the patients in both study groups. Value SpO2&lt; 92%, was registered in 24 patients during every round (24%). Patients who registered value lower than 92% experienced it in the first hour post extubation. This was observed in 5 patients in total (5%) where 3 patients from group M (6%) and 2 from group N (4%). Between 2nd and 3rd rounds, saturation values lower than 92% were recorded in 19 patients (19%): 8 from group M (16%) and 11 from group N (22%). In the period between the 3rd and 4th rounds the value of saturation lower than 92% was detected in 19 (19%) patients: 10 from group M (20%) and 9 from group N (18%). Statistically significant difference was noted in all three rounds (rounds 2, 3, 4) in the values of the partial oxygen pressure in arterial blood. Thus, patients from the group treated with an oxygen face mask had significantly higher values of partial oxygen pressure. In addition patients treated by oxygen face mask had significantly higher levels of oxygen saturated hemoglobin, and this difference was statistically significant in all observed rounds. In the first 48 hours after surgery noninvasive mechanical ventilation was performed in 80 patients. Common indication for oxygen therapy in all patients was desaturation. There were no statistically significant differences in the number of patients who required non-invasive mechanical ventilation in either of the groups (2 test; 2 = 2.250; p = 0.134). Patients in group N received several minutes more (mean value of 56.85 +/- 19.80 minutes) of the non-invasive ventilation than patients in the group M (mean value of 33.14 +/- 10.65 minutes), and this difference was statistically significant (t-test; t = 2,923, p = 0,009). Based on the multivariate regression analysis, the patients who received oxygen therapy via nasal cannula, with the increase in body mass index had lower values of partial oxygen pressure in arterial blood (r2 = 0.392). CONCLUSION: Both face mask and nasal cannula ensure adequate application of oxygen therapy to prevent hypoxemia in the early postoperative period. Oxygen face mask achieves higher value of partial oxygen pressure in arterial blood. Episodes of desaturation more frequently occur in patients who receive oxygen therapy with nasal cannula in early postoperative period. Patients who receive oxygen therapy via oxygen face mask achieve higher hemoglobin oxygen saturation values. Patients who undergo oxygen therapy in the early postoperative period using nasal cannula require longer application of non-invasive mechanical ventilation. Patients with higher body mass index receive better oxygenation in the early postoperative period if facial mask is the device of choice.</p>