• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 576
  • 155
  • 58
  • 18
  • 17
  • 17
  • 17
  • 16
  • 12
  • 10
  • 9
  • 6
  • 4
  • 4
  • 2
  • Tagged with
  • 874
  • 208
  • 138
  • 125
  • 72
  • 59
  • 53
  • 51
  • 49
  • 48
  • 46
  • 44
  • 43
  • 43
  • 42
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
101

Variaciones del nivel del mar, glacio e hidroisostáticas en la laguna de Rocha y zonas aledañas, Uruguay

Castiglioni, Eduardo 15 November 2019 (has links)
El objetivo de este trabajo es el de determinar los fenómenos regionales que operaron en la zona de la laguna de Rocha, durante el Pleistoceno y Holoceno. Para ello se confeccionó la carta geológica del área a una escala 1:20.000 ampliando tanto en extensión como en contenido a las ya existentes. En la misma se cartografían las distintas unidades geológicas aflorantes, la más antigua de las cuales es la Formación Rocha que constituye el zócalo cristalino precámbrico. Es sobreyacida por la Formación Chuy, especialmente en las zonas más costeras caracterizadas por una alternancia desde pelitas hasta areniscas gruesas, determinando una secuencia marcadamente granocreciente y por típicas costras ferruginosas (hematíticas). En subsuperficie se registran depósitos continentales intercalados con la Formación Chuy, que usualmente se han asignado a la Formación Libertad. Por encima de la Formación Chuy aparece la Formación Dolores, formada básicamente por fangolitas y limolitas color pardo-rojizas, friables y masivas, con concreciones de CaCO3. De toda el área se estudiaron las litologías de 42 pozos para alumbramiento de agua efectuados en los últimos 50 años por parte de la Dirección de Minería y Geología (DINAMIGE) y por Obras Sanitarias del Estado (OSE). En las diferentes cotas de estos pozos se extrajeron bioclastos a efectos de realizar análisis de isótopos de oxígeno, y tres muestras para la datación por 14C. Se realizaron láminas delgadas para estudios petrográficos, con apoyo de difractometría de rayos X (XRD). Se efectuó un análisis geomorfológico de la laguna de Rocha a través de imágenes satelitales y fotos aéreas actuales e históricas. Se relevaron fotográficamente las formas de fondo al igual que se realizó estudio granulométrico de sus sedimentos en condiciones de barra abierta y cerrada a efectos de detectar alguna variación. Se realizaron análisis de luminiscencia en las arenas de la barra para fechar los procesos de cierre y apertura de esta. Los resultados de las dataciones radiocarbónicas arrojaron valores corregidos para el 14C de 13900+/-200, 41500+/-1900 y 50000+/-3000 años AP, para cotas de -2.75, -6.13 y -13m respectivamente, tratándose en todos los casos de depósitos marginal-marinos. En la literatura existen dataciones que apoyan una edad para los depósitos marinos asignable a los estadios isotópicos MIS 2 y 3, aunque excluyendo el último máximo glacial (20-22 ka). Esto presenta una situación aparentemente no concordante con la evolución aceptada para la región en el Pleistoceno superior, ya que se suponía que la Formación Chuy se habría depositado durante los períodos interglaciales, en especial el MIS 5. Para este trabajo se propone que las edades radiocarbónicas representan edades reales y no edades aparentes mínimas, y se plantea una hipótesis de comportamiento local que explica la situación mencionada y que refiere a las particularidades locales que pueden operar en el área. Los datos implican la existencia de un levantamiento en el área del orden de unos 70-80 m acotado por dataciones existentes entre 14 y 9 ka. El único mecanismo plausible para explicar el levantamiento del orden de los 80 m entre aproximadamente 15 y 9 ka es la glacio e hidroisostasia. Si bien lo que hoy comprende Uruguay se encontraba libre de hielos en la última glaciación, puede tratarse de un efecto lejano de rebote glacioisostático fini-Pleistocénico. / The objective of this work is to determine the regional phenomena that operated in the Laguna de Rocha area during the Pleistocene and Holocene. To achieve this, the geological map of the area was drawn at a scale of 1: 20,000, expanding both the extension and the content, from previous studies. In it, the different outcropping geological units are mapped, the oldest of which is the Rocha Formation that constitutes the Precambrian crystalline basement. It is overlain by the Chuy Formation, especially in the more coastal areas. It is characterized by an alternation of pelites and fine to coarse sandstones, determining a coarsening-upward sequence, and by ferruginous (hematitic) crusts. In the subsurface, continental deposits are recorded, interbedded with the Chuy Formation, which have usually been assigned to the Libertad Formation. Above the Chuy Formation, the Dolores Formation occurs, and is basically formed by reddish-brown, friable and massive mudstones and siltstones, with concretions of CaCO3. From the whole area, the lithologies of 42 water wells drilled by DINAMIGE and OSE in the last 50 years were studied. Bioclasts were extracted in the different depths of these wells, for the purpose of oxygen isotope analysis, and three samples for 14C dating. Thin sections were made for petrographic studies, with the support of X-ray diffractometry (XRD). A geomorphological analysis of the Rocha lagoon was carried out through satellite images and current and historical aerial photos. The bedforms were photographed and the sediment grain size was determined under open and closed bar conditions in order to detect any variation. Luminescence analyses were carried out on the sands of the bar to date the closing and opening processes of the bar. The results of the radiocarbon dating showed corrected values for 14C of 13900 +/- 200, 41500 +/- 1900 and 50000 +/- 3000 years AP, for levels of -2.75, -6.13 and -13m respectively, representing in all cases marginal-marine deposits. In the literature there are other dates that support an age for marine deposits assignable to the isotopic stages MIS 2 and 3, excluding the last glacial maximum (20-22 ka). This presents a situation apparently at odds with the evolution usually accepted for the region in the Upper Pleistocene, since it was assumed that the Chuy Formation was deposited during the interglacial periods, especially the MIS 5. For this work, it is proposed that radiocarbon ages represent real and not minimum ages, and a hypothesis of local behavior is presented that explains the aforementioned situation and refers to the local peculiarities that can operate in the area. The proposed scenario envisages an uplift of about 70-80 meters between 14 and 9 ka in the area. The only plausible mechanism to explain an uplift of this order of magnitude is glacio- and hydroisostasy. Although Uruguay was free of ice in the last glaciation, it may be a distant effect of an end-Pleistocene glacioisostatic rebound.
102

Uma via cênica no Parque Estadual da Serra do Mar - PESM / A scenic parkway in the Serra do Mar State Park - SMSP

Mota, Ivan Suarez da 16 August 2018 (has links)
Orientador: Simone Narciso Lessa / Dissertação (mestrado) - Universidade Estadual de Campinas, Faculdade de Engenharia Civil, Arquitetura e Urbanismo / Made available in DSpace on 2018-08-16T05:31:33Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Mota_IvanSuarezda_M.pdf: 15691063 bytes, checksum: 0f86db4cf6759da29b421de5d692bb29 (MD5) Previous issue date: 2007 / Resumo: A questão ambiental está posta hoje como um grande desafio para a humanidade, seja a conservação dos recursos naturais e da biodiversidade, essência mesma dos problemas e solução deste campo de controvérsias. Neste trabalho trataremos de uma estrada dentro de um parque estadual: O Parque Estadual da Serra do Mar - PESM. O objeto deste trabalho é construir um cenário conceitual e analítico da relação conservação/desenvolvimento no Litoral Norte de São Paulo para propor a requalificação da Estrada da Petrobras, dentro do PESM. Para tanto avaliamos a tipologia Estrada Parque/Estrada Cênica relativo a implantação das Unidades de Conservação no mundo. Neste contexto buscamos apresentar o papel que tem e que esta estrada poderá ter para a conservação e o desenvolvimento no Litoral Norte de São Paulo, região de Mata Atlântica. Analisamos a pressão do contexto regional sobre o Parque Estadual da Serra do Mar. Buscamos contextualiza-la ante a sua inserção nas redes viárias de intersecção entre o Litoral Norte de São Paulo, Alto Tietê e o Vale do Paraíba, identificando os vetores e pressões antrópicas de re-ordenamento territorial desta região. Entendemos ser importante para a conservação do Parque, avaliar o papel desta estrada na região e na UC, e os possíveis arranjos institucionais para empreender a sua requalificação como Estrada Parque no PESM / Abstract: The Environment is considered today to be a great challenge for humanity. The heart of this challenge is the conservation of natural resources and biodiversity, the essence of the problems and the solution in this field of controversies. In this project we will deal with a road inside the state park: Serra do Mar State Park- SMSP. The object of this project is to set up a conceptual and analytical scenario in the relation conservation/development on the North Coast of São Paulo State to consider the recognition of the Petrobras Road, inside the SMSP. For this reason we evaluate the Park/Road, Road/Scenery, compared to the implantation of Conservation Units in the world. In this context we wish to present the role it plays and what this road could represent for the conservation and the development on the North Coast of São Paulo in the Atlantic Bush region. We analyze the pressure in regional context on the State Park Serra do Mar. We try to contextualize it, facing its insertion into the road junctions between the North Coast of São Paulo, Alto Tietê and the Paraíba Valley, identifying the vectors and human pressures on the territorial rearranging in this region. We understand that it is important for the conservation of the Park, to evaluate the role of this road in the region and in the Conservation Units, and the possible institutional arrangements for its recognition as a Park Road in the SMSP / Mestrado / Saneamento e Ambiente
103

Детаљна луминесцентна хронологија последња два глацијално-интерглацијална циклуса Тителског лесног платоа / Detaljna luminescentna hronologija poslednja dva glacijalno-interglacijalna ciklusa Titelskog lesnog platoa / Detailed luminescence chronology of the lasttwo glacial-interglacial cycles from the Titelloess core

Perić Zoran 14 February 2018 (has links)
<p>Еолски седименти представљају идеалан материјал за примену методе луминесцентног датирања. Један од главних разлога је њихов минеролошки састав који углавном чине кварц и фелдспат. Ови минерали поседују читав низ луминесцентних карактеристика који их чине погодним за луминесцентно датирање а поред тога, могуће је релативно једноставно извршити њихову екстракцију и сепарацију од других неминералних састојака. У случају лесних платоа (еолски транспортованих седимената), може се претпоставити да су индивидуална минерална зрна била потпуно изложена сунчевој светлости и да су у довољној мери ресетована пре депозиције. Истраживана секција Велики сурдук на Тителском лесном платоу, изабрана је за датирање, на основу своје моћности, високе стопе седиментације и комплетности које овај локалитет чине најдетаљнијим палеоклиматским архивом последња два глацијално- интерглацијална циклуса у овом делу Европе.<br />Употребом класичног SAR протокола за датирање утврђено је да кварцна зрна са<br />Тителског лесног платоа представљају прецизне дозиметре до ~120 Gy, после чега долази до очигледног засићења сигнала. Највиша утврђена доза фелдспата измерена модификованим SAR пост-IRIR<sup>200,290</sup> протоколом је била 854,0&plusmn;24 Gy. Пост-IRIR<sup>200,290</sup> протокол није утврдио сатурацију код минералних зрна фелдспата, што је умногомо подигло поуздану старосну границу за датирање на секцији Велики сурдук, а највероватније и на осталим лесним профилима у Србији. Примена различитих протокола и мерења аплицираних на различите групе минерала и њихове фракције дају овим истраживањима далекосежан методолошки значај. На овај начин је доказано да у поменутом временском опсегу OSL датирање грубог кварца даје поуздане старосне процене до 35,8&plusmn;3,7 ka док су зрна фелдспата датирана до чак 237,7&plusmn;12,8 ka. Кварц има апсолутно највећу подударност са очекиваним геолошким временом до MIS 2 за разлику од фелдспата који показује бoљу подударност са претпостављеном геолошком хронологијом до MIS 7.</p> / <p>Eolski sedimenti predstavljaju idealan materijal za primenu metode luminescentnog datiranja. Jedan od glavnih razloga je njihov minerološki sastav koji uglavnom čine kvarc i feldspat. Ovi minerali poseduju čitav niz luminescentnih karakteristika koji ih čine pogodnim za luminescentno datiranje a pored toga, moguće je relativno jednostavno izvršiti njihovu ekstrakciju i separaciju od drugih nemineralnih sastojaka. U slučaju lesnih platoa (eolski transportovanih sedimenata), može se pretpostaviti da su individualna mineralna zrna bila potpuno izložena sunčevoj svetlosti i da su u dovoljnoj meri resetovana pre depozicije. Istraživana sekcija Veliki surduk na Titelskom lesnom platou, izabrana je za datiranje, na osnovu svoje moćnosti, visoke stope sedimentacije i kompletnosti koje ovaj lokalitet čine najdetaljnijim paleoklimatskim arhivom poslednja dva glacijalno- interglacijalna ciklusa u ovom delu Evrope.<br />Upotrebom klasičnog SAR protokola za datiranje utvrđeno je da kvarcna zrna sa<br />Titelskog lesnog platoa predstavljaju precizne dozimetre do ~120 Gy, posle čega dolazi do očiglednog zasićenja signala. Najviša utvrđena doza feldspata izmerena modifikovanim SAR post-IRIR<sup>200,290</sup> protokolom je bila 854,0&plusmn;24 Gy. Post-IRIR<sup>200,290</sup> protokol nije utvrdio saturaciju kod mineralnih zrna feldspata, što je umnogomo podiglo pouzdanu starosnu granicu za datiranje na sekciji Veliki surduk, a najverovatnije i na ostalim lesnim profilima u Srbiji. Primena različitih protokola i merenja apliciranih na različite grupe minerala i njihove frakcije daju ovim istraživanjima dalekosežan metodološki značaj. Na ovaj način je dokazano da u pomenutom vremenskom opsegu OSL datiranje grubog kvarca daje pouzdane starosne procene do 35,8&plusmn;3,7 ka dok su zrna feldspata datirana do čak 237,7&plusmn;12,8 ka. Kvarc ima apsolutno najveću podudarnost sa očekivanim geološkim vremenom do MIS 2 za razliku od feldspata koji pokazuje bolju podudarnost sa pretpostavljenom geološkom hronologijom do MIS 7.</p> / <p>Aeolian sediments represent an ideal material for the application of the luminescence dating method. One of the main reasons is their mineralogical composition which consists mainly of quartz and feldspars. These minerals possess a whole range of luminescence characteristics that make them suitable for luminescence dating, and in&nbsp;&nbsp; addition, it is relatively easy to extract and separate them from other non-mineral ingredients. In the case of loess plateaus (eolically transported sediments), it can be assumed that individual mineral grains were completely exposed to sunlight and were sufficiently bleached before deposition. The investigated section Veliki surduk on the Titel loess plateau was chosen for dating, based on its thicknes, the high rate of sedimentation and completeness which makes this site one of the most detailed paleoclimatic archives of the last two glacial and interglacial cycles in this part of Europe.<br />Using the classic SAR protocol for dating, it has been found that the quartz grains from the Titel loess plateau are precise dosimeters up to ~120 Gy, followed by an apparent saturation of the signal. The highest established dose of feldspars measured by the modified SAR postIRIR<sup>200,290</sup> protocol was 854.0&plusmn;24 Gy. The post-IRIR<sup>200,290</sup> protocol did not determine the saturation of feldspar minerals, which has largely raised the age limit for luminescence dating at the Veliki surduk section, and most probably, also on other loess profiles in Serbia. The application of various protocols and measurements applied to different groups of minerals and their fractions give these research a far-reaching methodological significance. In this way, it has been proven that in the mentioned time range, OSL dating of coarse grain quartz yields reliable age estimates up to 35.8&plusmn;3.7 k while the feldspar grains are dated to as high as 237.7&plusmn;12.8 ka. Quartz has the highest match with the expected geological age to MIS 2 as opposed to feldspar, which shows better correspondance with the assumed geological chronology to MIS 7.</p>
104

Parque fluvial estero Marga Marga : la puesta en valor del estero Marga Marga como patrimonio urbano paisajístico de Viña del Mar; un ejemplo local de revitalización de frentes de agua como problemática social

Castello Inostroza, Vincenzo January 2012 (has links)
Arquitecto / Es posible resumir la naturaleza del problema a asumir por el proyecto como el deterioro de las relaciones establecidas entre una ciudad con su frente de agua inmediato. Este comportamiento urbano en un contexto territorial a nivel nacional, en donde el borde costero es una constante a lo largo del país es particularmente destacable y contradictorio. Se define la necesidad de generar un proyecto de revitalización del Estero Marga Marga, que a partir de un tratamiento alternativo a las iniciativas actuales, logre establecer una revitalización del entorno urbano inmediato afectado, bajo una propuesta urbana de mediana escala, arquitectónica y paisajística.
105

Estudio morfológico de batoideos del género Mobula (Myliobatiformes: Myliobatidae) del mar peruano

Rojas Perea, Stefany Liseth January 2016 (has links)
Se verificó la ocurrencia de mobulas en el terminal pesquero de Zorritos desde enero a diciembre del año 2015, haciendo énfasis en datos morfométricos correspondientes al ancho (AD) y largo (LD) del disco corporal, peso, sexo, madurez sexual en los individuos machos (tamaño de clásper) y arte de pesca utilizados. 4 especies de mobulas fueron identificadas Mobula. japanica, M. munkiana, M.thurstoni y M. tarapacana. De 355 individuos muestreados la especie más abundante y de mayor tamaño fue M. japanica (83.7%, AD: 1719.8 ± 253.6 mm), seguida por M. munkiana (14.9%, AD: 1104.9 ± 133.5mm). Se dieron 4 únicos reportes de M. thurstoni (1.1%, AD: 1047.5± 190.5mm), y un reporte de M. tarapacana (0.3%, AD: 1047.5 mm). La especie que presentó mayor cantidad de juveniles fue M. japanica (95%). Todos los individuos de M. thurstoni y el único ejemplar de M. tarapacana también se encontraron por debajo de la Longitud mínima de madurez sexual (Lm). Adicionalmente se acompañó en 24 viajes a bordo de embarcaciones pesqueras frente a las costas de Puerto Pizarro, La Cruz, Zorritos y Acapulco. Se logró georeferenciar 26 puntos de avistamiento de mobulas en altamar. El arte de pesca predominante utilizado para la captura de estas especies fue el de cerco y cortina a flote. Las características oceanográficas, geográficas y biológicas que presenta el mar del norte de Perú hacen posible la presencia de las diferentes especies de mobulas.Mobula’s occurrence were identified in the fishing terminal Zorritos from January to December 2015, emphasizing morphometric data like width disc (AD) and long disc (LD), weight, sex, sexual maturity in male individuals (size clasper) and fishing gear used. 4 species of mobulas were identified Mobula japanica, M. munkiana, M. thurstoni and M. tarapacana. 355 individuals were sampled. The most abundant and larger species was M. japanica (83.7% AD: 1719.8 ± 253.6 mm), followed by M. munkiana (14.9% AD: 1104.9 ± 133.5mm), 4 unique reports were given by M. thurstoni (1.1% AD: 1047.5 ± 190.5mm), and an unique report of M. tarapacana (0.3% AD: 1047.5 mm). The species that presented the highest number of juveniles was M. japanica (95%). All individuals of M. thurstoni and the only copy of M. tarapacana also found below the minimum length of sexual maturity (Lm). Additionally, 24 boat trips aboard fishing vessels were completed off the coast of Puerto Pizarro, La Cruz, Zorritos and Acapulco. 26 georeferencing points were reported of mobulas sighting at sea. The predominant fishing gear for catching these species were purse sein and longline. Oceanographic, geographic and biological characteristics of the northern Peruvian sea allow for the presence of different species of mobulas.
106

El sistema antártico y el derecho del mar

Lertora Pinto, Francisco Javier January 2013 (has links)
Memoria (licenciado en ciencias jurídicas y sociales) / El Tratado Antártico marca un hito jurídico-político en la historia del continente blanco.
107

Biocentro Chinchorro : desembocadura Río San José, Arica

Vásquez Rivera, Felipe January 2018 (has links)
Memoria para optar al título de Arquitecto
108

La disputa sobre las Islas Spratly en el Mar del Sur de China

Monares Guajardo, Diego I. January 2017 (has links)
Memoria (licenciado en ciencias jurídicas y sociales) / Autor no autoriza el acceso a texto completo de su documento / Un gran número de pequeñas configuraciones marítimas en el Mar del Sur de China ha sido disputado desde la década de 1970 en adelante, a causa de su influencia en la proyección de zonas marítimas y la posible presencia de ingentes reservas de hidrocarburos en el subsuelo marino. Además, están enclavadas en una de las zonas marítimas más transitadas del mundo. Estas circunstancias han creado una controversia sobre soberanía territorial y demandas marítimas entre los Estados que rodean las Islas Spratly. Por esta razón, sumada a la ausencia de estudios completos en español, hemos tratado de recopilar toda la información posible, para analizar la disputa desde el punto de vista de la solución pacífica de controversias internacionales. Se ilustra el contexto histórico y geoestratégico de la disputa. Se presentan las discusiones más relevantes sobre soberanía, disputas territoriales y marítimas. Se analiza la juridicidad de la línea de nueve guiones, componente esencial de la reclamación de China. Además de la relación entre los derechos convencionales, derivados de la Convención de las Naciones Unidas sobre el Derecho del Mar, y eventuales derechos históricos y su validez ante el derecho internacional. Una sección especial analiza los puntos discutidos en el Arbitraje sobre el Mar del Sur de China, un caso contencioso iniciado por la República de Filipinas.
109

Modelagem morfométrica para avaliação da potencialidade de bacias hidrográficas a corridas de detritos : proposta aplicada em Caraguatatuba (SP) e São Sebastião (SP) /

Corrêa, Claudia Vanessa dos Santos. January 2018 (has links)
Anexo 1 mapa e 1 CD-ROM / Orientador: Fábio Augusto Gomes Vieira dos Reis / Banca: Cenira Maria Lupinacci da Cunha / Banca: Eymar Silva Sampaio Lopes / Banca: Juliano Oliveira Martins Coelho / Banca: Wilson José de Oliveira / Resumo: As corridas de detritos são movimentos de massa que se desenvolvem ao longo de redes de drenagem e envolvem fluidos densos, compostos por materiais de diferentes granulometrias e composições, bem como quantidades variáveis de água, identificados como processos naturais constituintes da dinâmica e da modelagem da paisagem. Caracterizam-se pelo extenso raio de alcance, altas velocidades, altas vazões de pico e elevada capacidade de erosão e força de impacto. As áreas mais susceptíveis a ocorrência desses processos no Brasil estão situadas no sopé da Serra do Mar, da Serra da Mantiqueira e da Serra Geral, e no litoral norte do Estado de São Paulo foi registrado um grande evento de escorregamentos e corridas de detritos generalizados em 1967 que afetou a região de Caraguatatuba e São Sebastião, onde se encontra uma malha dutoviária associada a Unidades de Tratamento da Petrobras, outros empreendimentos, estruturas e uma grande área urbana em crescimento. O objetivo geral desta pesquisa é propor uma metodologia para avaliação da potencialidade de bacias hidrográficas à ocorrência de corridas de detritos, através do emprego da compartimentação fisiográfica, de estudos de retroanálise e da simulação numérica do terreno com o software RAMMS. A compartimentação fisiográfica revelou que as unidades que possuem contato direto com planícies são aquelas que possuem maior potencialidade a corridas de detritos. Na retro-análise, foi estabelecido o Fator de Desproporcionalidade, que possibil... (Resumo completo, clicar acesso eletrônico abaixo) / Abstract: The debris flows are mass movements that develop along drainage networks and involve generally dense fluids, compose of materials of different granulometries and compositions, as well as variable amounts of water, identified as natural processes that constitute the dynamics and the modeling the landscape. They are characterized by the long range, high speeds, high peak flows, high erosion capacity and impact force. The areas most susceptible to the occurrence of these processes in Brazil are in the foothills of the Serra do Mar, Serra da Mantiqueira and Serra Geral, and on the north coast of São Paulo State there was a great event of landslides and debris flows in 1967 which affected the region of Caraguatatuba and São Sebastião, where there is a pipeline network associated with Petrobras Treatment Units, other enterprises, structures and a large urban area in growth. The general aim of this research is to propose a methodology to evaluate the potential of watersheds to the occurrence of debris flows, using physiographic compartmentalization, retro-analysis studies and numerical simulation of the terrain with Ramms software. The physiographic compartmentalization revealed that the units that have direct contact with lowlands are those that have greater susceptibility to debris flows. In the retro-analysis, the Disproportionality Factor was established, which made it possible to analyze inconsistencies in the incidence of landslide scars in watersheds, geological units and dec... (Complete abstract click electronic access below) / Doutor
110

Mapeamento de risco de escorregamento na região de Cubatão, SP / not available

Nalon, Marco Aurélio 07 April 2000 (has links)
A Serra do Mar, na região de Cubatão, é uma área de contraste entre a conservação do meio ambiente e a ocupação do homem. Nessa região têm ocorrido movimentos de massa cujas causas podem ser naturais, porém são intensificados pela ação antrópica. A presença de rodovias, oleodutos, indústrias, centros habitacionais e outras estruturas na região, faz com que esses processos erosivos possam ter conseqüências trágicas, principalmente para a população e ao meio ambiente. No sentido de contribuir para a prevenção desses eventos, este estudo teve como objetivo o mapeamento do risco de escorregamentos, a partir de mapas temáticos de cobertura vegetal, pedologia, litologia, morfologia, hipsometria, clinografia, exposição de vertentes e da precipitação pluviométrica, considerados fatores de instabilidade. Utilizou- se como ferramentas um Sistema de Informações Geográficas (SIG), e um modelo estatístico multivariado, a análise discriminante. A área estudada compreendeu uma superfície de 10.706,9 ha, onde estão contidos os vales do rio Mogi, rio Perequê, parte do rio Pilões e parte do rio Cubatão. Esta foi dividida em unidades de terreno em forma de grade de células de 30 m x 30 m. Os mapas temáticos foram convertidos para o formato digital raster. Áreas com escorregamento e sem escorregamento foram amostradas quanto as suas características hipsométricas, clinográficas, de exposição de vertentes, pluviométricas, pedológicas, de cobertura vegetal, morfológicas e litológicas, considerados fatores de instabilidade. Esses dados foram submetidos à análise discriminante, a partir da qual foi gerada uma função linear discriminante, onde foram atribuídos pesos a cada fator de instabilidade, proporcionais à contribuição de cada um na ocorrência ou não de escorregamentos. A partir desta função foi calculada a probabilidade posterior de uma área ser ou não um escorregamento, considerada o risco. Uma amostra de validação mostrou sua eficiência na classificação de áreas como sendo com escorregamento e sem escorregamento, em 82,41% da mesma. Sua aplicação em cada unidade de terreno da área de estudo gerou um mapa de risco de escorregamentos em cinco níveis: muito baixo (44,4%), baixo (10,2%), médio (9,3%), alto (12,9%) e muito alto (12,7%). Os maiores pesos na função discriminante foram atribuídos à clinografia, precipitação média do trimestre mais chuvoso, pedologia e litologia. Áreas com risco de escorregamento alto e muito alto que ocorreram em vertentes da média e alta encosta (300 m a 700 m), com altas declividades (26° a 36°) e exposição sul (S) e sudeste (SE), em solos do tipo latossolo vermelho-amarelo (LVa1), cobertura vegetal de porte arbóreo baixo (Ab), vertentes retilíneas (VR), litologia do tipo migmatitos estromatíticos (AcMn), em áreas onde a precipitação média do trimestre mais chuvoso esteve entre 1.100mm e 1.200mm e a precipitação média anual entre 3.200mm e 3.600mm. / not available

Page generated in 0.0327 seconds