• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 10
  • 6
  • Tagged with
  • 17
  • 8
  • 7
  • 6
  • 5
  • 4
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
1

El arte muralista de las Brigadas Ramona Parra 1967-1973

Abett de la Torre Díaz, Paloma, Acuña Lara, Marcela January 2004 (has links)
Informe de Seminario para optar al grado de Licenciado en Historia. / Este trabajo de investigación, se centra en la historia de las brigadas que alcanzaron mayor relevancia en Santiago entre 1968 y 1973, vale decir las Brigadas Ramona Parra.
2

RAPHAEL SAMÚ: Experiências do muralismo no Espírito Santo

GONCALVES, M. B. 02 December 2014 (has links)
Made available in DSpace on 2016-08-26T15:19:11Z (GMT). No. of bitstreams: 1 tese_8394_Dissertação Marcela Belo.pdf: 47377969 bytes, checksum: e952fd55ec6ad63a84dd8d01ab054843 (MD5) Previous issue date: 2014-12-02 / A proposta deste estudo é investigar o processo de criação do artista plástico brasileiro Raphael Samú, tendo como recorte sua obra em mosaico mural, mais especificamente o mural presente na entrada da Universidade Federal do Espírito Santo UFES, em Vitória - Espírito Santo. Para tal, investigaremos através dos pressupostos da Crítica Genética e da Crítica Inferencial quais foram os caminhos tomados pelo artista durante a confecção de tal obra, apontando assim a intencionalidade do projeto poético. Agregado a este estudo localizaremos grande parte de sua produção no Estado, situando-as no âmbito do Muralismo Capixaba. Palavras-chave: Processo de Criação. Muralismo. Arte Pública. Mosaico.
3

Los murales de Torres García

Giner Martínez, Francisco January 2003 (has links)
Joaquín Torres García es un artista uruguayo que formado en Cataluña, recorrió a lo largo de su vida los principales focos del nuevo arte que anunciaban las vanguardias históricas de principios del siglo XX, formando parte definitoria de ellas. Figura indispensable para entender el actual arte latinoamericano, desarrolló su trabajo desde el compromiso que pocos artistas asumen de formar al espectador, y a través de diferentes disciplinas como la pintura, la escultura, el ensayo, y la docencia, conformó un legado plástico y teórico de indudable valor. Especial atención merece su aportación en el campo plástico, y que centramos en este proyecto en sus pinturas murales, donde nos muestra la imagen de un artista comprometido con sus principios, formado en el clasicismo más puro, pero permeable a las nuevas tendencias, de las que fue al final de su vida, precursor. Los murales de Torres García, son pues el tema principal de esta Tesis doctoral. El estudio se ha planteado desde la necesaria catalogación de las obras de este género que llevó a cabo a lo largo de su carrera, así como la recreación del contexto en el que fueron llevadas a cabo, con el propósito de establecer las condiciones evolutivas plásticas y de pensamiento que llevaron a Torres García a realizar obras tan sumamente diferentes. Su catalogación ha supuesto, ante la notoria falta de documentación publicada, el desplazamiento a los dos lugares en donde restan las únicas intervenciones murales en pie, Cataluña, en las ciudades de Terrassa y de Barcelona, y Montevideo, en Uruguay. Desde el análisis del contexto histórico y los lugares originales de realización de las obras, hemos reconstruido la razón de ser, el proceso y las repercusiones de cada una de ellas, presentando por primera vez en su totalidad una catalogación que abarca todos las fases históricas y geográficas que hasta el momento se habían estudiado por separado y que nos permite contrastar las premisas de diferente índole desde las que fueron realizadas, arrojando una nueva luz sobre la obra de este autor. / Giner Martínez, F. (2002). Los murales de Torres García [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/86027
4

Integração das artes no Paraná - 1950 - 1970: a conquista do espaço público / Integration of the arts in Paraná 1950-1970: the conquest of the public space.

Gonçalves, Josilena Maria Zanello 19 September 2006 (has links)
A partir da segunda metade da década de 1940,a arte moderna deixa o confinamento das galerias e ganha as ruas através de sua integração com a arquitetura. Esta pesquisa estuda a relação entre arquitetura moderna e arte no Paraná , no período compreendido entre os anos 1950 e 1970, e sua ação conjunta no sentido de consolidar o projeto moderno no Estado, através do estudo de murais concebidos integrados a obras de arquitetura. / From the second half of the decade of 1940, the modern art leaves the confinement of the galleries and gains the streets through its integration with the architecture.This research studies the relation between architecture and modern art in the Paraná, in the period between years 1950 and 1970,and its joint action in the direction to consolidate the modern project in the State, through the study of murals conceived integrated with architecture.
5

Os sentidos do olhar sobre a identidade: Diego Rivera e Octávio Paz

Moreno, Camilla Cafuoco 16 February 2011 (has links)
Made available in DSpace on 2016-03-15T19:45:12Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Camilla Cafuoco Moreno.pdf: 775493 bytes, checksum: 3de01e168a771cc6e5f0d327a6d48bdb (MD5) Previous issue date: 2011-02-16 / This paper is about an existent dialogue between texts with a distinct nature, meaning, it is a study about the dialogism in literature and mural painting. For that, is used as a analysis corpus, a chapter that is a part of the book El laberinto de la soledad, by Octavio Paz, title De la independencia a la revolucion, in which, the author brings up a reflection about the constitution of the identity formation and ideological of the Mexicans in the XIX century. As a imagery analysis corpus are in two murals of Diego Rivera title The marriage of the artistic expression of the north and south of the continent e la lluvia. The theoretical foundation used to develop this paper comprises authors that discuss the dialogical relations in art and also politics issues and imagery, such as Bakthin, Ferrara, Kristeva, Barros among others, in the matter of dialogical issues and intertextual; Gomes Filho, Dondis, Arnheim, Manguel and others in order to support the imagery analysis and to clarify politics issues and the rehearsals Krauze, Fuentes, Vasconcellos, among others. / O presente trabalho desenvolve o diálogo existente entre textos de naturezas distintas, ou seja, estuda o dialogismo existente na literatura e na pintura mural. Para tanto, utiliza-se, como corpus de análise, um capítulo que compõe o livro El laberinto de la soledad, de Octavio Paz, intitulado "De la independencia a la revolución", em que o autor propõe uma reflexão sobre a constituição da formação identitária e ideológica do ser mexicano do século XX. Como corpus de análise imagética estão presentes dois murais de Diego Rivera, intitulados The marriage of the artistic expression of the North and South of the continent e La lluvia. A base teórica utilizada para o desenvolvimento do trabalho compreende autores que discutem questões políticas, identitárias e ensaísticas, tais como Krauze, Fuentes e Vasconcellos, e autores que discutem a questão dialógica e intertextual, como Bakthin, Ferrara, Kristeva e Barros. Para embasar a análise imagética, recorreu-se às considerações de Gomes Filho, Dondis, Arnhei e, Manguel.
6

LIBRIMU el libro de la Brigada Muralista : propuesta de diseño editorial experimental para contribuir a poner en valor el trabajo colaborativo de las brigadas muralistas (entre 1970 y 1973)

Salgado Jara, Francisco January 2017 (has links)
Memoria para optar al título de Diseñador Gráfico / En síntesis, con esta propuesta se busca hacer una contribución experimental a la disciplina del diseño en el ámbito educacional, donde temas como el muralismo de las brigadas, no son parte de las actividades sugeridas ni de referencias explícitas en planes y programas de Artes Visuales. A pesar de que las Brigadas Muralistas son un referente artístico popular nacional íntimamente ligadas al arte y también al diseño gráfico de nuestro país, debido a las influencias generadas desde el mural al cartel y viceversa. / 01-12-2020
7

Integração das artes no Paraná - 1950 - 1970: a conquista do espaço público / Integration of the arts in Paraná 1950-1970: the conquest of the public space.

Josilena Maria Zanello Gonçalves 19 September 2006 (has links)
A partir da segunda metade da década de 1940,a arte moderna deixa o confinamento das galerias e ganha as ruas através de sua integração com a arquitetura. Esta pesquisa estuda a relação entre arquitetura moderna e arte no Paraná , no período compreendido entre os anos 1950 e 1970, e sua ação conjunta no sentido de consolidar o projeto moderno no Estado, através do estudo de murais concebidos integrados a obras de arquitetura. / From the second half of the decade of 1940, the modern art leaves the confinement of the galleries and gains the streets through its integration with the architecture.This research studies the relation between architecture and modern art in the Paraná, in the period between years 1950 and 1970,and its joint action in the direction to consolidate the modern project in the State, through the study of murals conceived integrated with architecture.
8

Turismo Cultural Sostenible. Programa museográfico de la producción muralista uruguaya del siglo XX y XXI

Martínez Carazo, Eva María 02 October 2017 (has links)
The Uruguayan muralism has been interpreted like an anecdotic artistic expression of its cultural scene since the 20th century. This situation results on its undervaluation regarding other artistic disciplines, creating also a high disinterest, ignorance and abandonment in the country. Therefore, it presents a poor conservation state and a high risk of disappear. The main outcome of these factors is that the muralism has not been valued and recognized in the Uruguayan Art History. Therefore, it is not considered like an important part of its Cultural Heritage. For these reasons, we have developed a study of the Uruguayan contemporary muralism production, showing it like a relevant artistic and patrimonial element. Consequently, we have elaborated a museum program, based on some cultural and touristic management strategies, to function like an instrument of enhancement and conservation. In addition, it could regenerate the public space to reach a social, cultural and economic development. These strategies could be used in different Uruguayan mural sites. Besides, they could be a stand point to create new sustainable mural environments in other places, what, at present, it is a trend practice in many locations. / Durante el siglo XX, la escena cultural e institucional uruguaya ha interpretado la práctica mural como un hecho anecdótico dentro de la producción artística nacional. Provocando que se encuentre en una situación de menosprecio frente a otras prácticas plásticas, generando con ello un gran desinterés. Es por ello que, transcurrido el paso de los años, esta actitud ha propiciado la desvalorización, desconocimiento y desamparo de la producción mural uruguaya contemporánea. Ocasionando que presente un grave estado de conservación y un alto riesgo de desaparición. De este modo, el muralismo se ha convertido en el eterno olvidado dentro de la historia del arte uruguaya. Repercutiendo en su exclusión como parte fundamental del legado patrimonial cultural del pueblo uruguayo. Debido a esta situación, se ha procedido a desarrollar un exhaustivo estudio sobre la producción mural contemporánea, con la que dar voz y presencia a dicha disciplina, presentándolo como parte del acervo cultural de la nación. Asimismo, se ha elaborado un programa museográfico mural, mediante el diseño de líneas estratégicas en gestión cultural y turística. Presentándose por un lado, como un instrumento con el que conseguir su revalorización y conservación, y por otro, como un óptimo vehículo de regeneración del espacio público, con el que favorecer un desarrollo social, cultural y económico. Para ello se ha creado un conjunto de acciones extrapolables a los diferentes entornos murales existentes en Uruguay. Sirviendo a su vez, como punto de partida para la creación de nuevos sitios murales sostenibles, muy en apogeo en los últimos años. / Durant el segle XX, l'escena cultural i institucional uruguaiana ha interpretat la pràctica mural com un fet anecdòtic dins de la producció artística nacional. Provocant que es trobe en una situació de menyspreu enfront d'altres pràctiques plàstiques, generant amb això un gran desinterés. És per això que, transcorregut el pas dels anys, esta actitud ha propiciat la desvaloració, desconeixement i desemparament de la producció mural uruguaiana contemporània. Ocasionant que presente un grave estat de conservació i un alt risc de desaparició. D'esta manera, el muralismo s'ha convertit en l'etern oblidat dins de la història de l'art uruguaiana. Repercutint en la seua exclusió com a part fonamental del llegat patrimonial cultural del poble uruguaià. A causa d'esta situació, s'ha procedit a desenrotllar un exhaustiu estudi sobre la producció mural contemporània, amb la que donar veu i presència a la dita disciplina, presentant-ho com a part del patrimoni cultural de la nació. Així mateix, s'ha elaborat un programa museogràfic mural, per mitjà del disseny de línies estratègiques en gestió cultural i turística. Presentant-se d'una banda, com un instrument amb què aconseguir el seu revaloració i conservació, i d'un altre, com un òptim vehicle de regeneració de l'espai públic, amb el que afavorir un desenrotllament social, cultural i econòmic. Per a això s'ha creat un conjunt d'accions extrapolables als diferents entorns murals existents a Uruguai. Servint al seu torn, com a punt de partida per a la creació de nous llocs murals, molt en apogeu en els últims anys. / Martínez Carazo, EM. (2017). Turismo Cultural Sostenible. Programa museográfico de la producción muralista uruguaya del siglo XX y XXI [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/88396 / TESIS
9

Novo muralismo: a pintura pública das últimas décadas na metrópole paulista / Nuevo muralismo: la pintura pública de las últimas décadas en la metrópoli paulistana

Barros, Yara Amaral Gurgel de 17 May 2017 (has links)
Novo-muralismo: A pintura pública das últimas décadas na metrópole paulistana trata de uma apresentação reflexiva sobre a produção da Nova Escola como Arte Urbana e os afetos que se desdobram da mesma nos corpos da cidade, por meio de investigações no campo das pinturas urbanas e seus processos de desenvolvimento, realizadas em São Paulo, nas décadas de 2000e 2010, por Highraff, Milo, Paulo Ito,e Yá!. O estudo desenvolve-se a partir da vivência destes atores em seus ambientes de ação, com foco nas intervenções que produzem e nos impactos resultantes. Aborda também três experiências em arte-educação e projetos sociais que tem como fundamento um conjunto de recursos expressivos oriundos da pintura mural, as quais: Educação com Arte - intermediada pela ONG CENPEC, na Fundação Casa; Jovens Urbanos, também promovida pelo CENPEC, em diversos bairros periféricos com alto índice de vulnerabilidade e, por último, Fábrica de Cultura, através da ONG POIESIS, na Brasilândia. Com base na noção de Novo Muralismo utilizada,de modo geral, para caracterizaras obras cujo grupo de artistas rompe com a estética pictórica mural do hip hop, o estudo traz uma diversidade de referências, estilos e técnicas que dá continuidade à história da pintura de rua influenciado pelo muralismo latino-americano.O conteúdo, pouco discutido no âmbito acadêmico, evidencia o potencial transformador deste meio,através da avaliação do antes e depois da intervenção no espaço público. Por meio de registros visuais ilustrativos das obras e de alguns procedimentos são desenvolvidos rebatimentos conceituais que explicitam e comentamas expressões de distintas visões de mundo e de pensamento crítico, multiplicando o espectro a partir do qual é possível intervir poética e performativamente na construção de espaços de interação sensível, de comunicação e de manifestação no campo social - arte de rua, arte direta. A relação corpo-espaço coletivo,nas diferentes poéticas da esfera pública,passa por variadas estratégias,como artivismo, site specific, muralismo,que transformam substancialmente a paisagem urbana de São Paulo. / Nuevo Muralismo: La pintura pública de las últimas décadas en la metrópoli paulistana es una presentación reflexiva sobre la producción de la Nueva Escuela como Arte Urbano y los afectos que se despliegan de la misma en los cuerpos de la ciudad, mediante investigaciones en el campo de las pinturas urbanas y sus procesos de desarrollo, realizadas en São Paulo, en las décadas de 2000 y 2010, por Highraff, Milo, Paulo Ito, y Yá!. El estudio se desarrolla a partir de la vivencia de estos actores en sus ambientes de acción, y está enfocado en las intervenciones que producen y sus impactos. Aborda también tres experiencias en arte-educación y proyectos sociales fundamentados en un conjunto de recursos expresivos oriundos de la pintura mural: Educação com Arte (Educación con Arte) intermediada por la ONG CENPEC en la Fundação Casa (Fundación Casa); Jovens Urbanos (Jóvenes Urbanos), igualmente promovida por CENPEC en diferentes barrios periféricos de São Paulo con alto nivel de vulnerabilidad, y, por último, Fábrica de Cultura, desarrollada por la ONG POIESIS en el barrio Brasilândia. Basados en la noción de Nuevo Muralismo utilizada, de modo general, para caracterizar las obras cuyo grupo de artistas rompe con la estética pictórica mural del hip hop, el estudio aporta una diversidad de referencias, estilos y técnicas lo que da continuación a la historia de la pintura callejera influida por el muralismo latinoamericano. El contenido, poco discutido en el ámbito académico, pone de relieve el potencial transformador de este medio, a través de la evaluación del antes y del después de las intervenciones en el espacio público. A partir de registros visuales ilustrativos de las obras y de algunos procedimientos, se desarrollan debates conceptuales que explicitan y comentan las expresiones de distintas visiones de mundo y de pensamiento crítico de modo a multiplicar el espectro desde el cual es posible intervenir poética y performativamente en la construcción de espacios de interacción sensibles, de comunicación y de manifestación en el campo social arte callejero, arte directo. La relación cuerpo-espacio colectivo, en las diferentes poéticas de la esfera pública, transita por variadas estrategias, como, por ejemplo, el artivismo, site specific, muralismo, que transforman substancialmente el paisaje urbano de São Paulo.
10

Novo muralismo: a pintura pública das últimas décadas na metrópole paulista / Nuevo muralismo: la pintura pública de las últimas décadas en la metrópoli paulistana

Yara Amaral Gurgel de Barros 17 May 2017 (has links)
Novo-muralismo: A pintura pública das últimas décadas na metrópole paulistana trata de uma apresentação reflexiva sobre a produção da Nova Escola como Arte Urbana e os afetos que se desdobram da mesma nos corpos da cidade, por meio de investigações no campo das pinturas urbanas e seus processos de desenvolvimento, realizadas em São Paulo, nas décadas de 2000e 2010, por Highraff, Milo, Paulo Ito,e Yá!. O estudo desenvolve-se a partir da vivência destes atores em seus ambientes de ação, com foco nas intervenções que produzem e nos impactos resultantes. Aborda também três experiências em arte-educação e projetos sociais que tem como fundamento um conjunto de recursos expressivos oriundos da pintura mural, as quais: Educação com Arte - intermediada pela ONG CENPEC, na Fundação Casa; Jovens Urbanos, também promovida pelo CENPEC, em diversos bairros periféricos com alto índice de vulnerabilidade e, por último, Fábrica de Cultura, através da ONG POIESIS, na Brasilândia. Com base na noção de Novo Muralismo utilizada,de modo geral, para caracterizaras obras cujo grupo de artistas rompe com a estética pictórica mural do hip hop, o estudo traz uma diversidade de referências, estilos e técnicas que dá continuidade à história da pintura de rua influenciado pelo muralismo latino-americano.O conteúdo, pouco discutido no âmbito acadêmico, evidencia o potencial transformador deste meio,através da avaliação do antes e depois da intervenção no espaço público. Por meio de registros visuais ilustrativos das obras e de alguns procedimentos são desenvolvidos rebatimentos conceituais que explicitam e comentamas expressões de distintas visões de mundo e de pensamento crítico, multiplicando o espectro a partir do qual é possível intervir poética e performativamente na construção de espaços de interação sensível, de comunicação e de manifestação no campo social - arte de rua, arte direta. A relação corpo-espaço coletivo,nas diferentes poéticas da esfera pública,passa por variadas estratégias,como artivismo, site specific, muralismo,que transformam substancialmente a paisagem urbana de São Paulo. / Nuevo Muralismo: La pintura pública de las últimas décadas en la metrópoli paulistana es una presentación reflexiva sobre la producción de la Nueva Escuela como Arte Urbano y los afectos que se despliegan de la misma en los cuerpos de la ciudad, mediante investigaciones en el campo de las pinturas urbanas y sus procesos de desarrollo, realizadas en São Paulo, en las décadas de 2000 y 2010, por Highraff, Milo, Paulo Ito, y Yá!. El estudio se desarrolla a partir de la vivencia de estos actores en sus ambientes de acción, y está enfocado en las intervenciones que producen y sus impactos. Aborda también tres experiencias en arte-educación y proyectos sociales fundamentados en un conjunto de recursos expresivos oriundos de la pintura mural: Educação com Arte (Educación con Arte) intermediada por la ONG CENPEC en la Fundação Casa (Fundación Casa); Jovens Urbanos (Jóvenes Urbanos), igualmente promovida por CENPEC en diferentes barrios periféricos de São Paulo con alto nivel de vulnerabilidad, y, por último, Fábrica de Cultura, desarrollada por la ONG POIESIS en el barrio Brasilândia. Basados en la noción de Nuevo Muralismo utilizada, de modo general, para caracterizar las obras cuyo grupo de artistas rompe con la estética pictórica mural del hip hop, el estudio aporta una diversidad de referencias, estilos y técnicas lo que da continuación a la historia de la pintura callejera influida por el muralismo latinoamericano. El contenido, poco discutido en el ámbito académico, pone de relieve el potencial transformador de este medio, a través de la evaluación del antes y del después de las intervenciones en el espacio público. A partir de registros visuales ilustrativos de las obras y de algunos procedimientos, se desarrollan debates conceptuales que explicitan y comentan las expresiones de distintas visiones de mundo y de pensamiento crítico de modo a multiplicar el espectro desde el cual es posible intervenir poética y performativamente en la construcción de espacios de interacción sensibles, de comunicación y de manifestación en el campo social arte callejero, arte directo. La relación cuerpo-espacio colectivo, en las diferentes poéticas de la esfera pública, transita por variadas estrategias, como, por ejemplo, el artivismo, site specific, muralismo, que transforman substancialmente el paisaje urbano de São Paulo.

Page generated in 0.0552 seconds