It is a settled principle in our tax law that a court will not be deceived by the form of a transaction, but that effect will be given to the true substance thereof. This principle, embodied in the common law doctrine of substance over form, has been affirmed and applied by the judiciary for well over a century, especially in matters where taxpayers avoid the imposition of potential tax through simulating their transactions. If a court was satisfied that the parties subjectively intended to give effect to some other agreement between them, the court would only have regard to the actual rights and obligations created by the parties and impose tax on their real transactions in accordance with the provisions of a taxing statute. The law in respect of simulated transactions was clear. However, in Commissioner for the South African Revenue Service v NWK Ltd [2011 (2) SA 67 (SCA)] the court ostensibly introduced the requirement of commercial substance as a criterion to determine simulation. The requirement postulates that a transaction which lacks commercial substance will be regarded as simulated, irrespective of the parties’ genuine intention to give effect to the agreement between them. The requirement appears to overrule the entrenched test under the common law doctrine of substance over form and ostensibly established a new objective, independent common law criterion to determine simulation. The NWK requirement invariably ventures into the sphere of legitimate tax planning by virtue of its wide-ranging nature. Taxpayers need to understand the boundaries within which they may legitimately structure their affairs to reduce a potential tax burden as this advances the predictability of the law and respects the rule of law. NWK has, however, rendered the law on this subject rather uncertain and it is therefore crucial to establish the effect and applicability of the requirement to provide guidance to taxpayers on how to structure their affairs to legitimately avoid tax. The question, therefore, is whether the requirement is capable of independent application to determine simulation, or whether the requirement is only indicative of the presence of simulation in a transaction? If the latter, the common law position prior to the judgment will continue to prevail. In this dissertation, compelling arguments which illustrate the incapability of the requirement to function independently to determine simulation is researched, analysed and advanced. These arguments support the view that from a legal and logical point of view, the requirement cannot constitute an independent criterion to determine simulation. In the premise, it is submitted that the established common law doctrine of substance over form, as enunciated in Zandberg v Van Zyl [1910 AD 302], remains reflective of the law on simulated transactions and that the commercial substance requirement is only indicative of the presence of possible simulation in a transaction. / Dissertation (LLM)--University of Pretoria, 2013. / am2014 / Mercantile Law / unrestricted

In hierdie studie word betoog dat korporatiewe sosialeverantwoordelikheid (KSV) minstens twee funksies het: om tot volhoubare ontwikkeling by te dra; en om strategiese voordeel vir die maatskappy te skep. Doeltreffende kommunikasie word as noodsaaklik beskou om beide bogenoemde funksies te vervul. Gevolglik word betoog dat maatskappye oor (om strategiese voordeel te trek) en in (om tot volhoubare ontwikkeling by te dra) KSV behoort te kommunikeer. Daaruit volg dat ʼn model vir KSV-kommunikasie beide soorte KSV-kommunikasie moet insluit. Die teoretiese veld van KSV-kommunikasie is tans ontoereikend en daarom word teorieë uit ander velde geraadpleeg om ʼn teoretiese begronding voor te stel. Daar word geredeneer dat kommunikasie oor KSV aan die uitgangspunte van drie kommunikasiebestuursbenaderings behoort te voldoen, aangesien hierdie benaderings dieselfde doelwitte as kommunikasie oor KSV nastreef. Die benaderings sluit in: simmetriese tweerigtingkommunikasie, die reflektiewe benadering asook strategiese kommunikasiebestuur. Betreffende kommunikasie in KSV word betoog dat hierdie vorm van kommunikasie aan die uitgangspunte van die deelnemende benadering tot ontwikkelingskommunikasie behoort te voldoen, aangesien dit volhoubare ontwikkeling as doelwit nastreef. Op grond van ʼn literatuurstudie oor bogenoemde kommunikasiebenaderings, word ʼn teoretiese model vir KSV-kommunikasie in die huidige studie voorgestel. Die empiriese deel van die studie fokus op die landbousektor en die teoretiese KSV-kommunikasiemodel word in die landbousektor toegepas om vas te stel hoe nuttig dit is. Hierdie studie stel voor dat ondersteuning aan opkomende boere die hooffokus van landboumaatskappye se KSV behoort te wees. Daar word gevolglik aanvaar dat landboumaatskappye met opkomende boere (as bevoordeeldes) in KSV behoort te kommunikeer, terwyl hulle met kommersiële boere (as kliënte, verskaffers en soms aandeelhouers) oor KSV behoort te kommunikeer. Die huidige studie het twee landboumaatskappye – Senwes en NWK – se KSV-kommunikasie ondersoek. Die empiriese deel van die studie is kwalitatief benader en die navorsingsmetodes is semigestruktureerde onderhoude, fokusgroepe en kwalitatiewe inhoudsanalise. Kwalitatiewe inhoudsanalise is ook ingespan om die resultate te ontleed wat deur die ander navorsingsmetodes bekom is. Daar is bevind dat kommunikasie tussen die betrokke werknemers van die landboumaatskappye en opkomende boere in KSV grootliks aan die uitgangspunte van die deelnemende benadering tot ontwikkelingskommunikasie voldoen. Die opkomende boere was oor die algemeen heel tevrede met kommunikasie soos dit tans geskied. Daarteenoor wil dit voorkom asof die landboumaatskappye so ver moontlik vermy om oor hulle KSV-inisiatiewe met kommersiële boere te kommunikeer. Geen van die kommersiële boere wat aan die studie deelgeneem het, was bewus van die maatskappye se betrokkenheid by ontwikkelende landbou nie, en was uiters negatief oor hierdie gebrek aan kommunikasie. Uit die voorgestelde model vir KSV-kommunikasie blyk dat die kommunikasiekanale, aard van kommunikasie en kommunikasiebeginsels grootliks dieselfde is vir kommunikasie in en oor KSV. Die doelwitte van hierdie twee soorte KSV-kommunikasie stem gedeeltelik ooreen, maar dit kan ook uiteenlopend wees. Die integrasie van kommunikasie in en oor KSV in een model word egter bemoeilik deurdat die metateoretiese raamwerke wat die relevante basisteorieë vir die ondersoek onderlê, oënskynlik uiteenlopende beskouings oor die doel van kommunikasie huldig. / PhD (Communication Studies), North-West University, Potchefstroom Campus, 2015

In hierdie studie word betoog dat korporatiewe sosialeverantwoordelikheid (KSV) minstens twee funksies het: om tot volhoubare ontwikkeling by te dra; en om strategiese voordeel vir die maatskappy te skep. Doeltreffende kommunikasie word as noodsaaklik beskou om beide bogenoemde funksies te vervul. Gevolglik word betoog dat maatskappye oor (om strategiese voordeel te trek) en in (om tot volhoubare ontwikkeling by te dra) KSV behoort te kommunikeer. Daaruit volg dat ʼn model vir KSV-kommunikasie beide soorte KSV-kommunikasie moet insluit. Die teoretiese veld van KSV-kommunikasie is tans ontoereikend en daarom word teorieë uit ander velde geraadpleeg om ʼn teoretiese begronding voor te stel. Daar word geredeneer dat kommunikasie oor KSV aan die uitgangspunte van drie kommunikasiebestuursbenaderings behoort te voldoen, aangesien hierdie benaderings dieselfde doelwitte as kommunikasie oor KSV nastreef. Die benaderings sluit in: simmetriese tweerigtingkommunikasie, die reflektiewe benadering asook strategiese kommunikasiebestuur. Betreffende kommunikasie in KSV word betoog dat hierdie vorm van kommunikasie aan die uitgangspunte van die deelnemende benadering tot ontwikkelingskommunikasie behoort te voldoen, aangesien dit volhoubare ontwikkeling as doelwit nastreef. Op grond van ʼn literatuurstudie oor bogenoemde kommunikasiebenaderings, word ʼn teoretiese model vir KSV-kommunikasie in die huidige studie voorgestel. Die empiriese deel van die studie fokus op die landbousektor en die teoretiese KSV-kommunikasiemodel word in die landbousektor toegepas om vas te stel hoe nuttig dit is. Hierdie studie stel voor dat ondersteuning aan opkomende boere die hooffokus van landboumaatskappye se KSV behoort te wees. Daar word gevolglik aanvaar dat landboumaatskappye met opkomende boere (as bevoordeeldes) in KSV behoort te kommunikeer, terwyl hulle met kommersiële boere (as kliënte, verskaffers en soms aandeelhouers) oor KSV behoort te kommunikeer. Die huidige studie het twee landboumaatskappye – Senwes en NWK – se KSV-kommunikasie ondersoek. Die empiriese deel van die studie is kwalitatief benader en die navorsingsmetodes is semigestruktureerde onderhoude, fokusgroepe en kwalitatiewe inhoudsanalise. Kwalitatiewe inhoudsanalise is ook ingespan om die resultate te ontleed wat deur die ander navorsingsmetodes bekom is. Daar is bevind dat kommunikasie tussen die betrokke werknemers van die landboumaatskappye en opkomende boere in KSV grootliks aan die uitgangspunte van die deelnemende benadering tot ontwikkelingskommunikasie voldoen. Die opkomende boere was oor die algemeen heel tevrede met kommunikasie soos dit tans geskied. Daarteenoor wil dit voorkom asof die landboumaatskappye so ver moontlik vermy om oor hulle KSV-inisiatiewe met kommersiële boere te kommunikeer. Geen van die kommersiële boere wat aan die studie deelgeneem het, was bewus van die maatskappye se betrokkenheid by ontwikkelende landbou nie, en was uiters negatief oor hierdie gebrek aan kommunikasie. Uit die voorgestelde model vir KSV-kommunikasie blyk dat die kommunikasiekanale, aard van kommunikasie en kommunikasiebeginsels grootliks dieselfde is vir kommunikasie in en oor KSV. Die doelwitte van hierdie twee soorte KSV-kommunikasie stem gedeeltelik ooreen, maar dit kan ook uiteenlopend wees. Die integrasie van kommunikasie in en oor KSV in een model word egter bemoeilik deurdat die metateoretiese raamwerke wat die relevante basisteorieë vir die ondersoek onderlê, oënskynlik uiteenlopende beskouings oor die doel van kommunikasie huldig. / PhD (Communication Studies), North-West University, Potchefstroom Campus, 2015