<p>Primarni cilj istraživanja predstavlja sveobuhvatno sagledavanje fenomena otpora u teritorijalnim i hronolo&scaron;kim okvirima, Beograda tokom Drugog svetskog rata, bez obzira na ideolo&scaron;ka opredeljenja učesnika. U disertaciji je izvr&scaron;ena istoriografska rekonstrukcija organizacione strukture, kadrovskog potencijala, metodologije rada i oblika<br />delovanja Narodnooslobodilačkog pokreta i Jugoslovenske vojske u otadžbini. Analiziranе su i svakodnevne građanske neposlu&scaron;nosti, kr&scaron;enje verbalnog delikta i spa&scaron;avanje neprijatelja Trećeg rajha, kao segmenti civilnog otpora.<br />Beogradska organizacija Komunističke partije Jugoslavije uspela je da izgradi organizacionu strukturu, propagandni aparat i da upućuje ljudstvo i materijalne resurse u partizanske odrede. Komunistički ilegalci izvodili su najrazličitije akcije oružanog karaktera. Mere okupatora i nedostatak adekvatnih kadrovskih i materijalnih resursa uticali su na intenzitet i uspe&scaron;nost oružanih akcija KPJ u Beogradu.<br />Ravnogorski pokret izgradio je ilegalnu organizaciju u Beogradu i uspeo da razvije različite vidove delovanja. Obave&scaron;tajna mreža JVUO uspevala je da pravovremeno sakupi i po&scaron;alje najrazličitije podatke vi&scaron;im instancama. Beogradski ravnogorci izdavali su vi&scaron;e novina i drugog propagandnog materijala uz pomoć koga su nastojali da populari&scaron;u ideje ove organizacije i kompromituju okupacionu i komunističku propagandu. JVUO u Beogradu pružala je logističku podr&scaron;ku preostalom delu organizacije. Policijske i bezbednosne strukture okupatora uspele su da prodru u organizaciju JVUO u Beogradu i uhapse veliki broj njenih pripadnika.<br />Kr&scaron;enje verbalnog delikta bilо je učestala pojava koja se manifestovala kroz slu&scaron;anje<br />zabranjenih radio stanica, javnо kritikovanjе režima putem razgovora i pevanje pesama. Na beogradskim ulicama odvijala se aktivna i pasivna rezistencija prema okupatoru koja se manifestovala u različitim oblicima.<br />Beograđani su uprkos pretnjama okupatora spa&scaron;avali svoje sugrađane јevrejskog porekla i pružali im utoči&scaron;te i logističku podr&scaron;ku. Uverenje da im se ni&scaron;ta lo&scaron;e neće desiti, te&scaron;koće u pribavljanju lažnih dokumenata, blokirani grad, nespremnost na razdvajanje mnogih porodica, nedostatak finansijskih sredstava, princip &bdquo;kolektivne odgovornosti&ldquo; koji je uveo okupator, faktori su koji su u najvećoj meri uticali na broj spa&scaron;avanja.<br />Na teritoriji Beograda tokom Drugog svetskog rata otpor protiv okupatora imao je različiti karakter i intenzitet, a sprovodila su ga dva pokreta otpora i civilno dru&scaron;tvo. Najdirektniji doprinos ratnim savezničkim naporima pružili su beogradski ravnogorci prosleđivanjem važnih obave&scaron;tajnih izve&scaron;taja na osnovu kojih su vr&scaron;ene diverzije i strategijsko bombardovanje. Paljenje automobila i garaža, postavljanje tempiranih bombi akcije su koje su izvodili komunistički ilegalci, a koje zbog malobrojnosti i niskog nivoa uspe&scaron;nosti nisu ozbiljnije uzdrmale okupacioni režim. Bez obzira na ovu činjenicu iste su značajne sa moralnog stanovi&scaron;ta čija je su&scaron;tina da su građani uvideli da &bdquo;plamen otpora jo&scaron; postoji&ldquo; i da ima onih koji se bore. Atentati na pripadnike<br />kolaboracionističkog aparata emitovali su snažnu poruku - ovako će proći svi koji sarađuju sa okupatorom. U moralnu vertikalu sme&scaron;teno je i delovanje civilnog stanovni&scaron;tva koje je vr&scaron;ilo razne neposlu&scaron;nosti, kr&scaron;ilo verbalni delikt, čime je &scaron;iren optimizam i podrivana totalitarna politika okupatora. Primeri spa&scaron;avanja Jevreja u Beogradu svedočanstvo su da su građani ovoga grada uprkos svim opasnostima i te&scaron;koćama koje je donosila okupacija pokazali empatiju i ispoljili hrabrost kako bi spasili svoje susede.</p> / <p>Primarni cilj istraživanja predstavlja sveobuhvatno sagledavanje fenomena otpora u teritorijalnim i hronolo&scaron;kim okvirima, Beograda tokom Drugog svetskog rata, bez obzira na ideolo&scaron;ka opredeljenja učesnika. U disertaciji je izvr&scaron;ena istoriografska rekonstrukcija organizacione strukture, kadrovskog potencijala, metodologije rada i oblika<br />delovanja Narodnooslobodilačkog pokreta i Jugoslovenske vojske u otadžbini. Analizirane su i svakodnevne građanske neposlu&scaron;nosti, kr&scaron;enje verbalnog delikta i spa&scaron;avanje neprijatelja Trećeg rajha, kao segmenti civilnog otpora.<br />Beogradska organizacija Komunističke partije Jugoslavije uspela je da izgradi organizacionu strukturu, propagandni aparat i da upućuje ljudstvo i materijalne resurse u partizanske odrede. Komunistički ilegalci izvodili su najrazličitije akcije oružanog karaktera. Mere okupatora i nedostatak adekvatnih kadrovskih i materijalnih resursa uticali su na intenzitet i uspe&scaron;nost oružanih akcija KPJ u Beogradu.<br />Ravnogorski pokret izgradio je ilegalnu organizaciju u Beogradu i uspeo da razvije različite vidove delovanja. Obave&scaron;tajna mreža JVUO uspevala je da pravovremeno sakupi i po&scaron;alje najrazličitije podatke vi&scaron;im instancama. Beogradski ravnogorci izdavali su vi&scaron;e novina i drugog propagandnog materijala uz pomoć koga su nastojali da populari&scaron;u ideje ove organizacije i kompromituju okupacionu i komunističku propagandu. JVUO u Beogradu pružala je logističku podr&scaron;ku preostalom delu organizacije. Policijske i bezbednosne strukture okupatora uspele su da prodru u organizaciju JVUO u Beogradu i uhapse veliki broj njenih pripadnika.<br />Kr&scaron;enje verbalnog delikta bilo je učestala pojava koja se manifestovala kroz slu&scaron;anje<br />zabranjenih radio stanica, javno kritikovanje režima putem razgovora i pevanje pesama. Na beogradskim ulicama odvijala se aktivna i pasivna rezistencija prema okupatoru koja se manifestovala u različitim oblicima.<br />Beograđani su uprkos pretnjama okupatora spa&scaron;avali svoje sugrađane jevrejskog porekla i pružali im utoči&scaron;te i logističku podr&scaron;ku. Uverenje da im se ni&scaron;ta lo&scaron;e neće desiti, te&scaron;koće u pribavljanju lažnih dokumenata, blokirani grad, nespremnost na razdvajanje mnogih porodica, nedostatak finansijskih sredstava, princip &bdquo;kolektivne odgovornosti&ldquo; koji je uveo okupator, faktori su koji su u najvećoj meri uticali na broj spa&scaron;avanja.<br />Na teritoriji Beograda tokom Drugog svetskog rata otpor protiv okupatora imao je različiti karakter i intenzitet, a sprovodila su ga dva pokreta otpora i civilno dru&scaron;tvo. Najdirektniji doprinos ratnim savezničkim naporima pružili su beogradski ravnogorci prosleđivanjem važnih obave&scaron;tajnih izve&scaron;taja na osnovu kojih su vr&scaron;ene diverzije i strategijsko bombardovanje. Paljenje automobila i garaža, postavljanje tempiranih bombi akcije su koje su izvodili komunistički ilegalci, a koje zbog malobrojnosti i niskog nivoa uspe&scaron;nosti nisu ozbiljnije uzdrmale okupacioni režim. Bez obzira na ovu činjenicu iste su značajne sa moralnog stanovi&scaron;ta čija je su&scaron;tina da su građani uvideli da &bdquo;plamen otpora jo&scaron; postoji&ldquo; i da ima onih koji se bore. Atentati na pripadnike<br />kolaboracionističkog aparata emitovali su snažnu poruku - ovako će proći svi koji sarađuju sa okupatorom. U moralnu vertikalu sme&scaron;teno je i delovanje civilnog stanovni&scaron;tva koje je vr&scaron;ilo razne neposlu&scaron;nosti, kr&scaron;ilo verbalni delikt, čime je &scaron;iren optimizam i podrivana totalitarna politika okupatora. Primeri spa&scaron;avanja Jevreja u Beogradu svedočanstvo su da su građani ovoga grada uprkos svim opasnostima i te&scaron;koćama koje je donosila okupacija pokazali empatiju i ispoljili hrabrost kako bi spasili svoje susede.</p>

Using Gene Sharp’s guidelines for nonviolent action and Steven Levitsky and Lucan Way’s four arenas of contestation (electoral, legislative, judiciary, and the media) that allow opposition forces to challenge, weaken, or defeat competitive authoritarian regimes, this study provides a functionalist analysis of Serbia’s Otpor movement. Serbia under Milošević was a particular type of hybrid regime called competitive authoritarianism, a regime where the rules of a fully democratically integrated government are violated so often and to such extent that competitive authoritarian incumbents fall short of the bare minimum standards of conventional democracy, bordering the line of authoritarian dictators. Combining Sharp, Levitsky, and Way’s functionalist perspective on social movements with those of sociologists Charles Tilly and Lesley Wood and Charles Stewart’s functional approach to the rhetoric of social movements, this study outlines Otpor’s strategies and analyzes them in hopes of outlining a blueprint for future social movements with similar political opportunities available.

Using Gene Sharp’s guidelines for nonviolent action and Steven Levitsky and Lucan Way’s four arenas of contestation (electoral, legislative, judiciary, and the media) that allow opposition forces to challenge, weaken, or defeat competitive authoritarian regimes, this study provides a functionalist analysis of Serbia’s Otpor movement. Serbia under Milošević was a particular type of hybrid regime called competitive authoritarianism, a regime where the rules of a fully democratically integrated government are violated so often and to such extent that competitive authoritarian incumbents fall short of the bare minimum standards of conventional democracy, bordering the line of authoritarian dictators. Combining Sharp, Levitsky, and Way’s functionalist perspective on social movements with those of sociologists Charles Tilly and Lesley Wood and Charles Stewart’s functional approach to the rhetoric of social movements, this study outlines Otpor’s strategies and analyzes them in hopes of outlining a blueprint for future social movements with similar political opportunities available.

No description available.