Glioblastoma, grade IV glioma, is the one of the deadliest cancers, with a median survival of only 12-15 months despite aggressive treatment including surgery, chemotherapy and radiation. One hallmark of glioblastoma is the morphological and functional abnormalization of tumor blood vessels. The molecular mechanisms involved in this process and their functional and pathological implications are not yet fully understood. Indentification of molecular mechanisms that underlie vascular abnormalization in GBM is necessary to develop efficient treatment regimens for normalizing vascular function. By analyzing the RNA-content of laser microdissected vessels from human biobank specimens using affymetrix microarray analysis, we found that the abnormal glioblastoma vessels have a distinct gene expression signature. We found 95 genes which were differentially expressed in grade IV glioma vessels as compared to vessels in low grade tumors and control brain. 78 of which were up-regulated while 17 were down-regulated. Many of these genes are regulated by VEGFA or TGFβ signaling. In addition, we show a significant increase in Smad signaling complexes in the vasculature of human glioblastoma in situ, suggesting that TGFβ signaling may play important role in vessel abnormalization. CD93 is a single-pass transmembrane glycoprotein, which we found to be up-regulated in high grade glioma. Vascular expression of CD93 correlates to tumor grade in human glioma. Moreover, high grade glioma patients with high CD93 expression in the vasculature are associate with poor prognosis. We found that knocking down CD93 in endothelial cells with siRNA clearly impaired endothelial cell adhesion, migration and tube formation due to defects in cytoskeletal rearrangement. In addition, tumor growth was severely delayed in the CD93-/- mice. Pleiotrophin, a multi-functional heparin-binding growth factor, promotes glioma growth in several ways. Here, we identify pleiotrophin as a driver of vascular abnormalization in glioma. We found that high pleiotrophin expression correlates with poor survival of patients with astrocytomas. Pleiotrophin overexpression in orthotopic GL261 gliomas increases microvessel density, enhances tumour growth and decreases survival. Vessels in pleiotrophin-expressing gliomas are poorly perfused and display a high degree of abnormality, coinciding with elevated levels of vascular endothelial growth factor (VEGF) deposited in direct proximity to the vasculature. In addition to its role in vessel abnormalization, pleiotrophin enhanced PDGF-B-induced gliomagenesis. Taken together, our results indicate that PTN has an important role in glioma initiation and establishment of the characteristic abnormal tumor vasculature in glioblastoma, identifying PTN as a potential target for therapy.

Αξιοσημείωτη πρόοδος έχει σημειωθεί τα τελευταία χρόνια στην αποσαφήνιση των μορίων που πρωταγωνιστούν στην αγγειογένεση, με τον αγγειακό ενδοθηλιακό αυξητικό παράγοντα (VEGF) να παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο. Ο VEGF προκαλεί αρκετές αγγειογενετικές λειτουργίες στα ενδοθηλιακά κύτταρα διαμέσου των υποδοχέων του VEGFR-1 και VEGFR-2 ή KDR. Η προκαλούμενη από τον VEGF μετανάστευση των ενδοθηλιακών κυττάρων φαίνεται ότι μεσολαβείται από τον KDR, πιθανά μέσω δέσμευσης του με την ιντεγκρίνη αvβ3. Η πλειοτροπίνη (PTN) είναι ένας εκκρινόμενος αυξητικός παράγοντας με συγγένεια δέσμευσης ηπαρίνης και διαμέσου του υποδοχέα της με δράση φωσφατάσης τυροσίνης β/ζ (RPTPβ/ζ) και την ανβ3 ιντεγκρίνη προάγει τη μετανάστευση στα ανθρώπινα ενδοθηλιακά κύτταρα. Πρόσφατα δείξαμε ότι εξωγενώς χορηγούμενη PTN αναστέλλει την προκαλούμενη από τον VEGF μετανάστευση των ενδοθηλιακών κυττάρων. Στην παρούσα εργασία μελετήσαμε την επίδραση της ενδογενούς PTN και του υποδοχέα της RPTPβ/ζ στη προκαλούμενη από τον VEGF μετανάστευση των ενδοθηλιακών κυττάρων. Βρήκαμε ότι η ενδογενής PTN δε συμμετέχει στη μετανάστευση που προκαλεί ο VEGF. Αντίθετα, μείωση της έκφρασης του ενδογενούς RPTPβ/ζ με siRNA είχε ως αποτέλεσμα πλήρη αναστολή της επαγόμενης από VEGF κυτταρικής μετανάστευσης. Η αποσιώπηση του γονιδίου του RPTPβ/ζ δεν επηρέασε την προκαλούμενη από τον VEGF ενεργοποίηση των ERK1/2, αλλά μείωσε την επαγόμενη από VEGF αλληλεπίδραση ανάμεσα στον VEGFR-2 και την ιντεγκρίνη ανβ3, αλληλεπίδραση σημαντική για την προκαλούμενη από τον VEGF κυτταρική μετανάστευση. Τέλος, βρέθηκε ότι ο VEGF αλληλεπιδρά άμεσα με τον RPTPβ/ζ, αφού τα δύο μόρια συγκατακρημνίζονται σε εκχυλίσματα κυττάρων που εκφράζουν τόσο VEGF όσο και RPTPβ/ζ. Συμπερασματικά, ο RPTPβ/ζ φαίνεται να δρα ως υποδοχέας του VEGF και να είναι απαραίτητος για την προκαλούμενη από τον VEGF μετανάστευση των ενδοθηλιακών κυττάρων διαμέσου του VEGFR-2. / A considerable progress has been made during the past years in elucidating the molecular actors of angiogenesis, with vascular endothelial growth factor (VEGF) representing the major inducer of angiogenesis up to date. VEGF induces several angiogenic functions of endothelial cells through its receptors VEGFR-1 and VEGFR-2 or KDR. VEGF-induced endothelial cell migration seems to be mediated by KDR, possibly via engagement of integrin αvβ3. Pleiotrophin (PTN) is a secreted heparin-binding growth factor that through its receptor protein tyrosine phosphatase β/ζ (RPTPβ/ζ) and ανβ3 integrin induces human endothelial cell migration. We have previously shown that exogenous PTN inhibits VEGF-induced endothelial cell migration. In the present work we studied the effect of endogenous PTN and its receptor RPTPβ/ζ in VEGF-induced endothelial cell migration. We found that endogenous PTN is not involved, while RPTPβ/ζ is required for VEGF-induced endothelial cell migration. Although VEGF may directly interact with RPTPβ/ζ, down-regulation of the latter by siRNA does not affect VEGF-induced ERK1/2 activation but seems to affect the interaction of KDR with ανβ3, which is important for VEGF-induced cell migration. Collectively, RPTPβ/ζ seems to be required for VEGF-induced endothelial cell migration through its receptor KDR.

En stor del av befolkningen har en hörselnedsättning men långt ifrån alla som skulle kunna dra nytta av hörselhjälpmedel söker vård i tid. Det finns ett behov av att kunna göra ett snabbt och enkelt screening-test hemifrån och i flera andra europeiska länder har det för det ändamålet tagits fram telefon- och Internetbaserade hörseltest av tresiffertyp.  Dessa tester spelar upp tre inlästa siffror samtidigt som ett störande brus-ljud och en adaptiv metod används för att automatiskt uppskatta testpersonens genomsnittliga, uppfattbara signal-brus-förhållande. Studier har visat att förmågan att urskilja tal i brus försämras för personer med hörselnedsättning och att den absoluta uppspelningsvolymen inte spelar väsentlig roll så länge ljudet är klart hörbart.  Ett svenskt talmaterial för ett sådant test har tagits fram inom EU-projektet HearCom. Syftet med examensarbetet var att implementera och validera en funktionell och prisvärd lösning i samarbete med en aktör inom telekommunikationsbranschen.  Efter en upphandlingsprocess valdes ett Linux-baserat system med den öppna telefonserver-programvaran Asterisk. En normalstudie genomfördes där resultaten pekar på att det utvecklade testet är jämförbart med liknande test i andra länder. Telefontestet jämfördes även med en befintlig Internetversion och båda testerna utvärderades med avseende på användbarhet. Vissa förbättringsåtgärder har föreslagits för testerna.  Rapporten tar också upp förutsättningar för en relevant gränssättning av testerna samt de återstående stegen till en färdig talsvarstjänst som allmänheten kan ha nytta av.

Η παρούσα εργασία αφορά στην ρύθμιση της έφρασης και έκκρισης της πλειοτροπίνης απο ανθρώπινα ενδοθηλιακά και κύτταρα γλοιοβλαστώματος. Γενικά, οι βιβλιογραφικές αναφορές σχετικά με τη ρύθμιση της μεταγραφής του γονιδίου της πλειοτροπίνης είναι πολύ λίγες, παρόλο που είναι ένα μόριο το οποίο φαίνεται να συμμετέχει στην αγγειογένεση και την ανάπτυξη πολλών τύπων όγκων. Μελετήθηκε η επίδραση παραγόντων που προάγουν της αγγειογένεση όπως, το μονοξείδιο του αζώτου, ο ορός και υποξία με σκοπό την διαλεύκανση του μονοπατιού ρύθμισης της ανάπτυξης των γλοιοβλαστωμάτων, το οποίο αν αξιοποιηθεί θεραπευτικά, ίσως να οδηγήσει σε καλύτερα θεραπευτικά αποτελέσματα. / In this study we examined the regulation of the expression and secretion of pleiotrophin from human endothelial and glioblastoma cells. Although pleiotrophin is a growth factor proved to promote angiogenesis and tumor growth, yet few things are known about its transcriptional regulation. In this work we studied the effect of factors that promote angiogenesis like nitric oxide, serum and hypoxia in order to elucidate the involved pathway.

Η Heparin affin regulatory peptide (HARP) είναι ένας αυξητικός παράγοντας με μοριακό βάρος 18 kDa, που έχει μεγάλη συγγένεια με την ηπαρίνη. Είναι συντηρημένη μεταξύ διαφόρων ειδών και παρουσιάζει 50% ομολογία με τη Midkine και την RI-HBP. Οι πρωτεΐνες αυτές συγκροτούν μια σχετικά νέα οικογένεια αυξητικών παραγόντων που έχουν συγγένεια με την ηπαρίνη. Η HARP απομονώθηκε για πρώτη φορά από τον εγκέφαλο νεογέννητου βοός ως ένα μόριο που μπορεί να επάγει την προέκταση των νευρικών κυττάρων. Επίσης, εκφράζεται στη μήτρα, στους χόνδρους και στα οστά. Αρκετές αναφορές αποδεικνύουν ότι υπάρχει μεγάλη συσχέτιση μεταξύ της έκφρασης της HARP και της ανάπτυξης καρκινικού όγκου και της αγγειογένεσης. Η HARP αποτελεί μιτογόνο παράγοντα για διάφορους τύπους ενδοθηλιακών κυττάρων, ενώ μπορεί να επάγει την αγγειογένεση in vivo και in vitro. Ασκεί τη βιολογική της δράση μετά από αλληλεπίδραση με πρωτεογλυκάνες της επιφάνειας του κυττάρου, όπως η N-συνδεκάνη, ή μετά από δέσμευση σε πιο ειδικούς υποδοχείς. Η RPTPβ/ζ, η εκκρινόμενη μορφή της (φωσφακάνη), αλλά και η κινάση ALK, έχει αναφερθεί ότι μπορούν να δεσμεύουν τη HARP και να συμμετέχουν στη μεταγωγή του σήματός της. Ο κύριος σκοπός αυτής της διατριβής είναι η μελέτη της δομής και της δράσης της HARP, χρησιμοποιώντας μικρότερα τμήματα της HARP τα οποία τα έχουμε βιοτινυλιώσει για να διερευνήσουμε τις περαιτέρω δράσεις της, τους διάφορους μηχανισμούς και με ποιους υποδοχείς αλληλεπιδρά. Τα βιοτινυλιωμένα-σεσημασμένα πεπτίδια αποτελούν χρήσιμα εργαλεία για την βιοτεχνολογία, σε διάφορες εφαρμογές στερεής φάσης ανοσολογικών δοκιμών καθώς και τον εντοπισμό των υποδοχέων. Τα συνθετικά πεπτίδια της HARP συντέθηκαν με μεθοδολογία Fmoc/t-Bu σε στερεά φάση χρησιμοποιώντας ως στερεό υπόστρωμα τη 2-χλωροτρίτυλ-ρητίνη για την παραλαβή μιας ελεύθερης αμινοομάδας (ΝΗ2) και C-τελικού καρβοξυλικού οξέος αντίστοιχα. Για την παραγωγή βιοτινυλιωμένων πεπτιδίων, περιλαμβάνει τον σχηματισμό ενός δεσμού: της ελεύθερη αμινοομάδα με την βιοτίνη στην διάρκεια της πεπτιδικής σύνθεσης στερεής φάσης. Επειδή η βιοτίνη έχει μικρή διαλυτότητα στα διαλύματα της πεπτιδικής σύνθεσης χρησιμοποιούμε τους προσχηματισμένους ενεργοποιημένους εστέρες όπως την βιοτίνη- ONp (biotin p-nitrophenyl ester ). Τα συνθετικά πεπτίδια P(13-39) και Ρ (65-97), που αντιστοιχούσαν στην Ν-CTR-I και C-TSR-I περιοχή της HARP μελετήθηκαν ως προς την επίδρασή τους στον πολλαπλασιασμό και στην μετανάστευση των καρκινικών κυττάρων του προστάτη (PC3). / Heparin affin regulatory peptide (HARP) is an 18 kDa growth factor that has a high affinity for heparin. HARP is highly conserved among species and shares 50% homology with Midkine and RI-HBP. The above proteins constitute a relatively new family of growth factors with high affinity for heparin. HARP has been originally purified from perinatal rat and bovine brain as a molecule that induces neurite outgrowth. HARP is also expressed in uterus, cartilage and bone extracts. Several reports have established a strong correlation between HARP expression and tumour growth and angiogenesis. HARP has been reported to be mitogenic for different types of endothelial cells and angiogenic in vivo and in vitro. HARP exerts its biological activity through interactions with cell surface proteoglycans, such as N-syndecan, or binding to more specific cell surface receptors. Receptor-type protein tyrosine-phosphatase β/ζ (RPTPβ/ζ) and its secreted variant phosphacan, as well as ALK are implicated in HARP signalling. The main target of this study is to investigate the structure and the biological activities of HARP, using smaller fragments of HARP which are biotinylated in order to study its further activities, the mechanisms and the interactions with the receptor. Biotin-labelled peptides are extremely useful tools for biochemistry, with applications in solid-phase immunoassays, affinity purification and receptor localization. The synthetic peptides of HARP were synthesized by Fmoc/t-Bu solid phase methodology utilizing a 2-chlorotrityl-chloride resin to provide a free NH2- amino-group and carboxyl acid, respectively. The simplest approach for the production of biotin-labelled peptides involves capping of a resin-bound free amino group with biotin, prior to cleavage of the peptide from the resin and side-chain deprotection. Because of the poor solubility of biotin in peptide synthesis solvents, biotin is most frequently introduced using a pre-formed active ester, such as biotin p-nitrophenyl ester. The synthetic peptides, P(13-39) and P(65-97) with amino acids sequence corresponding to the N- and C-TSR-I domains of HARP, were studied for their impact to the proliferation and chemotactic (migration) on prostate cancer cells (PC3).

No description available.